Żyto jare: zasiane i jego dojrzewanie, warunki wzrostu i zbiór

Żyto jare nie jest tak popularne w Rosji jak żyto ozime ze względu na niższe plony. Rozważ opis żyta jarego, preferowanych regionów i klimatu do uprawy, najlepszych odmian. Jaką technologię stosuje się do uprawy roślin, cech sadzenia i pielęgnacji, ochrony przed szkodnikami i chorobami, zbioru i konserwacji plonów. Czym różni się żyto jare od ozimego.

Opis żyta jarego

Żyto należy do rodziny zbóż. Rośliny mają długie, włókniste korzenie, które wnikają w glebę na 1-2 m. Dobrze się krzewi, wyróżnia się wysoką przyswajalnością składników pokarmowych. Jedna roślina wytwarza do 10 pędów, w sprzyjających warunkach - znacznie więcej.

Łodyga żyta jest wydrążoną słomką z 3-7 międzywęźlami, prostymi, owłosionymi pod uchem. Osiąga wysokość 0,8-1 m. Liście są długie, wąskie, płaskie, 15-30 cm długości, do 2,5 cm szerokości 8-1,2 cm Kłoski mają długie szydełka po 3-5 cm. Uprawa jest zapylana przez wiatr.

Owocem żyta jarego jest podłużny ziarniak z rowkiem pośrodku. Ziarna odmian wiosennych są mniejsze niż nasion zimowych. Rozmiar - 4-10 mm długości, 1,5-3,5 mm szerokości. Tysiąc nasion waży 12-45 g. Kolor ziarna jest brązowawy, szarozielony, żółty i czerwonawy.

Najlepsze odmiany

Odmiany elitarne żyta charakteryzują się bezpretensjonalnością i wytrzymałością, odpornością na wyleganie, niewielką chorobą, produktywnością. W Rosji najczęściej uprawiana jest odmiana w połowie sezonu Onokhoyskaya.Wegetacja roślin trwa 76-100 dni. Odmiana uprawiana jest na wschodniej Syberii. Onokhoyskaya dobrze toleruje letnią suszę i wiosenne przymrozki. Rośliny słabo krzaczaste, skłonne do wylegania, po dojrzeniu ziarno może się kruszyć. Waga tysiąca ziaren to 24-30 g. Jakość mąki jest dobra.

Odmiany Svitanok i Vyatka są używane do ponownego wysiewu mrożonego żyta ozimego. Okres wegetacji odmiany Svitanok wynosi 120-130 dni. Krzew prosty, z mocną łodygą, liść jasnozielony. Kłos ma 8-10 cm długości, rośliny dorastają do 1,2-1,6 m. Masa tysiąca ziaren to 40 g. Odmiana charakteryzuje się odpornością na zgniliznę korzeni, pleśń i mączniaka, daje dobre plony na gleby z niedoborem azotu.

Okres wegetacyjny Wiatki wynosi 100 dni. Rośliny są odporne na zimno, kiełkują razem, krzewią się. Wydajność - 40 szt./ha. Żyto Vyatka jest odporne na wyleganie, ale podczas jazdy w deszczową pogodę kłos jest częściowo pusty.

Teren i klimat do uprawy żyta

Kiełkowanie żyta zaczyna się już w temperaturze 1-2°C, optymalnie - przy 6-12°C, rośliny kiełkują przy 4-5 °C. Żyto uwielbia wilgoć, szczególnie potrzebuje dużo wody na etapie pączkowania, kłoszenia oraz na etapie kwitnienia - wypełniania ziarna. Ale uprawa jest również odporna na suszę dzięki dobrze rozwiniętym korzeniom.

Uprawa spośród wszystkich zbóż jest najmniej wymagająca pod względem składu gleby i kwasowości. Rośnie na glebie bielicowej nieodpowiedniej dla pszenicy. Na glebach lekkich jego plon ustępuje jedynie jęczmieniu. Żyto najlepiej plonuje na czarnoziemach, glebach leśnych szarych lekkich i średniogliniastych. Słabo rośnie na glebach ciężkich gliniastych, gęstych, podmokłych i słonych.

Technologia uprawy

Prekursorzy kultury regionu Wołgi, wschodniej i południowo-wschodniej części regionu Non-Black Earth to czysta para. Dla północno-zachodniego regionu nieczarnoziemskiego - ugory po wieloletnich i jednorocznych trawach, roślinach strączkowych, gryce, siedzeniu, łubinie, wczesnych ziemniakach.Dla gleb piaszczysto-gliniastych i piaszczystych regionu nieczarnoziemnego - para po zielonym nawozu.

Przygotowanie gleby i nasion

Uprawa obejmuje orkę ścierniskową, orkę jesienną 20 cm.Następuje talerzowanie i uprawa traw, warzyw i roślin strączkowych. Następnie stosuje się nawozy: pełną dawkę fosforu i potażu oraz częściowo azot. Nawozy fosforowe można stosować przy siewie w rzędach 15-25 kg na hektar.

Nasiona żyta są traktowane fungicydami przed siewem i suszone. Zaprawianie zmniejsza ryzyko infekcji nasion i sadzonek w wyniku infekcji w glebie lub na powierzchni nasion.

