Rasy koni: lista 40 najlepszych z opisami, cechami i nazwami

Trudno przecenić znaczenie koni w życiu człowieka. Przez wiele stuleci były praktycznie jedynym środkiem transportu, pomagały w wykonywaniu wielu prac. Już w XI wieku w Europie pojawiły się stadniny koni, w których hodowano konie, hodowano rasy do różnych celów. Zwierzęta hodowane są we wszystkich krajach świata, do końca XX wieku istniało ponad 300 ras koni.

Odmiany i klasyfikacja koni

Profesjonaliści opracowali kilka klasyfikacji koni, które pomagają oddzielić dużą liczbę różnych zwierząt według szeregu parametrów. Konie są klasyfikowane:

• według pochodzenia;
• o użyciu;
• według obszaru dystrybucji.

Klasyfikacja lokalna jest często stosowana w krajach i regionach. Pierwsza klasyfikacja, opracowana pod koniec XIX wieku, dzieliła konie na 3 grupy - wschodnią, zachodnią, mongolską. Na początku XX wieku konie podzielono ze względu na warunki siedliskowe (las, step, góra). Spośród wszystkich ras, które istnieją na świecie, w naszym kraju uprawia się około 50. Najodpowiedniejszą formą klasyfikacji dla hodowców i miłośników koni domowych jest podział według metody użytkowania.

Tabela klasyfikacji ras według zastosowania:

Ryś orłowski Ardeńczyk Achał-Teke Kazachski Szetlandy

Lekki szkic	Ciężki szkic		Jeżdżenie	Produktywny (mięso i nabiał)	Kucyk
Białoruska uprząż Torian Clepper		Clydesdale Percheron Brabancon	Arabski Terskaja Rasowy Budennovskaya	Ałtaj Kirgiski Jakucki	Hokkaido Gotlandzki islandzki Sardyński

W możliwości wykorzystania koni do różnych celów, charakter i temperament rasy są kluczowe. Konie wierzchowe są zazwyczaj gorące, lubią szybko biegać, do ciężkiej pracy, zwierzęta potrzebują flegmy, życzliwości i spokojnego usposobienia. Rozważ cechy i zalety każdego typu konia.

Odniesienie: znaczna liczba ras pojawiła się w XVIII-XX wieku, kiedy znaki zaczęto utrwalać i opisywać w księgach stadnych.

Jeźdźcy

Wożenie jeźdźca jest głównym celem tej grupy koni. Gatunki konne uprawiane są od kilku tysiącleci, oddziały kawalerii od dawna uważane są za elitę każdej armii. Zgodnie z tradycją konie ras jeździeckich są najpiękniejsze, pełne wdzięku. Zaletami tego gatunku są zwinność, wytrzymałość, szybkość. Kluczowe różnice:

• smukła długa szyja z małą głową;
• kłąb wymawiany;
• masywne piersi;
• silne smukłe nogi z mocnymi kopytami;
• mięśnie bawiące się pod skórą.

Konie jeździeckie mają silne serce i płuca, aby wytrzymać szybki bieg. Konie są tradycyjnie hodowane na dwa sposoby:

• spokojne, pełne wdzięku osoby - do chodzenia (równym krokiem i spokojnym charakterem);
• agresywny, wybuchowy i temperamentny - do udziału w imprezach sportowych, wyścigach konnych.

W tej grupie koni główna selekcja jest obecnie w toku, ponieważ wszystkie inne gatunki są mniej istotne.

Uprząż konna

Ten typ konia może być używany do jazdy konnej, ale głównym zadaniem jest transport małych ładunków. Ich plecy nie są zbyt szerokie, wygodne dla jeźdźca. Używano ich częściej niż inne w średnich gospodarstwach, na wsi. Konie średniej wielkości, charakter spokojny, bez temperamentu. Konie są znane ze swojej życzliwości, szybkiego dowcipu i ciężkiej pracy. Podczas chodzenia nogi są szeroko rozstawione, krok równy, kończyny suche, ale mocne i umięśnione.

