Róże kanadyjskie: opisy najlepszych odmian, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu ze zdjęciami

Co roku Rosjanie kupują sadzonki róż. Nie zawsze można je uratować na wieloletnie kwitnienie. Ciężkie warunki klimatyczne: niskie temperatury zimą, susza, silne wiatry, katastrofalnie rozprawiają się z pięknościami. Hodowla róż kanadyjskich znacznie pomoże hodowcom w utrzymaniu ich licznych kolekcji.

Cechy róż kanadyjskich

Lista zalet zagranicznych hybryd jest ogromna. Dlaczego Kanadyjczycy są tak poszukiwani?

Najważniejszą zaletą kanadyjskich piękności jest ich odporność na niskie zimowe temperatury.Można je bezpiecznie uprawiać na Alasce, ponieważ przy -45 stopniach system korzeniowy pozostaje żywotny. Niektóre pędy, które zimą znajdują się na szczycie pokrywy śnieżnej, lekko zamarzają, ale nowe gałęzie szybko rosną w okresie wegetacji.
Kwitnienie trwa od czerwca do jesiennych przymrozków. Zwykła róża nie może pochwalić się takim faktem.
Warto zwrócić uwagę na kształt krzewu. Zwartość, równość, przyjazne pączkowanie - wszystko to jest nieodłączne od kanadyjskich róż. Kolor liści jest bardzo harmonijny z różnymi kolorami kwiatów.
Dobrze radzi sobie przy braku światła, może rosnąć w cieniu lub półcieniu.
Krzewy róż są odporne na mączniaka prawdziwego i czarną plamistość.
Łatwa reprodukcja i szybkie przeżycie po przesadzeniu.
Nie wymaga schronienia na zimę, ale jeśli jest zapewnione, to latem dostają bujny krzew z dużą ilością kwiatów.

Róże kanadyjskie świetnie nadają się do stworzenia kwitnącego żywopłotu, ozdobią każdy zakątek ogrodu, bez ryzyka zamarznięcia lub śmierci przez szkodniki. Gdy takie zjawisko wystąpi, można je bezpiecznie rozmnażać i uzyskiwać nowe krzewy, które szybko zyskują na sile.

Najlepsze odmiany

Wszystkie odmiany „Kanadyjczyków” dzielą się na dwie duże grupy: parkową i wspinaczkową. Każda z grup ma swój własny asortyment odmianowy. Drzewa parkowe są bardziej odporne na suchą pogodę i wymagają minimum konserwacji. Przeznaczony do robienia obramowania lub do samodzielnej uprawy. Krzewy takich róż są zwykle mocne, mają dużą średnicę i przyzwoitą wysokość. Mogą kwitnąć dwa razy w sezonie, po kwitnieniu pojawiają się owoce przypominające dużą dziką różę.

Wspinaczkowe odmiany róż kanadyjskich mają pędy przypominające pnącza. Łatwo się wyginają, dzięki czemu można utkać łuki, ozdobić altany i wykonać z nich ogrodzenie. Mają wszystkie rodzaje kolorów. Aby zaoszczędzić zimą, wystarczy opuścić go na ziemię wraz z podporą pionową.

Quadra

Odmiana pnącej róży kanadyjskiej, osiągająca wysokość 1,5-1,8 metra. Pędy boczne rosną obficie i stają się potężne. Przy takim wzroście średnica krzewu przekracza 1 metr. Pędy są długie i giętkie, dlatego Quadra służy do ozdabiania konstrukcji metalowych: łuków ogrodowych, altan, werand ulicznych.

Na łodygach jest kilka kolców, co sprawia, że odmiana jest bardzo popularna, ponieważ praca z nią jest przyjemnością. Odmiana jest atrakcyjna dzięki szkarłatnym, czerwonym kwiatom zebranym w racemose po kilka kwiatów, co sprawia wrażenie, że rozmiary róż są po prostu gigantyczne.

Kwiaty pojedynczo są gęsto nadziewane płatkami róż, z żółtymi pręcikami pośrodku. Przy obfitym kwitnieniu pręciki nie są widoczne. Kwitnie od lipca do późnej jesieni. Odmiana jest mrozoodporna, ale wymaga schronienia przy pomocy gałązek świerkowych. Wiosną szybko tworzy nowe pędy i nabiera siły.

Felix Leclerc Róża

Kanadyjska odmiana róży Leclerc Rose zdobyła miłość wielu hodowców róż. W kwiatostanie róża tworzy do pięciu kwiatów o średnicy do 10 centymetrów. Kolor róż jest różowy, przed kwitnieniem staje się bardziej nasycony, prawie fioletowy. Pnącza o wielkości do 2,5 metra bardzo łatwo tolerują niskie temperatury do -30 stopni.

Bardzo odporny na mączniaka prawdziwego, praktycznie nie dotknięty przez wirusa. Jest przeznaczony do uprawy w centralnym pasie Rosji. Lepiej sadzić jesienią, ponieważ łatwo zapuszcza korzenie i nabiera siły do zimowania, nie wymaga schronienia. Odmiana jest odporna na suszę, przy pochmurnej pogodzie i przy nadmiarze wilgoci nie ma na nią czarnej plamki.