Przygotowanie do siewu i siewu

Żyto wysiewa się na kilka sposobów: wąskorzędowy, rzędowy i krzyżowy, z ścieżką technologiczną 1,8 lub 1,4 m.Stawki nasion na hektar dla regionu Non-Czarnozem - 5-6 milionów, strefa Central Black Earth - 4,5-6 milionów, region Wołgi - 3,5-5,0 milionów, Syberia i Ural - 6,0-6,5 miliona Na glebach piaszczystych i piaszczystych iły, dawka jest zwiększona o 8-10%, taka sama ilość jest zwiększona przy późnym siewie.

O której porze roku sieje się żyto jare

Nasiona można wysiewać wczesną wiosną, gdy temperatura gleby jest odpowiednia do kiełkowania nasion. Optymalny siew odbywa się w pierwszych 5 dniach pracy polowej. Zbierać, gdy ziarno osiągnie woskową lub pełną dojrzałość. Tak więc ziarno uprawne jest zbierane w różnych terminach, czas zbioru zależy od pogody i dojrzałości odmiany.

Funkcje dopasowania

Jeśli gleba jest wilgotna, ziarno zakopuje się 2-3 cm na glebach ciężkich, 3-4 cm na glebach średnich i 4-5 cm na glebach lekkich. Jeśli wierzchnia warstwa już wyschła, zwiększ głębokość o 1-2 cm.

Zasady pielęgnacji upraw

Lista prac obejmuje: wałowanie po siewie, bronowanie 5-7 dni po siewie, nawożenie azotem. W regionie Non-Black Earth przeprowadza się 2-4 nawadniania na glebach piaszczystych, co zwiększa całkowitą ilość zebranego ziarna.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Oprócz przedsiewnego zaprawiania nasion fungicydami, rośliny poddaje się działaniu fungicydów i insektycydów w przypadku wykrycia szkodników lub oznak chorób. Chwasty zwalcza się selektywnymi herbicydami. Herbicydy w sposób ciągły stosowane przed sadzeniem.

Zbiór i przechowywanie plonów

Żyto jare dojrzewa średnio 3 miesiące po siewie. Zbiór odbywa się w krótkim czasie, na dwa sposoby: przez bezpośrednie łączenie, gdy ziarno jest w pełni i jednocześnie dojrzałe, jego wilgotność wynosi 20%. W przypadku dojrzewania niejednoczesnego stosuje się oddzielne zbiory na etapie dojrzałości wosku o wilgotności ziarna 35-40%.Rośliny są koszone, układane w pryzmach i pozostawiane na kilka dni do wyschnięcia. Następnie są zbierane i młócone.

Ziarno jest przechowywane w suchych, przestronnych magazynach wewnętrznych. Stosowane jest głównie przechowywanie masowe. Żyto na ziarno jest przechowywane przez 1 rok, żyto spożywcze - 3-4 lata.

Sadzenie żyta w celu poprawy gleby

Żyto jest uważane za jeden z najlepszych zielonych nawozów, dlatego jest tak popularne pod tym względem. Zasiany w polu lub na działce, na okres przed koszeniem zielonej masy gromadzi w niej dużo składników odżywczych, które długie korzenie pobierają z niższych warstw gleby. Po zgniciu zieleni, składniki odżywcze są wykorzystywane przez kolejne uprawy do karmienia.

Korzenie rozluźniają ziemię, zapobiegają erozji i wietrzeniu, wzmacniają. Żyto konkuruje o pokarm z chwastami, tłumi je, co powoduje znaczne ograniczenie porażenia pól.

Różnice w stosunku do żyta ozimego

Zima od wiosny różni się czasem wegetacji, który wynosi 260-360 dni. Odporność na zimno pozwala mu pozostać pod śniegiem i nie zamarzać nawet przy silnych mrozach. Odporność roślin na zimno jest wyższa niż pszenicy ozimej. W bezśnieżne zimy rośliny wytrzymują mrozy do -20 ° С, pod śniegiem o grubości 20 cm - do -50-60 ° С.

Żyto ozime jest również bardziej odporne na suszę dzięki lepszemu wykorzystaniu jesiennych i wiosennych rezerw wilgoci. Przewyższa odmiany wiosenne pod względem produktywności, dlatego stało się bardziej rozpowszechnione. W Rosji żyto ozime jest uprawiane wszędzie. Zasiewa obszary w regionie Centralnym, Wołga-Wiatka, na Uralu i w regionie Wołgi.

Żyto jare jest wysiewane głównie w regionach północnych ze względu na wilgoć i mało wymagającą żyzność gleby i kwasowość, szybkie kiełkowanie wiosną w chłodne dni, krótki okres wegetacyjny, który pozwala na dojrzewanie ziarna w krótkim lecie.

Jest używana jako główna uprawa w regionach, gdzie sadzenie odmian zimowych jest ryzykowne ze względu na ryzyko zamarznięcia. Lub są wykorzystywane na wiosnę do zasiewu pól upraw ozimych. Zboże jest również wysiewane jako nawóz zielony, polepszacz gleby, poprzednik prawie wszystkich upraw warzywnych i przemysłowych.

Zalecane