Jazda na sankach

Te konie nie różnią się wdziękiem, szeroki grzbiet jest niewygodny dla jeźdźca. Konie wychowywane są do chodzenia w uprzęży, przewożenia towarów. Klatka piersiowa, plecy i nogi są masywne, w postaci ceni się wytrwałość i spokój.

Ciężkie uprzęże

Ciężkie ciężarówki są uważane za najpotężniejsze i najwydajniejsze - ogromne konie hodowane wyłącznie do transportu maksymalnych ilości ładunku. Takie konie były wykorzystywane w pracach budowlanych i rolniczych. Rasy zaczęto uprawiać w czasach rycerskości, kiedy trzeba było transportować ciężkie zbroje. Później używany we wsi. Wyróżnia je dobre usposobienie, bezpretensjonalność.

Najpopularniejsze rasy

Każdy region świata jest dumny ze swoich ras koni, dostosowanych do warunków klimatycznych, pogodowych i ukształtowania terenu. Gatunki te są idealne do warunków, w których muszą żyć i pracować. Ludzie są dumni ze swoich zwierząt, chronią i chronią lokalne gatunki. Ale są rasy, które zdobyły uznanie na całym świecie za swoją urodę, szybkie bieganie lub wytrzymałość i ciężką pracę.

Kuc szetlandzki

Rasa koni należy do grupy kucyków.Wyhodowany na Szetlandach (północny wschód Szkocji). Te krótkie konie wyglądają jak konie pociągowe i są jedną z najpopularniejszych ras na świecie. Pierwsze informacje pojawiły się w 1-4 wieku. Uważa się, że konie zostały sprowadzone na archipelag z Europy, zostały zmiażdżone na wyspach. Oficjalnie rasa została ustalona w 1890 roku.

Wzrost - 65-110 centymetrów, waga - 150-180 kilogramów. Kucyki szetlandzkie są przyjazne, słyną z wytrzymałości, nie są rozbrykane, ale nerwowe. Bezpretensjonalne konie wyróżniają się odwagą, wytrzymałością. Często używa się ich w cyrku do zabawiania dzieci. Może pełnić rolę przewodników.

Referencja: każda rasa wymaga określonych warunków trzymania, karmienia, aby zwierzęta osiągnęły wymagane parametry wzrostu i wagi, wykazywały określone cechy.

Shire

Konie rasy British Shire są uważane za gigantów świata koni.Wielokrotnie wygrywali zawody na wysokość (165-185 centymetrów, rekord to 215 centymetrów) i wagę, dorastając do 1,5 tony. Ciężkie ciężarówki wyróżniają się spokojnym charakterem, wytrzymałością. Z ich pomocą ciągnęli barki po kanałach, przewozili towary w rolnictwie, w browarach. Zgodnie z dozwolonymi normami ogiery mogą mieć umaszczenie czarne, siwe, gniade, klacze mogą mieć również deresz. Grzbiet muskularny i krótki, głowa proporcjonalna do tułowia. Księga stadna zawarta pod koniec XIX wieku.

Fryzyjski

Dumą holenderskich hodowców koni są Fryzowie. Rasa została wyizolowana w XIII wieku, choć znana jest znacznie wcześniej. Główną zaletą przedstawicieli gatunku jest wszechstronność. Koń idealnie nadaje się do bryczek, chodzi w lekkim kłusie. Dobrze pokazała się pod siodłem, z łatwością pokonuje przeszkody.

Kolor - tylko czarny, u klaczy czasami uzupełniony gwiazdą. Rasę wyróżnia obecność szczotek, które schodzą do kopyt (od tego konia pochodzi pojęcie frisness). Konie są często używane w ujeżdżeniu, w zespołach na występy i pokazy.