Kapelusz

Rosa Champlain - odmiana parkowa. Krzew przyciąga wzrok swoim pięknem. Pąki czerwone, pod którymi zieleń jest prawie niewidoczna. Róże są jasnoczerwone, z żółtym środkiem, gdy są całkowicie otwarte. Wspaniałe pędzle powstają z 5-7 dużych kwiatów o średnicy do 7 centymetrów.

Krzew jest zwarty, nie rozłożysty. Zimą znosi mrozy do -30 stopni, nie wymaga schronienia. Tak, to niemożliwe, ponieważ krzak jest po prostu ogromny. Jeśli pędy lekko zamarzają zimą, szybko wracają do zdrowia na wiosnę. Odmiana nie wymaga opieki. Wystarczy, że zapewni mu wolną przestrzeń.

Mordin Blanche

Rosa Morden blanche to bardzo efektowna odmiana parkowa. Kwiaty są pełne, z jasnoróżowym brzegiem płatków, pośrodku kolor staje się jaśniejszy. Wygląda pięknie, gdy nie wszystkie kwiaty zakwitły. Rosa Morden ma jasne kwiaty, a wraz z nimi jasnoróżowe, prawie liliowe pąki. W pędzelkach znajduje się 6 pąków o różnej średnicy.

Wysokość krzewu sięga 75 centymetrów, w południowych regionach kraju - do 2,5 metra. Toleruje silne mrozy, ale nadziemna część rośliny obumiera. Wraz z nadejściem wiosny krzew odrasta.

Wadą tej odmiany jest pokonanie czarnych plam przy nadmiernym podlewaniu, niektóre, szczególnie słabe, róże mogą być pokryte mączniakiem.

Henryk Kelsey

Do parku należy odmiana róży kanadyjskiej Henry Kelsey. Zewnętrznie przypomina kwitnienie dzikiej róży. Kwiaty Hustomahrovye z żółtym środkiem. Średnica kwiatów wynosi 8 centymetrów. Kwitnie dwa razy w sezonie. Róża nie jest kapryśna w uprawie, mrozoodporna, odporna na choroby. Zasady techniki rolniczej są dostępne dla każdego.

John Cabot

Rose John Cabot z Kanadyjczyka wspinaczkowego. Odporny na mróz i choroby. Kwiaty są mniejsze niż prezentowane wcześniej odmiany - do 6 centymetrów, po 5-10 sztuk na kwiatostan. Ciemnoczerwone lub szkarłatne, podwójne kwiaty znajdują się na pnączach o długości do 2,5 metra.

Jak działa wejście na pokład

Krzewy róży kanadyjskiej można umieścić w dowolnym miejscu w ogrodzie w połączeniu z innymi krzewami. Aby posadzić roślinę należy dobrać odpowiednią sadzonkę, której stan zależy od dalszego wzrostu i kwitnienia róży, a także przygotować glebę.

Właściwy wybór sadzonki

Zakupiona sadzonka musi być w doskonałym stanie. Mianowicie:

korzeń nie może być suszony:
mieć kilka zdrowych pędów;
lepiej kupować w oddzielnych pojemnikach z zamkniętym systemem korzeniowym;
istniejące liście są zielone, nie zwiędły.

Ogólnie rzecz biorąc, zdrową, mocną sadzonkę najlepiej kupować od zaufanych hodowców róż lub szkółek.

Przygotowanie mieszanki glebowej

Miejsce może być w dowolnym miejscu, ale lepiej unikać południowej strony budynku i obszaru z dużą ilością słońca, ponieważ roślina nie lubi bezpośrednich promieni, a po południowej stronie domu to może stracić swoje korzenie. Wynika to z wczesnego topnienia śniegu, a następnie zamarzania gleby.

Otwór na różę jest głęboki - do 70 centymetrów, te same wymiary są wykonane w średnicy. Na dno otworu wlewa się wiadro nawozów organicznych: humus, popiół drzewny i torf. Taki top dressing wystarczy do ukorzenienia róż.

Proces wejścia na pokład

Przed sadzeniem na otwartym terenie odcina się długie korzenie, to samo dzieje się z pędami. Ich długość musi wynosić co najmniej 20 centymetrów. Sadzonka jest opuszczana do dziury, korzenie są starannie prostowane i posypywane ziemią. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa nie była zagłębiona w glebę. Glebę wokół sadzonki należy zagęszczać stopami, nie dotykając pędów.

Następnym krokiem jest obfite podlewanie i przykrycie ściółką. W tym stanie korzenie otrzymają wystarczającą ilość wilgoci.

Cechy opieki

Róże kanadyjskie są łatwe w pielęgnacji. Wystarczy, że zapewnią regularne podlewanie, odchwaszczanie i formowanie krzewu. Reszta róży poradzi sobie sama, a ilość nawozu, którą zastosowałeś podczas sadzenia, wystarczy w pierwszym roku wegetacji.

