Kurczaki kornwalijskie: opis i charakterystyka rasy, hodowla i pielęgnacja, choroby

Kurczaki kornwalijskie to krępe piękności o szerokich piersiach, słusznie zajmujące wiodącą pozycję w amatorskiej hodowli drobiu. Do nich pasują koguciki, które będą ozdobą każdego kurnika. Piękno, dobre zewnętrzne wskaźniki jakości, bezpretensjonalność w utrzymaniu i pielęgnacji, wysoka wydajność stale przyciągają nowych fanów tego ptaka.

Historia wyglądu

Początki powstania rasy zostały zapoczątkowane w latach 30. XIX wieku w Anglii, w hrabstwie Kornwalia, przez skrzyżowanie czerwonych kur Azil z walczącymi staroangielskimi. Wyhodowane kurczęta nie zyskały uznania ze względu na małą wagę i produkcję jaj.Powstała krzyżówka została skrzyżowana z kurczętami malajskimi, co pozwoliło uzyskać okazy o większej masie z delikatnym soczystym mięsem. Początkowo kury kornwalijskie nazywano walką kornwalijską, a następnie walką indyjską. Ostateczna nazwa stała się pochodną slangu od nazwy Cornwall.

Ptak rozprzestrzenił się na cały świat. Został sprowadzony do Związku Radzieckiego w 1959 roku. Stosowany w przemysłowej hodowli drobiu. Obecnie rasa kornwalijska jest hodowana przez amatorskich hodowców drobiu.

Opis i cechy rasy

Kornisze są piękne, mają spokojny charakter, wysoką produktywność.

Ptak na zewnątrz

Kurczaki kornwalijskie są łatwe do odróżnienia od innych kurczaków dzięki jasnym kolorom. Kolorowy wygląd.

Dane zewnętrzne:

upierzenie przylegające, gładkie, nogi bez piór;
grzebień do grochu;
krótkie, przysadziste, nogi krótkie, grube, klatka piersiowa szeroka;
rozmiar pierścionka 27/22, dla krasnali 18/15;
odmiany kolorów upierzenia - czarne z podwójną ramką, niebieskie z podwójną ramką, białe z podwójną ramką, białe.

Postać z piór

Postać jest spokojna o agresywnym wyglądzie, odziedziczonym po walczących przodkach. Kurczaki to dobre kury. Przyzwyczajenie się do klimatu jest szybkie.

Wydajność rasy

Rolnicy cenią kury kornwalijskie za ich wysoką produktywność i wszechstronność.

Kluczowe wskaźniki:

żywa waga dorosłych kogutów 3,7-4,5 kg, kurczaki - 2,7-3,2 kg, forma karłowata 1,5/0,9 kg;
produkcja jaj 70-160 jaj rocznie;
jajka śmietankowe, waga 55/30;

Wady i zalety kur kornwalijskich

Główną zaletą kornwalijskich kurczaków jest mięso. Przy odpowiednim przestrzeganiu reżimu żywieniowego okazuje się, że jest umiarkowanie tłusty, soczysty i delikatny .

Ptak szybko przybiera na wadze. Gotowe do uboju przez 2 miesiące. Masa tuszy kogutów w tym wieku sięga 3 kg, kur - 2 kg. Jednocześnie na jedną sztukę zużywa się 140-160 g paszy, czyli znacznie mniej niż w przypadku tuczu brojlera.

Biorąc pod uwagę znacznie mniejszą mobilność w porównaniu z innymi kurczakami, tempo sadzenia Cornish w kurniku jest zwiększone o 30%, co ma pozytywny wpływ na oszczędność miejsca.

Ptak, dzięki swojemu wyglądowi zewnętrznemu, jest ozdobą każdego kurnika. Szerokie ciało i krótkie nogi sprawiają, że Kornwalii przypominają dinozaury. Pomimo agresywnego wyglądu, między kogutami nie ma poważnych walk. Potyczki przypominają rytualny taniec.

Brak kurcząt kornwalijskich - w młodym wieku z niewłaściwie dobraną dietą, naruszeniem diety, ich wzrost tkanki mięśniowej wyprzedza wzrost kości szkieletowych. Prowadzi to do zmniejszenia lub utraty sprawności ruchowej, otyłości, chorób kończyn i narządów wewnętrznych.

