Pomidor Figa różowy: charakterystyka i opis odmiany, plon ze zdjęciem

Niezwykły pomidor Figowy różowy i jego odpowiednik Figowy czerwony, a także żółto-pomarańczowy pomidor Figowy żółty - u szczytu zainteresowania miłośników egzotycznych pomidorów. Nowa „seria pomidorów” rosyjskiej firmy „Gavrish” zasługuje na szczególną uwagę amatorskich hodowców warzyw. Nie ma negatywnych recenzji na temat tych odmian. Wersja różowa jest najsłodsza.

Oryginalne owoce

Rozważmy bardziej szczegółowo cechy odmiany.

Niezrównany smak

Nazwa odmiany jest całkiem uzasadniona. Znana roślina z rodziny psiankowatych wydaje się uprawiać figi: te pomidory przypominają w smaku owoce drzewa figowego.

Pojawia się iluzja owocowego przysmaku: czysta słodycz i bogaty aromat. Nie ma śladu „pomidorowej” kwaskowatości. Zwiększoną zawartość cukru obserwuje się nawet w tych owocach, które zostały zerwane na zielono i dojrzewały poza krzakiem.

Rozpoznawalny kształt

Odmiana nie została jeszcze wpisana do Państwowego Rejestru, jej linia genetyczna nie jest jednolita.

Kształt owocu zapada w pamięć, ale może być dwojaki. Na niektórych krzewach pomidory mają kształt gruszki, nieco przypominający dobrze znaną odmianę Trufla (żarówki). Nawiasem mówiąc, figi mają podobny kształt. A na niektórych krzakach rosną zaokrąglone owoce, mocno spłaszczone od dołu i od góry, jak na zdjęciu z paczki nasion z Gavrish. Zarówno jeden, jak i drugi gatunek łączy wyraźne, jednolite żebrowanie, prawie „akordeon”, jakby przecinał większość powierzchni.

Na nacięciu widoczny jest nietypowy, przerośnięty wielokomorowy owoc. Czasami (szczególnie przy braku odżywienia krzewów) w środku obserwuje się małe puste przestrzenie, jak w przypadku farszu, ale jest to rzadkie. Ogólnie pomidory nie wyglądają brzydko - wręcz przeciwnie, pomidory są dość równe i bardzo piękne.

Apetyczna kolorystyka

Różowe owoce pomidora w naszych umysłach są silnie kojarzone z wysokimi walorami smakowymi. To ulubiony kolor „pomidora” wielu hodowców warzyw. Nawet klasyczny czerwony pomidor wydaje się mniej atrakcyjny.

W przypadku pomidora różowofigowego lepiej mówić nie tyle o różu, ile o bogatym, malinowym odcieniu skórki i miąższu. Wierzch jest czasem zielony i zanika w pełnej biologicznej dojrzałości.

Przyzwoity rozmiar

Kolejną ważną cechą jest pełnia owocu. Średnia waga waha się w granicach 300 - 400 gramów.Przy niższym pasku 200 gramów maksymalna waga jest czterokrotnie większa. Pomidory w 400 - 600 gramach nie są rzadkością. Każdy pędzel niesie 3 - 5 sztuk takich "piękności". Do siedmiu kilogramów „fig warzywnych” powstaje na jednym krzaku na sezon.

Główne zbiory są wydawane na kolorowe świeże sałatki. Do marynowania nadają się mniejsze owoce. Kolejną różową figę dobrze suszyć.

Pomidor będzie smakował jak rodzynki. Sok będzie również wydawał się owocowy (bez soli), co jest bardzo przydatne w przypadku żywności dla niemowląt i diet, nawet przy zwiększonej kwasowości żołądka.

Daty dojrzewania

Różowa figa należy do kategorii średnio-wczesnych. Różni się wyjątkowo długim powrotem zbiorów. Pod tym względem przewyższa większość innych odmian. Wynika to z nacisku na ciągły wzrost.

Wysokie krzewy

Rośliny zadziwiają swoją siłą nawet w kręgu podobnych, nieokreślonych pomidorów.Potężne łodygi są w stanie urosnąć do dwóch i trzech metrów. Ograniczeniem jest tylko wysokość szklarni i ograniczenia klimatyczne. Opis odmiany jako głównie szklarniowej jest całkiem naturalny. Tylko w rejonach południowych pomidora można sadzić na wolnym powietrzu, stawiając go na wysokich, mocnych kratach. W każdych warunkach rozłożyste krzewy wymagają odpowiedniego ukształtowania.

Potrzeby

Podobnie jak każda uprawa warzyw, ta odmiana wymaga przestrzegania pewnych zasad techniki rolniczej, aby uzyskać maksymalny zwrot.

Okres sadzonek

Ponieważ odmiana w żadnym wypadku nie jest spóźniona pod względem dojrzewania, nie zaleca się zbyt wczesnego siewu na sadzonki. Optymalny czas dla pasa środkowego i regionów o podobnym klimacie to początek marca.

Zbiór jest dokonywany, gdy wyrośnie pierwsza para prawdziwych liści, a nie później.

Młode sadzonki mają skłonność do wydłużania, dlatego pożądane jest dodatkowe oświetlenie. Wymagane są umiarkowane temperatury. Być może stosowanie leku "Sportowiec".

Na etapie układania pierwszego pędzla kwiatowego sadzonki są przenoszone do szklarni. Nie spóźnij się: istnieje ryzyko utraty pierwszych jajników.

Zasady modelowania i podwiązek

Na jednym metrze kwadratowym szklarni znajdują się 3-4 sadzonki.
Mocna, przemyślana podwiązka eliminuje nieprzyjemne „niespodzianki”. Słabe podpory prowadzą do łamania krzewów pod ciężarem plonu i potężną masą wegetatywną.
Posadzone młode rośliny należy jak najszybciej podwiązać - rosną bardzo szybko.
W okresie wegetacji nie tylko łodygi są mocowane, ale także duże pędzle.
Wielkość i plon owoców bezpośrednio zależą od terminowego szczypania. U różowej figi pędy boczne nie rosną zbyt aktywnie, ale konieczne jest ich regularne usuwanie. Odmiana uprawiana jest w jednej łodydze (w szczególnie sprzyjających warunkach - maksymalnie dwa pnie).
Kiedy uformują się pierwsze pędzle, dolna warstwa liścia zostanie usunięta.
Na około miesiąc przed spodziewanym końcem sezonu wegetacyjnego uszczypnij wierzchołek krzewu.

Karmienie

Potężne, wysokie, wielkoowocowe odmiany pochłaniają ogromne ilości różnych substancji z gleby. Bez organizacji ulepszonego odżywiania niemożliwe jest uzyskanie pożądanych zbiorów.

Oprócz wstępnego zaprawiania strefy korzeniowej 2-3 razy w miesiącu organizują dokarmianie korzeniowe i dolistne nawozami organicznymi i mineralnymi, humatami i mikroelementami. Używanie produktów organicznych na mięsistych odmianach jest koniecznością Gleba powinna być przez cały czas umiarkowanie wilgotna, z dobrą warstwą ściółki.

Ochrona

W porównaniu do podobnych odmian - niehybrydowe, szklarniowe, o słodkich owocach, - Różowe figi są znacznie mniej zarażone chorobami grzybiczymi. Istnieje możliwość jej uprawy bez traktowania krzewów pestycydami. Ale w przypadku ataku niebezpiecznych owadów (np. mączlika szklarniowego) walka o plony stanie się koniecznością.