Spearmint (ogród): opis odmiany, uprawa i pielęgnacja ze zdjęciem

Wielu ogrodników ceni miętę za jej wyjątkowy aromat i przyjemny smak. Ponadto jej świeże liście zawierają wystarczającą ilość życiodajnych witamin niezbędnych dla ludzkiego organizmu.

Cechy mięty ogrodowej

Mięta zielona to roślina wieloletnia, której wysokość zależy od aktualnych warunków rozwoju i uprawy. Jej wielkość sięga od 30 cm do 1 m. Jej łodygi są proste, elastyczne. Liście jajowate z ząbkowanymi brzegami. W przeciwieństwie do tradycyjnej mięty pieprzowej ta odmiana ma lekko słodki aromat. Jej kwiaty są białe lub różowawe.

W jakich warunkach rośnie

Pachnąca mięta rozwija się w jednym miejscu od ponad roku. Ale jeśli strona nie jest okresowo wykopywana, roślina wieloletnia będzie stopniowo degenerować się i znikać. Uprawa mięty nie wiąże się z pewnymi trudnościami, ponieważ ta roślina wieloletnia jest skromna w warunkach zewnętrznych.

Daty sadzenia roślin

Mięta jest mrozoodporną byliną, dlatego sadzi się ją jesienią, wczesną wiosną lub latem. Wybrane nasiona wysiewa się wczesną wiosną, aby próbki nie zamarzały w okresie zimowym. Podczas wysiewu nasion latem istnieje ryzyko, że młode sadzonki nie będą miały czasu na wzmocnienie do jesieni, przed nadejściem pierwszych chłodów

Metoda sadzenia wegetatywnego jest wdrażana późną wiosną, kiedy wybrany materiał jest dojrzały.

Sadzenie sadzonek pędowych i wzmocnionych korzeni odbywa się o każdej porze roku - wiosną, latem lub jesienią. W północnej części kraju sadzenie bylin kończy się w sierpniu, natomiast istnieją rezerwy do dalszego ukorzeniania.

Przygotowanie nasion

Zbieranie dojrzałych nasion z rośliny to czynność wymagająca pewnego wysiłku. Sztucznie wyhodowane byliny ostatecznie nie wytworzą rośliny matecznej, a jedynie próbkę wykorzystywaną przez hodowców do wyhodowania hybrydy.

Z tego powodu zaleca się kupowanie gotowych nasion mięty w wyspecjalizowanych sklepach. Takie próbki dają mocniejsze, dobre sadzonki.

Jak przygotować łóżko ogrodowe

Życiodajna mięta jest mało wymagająca dla składu gleby, idealna gleba dla niej ma następujące właściwości:

łatwe;
porowata kompozycja, ze swobodnym dostępem powietrza do korzeni;
mokre, ale nie podmokłe;
kompozycja gliniasta, ale nie piaszczysta.

Wysoka zawartość wapna w glebie nie będzie stwarzać problemów dla intensywnego wzrostu i rozwoju tradycyjnej mięty, a jedynie słaby aromat będzie pochodzić z liści. Gęste gleby gliniaste, na których obserwuje się stojącą wodę, nie powinny być używane do sadzenia mięty. Nawet kompetentna opieka zgodna ze wszystkimi zasadami nie pozwoli na uratowanie byliny.

Przed zasadzeniem mięty miejsce jest przygotowywane w następujący sposób: usuń chwasty, wykop, nawozisz. Roślina wieloletnia dobrze reaguje na substancje organiczne i życiodajne minerały.

Wysokość grządek ogrodowych zależy od rodzaju gleby. Jeśli skład gleby szybko wysycha, lepiej je obniżyć. Dla wilgotnej gleby i ochrony korzeni przed próchnicą wykonuje się wysokie łóżka.

