Hybryda czereśni i czeremchy: użyteczne właściwości cerepadus, najlepsze odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Miłośnikom niezwykłych odmian roślin zaleca się zwrócenie uwagi na hybrydową odmianę czereśni i czeremchy. W naturze takie drzewa wcześniej nie istniały, ich pojawienie się było wynikiem prac selekcyjnych. Przed zakupem cerapadusa powinieneś poznać niuanse wyboru, charakterystyczne właściwości odmiany i zasady pielęgnacji rośliny.

Opis i charakterystyka

Odmiana hybrydowa uzyskana przez skrzyżowanie czeremchy i czeremchy jest powszechnie nazywana cerapadus. Nazwę uzyskano przez dodanie łacińskich nazw przodków rośliny. Inicjatorem hodowli roślin był Michurin I.V., a w wyniku licznych eksperymentów współczesne odmiany nabrały cech odporności na zimę czeremchy.

Osobliwością owoców cerapadus jest to, że blaszki liściowe przypominają kształtem liście wiśni, a jagody są hybrydą w wyglądzie i smaku. Pierwszy wyhodowany gatunek niezwykłej rośliny wyróżniał się zawartością cukru w jagodach i niezwykłym, prawie czarnym kolorem owocu.

Nowoczesne odmiany mają gęstą koronę, charakteryzującą się przyzwoitym rozmiarem zielonej masy.

Zaletami cerapadusa stały się następujące punkty:

wysoka mrozoodporność;
dobrze rozwinięty system root;
wysoka wydajność;
jagody o dużym kształcie;
godny wygląd i jakość smaku jagód;
odporność na choroby, zwłaszcza kokcykozę.

Dzisiaj lista cerapadusów jest dość szeroka. Niektóre odmiany wytwarzają pąki racemose zapewniające wysokie plony.

Korzyść

Zaletą cerapadusa są nie tylko właściwości fizyczne, które pozwalają uzyskać przyzwoite plony pysznych jagód w trudnych warunkach klimatycznych, ale także dobroczynne właściwości owoców. Wywar z jagód takich roślin może mieć działanie przeciwgorączkowe. Dzięki bogatemu składowi chemicznemu, przy regularnym stosowaniu jagód, uzupełniany jest niedobór witamin i minerałów w organizmie.

Wygląd cerapadusa umożliwił połączenie właściwości czeremchy i czereśni. Od czasów starożytnych owoce pierwszego stosowano w leczeniu chorób żołądka, patologii oczu i płuc oraz reumatyzmu. Ze względu na dużą ilość fitoncydów czeremcha wykorzystywana była do zwalczania drobnoustrojów, a wiśnie do oczyszczania i odmładzania organizmu.Owoce Cerapadus mogą być używane do produkcji soków, kompotów, napojów owocowych.

Jagody do długotrwałego przechowywania są zamrażane, a ich użyteczne właściwości są nieznacznie zmniejszone.

Najlepsze odmiany

Hybrydy czereśni i czeremchy mają dziś dużą liczbę odmian. Cechą charakterystyczną każdego z nich jest wysoka zdolność tolerowania niskich temperatur, dlatego uprawia się je w regionach o zimnym klimacie.

Następujące odmiany zyskały popularność wśród rosyjskich ogrodników:

cepadus Novella - drzewo podobne do drzewa, które może osiągnąć wysokość 3 m i nie wymaga zapylaczy;
Rusinka - w kształcie krzewu, której wysokość nie przekracza 2 m;
Pamięć Lewandowski to gatunek krzaczasty, sklasyfikowany jako odmiana samopłodna, dlatego wymaga zapylaczy do owocowania.

W regionach Rosji cerapadus nie znalazł jeszcze szerokiej dystrybucji, ponieważ nie każdemu podoba się obecność cienia czeremchy w owocach. Jednocześnie są często stosowana jako podkładka pod uprawy wiśni, czeremchy i śliw.

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Młode sadzonki cerapadus zaleca się kupować w wyspecjalizowanych miejscach, co pozwoli uniknąć oszustwa i fałszerstwa rośliny. Drzewo sadzi się wczesną jesienią lub wiosną. W większości przypadków sadzenie odbywa się w kwietniu.

Najlepszym wyborem jest miejsce o neutralnym typie gleby, możliwe jest wykorzystanie gleby o średniej żyzności. W przypadku cerapadus ważne jest oświetlenie i wystarczająca ilość światła słonecznego, dlatego zacienione obszary nie nadają się do sadzenia. Roślina nie reaguje dobrze na przeciągi, dlatego nie wybiera się terenów otwartych z porywistymi wiatrami.

Jeżeli występuje cecha samopłodności, do sadzenia pobiera się 2 lub 3 sadzonki, zachowując odległość 2,5 m między każdą rośliną i 3 m między rzędami.

Aby zwiększyć przeżywalność, system korzeniowy jest traktowany przez moczenie go w wodzie lub roztworze Kornevina. Przed posadzeniem sadzonki do otworu wprowadza się szklankę nitrofoski. Ważne jest, aby dokładnie wyprostować korzenie, równomiernie rozprowadzając pędy. Dół jest wypełniony do połowy, po czym zwilża się wiadrem ciepłej wody. Po całkowitym pokryciu korzeni ziemią, powierzchnia gleby w pobliżu sadzonek jest ściółkowana za pomocą torfu, trocin lub wiórów.

W ciągu pierwszych 2 lat drzewo nie różni się wzrostem i obserwuje się zahamowanie wzrostu. Pogłównie wykonuje się wiosną, koncentrując się na kondycji drzewa, zalecana częstotliwość to 1 raz na 2 lata. Roślina musi uformować koronę, która składa się z 2-3 poziomów, pozostawiając na każdym maksymalnie 4 gałęzie szkieletu.Aby uzyskać lepsze kwitnienie do pęknięcia pąków, roślinę spryskuje się 2% roztworem mieszanki Bordeaux. Należy kontrolować rozprzestrzenianie się przerostów i szkodników; w przypadku pojawienia się szkodliwych owadów stosuje się preparaty celowane zgodnie z instrukcją.