Falabella

Najmniejsze konie są przedstawicielami gatunku Falabella. Pochodzą z Argentyny, gdzie zostały wyhodowane przez rolnika o nazwisku Falabella. Różnią się od krótkonogich kucyków proporcjonalnością ciała, wyglądają jak miniaturowy koń arabski. Dozwolony jest dowolny kolor.

Konie nie są w stanie wytrzymać jeźdźca, ale mogą ciągnąć wóz. Bardzo inteligentny, przyjazny, dobry dla dzieci, łatwy do trenowania i trenowania.

Tinker

Najlepsi przyjaciele Cyganów to konie. Koczowniczy lud docenia i zna plemię koni. Tinker to cygański koń pociągowy. Rasa ta została niedawno uznana, ponieważ Cyganie tradycyjnie nie prowadzili prac hodowlanych.

W stroju dominują łaciate kolory, ciało jest mocne, z wyraźnym łukiem pleców. Grzywa, szczotki, ogon - bujne i długie. Ciężkie ciężarówki mają muskularną budowę, wysokość 1,35-1,6 metra. Koczowniczy tryb życia uczynił majsterkowiczów silnymi, bezpretensjonalnymi. Chodzą w uprzęży i pod siodłem.

Percheron

Rasa powstała we francuskim regionie Perche w XIX wieku. Rozprzestrzeniaj się szybko na całym świecie. Duże ciężkie ciężarówki (wysokość - do 175 centymetrów) nie wyglądają na nadwagę i niezgrabność. W oparciu o perszerony wyhodowano wiele ras w różnych krajach.

Główny garnitur jest szary (w jabłka), są też czarne. Percheron ma wyjątkową miękkość, dzięki czemu jest popularny i poszukiwany na paradach, wakacjach i wyścigach konnych.

Peruwiańskie Paso

Idealny koń do polowania, jazdy konnej, pokazów - peruwiańskie paso. Potomek koni sprowadzonych przez Hiszpanów do Peru z ojczyzny. Przeważnie czerwona lub gniada. Konie wyróżnia miękki ruch, umiejętność chodzenia w specjalnym chodzie, co decyduje o przynależności do rasy i jest bardzo wygodne dla jeźdźców.

Kłusak Orłowski

Początki hodowli koni rasy kłusującej zapoczątkował hrabia Orłow, który założył stadninę koni w prowincji Woroneż. Kłusaki mają ponad 200 lat. Orłowici byli wykorzystywani jako rootmen w trojkach. Kłusaki zdobyły wiele nagród i są poszukiwane na aukcjach na całym świecie.

Wzrost - 165-170 centymetrów, waga - 500 kilogramów. Dominującym kolorem jest szary, czarny, kozia skóra. Stosowany w sankach, pod siodłem, jeździe.

Rasa Marwar

Marwari pochodzi z Indii i jest rzadkim gatunkiem konia znanym z niezwykłych uszu. Najcenniejsze okazy to siwy i srokaty. Hindusi używają białych koni do celów religijnych. Marwari brała udział w kampaniach wojskowych, jest wytrzymała, przez kilka dni obywa się bez wody i jedzenia.

Kuźniecka

Rasa powstała na Syberii Zachodniej dzięki imigrantom pochodzącym z centrum Rosji. Podczas krzyżowania gatunków lokalnych i europejskich pojawiły się konie o wybitnej wytrzymałości i sile. Rasa urodziła się bez udziału pracy hodowlanej - w sposób naturalny. Później w Tomsku pojawiły się stadniny koni, zajmujące się hodowlą koni rasy kuźnieckiej.

Kubańscy Pacers

Konie górskie pochodzą z Azerbejdżanu, nazwę rasy nadał region kubański. Zwierzęta wyróżniają się doskonałym zdrowiem, żyją na pastwiskach, same zdobywają pokarm spod śniegu. Główne kolory są szare, gniada; wysokość - 130-140 centymetrów.