Specyficzna budowa ciała kogutów kornwalijskich nie pozwala na normalne zapłodnienie jaj. Wykluwalność piskląt jest niska.

Mięso z kurczaka staje się twarde i mniej smaczne przy długim okresie tuczu. Dlatego muszą być ubite przed nadejściem lub w czasie linienia, co utrudnia zrywanie.

Cechy hodowli ptaków

Kurczaki Cornish są łatwe w pielęgnacji, są bezpretensjonalne.

Drób

Lepiej umieść kornwalijskie kurczaki w stałym budynku. Ostatnio popularnym materiałem na ściany kurnika stały się płyty OSV i wykonane z nich panele z wewnętrzną izolacją.Grubość dobierana jest w zależności od reżimu temperaturowego w regionie. Jest to 100-150 mm. Dach pokryty jest ocynkowaną tekturą falistą.

Powierzchnia kurnika jest obliczana zgodnie z normami dotyczącymi trzymania kurczaków mięsnych. Stanowią 5-6 bramek na 1 mkw. z treściami zewnętrznymi. Podłoga jest lepsza do betonu.

Aby zminimalizować szkody spowodowane przez gryzonie, zaleca się dodawanie potłuczonego szkła do roztworu podczas nalewania.

Podłoga jest wykonana z wnęką 15-20 cm od poziomu progu. Ta przestrzeń jest wypełniona trocinami z twardego drewna lub posiekaną słomą.

Okonie są opcjonalne. Cornish czuje się komfortowo na ściółce. W przypadku kur niosek gniazda są instalowane w kurniku w ilości 1 na 5-6 kur. Są to skrzynki drewniane o wymiarach 400x400x600 cm z półotwartą przednią ścianą do wejścia. Słoma lub siano rozprzestrzenia się na dno.

Cornish łatwo toleruje zawartość komórkową. Stosowane klatki są takie same jak dla brojlerów. Są wyposażone we własne poidła i karmniki.

Patio na spacery

Przymocuj blisko kurnika. Konstrukcja to rama z drewnianych lub metalowych stojaków pokryta siatką. Lepiej wziąć stal ocynkowaną. W pobliżu mogą mieszkać lisy i tchórze, które łatwo rozrywają plastikowy płot. Zwiedzanie wyposażone jest w osobne wejście.

Góra jest zamknięta. Do tego celu nadaje się poliwęglan komórkowy. Z kurnika jest wyposażony właz z drzwiami zamykanymi na noc. Jeśli jest zrobiony wysoko nad ziemią, drabina jest skonstruowana tak, aby kurczaki nie zostały zranione.

Poidła i poidła

Instalowane wewnątrz i na zewnątrz. Dla wygody odpowiednie są urządzenia automatyczne. Karmniki bunkrowe, luzem o pojemności od 2 do 18 kg w zależności od ilości kur. Są zawieszone lub umieszczone na twardej, płaskiej powierzchni.

Pijący sutki. Są ekonomiczne i eliminują rozlewanie wody. Poidła próżniowe są zainstalowane na padoku. Konieczne jest, aby w miskach do picia była zawsze świeża woda i były one dostępne o każdej porze dnia. Dorosły Cornish wypija 400-500 gramów wody dziennie.

W pomieszczeniach instalowane są pojemniki na mieszankę popiołowo-piaskową i dodatki mineralne - kredę, pokruszone muszle, glinę, węgiel, żwir.

Pierzenie sezonowe

Pierwsze młodzieńcze linienie u kur kornwalijskich zaczyna się w wieku 5-6 tygodni i kończy wraz z rozpoczęciem nieśności. Linie sezonowe występują jesienią i wiosną. Są one związane ze spadkiem lub wydłużeniem godzin dziennych. Ptak przygotowuje się do zmiany temperatury i zyskuje dodatkowe lub zrzuca dodatkowe pióro. W ten sposób chroni się przed zamarzaniem i przegrzaniem.

Doświadczeni hodowcy drobiu czasami wysyłają swoich podopiecznych do przymusowego linienia.

