Rosyjskie rasy koni: opis, lista najlepszych i historia hodowli

Na świecie są setki ras koni. Wszystkie mają niesamowite właściwości. Na liście pięknych zwierząt wyróżniają się Rosjanie, unikalne rasy koni. Historia istnienia tych koni naznaczona jest szeregiem tragicznych wydarzeń. Mimo trudności rosyjskie konie nadal żyją i zachwycają koneserów tych pięknych zwierząt.

Historia koni w Rosji

Historia hodowli koni sięga wielu wieków. W XIII wieku ludzie hodowali konie. Po udanych bitwach z licznymi wrogami wojownicy przynieśli rasowe konie na ofiarę.

Podczas inwazji Złotej Ordy preferowane były ciężkie konie. Dopiero wraz z nadejściem ery Iwana Groźnego zaczęły zdobywać popularność orientalne rasy koni. Czasy się zmieniły, zmieniła się moda na rasy koni. Nazwiska hrabiego Orłowa, Rostopczina, Budionnego weszły do historii na zawsze. Entuzjastyczni ludzie dali światu piękne rasy koni. Wiele z nich stało się dumą kraju.

Tragicznym wydarzeniom w historii Rosji towarzyszyła śmierć i cudowne odrodzenie wyjątkowych koni. Dziś rosyjscy specjaliści hodują różne rasy koni.

Klasyfikacja

Zgodnie z przeznaczeniem przedstawicieli rodziny koni można podzielić na 3 grupy:

• jazda konna;
• konie pociągowe;
• konie ciężkie.

Istnieją uniwersalne rasy koni, na przykład koń doński. Zwierzę jest używane jako koń pociągowy lub wierzchowy.

Hodowcy dzielą konie na kategorie:

1. Aborygeński. Być może najsilniejsze, najzdrowsze zwierzęta. Konie od dawna przystosowały się do trudnych warunków klimatycznych. O wytworzenie silnej odporności u koni zadbała sama natura. Bez strat znoszą mróz i silne wiatry. Bez wysiłku utoruj sobie drogę przez głębokie zaspy śnieżne. Do gatunków tych należą konie Vyatka, jakuckie, a także konie z Azji Środkowej czy Kaukazu. Unikalne właściwości rodzimych zwierząt są wykorzystywane do hodowli nowych ras koni.
2. Przejściowe. W tych koniach łączą się najlepsze cechy rodzimych koni i godność ogierów przywiezionych z daleka.
3. Fabryka. Efekt złożonej, żmudnej i wieloletniej pracy nad hodowlą nowej rasy. Rosyjscy hodowcy wyhodowali takie rasy jak kłusak orłowski, koń Budennovskaya i inne rodzaje koni.

Główne rasy

Rasy koni rosyjskich nie są tak liczne. Niektóre z nich są podstawowe.

Budennovskaya

Siemion Michajłowicz Budionny włożył wiele wysiłku w opracowanie idealnej rasy koni dla Armii Czerwonej. Za podstawę przyjęto rasę Don. Po skrzyżowaniu konia z rasowym ogierem jeździeckim specjaliści otrzymali uniwersalną rasę pociągową i jeździecką. Koń Budionnowski może nie tylko chodzić pod siodłem, ale także służyć potrzebom ludzi jako siła pociągowa.

Wysokość zwierzęcia sięga 165 cm Długa szyja konia przypomina przodków Achał-Teke. Koń różni się od innych ogierów masywnością i pewną kanciastością. Potężny zad i szeroka klatka piersiowa mówią o sile i wytrzymałości konia. Sucha głowa z szerokimi brwiami jest pięknie osadzona. Duże wyraziste oczy mówią o inteligencji i dobrym charakterze.Wydłużone ciało i mocne nogi nadają zwierzęciu imponujący wygląd. Konie Budionnowskiego można rozpoznać po „markowym” kolorze gniady. Dziś armia nie potrzebuje kawalerii, więc Budennovtsy jest używany w sporcie. Konie z powodzeniem biorą udział w zawodach w ujeżdżeniu, skokach przez przeszkody i wyścigach konnych.