Chłop

Te konie w XIX wieku stanowiły 75% ogólnej liczby gospodarstw chłopskich w Rosji. Bezpretensjonalny, niski, przyzwyczajony do kiepskiego jedzenia i ciężkiej pracy. Piękno i inne zalety nie różniły się.Garnitur, wzrost, wygląd zewnętrzny - są różne. Jaskrawi przedstawiciele chłopskiego wyglądu byli tylko w bogatych domach, gdzie praca jest łatwiejsza, a jedzenie lepsze.

Kucyk Connemara

Irlandzki rodzaj kucyka jest jednym z największych. Życie w trudnych warunkach na zimnym wybrzeżu zahartowało kuce Connemara, dawało doskonałe zdrowie. Istnieją gatunki półdzikie. Wysokość - 133-154 centymetry, dominującymi kolorami są koźlęta i szara. Używany w pracach rolniczych.

Zatoka Cleveland

Uprawiany w Wielkiej Brytanii od średniowiecza. Zastosowanie jest uniwersalne. Aby ulepszyć rasę, skrzyżowali się z końmi pełnej krwi angielskiej. Wysokość - 163-168 centymetrów. Długa muskularna szyja, doskonałe zdrowie. Ze względu na jednolitość kombinezony są używane w zespołach.

Clepper

Mocne, wytrzymałe konie wyhodowane w Estonii, powszechne w Finlandii, krajach bałtyckich. Główne garnitury to karakow, czerwony, kozia skóra. Głowa z szerokim czołem, wzrost - 136-146 centymetrów.

Odniesienie: rozwój technologii doprowadził do wzrostu popytu i popularności ras sportowych, konie straciły znaczenie gospodarcze.

Clydesdale

Konie białonogie pochodzą ze Szkocji. To ciężkie ciężarówki, które były uprawiane do ciężkiej pracy w browarach i na polach. Imponujący wzrost (do 1,83 metra) i waga (do 0,9 tony) to główne cechy rasy. Konie wyróżniają się pogodnym, przyjaznym charakterem. Większość mieszkańców Clydesdale mieszka w USA i Kanadzie.

Kladrubska

Najstarszy koń pociągowy czeskiego pochodzenia.Znany od końca XVI wieku. Wysokie (do 1,8 metra) potężne konie z haczykowatym pyskiem. Główne kolory są czarno-białe. Kladrubtsev wyróżnia się wytrzymałością, umiejętnością wspólnego chodzenia w zespołach wielokonnych. Wymagające warunki przetrzymywania i opieki.

Kirgiski koń

Przodkowie współczesnych koni kirgiskich pojawili się 4 tysiące lat temu. W toku ewolucji i selekcji konie stały się odporne, zdolne do samodzielnego znajdowania pożywienia na skąpych pastwiskach. Dorastają do 137 centymetrów, wiele rozruszników. Używany jako jazda konna i plecak. Skała wyróżnia się mocnym kopytem, którego nie trzeba kuć.

Kiger Mustang

Uważa się, że Mustangi Kiger pojawiły się z powodu szaleństwa hiszpańskich koni przywiezionych przez konkwistadorów. Znaleziono w Oregonie (USA). Mustangi wyróżniają się wytrzymałością, dużą głową, mocnymi kopytami. Dozwolony jest inny wzrost - 135-164 centymetry i więcej. Kolor - szaro-brązowy, czerwony.

Kaspijski

Szczątki konia rasy kaspijskiej pochodzą z IV tysiąclecia p.n.e. To jeden z najstarszych rodzajów koni pochodzenia irańskiego. Konie charakteryzują się niskim wzrostem (1-1,2 metra), zdolnością do wytrzymywania dużych obciążeń. Prawidłowa budowa ciała odróżnia krótkie konie kaspijskie od kucyków.

Cechy charakterystyczne - mocne nogi i kopyta. Kaspijczycy słyną z nieagresywnego charakteru, odpowiedniego do nauczania dzieci. Świetni skoczkowie, spokojni w zespołach. Reproduktory - USA, UK, Australia.

