Zwierząt

Rasa koni Tori: opis i cechy charakterystyczne, zasady trzymania

Rasa koni Tori: opis i cechy charakterystyczne, zasady trzymania
Anonim

Rasy pociągowe są szeroko stosowane w hodowli koni do różnych prac, są również wykorzystywane w sporcie. Rozważ historię powstania, opis i charakterystykę koni rasy Tori, zalety i wady, cechy utrzymywania zwierząt, ich żywienie i opiekę. Jak prawidłowo hodować zwierzęta rasowe, jak zapobiegać i leczyć choroby.

Historia transformacji rasy

Rasa torian została zarejestrowana w 1950 roku, ale za jej przodka uważany jest polski ogier Hetman urodzony w 1886 roku, którego potomkowie byli szeroko przyzwyczajeni do pracy z rasą.Rasa Tori została wyhodowana w Estonii, w fabryce Tori, do krzyżowania lokalnych klaczy i ogierów rasy angielskiej, arabskiej, oryolskiej, trakeńskiej, wschodniofryzyjskiej, Norfolk Roadster i francuskiej rasy Postier-Breton.

Opis i cechy zwierzęcia

Koń Tori ma harmonijną budowę, silną budowę. Zwierzęta mają wydłużone, zaokrąglone ciało, głęboką klatkę piersiową, krótkie, ale mocne nogi, krótką muskularną szyję, długi umięśniony zad i średniej wielkości kopyta.

Wysokość w kłębie - średnio 155 cm, waga - 550-600 kg. Strój jest częściej czerwony, brązowy, ale często słowik, gniady, figlarny, wrona, deresz.

Zwierzęta są bezpretensjonalne w treści, wytrzymałe i energiczne. Z temperamentu są spokojne i dobroduszne. Połączenie osiągów i opanowania sprawiło, że koń torysowski stał się niemal uniwersalny. Są wykorzystywane w rolnictwie, przewożą towary, wywożone są na sporty, pokazy, turystykę, na jazdę konną i spacery.

Wady i zalety koni Tori

Cnoty rasy:

  • bezpretensjonalna treść;
  • doskonałe właściwości pracy;
  • dobry znak;
  • wszechstronność w użyciu.

Wady rasy: nie rozpowszechnione, konie hoduje się w głównej fabryce - "Tori" i niektórych gospodarstwach hodowlanych.

Cechy konserwacji, pielęgnacji i odżywiania

Koń Tori może mieszkać w standardowym boksie o wymiarach 4 na 4 m. Powinno być ciepłe, wentylowane, lekkie. Wilgotność w pomieszczeniu powinna być utrzymywana na poziomie 60%. Nie możesz cały czas trzymać zwierzęcia w domu; jeśli koń nie pracuje, musi codziennie spędzać czas na zewnątrz, na padoku obok stajni, z wyjątkiem mrozów.

Jeśli w stajni jest zimno, musisz przykryć zwierzę ciepłym kocem.

Konie Tori, podobnie jak inne rasy, potrzebują codziennego szczotkowania sierści, ogona i grzywy. Przynajmniej raz w miesiącu musisz uporządkować kopyta, wyczyścić, przyciąć i przekuć. Systematycznie usuwaj i zmieniaj ściółkę, do której można wykorzystać słomę lub trociny.

Karmią zwierzęta świeżą pastwiskową trawą, sianem, całymi i pokruszonymi ziarnami różnego rodzaju, roślinami okopowymi, owocami. Do paszy dodaje się suplementy witaminowo-mineralne, szczególnie zimą, kiedy poziom witamin w pokarmach spada. Możesz karmić mieszanką paszową dla koni lub łączyć paszę mieszaną z naturalną karmą. Po każdym karmieniu musisz podawać wodę podgrzewaną zimą.

Zasady hodowlane

Konie Tori są hodowane jako rasowe, a rasa wciąż się poprawia. W sporcie zwierzęta łączy się z końmi wierzchowymi, na przykład z hanowerskim i trakeńskim. Torysi są również wykorzystywane jako polepszacze koni roboczych na farmach Rosji i innych krajów. Powstałe źrebięta dziedziczą najlepsze cechy swoich rodziców. Schemat hodowli czystorasowej lub lokalnej zależy od tego, jaką pracę wykona zwierzę i jakie cechy powinno mieć.

Częste choroby

Konie mogą mieć problemy z GI, często spowodowane nieodpowiednim karmieniem lub opieką. Częste są również choroby stóp i kopyt, wynikające z częstego lub długotrwałego użytkowania, nadużywania, niewłaściwego podkuwania, złej lub niewystarczającej pielęgnacji kopyt oraz przebywania na brudnej, mokrej ściółce.

Tori może cierpieć na choroby układu oddechowego, jeśli stoi w chłodni, wiele chorób jest zaraźliwych i przenosi się na zwierzęta od chorych krewnych. Aby zapobiec powszechnym infekcjom, wymagane są coroczne szczepienia.

Rasa torian jest rasą pociągową, która polega na wykorzystywaniu koni jako robotników, ale mają one cechy, które pozwalają na umieszczenie ich pod siodłem. Są to dość silne, silne, odporne zwierzęta o harmonijnej urodzie, które można trzymać na potrzeby gospodarstwa domowego lub po prostu do jazdy konnej.

Ta strona w innych językach: