Anaplazmoza bydła: co to jest i objawy infekcji, leczenie i profilaktyka

Rozwój anaplazmozy bydła jest dość powszechny i może powodować poważne szkody dla zdrowia zwierząt. Choroba rzadko wywołuje zgon, ale charakteryzuje się ciężkim przebiegiem. Radzenie sobie z tym może być dość trudne. Dlatego zaleca się łączenie walki z chorobą ze środkami zapobiegawczymi, które mają na celu zapobieganie ponownemu zakażeniu.

Co to jest anaplazmoza: patogeny i wektory

Ten termin jest rozumiany jako patologia przenoszona przez małe mikroorganizmy. Ich wymiary to 0,2-2,2 mikrona. Wchodzą do czerwonych krwinek i tam się rozmnażają.Anaplazmy powodują zaburzenia metaboliczne i zaburzają dystrybucję tlenu w organizmie. Powoduje to anemię u zwierząt.

Strefy i warunki rozprzestrzeniania się infekcji

Ta patologia jest wszechobecna. Uważa się, że jej przyczyną są bakterie wewnątrzkomórkowe. Pasożyty tworzą kolonie i rozmnażają się przez podział lub pączkowanie. Nosicielami bakterii mogą być komary, kleszcze iksoidy, gzy. Przenoszą je również gryzące chrząszcze, muszki, muchy-zhigalki. Czasami infekcja następuje przez zainfekowane instrumenty. Szczyt zachorowalności występuje wiosną i latem – to właśnie w tym okresie nosiciele patologii budzą się i stają się bardziej aktywni.

Cechy rozwoju pasożyta

Anaplasma to pasożyty mające dwóch żywicieli. Wchłaniają składniki odżywcze z krwi bydła. Jednak rozprzestrzeniają się od jednego osobnika do drugiego za pomocą różnych owadów. Kiedy nosiciel patologii przykleja się do zwierzęcia, niebezpieczne bakterie dostają się do jego krwiobiegu.

Kiedyś po zakażeniu anaplazmy zaczynają aktywnie rozwijać się w komórkach krwi - najczęściej w erytrocytach. Chociaż czasami penetrują również płytki krwi i leukocyty. W rezultacie w ciągu kilku dni we krwi zwierząt powstają całe kolonie. Bakterie rozmnażają się przez pączkowanie lub podział.

W ciele kleszczy lub innych owadów mikroorganizmy bakteryjne przenikają, wysysając krew zakażonych osobników. W ciele owadów szkodniki rozmnażają się głównie w jelitach i naczyniach Malpighian. Stamtąd mogą być przekazywane potomstwu.

W rezultacie możemy stwierdzić, że anaplazmy są zdolne do namnażania się w ciele owadów, które są głównymi nosicielami choroby, oraz w ciele bydła.

Oznaki i objawy infekcji

Kluczowe objawy patologii są związane z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Jednocześnie u bydła dominują następujące znaki:

• gwałtowny wzrost temperatury ciała;
• zmiana odcienia błon śluzowych - nadmiar bilirubiny we krwi zakażonych zwierząt powoduje żółknięcie błon śluzowych;
• zwiększone tętno;
• duża duszność spowodowana niedoborem tlenu;
• utrata apetytu;
• kaszel;
• problemy w pracy narządów trawiennych;
• wyczerpanie fizyczne, szybka utrata wagi;
• ogólna słabość i apatia;
• spadek wydajności mleka;
• obrzęki kończyn i podgardla - obserwowane w zaawansowanych przypadkach;
• ogólna słabość;
• niedokrwistość;
• konwulsje;
• gorączka;
• poronienia u ciężarnych;
• męska bezpłodność.

Jako dodatkowy znak możemy wskazać zmianę nawyków żywieniowych osób chorych. Z powodu zaburzeń metabolicznych zwierzęta mogą próbować jeść niejadalne przedmioty. W przewlekłym przebiegu choroby występuje okresowa gorączka. U zwierząt zmniejsza się masa ciała, obserwuje się niedociśnienie przewodu pokarmowego. Błony śluzowe pozostają blade.

Diagnozowanie problemu

Identyfikacja patologii może być dość trudna. Jego objawy w dużej mierze pokrywają się z innymi chorobami, co stwarza trudności w diagnozie. W takiej sytuacji istnieje ryzyko wyboru niewłaściwego schematu terapii.

Najczęściej patologia jest mylona z następującymi zaburzeniami:

• piroplazmoza;
• babezjoza;
• leptospiroza;
• wąglik;
• teilerioza.

Aby postawić dokładną diagnozę, zaleca się przeprowadzenie badania laboratoryjnego rozmazu krwi zakażonego zwierzęcia.

