Pszenica durum: co to jest durum, cechy i odmiany, cechy uprawy

Pszenica twarda to rodzaj pszenicy wzbogacony dużą koncentracją glutenu. Kultura ma wiele podgatunków, charakteryzuje się dużą prewalencją i szerokim obszarem wzrostu. Z tego zboża przygotowuje się produkty, które jedne źródła przypisują zbożom, inne makaronom. Produkty takie jak kuskus i kasza bulgur są wytwarzane z odmian pszenicy durum.

Co to jest?

Jeśli mówimy o pszenicy, nie wszyscy konsumenci wiedzą, że dzieli się ją na pszenicę miękką i twardą. Na pierwszy rzut oka te odmiany zbóż są do siebie bardzo podobne, więc osoby niezwiązane z sektorem rolnym nie będą w stanie ich odróżnić.Ale znając niektóre cechy durum, nawet laik może je rozpoznać.

Opis botaniczny

Triticum durum to łacińska nazwa pszenicy durum. Należy do jednorocznych roślin zielnych, może mieć od 30 do 150 cm wysokości, łodygi są pionowe, puste lub zbudowane. Pochwy są rozszczepione prawie do samej podstawy, na ich górnej części mogą znajdować się lancetowate uszy.

Kwiatostan pospolity ma kłos w kształcie liniowym, prostym, jajowatym lub podłużnym. System korzeniowy rośliny jest włóknisty, uszy mają dość złożoną strukturę. Na ich powierzchni markizy są ustawione równolegle do siebie.

Liście mają jasnozielony kolor, ich szerokość może sięgać 20 cm. Kolor uszu waha się od żółtawego do brązowego.

Tło historyczne

Historia odkrywania przez człowieka korzystnych właściwości i wartości odżywczych kultury sięga odległych 5-6 lat p.n.e. mi. Wtedy ludzie zaorali mniej popularną dziś odmianę rośliny - orkisz. Hipotetycznym obszarem pochodzenia pszenicy jest Morze Śródziemne. Pszenicę uprawiali starożytni Sumerowie. Było to również powszechne w starożytnym Babilonie, Egipcie, Mezopotamii.

Z czasem ludzie z innych części świata zaczęli dowiadywać się o uprawach zbóż. W ten sposób zaczął rozprzestrzeniać się na kraje, a następnie na całe kontynenty. Dziś pszenica durum jest bez przesady najbardziej poszukiwaną odmianą zbóż na świecie.

Różnica między pszenicą durum a pszenicą miękką

Między twardymi i miękkimi odmianami pszenicy, zboża z pierwszej kategorii są uważane za bardziej wartościowe. Caryopsis jest obficiej nasycony glutenem, więc ciasto z niego jest elastyczne, a nie podarte. Chociaż skład obu odmian zbóż jest do siebie identyczny, prawie jak pod względem wartości odżywczej.

Więcej informacji na temat różnic między tymi odmianami pszenicy można znaleźć w tabeli:

1 2

	Kryterium porównania	Odmiany miękkie	Odmiany twarde
Cechy łodygi	Pszenica ma cienkościenne słomki, wydrążone na całej długości.	Łodygi są grubościenne, niezależnie od podgatunku rośliny lub jej konkretnej odmiany.
Ziarna	Konsystencja szklista, pudrowa lub półszklista. Kolor waha się od białego do ciemnoczerwonego.	Mają one sztywniejszą strukturę, są małe.Kolor może być żółtawy lub brązowy, duży, miękki, więc mąka podczas mielenia pszenicy miękkiej jest krucha, cienka. Nie wchłania dobrze płynów, więc produkty z niej wytworzone są podatne na szybkie twardnienie.	Twarde i małe. Mąka zawiera dużo glutenu, ma drobnoziarnistą strukturę, łatwo wchłania wilgoć. Produkty z niej wykonane nie mogą długo zestarzeć, zachowując swoją strukturę i świeżość.
4	Zastosowania kulek	Wykorzystywane w przemyśle piekarniczym i cukierniczym.	Nadaje się do jednoczesnej produkcji makaronu i surowców związanych ze zbożami i makaronem.

Różnica wartości energetycznej między pszenicą durum a pszenicą miękką wynosi tylko 1 jednostkę. Pszenica chlebowa (miękka) zawiera 305 kilokalorii na 100 gramów, durum - 304 kilokalorii.

Kompozycja Durum

Pszenica durum ma bogaty skład, który odpowiada za jej zdrowotne właściwości. Wśród witamin roślina zawiera najwyższe stężenia:

• retinol;
• tokoferol;
• witaminy z grupy B;
• witamina PP;
• kwas askorbinowy;
• witamina F;
• witamina K;
• prowitamina A (beta-karoten).

Durum jest również wzbogacony minerałami:

• selen;
• krzem;
• magnez;
• bor;
• fosfor;
• wapń;
• brom;
• żelazko;
• potas.

Durum zawiera również wysoką koncentrację błonnika i białek roślinnych. Z tego powodu ten rodzaj płatków zbożowych jest uważany za korzystniejszy niż pszenica chlebowa.

Klasyfikacja i odmiany

Pszenica durum, zgodnie z ogólnie przyjętą klasyfikacją, dzieli się na pszenicę jarą i ozimą.