Planowana wymiana stada

Zdolność do składania jaj przez kury Cornish deklarowana przez wzorzec rasy jest utrzymywana przez 3 lata. U niektórych kur zmniejsza się wcześniej. Dlatego zaleca się wymianę poszczególnych osobników w wieku dwóch lat. Całkowita wymiana stada odbywa się po 3 latach.

Dieta rasowa

Cornish to wcześnie dojrzewająca rasa. Dlatego dieta opiera się na tym wskaźniku.

Dorosłe kurczaki

Od 7 tygodnia życia do uboju, jeśli kurczęta są tuczone na mięso, są karmione mieszanką paszową PK-6 dla brojlerów. Możesz użyć PC-12 dla młodych indyków. Jeśli kurczęta zostaną przeniesione do kategorii zwierząt zastępczych, to od 12 do 14 tygodnia zostaną przeniesione na mieszankę paszową PK-2 dla kur niosek oraz mieszankę zbożową z pszenicy, jęczmienia i rozdrobnionej kukurydzy.

W przypadku braku wysokiej jakości paszy są przygotowywane niezależnie. Do bazy zbożowej dodaje się suplementy mineralne i witaminowe, ryby, mączkę mięsno-kostną lub z krwi, pokrzywy i inne warzywa oraz warzywa.

Kurczaki

W pierwszym dniu życia kurczaki nie mogą być karmione. Mają wystarczająco dużo, aby nakarmić resztkowe żółtko. 10-12 godzin po wykluciu otrzymują wodę z roztworem glukozy i kwasu askorbinowego. Przegotowaną wodę podaje się do 10 dni. Od drugiego dnia do 7 tygodnia podawać mieszankę paszową PK-2 lub PK-5. Są to karmy startowe, które zapewniają wzrost i wzmocnienie tkanki kostnej oraz szybki przyrost masy ciała.

Aby poprawić pracę jelit, kurczaki od drugiego tygodnia życia otrzymują jogurt lub serwatkę.

Zasady hodowlane

Przy odpowiedniej pielęgnacji kury kornwalijskie rosną szybko i rzadko chorują.

Kiedy dochodzi do dojrzewania

Dojrzewanie w rasie kornwalijskiej następuje w wieku 7-8 miesięcy. Zaleca się jednak umożliwienie inkubacji kur, a wybór jaja do inkubacji zaleca się nie wcześniej niż 10-11 miesięcy. Koguty są dobierane do kur o 2-3 miesiące starszych.

Nuanse opieki nad kurczakami

Od pierwszych dni życia kury kornwalijskie wymagają większej uwagi niż młode zwierzęta innych ras. Opiekują się znacznie wolniej niż ich krewni w wieku 1,5-2 tygodni. Podczas nagłego zimnego ataku mogą zachorować lub zranić się, gdy są stłoczeni. Dlatego w kurniku lub kurniku musi być źródło dodatkowego ogrzewania.

W przypadku starszych kurczaków wskazane jest zaaranżowanie wolnego wybiegu porośniętego trawą. Aby zmniejszyć ryzyko otyłości, te piękności powinny poruszać się bardziej.

Z jakimi rasami krzyżowano kury kornwalijskie

Kurczaki kornwalijskie od dawna stanowią materiał biologiczny do krzyżowania z innymi rasami mięsnymi i jajecznymi, głównie Plymouthrock i Sussex, w celu produkcji krzyżówek brojlerów. Niektórzy hodowcy eksperymentują i krzyżują rasę kornwalijską z Barnevelder, Leghorn, Wyandot, Rhodeland.

Możliwe choroby

Należą do nich choroby układu pokarmowego wynikające z niedożywienia. W przypadku podejrzenia takich chorób kurczęta przechodzą na dietę oszczędzającą. Dieta powinna zawierać przewagę błonnika i witamin. To kiełkujące ziarno owsa i jęczmienia, pokrzywy. Daj zwrot mleka. Starają się utrzymać ptaka na wolnym wybiegu.

Aby zapobiec kokcydiozie, kury kornwalijskie w wieku 14 dni są karmione Baycoxem przez 2 dni. Co najmniej dwa razy w roku kurczęta powinny być poddawane leczeniu przeciwrobaczemu. Najlepsze leki to Tetramizol i Alben.