Jak siać

Na początek wybrane nasiona wysiewa się w przygotowanych doniczkach, musisz wyhodować sadzonki i posadzić je w otwartym terenie.Gotowe nasiona wysiewa się na sadzonki w lutym. W tym celu rozsypuje się je po powierzchni skrzynki z wysokiej jakości torfem. Następnie pudełko jest szczelnie przykrywane folią, umieszczane w oświetlonym miejscu, ale nie blisko okna.

Małe kiełki pojawią się za 15 dni. Następnie pudełka są całkowicie otwarte, kładzione na parapetach. Pełnoprawne byliny rosną w warunkach pokojowych w ciągu 2 miesięcy. Wysiewając nasiona dają delikatną młodą zieleń, czego nie można powiedzieć przy rozmnażaniu przez sadzonki.

Zasady nawadniania

Mięta uwielbia wilgoć, dlatego zapewnia umiarkowane podlewanie, zapobiegając stagnacji wilgoci. W czasie silnej suszy wymagane jest prawie codzienne podlewanie. Oprócz nawadniania wymagane jest regularne opryskiwanie krzewów.

Rozluźnienie i odchwaszczanie

Nie zapomnij o regularnym spulchnianiu i odchwaszczaniu młodej mięty. Chwasty należy stale usuwać, aby zapobiec zgrubieniu kiełków. Niezbędne jest regularne rozluźnianie pachnącej mięty, ponieważ dostarcza ona korzeniom dodatkowego tlenu.

Choroby i szkodniki

Rosnąca mięta, musisz uważać, bo różne choroby mogą ją atakować cały czas. W prawie wszystkich obszarach wieloletniej uprawy występuje jej powszechna dolegliwość - rdza. Ten niszczycielski grzyb rozwija się z powodu wysokiej wilgotności. Możesz przezwyciężyć niebezpieczną rdzę za pomocą prewencyjnego spryskiwania.

Często roślina wieloletnia cierpi na mączniaka prawdziwego, gdy na młodych pędach pojawia się biały nalot. Zapylanie mieloną siarką pomaga radzić sobie z chorobą.

Antraknoza pojawia się jako brązowe plamy na dotkniętych chorobą wieloletnich liściach. Posypanie płynem Bordeaux pomoże uratować piękną miętę.

Plamka na liściach - brązowawe plamy na liściach z czarnymi kropkami i ciemną obwódką na brzegach. Aby wyeliminować ten problem, pomoże roztwór płynu Bordeaux, który należy spryskać liśćmi.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób, podejmij w porę środki zapobiegawcze: przesadź roślinę, spalić dotknięte części.

Aby uniknąć mączniaka prawdziwego, zbiory są cięte w lipcu, zanim choroba się rozprzestrzeni.

Oprócz chorób niebezpieczne szkodniki atakują niechronioną miętę. Roślina wieloletnia z regionu południowego cierpi na roztocza mięty, które żywią się sokiem z wierzchołka rośliny. Ratuje życiodajną kurację miętową akarycydami wszystkich materiałów do sadzenia pierwotnego.

Dużo kłopotów przysparzają roślinie cykady, wysysające sok z liści. Spryskiwanie silnymi środkami owadobójczymi eliminuje ten problem.

Zbiór i przechowywanie plonów

W pierwszym roku aktywnej wegetacji życiodajna mięta daje dobre zbiory. Jeśli ma być spożywana świeża mięta, świeże liście są zrywane z łodygi.Świeży, dodawany do różnych zup, mięs, gotowanych owoców morza, zup grochowych. Obróbka cieplna usuwa świeżość mięty, więc dodaje się ją pod koniec gotowania.

Aby przecięta łodyga nie uschła szybko podczas upałów, owija się ją w wilgotną gazę i umieszcza w lodówce.

Życiodajna mięta bardzo dobrze znosi suszenie. Roślinę leczniczą do suszenia zbiera się w lipcu-sierpniu, na początku bujnego kwitnienia, w tym czasie liście mają najlepszy skład olejków eterycznych i składników odżywczych. Pocięte młode łodygi są suszone w zgrabne pęczki, liście i kwiatostany odcinane, mielone na drobny proszek.