Donska

Jedna z najstarszych ras wyhodowanych przez człowieka. Przodkowie rasy Don to aborygeńskie konie stepowe. Przez wiele lat konie krzyżowano z ogierami krwi perskiej, tureckiej i arabskiej. Konie zostały sprowadzone przez wojowników po licznych bitwach.

W XIX wieku konie don zostały podzielone na 2 typy:

1. Stara rasa. Zwierzę bardzo przypominało przodków stepowych. Mały wzrost (146-155 cm) i niepozorny wygląd rekompensowały zwinność i wytrzymałość konia.
2. Nowy typ rasy Don. Aby nadać koniowi atrakcyjny wygląd, skrzyżowano go z ogierami krwi angielskiej. Stopniowo sytuacja się zmieniła, a na służbę ludziom pojawiły się mądre i wytrzymałe konie. Dostojne ogiery uderzająco różnią się od swoich poprzedników.

Kłusak Orłowski

Rasa powstała dzięki staraniom hrabiego Orłowa. Wieloletnia praca hodowlana doprowadziła do narodzin wyjątkowego konia. Pełen wdzięku, mocny koń o zaskakująco miękkim kroku i długiej, elastycznej szyi. Wzrost dużego ogiera sięga 170 cm Połączenie wdzięku i siły sprawia, że wygląd zwierzęcia jest wyjątkowy.

Waga konia sięga 500 kg. Mała, sucha głowa, inteligentne oczy i spiczaste, wrażliwe uszy wyglądają harmonijnie. Muskularne ciało, smukłe, suche nogi i bujna grzywa dopełniają portretu zwierzęcia. Energiczne, ruchliwe kłusaki wyróżniają się usłużnym charakterem i szybkim dowcipem. Ogiery Oryol można zobaczyć na spektakularnych imprezach sportowych.

Rosyjska jazda konna

Rosyjski koń wierzchowy pojawił się w wyniku połączenia rasy Oryol i koni Rastopchinsky. W trudnych czasach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej rasa została prawie zniszczona.Żałosne pozostałości dawnego luksusu zniknęły w latach rządów Chruszczowa. Kilkadziesiąt lat później, dzięki wysiłkom entuzjastów, rasa rosyjskich koni została odtworzona.

Wysokość konia sięga 165-170 cm Elastyczne, rozwinięte mięśnie, szeroki, muskularny grzbiet i smukłe nogi wyróżniają rosyjskie konie wierzchowe od przedstawicieli innych ras. Koń ma otwarty umysł i krnąbrny charakter. Zwierzę wykorzystywane do ujeżdżenia i triathlonu.

Radziecka ciężka ciężarówka

Krótki, silny koń pociągowy. Rasa została wyhodowana w połowie lat 20. ubiegłego wieku. Ciężarówka pojawiła się w wyniku skrzyżowania lokalnych koni pociągowych i ogierów Brabancon. Te europejskie konie mają niezwykłą siłę, ponieważ ich przodkowie wiernie służyli ciężkim rycerzom.

Radziecka ciężka ciężarówka jest jak mały buldożer. Potężne zwierzę służy do ciężkiej pracy, a także jest źródłem mięsa i mleka.Wysokość ciężarówki jest stosunkowo niewielka - 160 cm, ale waga sięga 700-1000 kg. Szeroki grzbiet, potężny opadający zad i mocne nogi nadają zwierzęcej monumentalności. Koń często ma kolor czerwony. Czasami można spotkać ciężką ciężarówkę z zatoki.

Jakucki

Zwierzę aborygeńskie, przystosowane do silnych mrozów i złego odżywiania. Gęsty podszerstek i długa sierść pozwalają koniowi z łatwością znosić trudy klimatu. Ze względu na swoją bezpretensjonalność konie są trzymane na zewnątrz przez cały rok.

