Iberis: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, uprawa z nasion, opis odmian i gatunków

Miniaturowa, obficie kwitnąca roślina zielna z rodziny kapustowatych - Iberis, jest szeroko rozpowszechniona do uprawy na rabatach i na alpejskich wzgórzach. Pieprz to druga popularna nazwa kwiatu. Pielęgnacja Iberis jest prosta, roślina jest bezpretensjonalna, ważne jest, aby wybrać miejsce na kwiat i prawidłowo je posadzić. Kwiat jest używany w projektowaniu krajobrazu, a także do cięcia i ozdabiania bukietów i kompozycji kwiatowych.

Opis i funkcje

W warunkach naturalnych iberis występuje w Europie, w Rosji roślinę tę można znaleźć na Krymie, na Kaukazie, w Terytorium Krasnodarskim. Główne cechy gatunku:

• System korzeniowy - pręt.
• Kwiatostany formują się w formie parasola.
• Owoc to strąk.
• Początek kwitnienia zależy od odmiany - początek maja lub sierpnia.
• Roślina miodu, wyraźny aromat podczas kwitnienia.
• Istnieją gatunki wieloletnie i jednoroczne.

Społeczność Iberis obejmuje około 45 gatunków różnych ziół i krzewów. Kolorystyka jest bardzo szeroka, kwiaty występują w różnych odcieniach bieli, fioletu, różu.

Uprawa sadzonek

Popularnym sposobem rozmnażania rośliny są sadzonki. Nasiona zbierane są z dojrzałych roślin po kwitnieniu lub kupowane w wyspecjalizowanych sklepach. Materiał siewny jest wstępnie przygotowany: dezynfekowany w roztworze zieleni brylantowej lub nadmanganianu potasu, a następnie wysadzany w skrzynkach na sadzonki.

Czas

Sadzonki Iberisa wysiewa się na przełomie lutego i marca. Nasiona nie należy mocno posypywać, wystarczy głębokość 1-2 milimetrów, można użyć piasku.

Po 7-10 dniach pojawiają się pierwsze pędy, na etapie trzech prawdziwych liści, krzaki nurkują i przesadzają do pojedynczych pojemników. Wielu ogrodników nie zbiera, system korzeniowy roślin jest bardzo delikatny, źle znosi zabieg.

Przygotowanie gleby

Głównym wymogiem dla gleby jest jej kruchość. Idealna jest gleba gliniasta z dodatkiem piasku i niewielką ilością torfu. Iberys może rosnąć na ubogich glebach, ale roślinie nie powinno brakować wilgoci. Unikaj przesuszenia gleby.

Jak sadzić

W skrzynkach na sadzonki na przygotowanej glebie wciągane są rowki, w których ostrożnie układane są nasiona.Odstęp między roślinami powinien wynosić co najmniej 1 centymetr. Po posadzeniu ziemia jest podlewana, a pojemnik zamykany plastikową torbą i umieszczany na ciepłym, dobrze oświetlonym parapecie.

Nawadnianie

Regularnie nawadniaj przyszłe sadzonki za pomocą butelki ze spryskiwaczem z ciepłą wodą. Aby uniknąć wysokiej wilgotności wewnątrz „szklarni” z polietylenu, wykonuje się małe otwory wentylacyjne.

Lądowanie na otwartym terenie

Iberis sadzi się na otwartym terenie z sadzonkami lub bezpośrednio z nasionami w glebie. Czas sadzenia rośliny zielnej zależy od metody uprawy.

Kiedy sadzić

Sadzonki są przygotowywane do sadzenia w niezabezpieczonej ziemi na początku - w połowie maja, groźba nocnych przymrozków powinna minąć, a temperatura gleby powinna wynosić co najmniej +10 ^С.

Jeżeli rośliny są sadzone z nasionami natychmiast na otwartym terenie, wtedy siew można wykonać w połowie kwietnia, przykrywając grządki na chwilę osłonami z folii lub poliwęglanu.

Wybór miejsca

Miejsce dla Iberis powinno być słoneczne. Roślina nie toleruje stojącej wilgoci u korzeni i nie wytrzymuje długotrwałej suszy. Pieprz może rosnąć na najbiedniejszych glebach rabat kwiatowych i ogrodów skalnych.

