Kwiaty, zioła

Jak przechowywać imbir w domu w lodówce świeżego na zimę

Anonim

Każda gospodyni domowa powinna wiedzieć, jak przechowywać imbir w domu, ponieważ często nie jest możliwe wykorzystanie całego kłącza. Tylko jego część jest potrzebna do przygotowania potrawy, a pozostały korzeń musi być świeży do następnego razu. Okres przechowywania imbiru zależy od wybranej metody przechowywania. Roślina okopowa może być przechowywana świeża, suszona, marynowana, w postaci soku lub kandyzowanych owoców.

Sposoby przechowywania świeżego katalogu głównego

Cały korzeń można przechowywać w suchej piwnicy lub piwnicy wraz z innymi roślinami okopowymi w temperaturze 0 … +4 ° C, zawinięty w pergamin lub folię.Ważne jest, aby warzywo nie miało kontaktu ze światłem. Przy braku oświetlenia i przy odpowiednich warunkach temperaturowych może leżeć nawet 6-7 miesięcy. Mniej więcej raz na 2-3 tygodnie zapasy muszą być sortowane, odrzucając zgniłe i spleśniałe okazy.

Najlepszym sposobem przechowywania świeżego imbiru jest przechowywanie w lodówce. Umieszczony w papierowej torbie zachowa świeżość przez 1 tydzień w komorze na warzywa. Następujące manipulacje pomogą wydłużyć ten okres do co najmniej 3-4 tygodni:

  • Wybierane są tylko świeże, nieobrane rośliny okopowe, bez ognisk psucia się lub uszkodzeń mechanicznych;
  • warzywa delikatnie wyciera się i suszy papierowym ręcznikiem;
  • każdy egzemplarz jest zawinięty w papierową serwetkę lub ręcznik;
  • warzywa zawinięte w papier są umieszczane w specjalnych plastikowych torebkach z suwakami lub ciasno owijane folią spożywczą (należy najpierw usunąć powietrze z torebki);
  • opakowania są umieszczane w przegródce na owoce i warzywa.

Jeśli korzeń jest już obrany, imbir jest przechowywany w lodówce przy użyciu następującej technologii:

  • kłącze pokrojone na kawałki;
  • pokrojone plastry są układane w szklanym pojemniku;
  • napełnij zawartość słoika zimną przegotowaną wodą (wino, wódka, sake, sok z limonki);
  • włóż do lodówki.

W ten sposób pokrojone warzywa korzeniowe mogą być przechowywane do 2-3 tygodni, jednocześnie nie tracą większości swoich walorów smakowych i użytkowych. Płyny zawierające alkohol wydłużają okres przydatności do spożycia do 7-8 tygodni.

Zamrozić czy nie?

Imbir można przechowywać w lodówce tylko przez ograniczony czas. Zamrażanie nie jest najbardziej udaną, ale popularną i dłuższą metodą przechowywania. Technologia to:

  • Plon korzeniowy jest najpierw obierany (lepiej jest zeskrobać go jak marchewkę, ponieważ pod cienką skórką znajduje się największa ilość przydatnych substancji);
  • wtedy kłącze można posiekać na grubej tarce, a także pokroić w plastry lub paski;
  • przygotowane warzywa są układane w pojedynczych pojemnikach na żywność lub plastikowych torebkach;
  • przechowywanie w zamrażarce.

Przed użyciem produkt nie wymaga rozmrażania. Ta metoda pozwala zachować świeżość imbiru przez 10-12 miesięcy. Będzie miał wszystkie walory smakowe, ale prawie całkowicie straci swoje dobroczynne właściwości. Dlatego lepiej jest znaleźć miejsce w lodówce i nie zamrażać warzyw korzeniowych.

Przetwarzanie i przechowywanie

Nie zawsze jest możliwe przechowywanie imbiru przez długi czas w domu, czasami trzeba pilnie przetworzyć nadmiar przyprawy pozostały po ugotowaniu potrawy.

Istnieje kilka sposobów:

  1. Marynowanie. Roślinę okopową należy oczyścić, pokroić w cienkie plasterki (talerze), a następnie ułożyć warstwami w naczyniach ceramicznych lub szklanych. Z 6 łyżek przygotowuje się marynatę. l. cukier granulowany, 4 łyżeczki. sól i ½ szklanki octu ryżowego (na bazie 350 g imbiru). Roztwór doprowadza się do wrzenia i wylewa na niego wcześniej przygotowane warzywa. Po całkowitym schłodzeniu przedmiot obrabiany jest wyjmowany z lodówki na 6-7 godzin. Następnie produkt może być spożywany, zachowuje świeżość i wszystkie wartości odżywcze nawet do 3 miesięcy.
  2. Napar alkoholowy. Imbir nieobrany (30-40 g) umieszcza się w nieprzezroczystym pojemniku z ciemnego szkła i zalewa 200 ml alkoholu medycznego (siła nie mniejsza niż 70% obj.). Następnie nalegaj w ciepłym i ciemnym miejscu przez 2 tygodnie. Nalewka służy wyłącznie do celów leczniczych jako składnik różnych mieszanin i preparatów, należy ją najpierw rozcieńczyć wodą destylowaną w proporcjach 1:4.
  3. Imbir z alkoholem. Całe kłącze bez skóry, wypełnione mocnym trunkiem (wódką, rumem, sherry itp.) w szklanym słoju lub naczyniu ceramicznym, przechowuje się w ciemnym i chłodnym pomieszczeniu (piwnica, piwnica, spiżarnia itp.) bezterminowo. Taki produkt dodaje się do ciast, marynat mięsnych, sosów, zup i bulionów.
  4. Wywar. Taki produkt przechowuje się nie dłużej niż 5 godzin w lodówce i około 3 godzin w temperaturze pokojowej, dlatego przygotowuje się go bezpośrednio przed użyciem. Korzeń drobno pokroić (4-5 cm), zalać 250 ml czystej zimnej wody, następnie umieścić w łaźni wodnej na 15-20 minut, gotować pod przykryciem. Zdejmij z ognia i ostudź.

Suche przechowywanie

Jeśli jest dużo roślin okopowych, można je wysuszyć. Dzięki tej metodzie przygotowania wszystkie przydatne substancje i witaminy są konserwowane w imbiru, ponieważ nie są narażone na ekstremalnie niskie lub wysokie temperatury.Suchy produkt jest przechowywany w temperaturze pokojowej i zajmuje bardzo mało miejsca, czego zawsze brakuje w lodówce lub zamrażarce.

Aby odpowiednio wysuszyć imbir, postępuj w następujący sposób:

  • umyj kłącza pod bieżącą wodą, usuń brud i płytkę nazębną;
  • Za pomocą małego noża lub łyżeczki ostrożnie zeskrob skórkę;
  • pokroić w cienkie paski, plastry lub talerze (tak przezroczyste, jak to możliwe, aby produkt lepiej wysychał);
  • ułóż blachę do pieczenia papierem do pieczenia lub papierem do pieczenia i ułóż na nim kawałki imbiru w 1 warstwie;
  • suszyć w piekarniku przez 1 godzinę w temperaturze około +45 … +50 ° C;
  • wyjmij blachę do pieczenia z piekarnika, a następnie odwróć każdy kawałek na drugą stronę;
  • wstaw do piekarnika na kolejną godzinę.

Możesz wysuszyć imbir naturalnie. Aby to zrobić, posiekane warzywo układa się na płaskiej powierzchni (blacha do pieczenia, taca, deska do krojenia), a następnie umieszcza się w dobrze wentylowanym ciemnym pomieszczeniu na 3-4 dni.

Gotowe, suche plastry dobrze się łamią. Można je pozostawić w całości lub zmielić na proszek. Czas przechowywania suszonego imbiru zależy od miejsca przechowywania. W temperaturze pokojowej w pojemniku ze szczelnie zamkniętą pokrywką suszony produkt przechowuje się do sześciu miesięcy. Możesz przechowywać go w lodówce przez ponad 2 lata.

Przed użyciem plastry moczy się przez 15-20 minut w zimnej wodzie. Można je dodawać do herbaty, różnych napojów, sałatek, dań mięsnych i deserów.

Jako dodatek do deserów i napojów

Ostre warzywa korzeniowe, drobno posiekane i zmieszane z dowolną ilością miodu, mogą być stosowane jako dodatek do deserów i różnych domowych napojów.Dla tych, którzy nie lubią słodyczy, istnieje alternatywny przepis na imbir z cytryną. To ciekawe połączenie doskonale nadaje się do robienia nietypowych sosów do dań mięsnych i rybnych, a także do produkcji napojów. Takie półfabrykaty należy przechowywać w lodówce nie dłużej niż 10-14 dni.

W okresie poza sezonem, kiedy wzrasta ryzyko przeziębienia, można użyć imbiru do wzmocnienia układu odpornościowego. Przepis na pyszny środek leczniczy jest następujący:

  • 120g świeżych warzyw korzeniowych obranych i startych;
  • 4 cytryny obrane i pokrojone w kostkę;
  • wymieszaj oba produkty i zmiel blenderem;
  • przełóż do szklanego słoika, a następnie dodaj 250-280 g miodu.

Po ugotowaniu mieszanka jest przechowywana w lodówce, spożywana 1 łyżka. l. dziennie.

Przechowywanie w ziemi

Nieobrany imbir można przechowywać w mieszance gleby przygotowanej z próchnicy, torfu i suchego piasku rzecznego, pobranych w równych częściach. Kłącze układa się w doniczce lub pudełku, przykrywa tą ziemią i pozostawia w ciemnym i chłodnym pomieszczeniu (piwnica, piwnica, spiżarnia). Jeśli przeniesiesz pojemnik w ciepłe i oświetlone miejsce, wykiełkuje korzeń przechowywany w ziemi. Zieloni stosuje się w sałatkach oraz jako dodatek do napojów herbacianych.