Krótkie, masywne zwierzęta rzadko osiągają więcej niż 142 cm, a muskularna szyja i szeroki grzbiet świadczą o niezwykłej wytrzymałości koni. Koń jakucki ma mocne nogi i rozwinięte stawy. Ogiery wykorzystywane są jako konie wierzchowe, a także do sportów jeździeckich dla dzieci.

Baszkir

Koń aborygeński jest powszechny w Tatarstanie, Baszkirii i regionie Swierdłowsku.Rasa powstała w wyniku naturalnego krzyżowania koni stepowych i leśnych. Bezpretensjonalne zwierzęta trzymane są na pastwiskach przez cały rok. Główną zaletą rasy jest zdolność do niestrudzonego pokonywania dziesiątek kilometrów.

Wysokość niezmordowanego konia to tylko 145 cm. Ogiery ze względu na przyjazne usposobienie wykorzystywane są w dziecięcych sportach jeździeckich. Zwierzęta są często hodowane na farmach mlecznych.

Terskaja

Unikalna rasa została wyhodowana w latach 40. ubiegłego wieku przez skrzyżowanie ocalałych ogierów rasy Strzelec z końmi arabskiej krwi. W rezultacie pojawiła się rasa Terek. Dzięki licznym zaletom konie uniwersalne biorą udział we wszelkiego rodzaju zawodach jeździeckich. Niesamowita umiejętność uczenia się pozwala na wykorzystanie koni w przedstawieniach cyrkowych.

To na ogierze Terek legendarny marszałek Żukow wziął udział w paradzie zwycięstwa. Najczęściej można spotkać siwego konia. Rzadziej spotykane są konie umaszczenia gniadego. Koń jest pięknie zbudowany. Krótki, prosty grzbiet, elastyczna, długa szyja i smukłe nogi nadają zwierzęciu elegancki wygląd. Zwierzę ma małą głowę. Wrażliwe, ruchome uszy i błyszczące oczy uzupełniają portret konia.

Wiacka

Las, aborygeński koń. Północne piękno jest powszechne w regionie Kirowa, a także na farmach Udmurtii. Zwierzę jest energiczne, posłuszne i wytrzymałe. Bezpretensjonalny koń łatwo zadowala się złym odżywianiem, dobrze toleruje mrozy i deszcze. Zgodna natura pozwala na wykorzystanie Vyatki w dziecięcym sporcie jeździeckim i turystyce.

W przeszłości asystent Vyatki był używany do transportu pocztowego. Główną cechą wyróżniającą niską toaletę jest ciemny pasek biegnący wzdłuż grzbietu zwierzęcia. Vyatka dorasta do 150 cm, nogi są krótkie. Gruba skóra chroni konia przed ukąszeniami owadów.

Rosyjski Kłusak

Rasa pojawiła się w wyniku skrzyżowania legendarnych kłusaków Oryol i zwierząt amerykańskiej selekcji. Konie wyróżniają się wdzięcznymi formami i spokojnym charakterem. Wąski pysk i wydatny kłąb nadają koniowi niepowtarzalny wygląd. Silne nogi i muskularny tułów mówią o wytrzymałości zwierzęcia. Wydłużone, ruchliwe uszy i ciemne oczy to znaki rozpoznawcze rosyjskiego kłusaka.

Koń jest używany jako lekka uprząż. Spokojne usposobienie i wysoka inteligencja umożliwiają wykorzystanie koni do hipoterapii.

Don jeździ konno

Uniwersalna rasa. Koń Don jest z powodzeniem wykorzystywany jako koń pociągowy i wierzchowy.

Wydłużone ciało, suche nogi i mała głowa dodają elegancji wyglądowi zwierzęcia. Wysokość konia to 165 cm, dobrze rozwinięty grzebień jest wyraźnie widoczny na szyi.Ogon i grzywa są ciemne i grube. Potulna natura zwierząt umożliwia wykorzystanie koni do nauki jazdy konnej.

Zalecane