Wymagania glebowe

Gleba na pachnący kwiat powinna być luźna, gliniasta, z dodatkiem piasku. Drenaż jest koniecznością. Kwasowość gleby jest obojętna lub lekko zasadowa. Zbyt kwaśna gleba jest wapnowana.

Wzór roślinny

Odstęp między sadzonkami jest utrzymywany na poziomie 15-20 centymetrów, dla celów projektowania krajobrazu nasadzenia są często zagęszczane lub odwrotnie, zwiększają odległość.

Uwaga: Wszystkie czynności z młodymi roślinami są przeprowadzane ostrożnie, Iberis ma delikatny system korzeniowy, który jest łatwy do uszkodzenia podczas przesadzania.

Opieka

Perechnik to bezpretensjonalna roślina, która nie wymaga specjalistycznej opieki. Świetne dla rozwijających się początkujących hodowców. Podstawową zasadą pielęgnacji jest unikanie nadmiernego podlewania i częstych przeszczepów.

Nawadnianie

Iberis to roślina odporna na suszę. Latem nasadzenia są podlewane w okresie długotrwałego upału. Nawadnianie jest konieczne rano lub wieczorem pod korzeniem.

Karmienie

Przedstawiciel rodziny kapusta może rosnąć na ubogich glebach, nie potrzebuje specjalnych nawozów i regularnego nawożenia pogłównego. Wystarczy podlewać krzewy dwa razy w roku (przed kwitnieniem i zaraz po nim) złożonym płynnym nawozem mineralnym.

Cięcie

Profilaktyczne przycinanie liści i suszonych pędów ma na celu zachowanie dekoracyjnego wyglądu trawiastego krzewu. Na zimę wieloletnie iberysy są przycinane i pokrywane warstwą suchych liści.

Transfer

Byliny Iberis mogą rosnąć w jednym miejscu przez dziesięciolecia. Krzew z roku na rok rośnie w siłę. Częste przesadzanie roślin jest wysoce niepożądane. Perechnik od dawna zakorzenia się w nowym miejscu, choruje. Nigdy nie przesadzaj w okresie kwitnienia.

Po kwitnieniu

Po zakończeniu okresu kwitnienia łodygi kwiatowe i wysuszone kwiatostany należy usunąć z rośliny. Wprowadzają drugi mineralny opatrunek i wysadzają krzew. Nawet bez kwiatów roślina wygląda atrakcyjnie na kwietniku lub na alpejskim wzgórzu.

Przygotowanie do zimy

System korzeniowy bylin jest powierzchowny, wymaga ochrony przed mrozem i zimami z niewielką ilością śniegu. Po jesiennym przycięciu krzew posypuje się warstwą suchych liści lub zamyka na zimę. Chociaż iberysy są uważane za rośliny odporne na zimno, należy zadbać o ich przykrycie na zimę.

Choroby i szkodniki

Papryka ma silną odporność, byliny nie cierpią na choroby grzybowe. Głównym nieszczęściem są różne szkodniki.

Pchły ziemskie

Ulubioną ofiarą ziemnych pcheł są młode, delikatne kiełki Iberis. Szkodnik atakuje roślinę natychmiast po wykiełkowaniu. Po wewnętrznej stronie blaszek liściowych tworzą się plamy, a na zewnątrz widać osobliwe jasnozielone ścieżki.

Mączniki

Owady z rzędu kokcydów, popularnie nazywane wszawicami. Atakują liście, łodygi iberis, żywią się sokami roślinnymi. Gatunek pokrewny do skalowania owadów. Aktywnie się rozmnaża i żyje w warunkach zwiększonej suchości, boi się wilgoci.

Konieczne jest okresowe sprawdzanie roślin pod kątem obecności larw. Możesz usunąć je z liści ręcznie, czyszcząc wacikiem. Aktara, Fitoverm, Iskra to środki owadobójcze stosowane przeciwko robakom mącznym i pchłom ziemnym.

Mszyca

Żerny szkodnik zdolny do całkowitego niszczenia roślin. Pierwszą oznaką infekcji jest zwijanie się liści. Przyglądając się bliżej, można zobaczyć kolonie małych owadów. Często mszyce przechodzą na iberys z chorych chwastów. Insektycydy są używane do zabijania szkodników.

Grzyb

Lista nie jest podatna na infekcje grzybicze, nawet jeśli zaatakowane rośliny rosną w pobliżu.