Rasa Karaczaj

Północny Kaukaz to miejsce narodzin koni górskich. Konie Karaczaj pokonują każdą odległość po górskich ścieżkach, słyną z niesamowitej wytrzymałości. Końskie kopyta są w stanie wytrzymać przejście, które prowadzi do rozbiórki podków.Klacze są płodne, łatwe do rozmnażania w stadzie.

Ciemne garnitury dominują w kolorze. Wysokość - 1,5-1,55 metra. Jest niewielki garbaty na nosie. Konie Karaczaj wyróżniają się dobrym zdrowiem, zrównoważoną koordynacją ruchów, lekkim miękkim krokiem. Spacer do 12 kilometrów na godzinę.

Karabair

Nazwa Karabairów składała się z 2 słów - konia i wielbłąda. Konie uzbeckie wyróżniają się wdziękiem, szybkością i wytrzymałością wielbłąda. Wyhodowana przez krzyżowanie ras lokalnych i arabskich. Karabairy to pacery o lekkim, równym chodzie, który nie pozwala na zmęczenie jeźdźca w siodle.

Dominujące kolory - szary, zatoka, czarny; wysokość - 1,45-1,57 metra. Karabajowie znoszą upały, sami znajdują pożywienie, są odporni i pracowici. Są używane jako zwierzęta pociągowe i są osiodłane.

Donska

Donczaki zostały wyhodowane przez Kozaków na południowych granicach Imperium Rosyjskiego. Ogromny wkład w poprawę rasy wniosły konie trofeum, które przywieźli z kampanii atamans Platov, Ilovaisky.

Rasa Don jest dumą rosyjskiej hodowli. Koń jest wysoki (160-165 centymetrów), o pięknym, harmonijnym ciele. Najlepsi przedstawiciele wyróżniają się elegancją, orientalną, rasową urodą. Konie kawalerii są wytrzymałe, niezmiernie oddane właścicielowi. Dominujące kolory to złoto-czerwony, gniada. Uprawiane na imprezy sportowe, policję. Używany pod siodłem i uprzężą.

Holsztyn

Pierwsza wzmianka o holsztynie pochodzi z XIII wieku, a wzorzec rasy został ustanowiony w państwie niemieckim już w XV wieku. Obecnie hodowla w Elmshorn.

Wzrost konia to 168-172 centymetry, kombinezony są różne.Holsztynki chodzą galopem i kłusem, krok jest miękki, wygodny dla jeźdźca. Różnią się zdolnością skakania, zrównoważonym krokiem i płynnym biegiem. Często używany w sporcie ze względu na ciężką pracę, wytrwałość i wysoką inteligencję.

Ciekawe: Sportowcy na Meteorze Holsztyńskim zdobyli nagrody na 3 Igrzyskach Olimpijskich z rzędu.

hanowerski

Niemiecka skrupulatność i pedanteria pomogły wydobyć konie, które wyróżniają się równym charakterem i idealnymi danymi zewnętrznymi. Jest to najpopularniejsza rasa sportowa, z powodzeniem startująca w zawodach.

Wysoki wzrost (do 168 centymetrów) pozwala koniom pokonywać przeszkody, wykorzystywane są w skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu. Długa szyja, mocne nogi, szlachetna pozycja głowy to główne cechy rasy. Podczas selekcji wybierane są tylko okazy o powściągliwym i zrównoważonym charakterze, co pozwala utrzymać sławę hanowerczyków jako idealnych sportowców, którzy zawsze prezentują znakomite wyniki.

Achał-Teke

Przystojne konie achał-tekiński są najstarszą hodowaną rasą, hodowane są od 5 tysięcy lat. Konie wyróżniają się niezwykłą gracją i posturą, suchym, szczupłym ciałem, cienką skórą, pod którą grają mięśnie. Konie achał-tekiński porównywane są do gepardów i chartów, podziwia się ich lekkość i szybkość. Miejsce narodzin koni to Turkmenistan. Przez wiele stuleci zachowywali czystość krwi, nie krzyżując koni z przedstawicielami innych ras. To najlepszy przedstawiciel koni wierzchowych, wybuchły wojny o posiadanie wartościowych koni.