Woda i nawozić

Przez całą wiosnę róże są obficie podlewane, aby zapewnić dopływ wilgoci w letnie upały. W lecie, gdy krzew formuje się, pączkując i kwitnie, podlewaj wodę, gdy wysycha, unikając zalegania wody. Ważne jest, aby poczekać, aż gleba całkowicie wyschnie.

Nie jest konieczne podlewanie rośliny jesienią, dlatego na róży pojawiają się nowe pędy boczne, które i tak zginą zimą.

Kompleks nawozów mineralnych do róż kanadyjskich stosowany jest wiosną. Wystarczy kupić taki kompleks i zrobić wszystko zgodnie z instrukcją. Jesienią obszar pod krzewem róży jest ściółkowany zgniłym obornikiem, a gleba jest lekko spulchniona.

Przycinanie młodych krzewów

Główne przycinanie odbywa się wiosną. Wytnij złamane gałęzie, które zginęły podczas zimy. Latem odcina się pędy, na których nie uformowały się pąki, oraz boczne pędy podstawne. Ta procedura pozwoli na przejście składników odżywczych do kwitnących gałęzi.

Przycinanie róż kanadyjskich na zimę odbywa się po kwitnieniu. W tym czasie zaczyna się okres spoczynku, sok porusza się powoli wzdłuż łodyg, roślina nie tworzy pędów bocznych. W tym okresie ważne jest, aby nie podlewać ani nie karmić róż.

Wytnij rosnące do wewnątrz pędy, trzyletnie gałęzie. Nie są one całkowicie przycinane, pozostawiając kilka pąków, aby nowe gałązki kwiatowe wyrosły podczas przycinania w przyszłym roku. Plastry muszą być pokryte smołą ogrodową, jasnozieloną lub umyte nadmanganianem potasu.

Schronisko róż na zimę

W regionach, w których temperatura zimą spada poniżej -30 stopni, wymagane jest schronienie. Trudno to zrobić w przypadku standardowych roślin lub róż parkowych, których korona jest ogromna. Wielu hodowców kwiatów buduje specjalną ramę, która jest pokryta materiałem pokrywającym. Wraz z nadejściem wiosny schronienie jest usuwane, aby róża nie gniła.

Róże pnące są łatwiejsze do przykrycia. Pnącza są usuwane z podpór, układane na ziemi i przykrywane świerkowymi gałęziami, to wystarczy, aby „Kanadyjczycy” nie zamarzli.

Hodowla róż

Róże kanadyjskie są rozmnażane na trzy sposoby: warstwowanie boczne, dzielenie krzewu i sadzonki.

Warstwy boczne

Boczne gałęzie są zgięte do ziemi. W pobliżu wykopuje się dziurę i umieszcza się w niej środkową część warstwy. Z góry wykonuje się nacięcie na skórce, aby następnie powstały młode korzenie. Gałęzie są przypięte drutem i posypane ziemią. Podlewaj regularnie.

Jeśli korzenie nie uformują się przed jesienią, warstwy są przykrywane na zimę. Wiosną, zanim pąki się otworzą, gałąź pod ziemią jest ostrożnie odcinana sekatorem, a ukorzeniona warstwa jest przesadzana w nowe miejsce.

Dzielenie krzaków

Zabieg przeprowadza się na wiosnę, przed otwarciem nerek. Krzew jest wykopany, system korzeniowy jest podzielony przez nożyce na kilka części. Każda część powinna mieć co najmniej 5 gałęzi i korzeni. W tej pozycji posadzony w nowym dołku.

Trzody

Sadzonki są cięte od jesieni. Przekrój pędu musi wynosić co najmniej 1 centymetr. Sadzonki są owijane torfem lub mchem i folią foliową. Przechowuj materiał do sadzenia w lodówce lub ciemnej chłodnej piwnicy.

Wiosną możesz wyciąć sadzonki z pędów, które powstały w zeszłym roku. Będą to zielone sadzonki. Każde cięcie musi mieć co najmniej dwa pąki, a długość samej gałęzi musi wynosić co najmniej 10 centymetrów.

Zelentsy można natychmiast posadzić w ziemi i regularnie podlewać stymulatorem tworzenia korzeni. Zdrewniałe sadzonki zaleca się przechowywać w wodzie do czasu uformowania się korzeni. Woda jest okresowo wymieniana. Dopiero po pojawieniu się włośników sadzi się je w ziemi. Ukorzenione sadzonki dobrze się ukorzeniają

Róże kanadyjskie nie są gorsze pod względem wyrafinowania od hybryd herbacianych, chociaż te ostatnie są uważane za najpiękniejsze.

„Kanadyjczycy” są bezpretensjonalni w opiece, nie zamarzają zimą, a jeśli zamarzną, szybko odrosną i nabiorą sił na wiosnę. Niektóre z nich kwitną dwa razy w sezonie, a wiele nie wymaga schronienia na zimę.