Reprodukcja

Popularnym sposobem propagowania Iberis jest dzielenie buszu. Niektórzy ogrodnicy hodują sadzonki z własnych zebranych nasion. Zaleca się sadzenie nasion roślin na wiosnę, dzielenie krzewu odbywa się jesienią.

Zbieranie i przechowywanie nasion

Do zbierania nasion po kwitnieniu, łodygi kwiatowe nie są przycinane, ale pozostawiane do dojrzewania. Owocem rośliny papryki jest strąk z drobnym groszkiem. Gdy owoc dojrzeje, jest krojony i suszony. Po chwili strąki pękają, nasiona stają się łatwe do zdobycia.

Uwaga: Przechowuj zebrane nasiona w suchym, ciemnym miejscu w ściereczce lub papierowej torbie.

Dzielenie krzaków

Po zakończeniu okresu kwitnienia lub przed nim, byliny są wykopywane i dzielone na 2-3 niezależne krzewy. Najlepszy czas na tę metodę hodowlaną to kwiecień lub sierpień-wrzesień.

Szczególną uwagę należy zwrócić na system korzeniowy rośliny, jest on bardzo delikatny, w przypadku uszkodzenia Iberis zapuszcza korzenie na długi czas.

Cięcie

Do sadzonek najlepiej nadają się pędy Iberis wypuszczane po kwitnieniu i przycięciu głównych pędów kwiatowych. Sadzonki wycina się na 10-15 centymetrów, wkłada do słoika z wodą, gdy tylko pojawiają się korzenie i liście, przycinanie przesadza się do szklarni lub do garnka z ziemią. Po około miesiącu kwiat można przesadzić na stałe lub pozostawić na zimę w szklarni.

Wyświetlenia

W projektowaniu krajobrazu stosuje się różne rodzaje Iberis, na podstawie których hodowane są różne odmiany hybrydowe.

Gorzki

Często mylone z chwastami. Coroczny. Ukazuje się na Kaukazie i na terytorium Krasnodaru. W ludziach gorzka Iberis nazywana jest musztardą rustykalną. Wysokość krzewu wynosi 15 centymetrów, tworzy białe kwiatostany parasolowe.

Parasol

Piękna ozdobna roślina zielna. Służy do tworzenia dywanów, ozdabiania klombów i zjeżdżalni alpejskich. Prezentowany jest w różnych wariantach kolorystycznych: białym, różowym, liliowym.

Gibr altarianin

Iberis-kameleon - Gibr altarica, w okresie kwitnienia zmienia kolor z białego na fioletowy. Tworzy ozdobne poduszki z kwiatami o średnicy ponad 30 centymetrów. Znajduje zastosowanie w nasadzeniach indywidualnych i ogrodach skalnych.

Krymski

Miniaturowy krzew o wysokości nie większej niż 10 centymetrów, używany do ozdabiania ogrodów skalnych. Rośnie na ubogich glebach skalistych. Kolorystyka to odcienie bieli i fioletu.

Skalista

Wysokość krzewu wynosi 15 centymetrów. Tworzy baldaszkowate kwiatostany w kolorze białym. Świetne dla wspinaczy. Powierzchniowy system korzeniowy jest dość delikatny, konieczne jest ostrożne przesadzanie roślin.

Zimozielony

Klasyczna odmiana Iberis. Wysokość - 50 centymetrów. W okresie kwitnienia kwiatostany parasolowe całkowicie pokrywają krzew. Pędy wyprostowane, rozłożyste. Wymaga dekoracyjnego przycinania po kwitnieniu.

Popularne odmiany

Asortyment odmian Iberis jest dość obszerny. Do dekoracji klombów i ogrodów skalnych stosuje się jednoczesne sadzenie różnych odmian. Ta technika tworzy różnorodność kolorów o podobnych kształtach.

Czerwony błysk

Przedstawiciel gatunku parasolowego. Roślina pachnąca - roślina miodowa. Coroczny. Tworzy parasolowe kwiatostany o jasnoczerwonym kolorze. Spektakularna odmiana wykorzystywana do dekoracji ogrodów skalnych, wykorzystywana jako kultura doniczkowa.

Wróżka Mieszanka

Tworzy mały krzew zielny o wysokości nie większej niż 20 centymetrów. W parasolach zbiera się gęste kwiatostany. Paleta kolorów jest szeroka i reprezentowana przez różne pastelowe odcienie różu i fioletu.