1. Pszenica jara charakteryzuje się szybszym dojrzewaniem. Okres jego wegetacji wynosi około 85-100 dni. Prace siewne prowadzone są od około drugiej połowy kwietnia do końca maja - wszystko zależy od specyficznych warunków klimatycznych regionu. Ponadto pszenica jara charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, który lepiej wchłania minerały z gleby niż odmiany ozime.Najlepsze podgatunki pszenicy jarej to Daria, Charkovskaya, Bezenchukskaya Niva, Marina, Bezenchukskaya 210.
2. Pszenica durum ozima charakteryzuje się dłuższym okresem wegetacji – od 269 do 360 dni. Pszenicę taką wysiewa się od ostatnich miesięcy lata do końca okresu jesiennego. Roślina jest wymagająca na glebie, nie przystosowuje się do gleb torfowych, bagiennych, solonetzowych i bielicowych. Jednocześnie pszenica ozima jest mniej wrażliwa na zmiany warunków pogodowych niż pszenica jara. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na wilgoć i zimno, natomiast odmiany wiosenne lepiej znoszą suszę. Najpopularniejsze odmiany pszenicy ozimej to Shulindinka, Aksinit, Amazonka, Agat Donskoy i inne.

Dobór odmiany durum zależy od regionu uprawy rośliny, jej odmiany, a także warunków klimatycznych. Nie bez znaczenia jest skład gleby, wymagania każdego podtypu odmiany na obecność minerałów w glebie, wilgotność i obecność wielu innych pierwiastków.

Gdzie jest używany?

Zakres odmian pszenicy durum jest zróżnicowany. Znajduje zastosowanie nie tylko w przemyśle rolniczym, ale także w innych dziedzinach.

W rolnictwie

Pszenica durum wykorzystywana jest nie tylko w rolnictwie jako surowiec do siewu. Jest również stosowany jako karma dla ptaków. Jest często stosowany w rolnictwie domowym, po wstępnym zmieleniu.

W leczeniu

Pszenica durum nie jest zbożem farmakopealnym i nie jest stosowana w oficjalnej medycynie. Jednak pozyskiwana z niej skrobia jest wykorzystywana do produkcji leków w postaci maści, talków, proszków i specjalnych bandaży. Ponadto substancja ta ma właściwości immunomodulujące, dlatego jest dodawana do niektórych suplementów diety.

Ekstrakt z kiełków pszenicy jest czasami przepisywany jako część kompleksowego leczenia oparzeń.A jego przyjmowanie zapobiegawcze pomaga uniknąć miażdżycy (z powodu oczyszczania naczyń krwionośnych), nadciśnienia (ze względu na wzmocnienie ściany naczynia z równoległym wzrostem jej elastyczności), nowotworów złośliwych.

Gotowanie

Najczęstszym zastosowaniem pszenicy durum jest przemysł spożywczy. Wysoka zawartość glutenu tego rodzaju mąki umożliwia uzyskanie ciasta nadającego się do wypieku:

• makaron;
• semolina;
• gruba mąka;
• ciasto na kluski;
• kubki waflowe;
• bazy do pizzy;
• bulgur;
• kuskus.

Ponadto mąka z pszenicy durum jest używana jako panierka. Jest posypany półproduktami mięsnymi lub rybnymi.

Gdzie rośnie?

Pszenica zajmuje pierwsze miejsce pod względem siewu i zbioru w Rosji. Rośliny ozime uprawiane są na obszarach, gdzie temperatura powietrza w zimnych porach roku osiąga co najmniej -20 ° C. Roślina preferuje gleby czarnoziemne lub kasztanowe, dlatego najlepiej nadają się do tego następujące obszary:

• Wołga;
• Północny Kaukaz;
• Centralny region gospodarczy Czarnej Ziemi.

Pszenica jara durum jest uprawiana głównie na stepach i stepach leśnych na zachód lub wschód od Wołgi, a także na południu stref leśnych.

Cechy uprawy

Technologia uprawy durum jest podobna do tej stosowanej do uprawy pszenicy chlebowej. Jednak odmiany twarde są bardziej wymagające pod względem składu gleby, a także nawozów mineralnych stosowanych do nawożenia pogłównego.Rolnictwo jest wrażliwe na poprzedników, dlatego nie powinno być uprawiane w jednym miejscu dłużej niż 2 lata z rzędu.

Powyższe czynniki zwiększają koszt uprawy odmian pszenicy durum o 15-20%. Jednak przy wysokiej wydajności koszty produkcji są w pełni pokrywane przez jeszcze wyższe ceny zakupu.

Zbiór i przechowywanie plonów

Durum jest bardzo wybredny jeśli chodzi o terminy żniw. Nawet tygodniowe opóźnienie może doprowadzić do utraty jakości ziarna. A to skomplikuje późniejszą sprzedaż surowców firmom zajmującym się produkcją zbóż lub makaronów. Okres zbiorów przypada jesienią, ale wszystko zależy od rodzaju rolnictwa.

Firmy rolnicze przechowują durum w specjalnych suszarkach.Znajdują się na terenie wind, pracują przez całą dobę. Surowce po sortowaniu i suszeniu można przechowywać w specjalnych przegródkach. Muszą być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, wilgocią, zapachami osób trzecich. Ponadto pomieszczenie lub kontener w ciężarówce (jeśli pszenica jest przeznaczona do dalszego transportu) jest traktowany repelentami szkodników.

Pszenica durum to cenny surowiec, który jest używany w kilku gałęziach przemysłu jednocześnie. Okres siewu, sezon wegetacyjny i czas zbioru zależą bezpośrednio od jego odmiany. W Rosji kultura zajmuje czołowe miejsce pod względem wielkości upraw. Jednak w innych krajach świata należy do kategorii najpopularniejszych upraw zbóż.

Zalecane