Produkcja owoców kandyzowanych

Z obranego i pokrojonego w plastry, paski lub plastry korzenia imbiru można zrobić wykwintny przysmak - kandyzowany imbir. Są przygotowywane w następujący sposób:

  • kłącze (200-250 g) jest obierane i krojone według potrzeb (kostki, plastry);
  • kawałki układa się w rondlu, zalewa 0,5 litra wody i gotuje przez 1 godzinę;
  • syrop cukrowy gotuje się oddzielnie z 200 g cukru i ½ szklanki wody;
  • ugotowane kawałki korzenia należy wrzucić do durszlaka lub sita i pozostawić do odcieknięcia;
  • następnie włóż je do pojemnika z gotowym syropem i gotuj przez kolejną godzinę, aż będą przezroczyste;
  • wyłóż blachę do pieczenia pergaminem i ułóż na niej plasterki gotowanego imbiru w 1 warstwie;
  • kawałki są lekko suszone w piekarniku w temperaturze nie wyższej niż +40 … +45 °С;
  • następnie każdy plasterek jest odwracany na drugą stronę i suszony jeszcze trochę w piekarniku;
  • teraz obtocz plastry w cukrze pudrze lub piasku.

Gotowy kandyzowany imbir umieszcza się w szczelnie zamkniętym słoiku i przechowuje w lodówce nie dłużej niż 30 dni. Domowe słodycze są świetne na chorobę lokomocyjną i nudności.

Właściwy zakup to połowa sukcesu

Świeży imbir, który można znaleźć w sklepach, to gęsty, gruby korzeń pokryty cienką skórką. Kolor skóry może być ciemnobrązowy (prawie czarny) lub biały. Zależy to od wstępnego przygotowania warzyw. Jeśli roślina okopowa po wykopaniu została mechanicznie oczyszczona i po prostu umyta wodą, wówczas zachowuje ciemny naturalny odcień.

Po potraktowaniu chlorowanymi roztworami kłącza stają się prawie białe.

Świeżość korzenia imbiru bezpośrednio wpływa na zachowanie jego oryginalnego smaku, aromatu i użytecznych właściwości konsumenckich. Im świeższy imbir, tym dłuższy będzie okres przydatności do spożycia.

Warzywo wysokiej jakości powinno być:

  • elastyczny i gęsty (wolny miękki kłącze został wykopany dawno temu, był długo przechowywany i przez ten czas stracił większość swoich użytecznych właściwości);
  • ciężkie (zwiotczały, jasny korzeń stracił wilgoć i stał się mniej pachnący);
  • gładkie, suche i równe, jednolite w kolorze, bez uszkodzeń, wgnieceń, ciemnych plam, pleśni, zgnilizny;
  • skórka jest cienka i gładka (zbyt gruba gęsta skórka wskazuje, że roślina okopowa leżała gdzieś od dawna i nie jest świeża);
  • kolor soczystej i gęstej miazgi waha się od jasnozielonkawo-żółtego do ciemnożółtego (im starsza roślina, tym ciemniejsze kłącze w środku), obecność grubych grubych włókien w miąższu również wskazuje na wiek krzak imbiru.

Decyzja o tym, jak świeży jest produkt i jak go przechowywać, musi zostać podjęta w sklepie. Warzywa niespełniające wymaganych wymagań będą miały zły smak i nie będą się dobrze przechowywać.

Możliwość użycia

Imbir można przechowywać w domu na kilka różnych sposobów, które determinują jego dalsze wykorzystanie. W gotowaniu imbir stosuje się w następujący sposób:

  • Dania mięsne i rybne doprawiane są suchymi i świeżymi przyprawami;
  • marynowane i suszone plastry są używane w sosach;
  • mielone, suche, pikantne warzywa korzeniowe są używane w wielu mieszankach przypraw (curry i inne);
  • proszek imbirowy dodawany jest do wypieków: bułek, ciastek, muffinek, pierników;
  • tarte świeże i mrożone warzywa są używane w różnych napojach alkoholowych i bezalkoholowych, kompotach i herbatach;
  • marynowane warzywa korzeniowe używane w sałatkach (zwłaszcza w kuchni japońskiej, chińskiej i koreańskiej);
  • kandyzowane cienkie plasterki imbiru mogą zmniejszyć nudności, poprawić trawienie i apetyt.

Ze względu na dużą liczbę użytecznych składników imbir jest szeroko stosowany w celach leczniczych. Zwiększa obronę organizmu, normalizuje poziom hormonów, stabilizuje stan emocjonalny i psychiczny, poprawia metabolizm.Korzenny korzeń ma właściwości antybakteryjne, antyseptyczne i przeciwzapalne, dzięki czemu może być stosowany w leczeniu przeziębień. Imbir okazał się skuteczny w walce z rakiem.