Tom Kciuk

Odmiana skalistego iberysa, nisko rosnący krzew zielny. Kwiatostany o śnieżnobiałym kolorze, całkowicie pokrywające roślinę. Uprawiane do celów dekoracyjnych w ogrodach skalnych.

Hyacintebluetige wzrósł

Skalisty widok o wysokości do 40 centymetrów. Kwitnie jasnofioletowo. Czas kwitnienia wynosi 1,5 miesiąca. W projektowaniu krajobrazu jest wykorzystywana jako roślina obrzeżowa, świetnie wygląda w bukietach, może być uprawiana w doniczkach w warunkach pokojowych.

Weiss Zmartwychwstały

Odmiana gorzkiego iberysa o wysokości do 30 centymetrów. Kwiatostany są białe, kolumnowe, baldaszkowate, o średnicy 1,5 cm. Liście naprzemienne, ząbkowane. Czas kwitnienia - 2 miesiące.

Dana

Obficie kwitnąca odmiana wiecznie zielonego pieprznika. Wysokość dorosłej rośliny wynosi 15 centymetrów. Kwiatostany baldaszkowate, liliowe. Roślina pachnąca - roślina miodowa.

Findell

Krótka, rozłożysta wiecznie zielona papryka o wysokości do 30 centymetrów. Czas kwitnienia - 1 miesiąc. Może ponownie zakwitnąć późnym latem.

Zwergschneeflock

Popularna karłowata odmiana wiecznie zielonego Iberysa. Tworzy mały schludny krzew o wysokości do 15 centymetrów. Nadaje się do uprawy w ogrodach skalnych. Kwiatostany są pomalowane na biało.

Bazy jeżynowe

Różnorodność iberysu parasolowego. Nadaje się do cięcia, wysokość dorosłej rośliny wynosi 40 centymetrów. Kwiatostany powstają dość duże, o średnicy ponad 5 centymetrów. Zakres kolorów: od mleczno-białego do głębokiego fioletu.

Góra lodowa

Pachnąca odmiana pieprzu parasolowego. Roślina miodowa. Wysokość dorosłej rośliny to 40 centymetrów, odpowiednia do ozdabiania bukietów i kompozycji kwiatowych. Kwiatostany są pomalowane na biało.

Kandytata

Gibr altar iberis, kwiat kameleona, w okresie kwitnienia zmienia kolor z delikatnego liliowego na ciemnofioletowy. Wygląda imponująco w ogrodach skalnych i miejskich klombach.

Śnieg

Wieloletnia odmiana wiecznie zielonej papryki. Dorasta do wysokości nie większej niż 20 centymetrów. Kwiaty przypominają śnieżnobiałe płatki śniegu. Znajduje zastosowanie w nasadzeniach indywidualnych i ogrodach skalnych.

Właściwości lecznicze i zastosowania w medycynie

Pieprz jest rośliną leczniczą poszukiwaną w medycynie ludowej. Stosuje się wywary i nalewki z korzeni, liści i kwiatostanów rośliny:

• Jako żółciopęd.
• W leczeniu zapalenia żołądka i wrzodów.
• Jako środek przeciwnowotworowy.
• Do szybkiego gojenia i odkażania ran.
• Przeciw dnie moczanowej.
• Aby złagodzić obrzęki i pobudzić apetyt.

Używając ludowych środków od Iberis, należy pamiętać, że roślina jest trująca. W przypadku nieprzestrzegania dawkowania może wystąpić reakcja alergiczna lub zatrucie.

Wykorzystanie krajobrazu

Zimozielony krzew zielny - ulubiony kwiat ogrodników do ozdabiania ogrodów skalnych i oprawiania klombów i ogrodów skalnych. Najlepsze kombinacje z Iberis:

• Różne drzewa iglaste.
• Hiacynty i żonkile.
• Pełkowanie zielonych roślin.
• Dzwony i nagietki.

Przy projektowaniu rabat kwiatowych stosuje się różne warianty kolorystyczne i odmiany roślin. Pieprz w połączeniu z drzewami iglastymi podkreśla elegancję ogrodów skalnych. Rośliny okrywowe i Iberis doskonale prezentują się w ogrodach skalnych.

Perechnik jest bezpretensjonalny i potrafi szybko dostosować się do kaprysów natury i zmian warunków środowiskowych. Pachnąca roślina praktycznie nie choruje, nadaje się do uprawy przez początkujących ogrodników.

Zalecane