Jak leczyć anaplazmozę u bydła

Przy pierwszych objawach anaplazmozy u bydła zaleca się odizolowanie zakażonego zwierzęcia od reszty inwentarza żywego. Ważne jest potwierdzenie diagnozy i wybór leczenia. Aby poradzić sobie z chorobą, stosuje się całą gamę leków. Najczęściej przepisywane leki to:

1. "Terramycin", "Tetracyklina", "Morficyklina" - zaleca się mieszanie ich z roztworem nowokainy o stężeniu 2% i wstrzykiwanie domięśniowe. Na 1 kilogram masy ciała zaleca się podanie 5-10 tys. jednostek leku. Lek należy stosować przez 4-6 dni.
2. "Oksytetracyklina-200" to lek o długotrwałym działaniu. Musi być podawany raz dziennie w odstępie 4 dni.
3. "Sulfapyridazyne-Sodium" - produkt ten zaleca się mieszać z wodą destylowaną w stosunku 1:10. Na 1 kilogram wagi potrzebujesz 0,05 grama produktu. Zaleca się używać go przez 3 dni.
4. "Biomycyna" - na 1 kilogram masy ciała zaleca się stosować 10 miligramów produktu. Należy to zrobić w ciągu 7 dni.
5. "Mleczan etakrydyny" - 200 miligramów produktu zaleca się zmieszać z 60 mililitrami alkoholu medycznego i 120 mililitrami wody destylowanej. Kompozycję należy podawać 1 raz dziennie.

W leczeniu objawowym zaleca się stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Zwierzęta z tą diagnozą cierpią z powodu naruszenia procesów metabolicznych w ciele. Dlatego zdecydowanie muszą zapewnić dietę dietetyczną. Podstawą menu powinny być soczyste zielenie. Ważne jest picie dużej ilości wody.

W zimnych porach rozwój anaplazmozy prowadzi do braku witamin i minerałów w paszy dla zwierząt. Jednocześnie sama choroba wywołuje zaburzenia metaboliczne. Dlatego tak ważne jest, aby podawać swoim pupilom suplementy witaminowe i mineralne. Pamiętaj, aby używać następujących substancji:

• fosfor, wapń, witamina D - niedobór tych substancji powoduje pogorszenie apetytu, powoduje płochliwość zwierząt i opóźnienie;
• miedź - powinna być niezbędnym składnikiem każdej zbilansowanej diety;
• mangan, witamina A, kob alt - brak tych substancji powoduje problemy trawienne i prowadzi do niedożywienia;
• cynk, jod - brak tych pierwiastków powoduje spadek wydajności mleka;
• witamina E - niedobór tego pierwiastka często wywołuje anemię, a nawet dystrofię.

Możliwe niebezpieczeństwo

Wraz z rozwojem anaplazmozy często występuje wyraźny zespół anemii. Jej pojawienie się prowadzi do znacznego zmniejszenia objętości czerwonych krwinek w organizmie. W takim przypadku parametry przywracane są niezwykle powoli. Bolesny proces ma długi przebieg.

Pomimo złożonego przebiegu patologii rzadko powoduje śmierć. Wynika to z cech biologicznych pasożytów – przede wszystkim z ich zjadliwych właściwości.

Jak zapobiec wystąpieniu choroby

Aby zminimalizować ryzyko rozwoju patologii, zaleca się zaangażowanie w profilaktykę.

W takim przypadku należy przestrzegać następujących zasad:

1. Kontroluj stan pastwisk do wypasu zwierząt.
2. Poddaj kwarantannie nowe osoby. Powinien trwać 1 miesiąc. W tym okresie należy przeprowadzić testy diagnostyczne, aby zapewnić brak pasożytów.
3. Okresowo traktuj sierść zwierząt akarycydami. Zabieg zaleca się wykonywać co tydzień.
4. W odpowiednim czasie izoluj chore osobniki od reszty inwentarza.
5. Kupując zwierzęta, koniecznie sprawdź świadectwo weterynaryjne.
6. Systematycznie dezynfekuj pomieszczenia, w których mieszkają zwierzęta.

Istnieją również specjalne szczepionki, które pomagają rozwinąć odporność na patogeny anaplazmozy. Pozwala to chronić zwierzęta przed rozwojem choroby przez 10-11 miesięcy.

Anaplazmoza jest uważana za niebezpieczną chorobę, która często występuje u bydła. Jest wywoływany przez mikroskopijne pasożyty, które prowadzą do rozwoju anemii. Powoduje to różne problemy u zwierząt. Dlatego przy pierwszych objawach naruszenia zaleca się kontakt z lekarzem weterynarii.

Zalecane