Pepper Claudio: charakterystyka i opis odmiany, jak uprawiać ze zdjęciem
Słodka papryka jest częstym gościem działek gospodarstwa domowego położonych na obszarach o ciepłym klimacie. Różnorodność gatunków hybrydowych pozwala każdemu mieszkańcowi lata znaleźć własną odmianę, która staje się najbardziej ukochana: można to również powiedzieć o papryce Claudio F1. Wyjątkowość odmiany decyduje o różnorodności zastosowań owoców i łatwości uprawy.
Opis odmiany
Pepper Claudio to rodzaj słodkiej papryki należącej do kategorii hybryd. Krzewy są półrozłożyste, resztkowo mocne, w sprzyjających warunkach mogą osiągnąć wysokość 0,7 metra. Liście średnie do dużych są pomarszczone.
Owoce tej odmiany są duże, w kształcie wydłużonego sześcianu. Błyszcząca skóra jest gładka i bardzo gruba. Owoce są ciemnozielone, gdy są niedojrzałe, ale stają się ciemnoczerwone, gdy dojrzewają.
Jeden krzew może dać hodowcy warzyw do 1 kg dużej, pięknej papryki. Waga każdego sięga 200 gramów, grubość ścianki do 1 centymetra. Różnica między odmianami w odporności na ciepło. W warunkach klimatycznych charakteryzujących się upałem i suchym powietrzem pieprz nie spowolni swojego wzrostu i zapewni doskonałe zbiory, ściany owoców pozostaną tak samo grube i mięsiste. Z jednego hektara można pobrać do 300 centów. Liczba owoców nadających się do sprzedaży nie będzie mniejsza niż 95 procent.
Jest to bardzo dobry wskaźnik, dlatego Claudio jest z dużym powodzeniem wykorzystywany do produkcji przemysłowej w gospodarstwach.
Odmiana jest również odporna na wirus mozaiki tytoniu. Znajduje to odzwierciedlenie w charakterystyce i opisie odmiany, z którą została zarejestrowana w Państwowym Rejestrze Rosji. Wyjątkowość gatunku umożliwia uprawę Claudio na Kaukazie Północnym, regionie o gorącym i wilgotnym klimacie.
Korzystanie z owoców
Owoców Claudio można używać wszędzie. Jego delikatna miąższ pozwala spożywać owoce na wiele sposobów:
- jako składnik świeżych sałatek;
- marynowane;
- jako baza do farszu;
- słone.
Owoce Claudio doskonale znoszą zamrażanie, można je suszyć i konserwować. Miazga zawiera dużą liczbę składników przydatnych zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Zbiór owoców papryki Claudio jest pobierany w stanie zielonym. Wyjaśnia to fakt, że papryka doskonale dojrzewa w temperaturze pokojowej, a ta procedura zbioru pozwala zaoszczędzić więcej owoców. Nie ma się czym martwić, ponieważ już zielona papryka ma dobrą soczystość i mięsistość.
Możesz jeść Claudio na surowo, w tym celu musisz posiekać lub po prostu pokroić owoce. Zawiera ogromną ilość przydatnych pierwiastków śladowych.
Co ciekawe, papryka posiada rekordową zawartość witaminy C. Ilość kwasu askorbinowego w papryce przewyższa nawet ilość zawartą w owocach cytrusowych.
Wady i zalety
Odmiana ma wiele zalet, które znalazły odzwierciedlenie w opisie papryki Claudio F1. Kluczowe pozytywne cechy:
- odporność na warunki wzrostu;
- odporność na choroby;
- duże owoce;
- odporność na ciepło;
- Możliwość długoterminowego przechowywania;
- dobra tolerancja transportu;
- doskonały smak;
- wczesna dojrzałość;
- wszechstronność użytkowania.
Oprócz wskazanych zalet, pieprz Claudio jest również znany z kilku innych niuansów:
- zwiększone wymagania dotyczące wskaźników wilgotności podłoża;
- powolne przejście od stanu dojrzałości technicznej do pełnego barwienia.
Znając główne zalety i wady tej odmiany, możesz prawidłowo zaplanować proces uprawy rośliny i uzyskać wspaniałe zbiory.
Cechy uprawy
Wszechstronność uprawy jest jedną z najbardziej uderzających zalet kultury. Może być uprawiana zarówno w szklarni, jak i w otwartym ogrodzie. Opis odmiany wskazuje na jej wczesną dojrzałość. Prowadzi to do tego, że ogrodnicy zaczynają ucztować na pierwszych pysznych warzywach już dwa i pół miesiąca po posadzeniu sadzonek.
Słodka papryka stawia pewne wymagania glebie, na której rośnie. Zgodnie z nimi zaleca się hodowanie tam, gdzie wcześniej rosły takie rośliny:
- kapusta;
- buraki;
- dynia;
- groszek;
- inne rośliny strączkowe.
Nie możesz sadzić papryki zamiast fasoli.
Sadzenie sadzonek na sadzonki powinno rozpocząć się około połowy marca, ale każdy hodowca warzyw określa ten okres metodą prób i błędów, biorąc pod uwagę warunki, w jakich będą uprawiane papryki Claudio oraz cechy klimatyczne danego terytorium.
Nasiona papryki są sadzone, pogłębiając je o 1 centymetr. Odległość między nasionami powinna wynosić co najmniej półtora centymetra. Jeśli zostanie zmniejszony, wyrośnięte krzewy zaczną się wzajemnie zacieniać, co będzie miało zły wpływ na ich kondycję.
Natychmiast po posadzeniu nasiona należy podlać i przykryć gęstą folią, aby odtworzyć warunki szklarniowe.
Po wykiełkowaniu należy szczególnie uważnie monitorować temperaturę powietrza.Wskaźnik nie powinien być niższy niż 22 ° С. Podstawowe znaczenie mają parametry wilgotności gleby i światła.
Sadząc sadzonki papryki Claudio w ziemi, należy pamiętać: rośliny nie powinny znajdować się w pobliżu ogórków. Schemat, którego należy przestrzegać podczas sadzenia, jest następujący: jedna roślina musi rosnąć na obszarze ograniczonym odległością 0,4 na 0,5 metra. Zagrożenie mrozem w momencie sadzenia nie powinno już istnieć.
Miejsce przyszłego lądowania musi być przygotowane wcześniej. Aby to zrobić, podłoże, na którym ma rosnąć Claudio, powinno być jesienią karmione nawozami zawierającymi potas i fosfor. Od razu w momencie sadzenia dołki należy wypełnić wodą. Zaleca się, aby gleba była wystarczająco luźna, pożądany jest drenaż. Należy monitorować ilość wpadającego światła - w przypadku niedoboru zaleca się wyposażenie szklarni w dodatkowe źródła światła.
Zalecane
Pepper Ramiro: opis i charakterystyka odmiany, plon ze zdjęciem

Pieprz Ramiro to wysokoplenna roślina, która różni się od innych gatunków dużymi słodkimi owocami. Opis, technologia uprawy sadzonek, cechy uprawy.
Chiński ogórek: opis i rodzaje odmian, jak uprawiać ze zdjęciem

Jeśli nie lubisz dużo sadzić, ale chcesz dużo owoców, chińskie ogórki są tym, czego potrzebujesz. Są bezpretensjonalne w pielęgnacji, odporne na wiele chorób i mają wiele innych zalet.
Tomato Sensei: charakterystyka i opis odmiany, jak uprawiać ze zdjęciem

Odmiana pomidora Sensei to najlepsza opcja do uprawy w regionach północnych. Tę cechę zapewnia wczesna dojrzałość owoców, możliwość ich długotrwałego przechowywania.