Wełna zwierząt jest delikatna, jedwabista, grzywy są często odcinane, aby odsłonić kunsztownie ukształtowaną szyję z przezroczystymi naczyniami. Natura koni jest gorąca, żarliwa, nie każdy jeździec jest w stanie poradzić sobie z niespokojnym koniem.

Konie achał-tekiński są hodowane w wielu krajach, w tym w Rosji. Wpływ koni achał-tekskich można prześledzić w artykułach dotyczących rasy angielskiej i ras arabskich.

Odniesienie: Konie arabskie, achał-tekiński są klasyfikowane jako rasy elitarne.

Ardenczyk

Konie tej rasy pojawiły się w Ardenach - paśmie górskim u zbiegu kilku krajów europejskich. Do prac pociągowych używano ciężkich ciężarówek o szerokiej kości i grubych nogach. Ardeny uważane są za potomków starożytnych koni rzymskich, Brabanconowie wpłynęli na ukształtowanie się rasy. Wpisany do księgi stadnej w 1929 roku.

Konie były używane w kawalerii do transportu ciężkich dział. Teraz uprawiane na mięso, na sport, dostawę towarów. Wysokość - 160-162 centymetry, waga - 0,7-1 tony. Garnitury są inne, czarny jest wyłączony z reguł plemiennych. Wcześnie osiągają dojrzałość, nie wymagają dużej ilości pokarmu, pomimo imponujących rozmiarów. Krok jest szeroki, ruch płynny.

Arabski

Półwysep Arabski to miejsce narodzin koni arabskich. To elitarny gatunek koni, który stał się przodkiem wielu znanych ras (jazda rosyjska, rasa angielska). Do pracy hodowlanej z końmi arabskimi utworzono specjalną organizację zrzeszającą 60 krajów.

Nieustanne wojny Beduinów wytworzyły silne, niskie konie, wyróżniające się wytrzymałością, suchym, silnym ciałem. Konie arabskie chodzą dowolnym chodem, ciasno upakowane. Kara śmierci groziła każdemu, kto zaryzykował sprzedaż koni do obcych krajów. Niedozwolone było krzyżowanie z innymi końmi. Rodowód jest widoczny u każdego konia arabskiego.

Arabskie konie zostały sprowadzone do Europy podczas wypraw krzyżowych. Służyły jako podstawa do formowania i doskonalenia wielu ras. Wzrost - 150 centymetrów, waga - 450 kilogramów. Garnitury - szare w różnych odcieniach, gniada, czerwień. Mała wklęsła głowa, duże oczy, mocne nogi, „koguci ogon”. Klacze są płodne.

Andaluzja

Koń monarchów, dekoracja parad i uroczystych wycieczek, duma hiszpańskich hodowców koni to rasa andaluzyjska. Idealne zwierzę do jazdy konnej, występów cyrkowych i świątecznych pokazów.

Dumne pozowanie głowy, smukła szyja, krągłe ciało, bujna grzywa i ogon przyniosły koniom andaluzyjskim chwałę przepięknych piękności. Wzrost - 155-160 centymetrów, garnitur - szary, gniada.

Koń amerykański

Słynny z Hollywood koń amerykański jest nieodzownym pomocnikiem kowbojów, najpopularniejszego konia w Stanach Zjednoczonych. Używany pod siodłem i w uprzęży, zapewnia płynną jazdę, wygodną podczas jazdy na długich dystansach.

Przywieziony do Kentucky w XIX wieku. Wysokość - 150-170 centymetrów, dopuszczalne są różne kolory. Ma krótki, mocny grzbiet. Uczestniczy w specjalnych zawodach, demonstrując kilka rodzajów chodów, w tym stojak na podpisy.

Azerbejdżan

Konie rasy Azerbejdżanu są potomkami starożytnych gatunków perskich i karabaskich. Uprawiane w Azerbejdżanie i regionach sąsiednich. Rodzaj plecaka jest odpowiedni dla obszarów górskich. Zwierzęta są wytrzymałe, znane ze swojej zdolności do pracy, długowieczności, doskonałego zdrowia.

Konie arabskie i terekowe służą do ulepszania rasy. Wzrost - 138 centymetrów, waga - 280-350 kilogramów. Z ładunkiem 120 kilogramów pokonują 70 kilometrów dziennie.

Rzadkie i niezwykłe gatunki

Konie są prawdziwymi przyjaciółmi człowieka, przez wieki pomagały ludziom przetrwać, transportowały ciężkie ładunki, ogrzewały i ratowały od śmierci w bitwie. Współczesne życie postawiło wiele ras na krawędzi wymarcia, ponieważ zniknęło zapotrzebowanie na konie.

Jedną z najrzadszych ras jest Sorraya. To niski koń o niewyraźnym szarym kolorze, pochodzący z Portugalii. Zachowało się około 200 głów sorraia. Niepozorny wygląd doprowadził do tego, że ludzie nie hodują sorrayi, rasa była na skraju wyginięcia.

Następujące rasy należą do niezwykłych:

1. American Paint Horse. Konie są niskie (140-160 centymetrów), łaciaty. Główną różnicą między rasą jest połączenie plam bieli i innych kolorów. Painthorse tłumaczy się jako „malowany koń”.
2. Kremowy achał-tekiński. Rzadki strój nadaje koniom szczególny urok i podnosi cenę.
3. Napastnik. Wydany w Danii. Cechą charakterystyczną rasy jest plamisty kolor skóry. Istnieją następujące rodzaje cętkowania - lamparta, czarnogrzbieta, marmurkowa i pstrągowa.
4. Appaloosa. Wyhodowany w USA. U krótkich koni w kolorze chubara plamy są nawet obecne na skórze.
5. Marwari. Słynna rasa indyjska wyróżnia się niezwykle ukształtowanymi uszami, które prawie dotykają się i obracają o 180°.

Konie w nietypowym, rzadkim kolorze należą do niezwykłych. Kolory te to perła, szampan, lampart, wrona deresz.

Innowacje rasy

Kiedy kojarzą konie różnych ras, poprawiają cechy zwierząt, utrwalają niezbędne cechy gatunku. Ta sama metoda jest używana do rozmnażania nowych ras. Przy prostym krzyżowaniu produktywnym stosuje się 2 rasy, ze złożonym - 3 lub więcej różnych gatunków.W ten sposób uzyskano kłusaki orły, Budenovskaya, Terek i inne rasy koni.

Wynik jest imponujący, jeśli wykorzystają wybitnych przedstawicieli swojego gatunku, wybrane okazy.

Po uzyskaniu potomstwa, hodowla jest wymagana „sam w sobie”, w obrębie grupy. Aby stworzyć nową rasę, konieczne są określone metody trzymania, karmienia, szkolenia i wychowywania młodych zwierząt. Podstawą zakończenia pracy hodowlanej jest stabilne przekazywanie potomstwu wymaganych cech, znaczna liczba koni o podobnym wyglądzie i charakterze oraz stała produktywność. Nowa rasa jest rozpoznawana po zarejestrowaniu odpowiedniej dokumentacji, obecności 1-2 ferm hodowlanych i kilku fermach hodowlanych.

Konie straciły swoje pierwotne znaczenie, zostały zastąpione przez samochody i maszyny rolnicze. Ale wdzięczne, przyjazne i wierne zwierzęta pozostają ulubieńcami człowieka. Konie wielu ras hodowane są na imprezy sportowe, spacery, pomoc ratownikom i policji.Konie są nadal potrzebne w odległych obszarach, gdzie nie ma nawet szlaków do dostarczania towarów i ludzi.

Zalecane