Miód iglasty: zalety i zastosowania, przeciwwskazania i okres trwałości

Dziś znana jest duża liczba odmian miodu, które różnią się między sobą smakiem. Mają różny skład chemiczny i zalety. Bardzo cenne są miody iglaste. Wyróżnia je niezwykły bursztynowo-zielonkawy odcień oraz przyjemny zapach żywicy. Ten produkt zawiera wiele cennych składników i przynosi ogromne korzyści zdrowotne. Może być stosowany w leczeniu i profilaktyce różnych patologii.

Skąd pochodzi produkt

Miód iglasty to wyjątkowy produkt, który pszczoły wytwarzają ze specjalnego płynu - spadzi. Emitowane jest przez żyjące na nich drzewa i owady. Pszczoły przestawiają się na zbieranie spadzi wraz z nadejściem jesieni, kiedy kończy się okres kwitnienia wszystkich roślin.

Najczęściej owady wytwarzają miód sosnowy. Do bardzo popularnych odmian należą również odmiany świerka i jodły. Zebrana spadź jest przetwarzana przez owady w taki sam sposób jak nektar kwiatowy.

Pszczoły otrzymują spadź z tych źródeł:

1. Warzywo. W okresie wahań temperatury i gwałtownej zmiany warunków pogodowych na korze roślin iglastych pojawiają się cukrowe wydzieliny. Są to spadzi, która jest doskonałym źródłem surowca dla pszczół. Taki płyn składa się głównie z wody i cukrów.
2. Zwierzę. Niektóre gatunki owadów żywiących się sokiem roślinnym pozostawiają na drzewach słodkawą, lepką wydzielinę. Nazywane są spadzią. Zawiera dużo cukru, wody, białka. Substancja zawiera również błonnik pokarmowy i soki warzywne.

Ten rodzaj miodu ma cechy, które odróżniają go od innych produktów pszczelich. Należą do nich:

1. Ciemny odcień. W takim przypadku miód stopniowo ciemnieje. W grzebieniach produkt ma bursztynowo-zielonkawy kolor.
2. Gęsta i lepka konsystencja.
3. Wyraźny aromat sosny.
4. Żywiczny smak z gorzkimi i cierpkimi nutami.

Miód iglasty nie ulega krystalizacji, jednak ze względu na zwiększoną higroskopijność szybko kwaśnieje i złuszcza się. Rezultatem jest ziarnisty osad.

Wartość odżywcza

Korzystne właściwości miodu iglastego związane są z jego składem. Produkt znacznie różni się od innych produktów pszczelich. Substancja pochodzenia zwierzęcego zawiera produkty rozpadu białek. Produkt roślinny jest bogaty w węglowodany.

Średnio miód iglasty zawiera ponad 65% fruktozy i glukozy. Zawiera również 15% sacharozy i 11% polisacharydów, w tym dekstrynę i melicytozę. Około 3% stanowią składniki białkowe. Produkt zawiera wiele kwasów organicznych, składników azotowych, minerałów, lipidów.

Miód iglasty charakteryzuje się dość wysoką kalorycznością. 100 gramów substancji zawiera około 316 kilokalorii.

Zalety produktu

Przysmak z drzew iglastych zawiera wiele cennych składników. Dzięki temu znalazł szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Ten produkt jest często dodawany do naparów, wywarów, maści leczniczych. Wzmacnia efekt terapeutyczny.

Kompozycja służy do rozwiązywania takich problemów:

• gojenie i przywracanie integralności tkanek łącznych;
• eliminacja patologii dermatologicznych - trądzik, pryszcze, egzema;
• leczenie zapalenia migdałków, astmy oskrzelowej, bólu gardła, zmian w układzie oddechowym;
• pozbywanie się szkodliwych mikroorganizmów;
• przywrócenie prawidłowego funkcjonowania narządów trawiennych i mikroflory jelitowej;
• leczenie gruźlicy;
• wzmocnienie układu odpornościowego;
• wyeliminuj infekcje wirusowe.

Medycyna tradycyjna

Nektar z drzew iglastych służy do przygotowywania różnych środków, które pomagają radzić sobie z różnymi patologiami:

1. W leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli, gruźlicy, astmy oskrzelowej i zapalenia płuc zaleca się osobom dorosłym spożywanie 2 łyżek produktu codziennie rano na pusty żołądek. Dzieci powinny zmniejszyć tę ilość do 1 miarki.
2. Aby poprawić funkcje ludzkiego organizmu, zaleca się spożywanie mieszanki 20 mililitrów nektaru iglastego i pół małej łyżeczki pyłku sosny. Kompozycję zaleca się stosować w godzinach popołudniowych i wieczornych przez 3 tygodnie.
3. W celu oczyszczenia organizmu z patogenów zaleca się zmieszanie 1 litra zielonej herbaty z 1 łyżką miodu i pyłku. Do kompozycji dodaj również pół cytryny i 1 łyżkę wódki. Użyj powstałego środka trzy razy dziennie.
4. W przypadku gruźlicy wymieszaj 1 łyżkę pyłku i 1 litr nektaru z drzew iglastych. Zaparzaj kompozycję w ciągu dnia i spożywaj 2 małe łyżki trzy razy dziennie. Zaleca się to robić przez 2 tygodnie. Produkt należy popić mlekiem.

Użycie miodu

Aby taki miód przyniósł korzyści zdrowotne, ważne jest, aby używać go prawidłowo. Kompozycję należy nakładać osobno. Zwykle nie zaleca się mieszania go z niczym. Produkt można również dodać do herbaty ziołowej. Ważne jest, aby temperatura cieczy nie przekraczała +60 stopni. W przeciwnym razie miód straci swoje zalety.

Używając miodu iglastego, należy trzymać się dozowania. Zazwyczaj eksperci nie zalecają przyjmowania więcej niż 1 łyżki stołowej produktu dziennie.

Przeciwwskazania i szkody

Miód iglasty nie ma prawie żadnych przeciwwskazań. Może wyrządzić szkodę tylko w takich przypadkach:

• indywidualna nietolerancja;
• niekontrolowane użycie;
• zaostrzenie wszelkich patologii.

Lekarze nie zalecają stosowania nektaru pszczelego małym dzieciom i osobom podatnym na alergie. Z wielką ostrożnością należy go spożywać przy cukrzycy i otyłości. To samo dotyczy kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Funkcje i warunki przechowywania

Produkt jest wysoce higroskopijny, więc może szybko ulec utlenieniu i zepsuciu. Podczas przechowywania miodu w ciepłym pomieszczeniu rozdziela się na płyn i krystaliczny osad. Przysmak iglasty zaleca się przechowywać w lodówce. Należy go zjeść w ciągu 1 miesiąca.

Miód iglasty to bardzo cenny produkt pszczelarski, który ma bogaty skład chemiczny i użyteczne właściwości. Dzięki systematycznemu stosowaniu smakołyków możliwa jest poprawa ogólnego stanu zdrowia i pozbycie się wielu problemów. Jednak przed zastosowaniem produktu zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.

Zalecane