Czarno-pstrokata rasa krów: opis i cechy charakterystyczne, zasady trzymania

Czarno-biała rasa krów jest od dawna używana na terytorium byłych krajów WNP. Rolnicy na całym świecie wybierają tę rasę ze względu na bezpretensjonalność, wytrzymałość i wysoką wydajność mleka. Krowy mają dobroduszne usposobienie, a mięso ma wysokie walory smakowe. Czarno-biała krowa to doskonały wybór dla początkującego, niedoświadczonego rolnika.

Początkowa historia

Po raz pierwszy rasa została wyhodowana i opisana na początku lat 40. XX wieku. Przeprowadzono krzyżowanie bydła miejscowego z importowanymi bykami ras holenderskich i szwedzkich. Dodatkowo wprowadzono linie bydła fryzyjskiego czarno-białego.Po ostatecznym utworzeniu typu konstytucji, zwierzęta o kolorze czerwonym zostały wyjęte z księgi stadnej, a pozostały tylko czarno-białe.

Rasa została oficjalnie uznana dopiero na początku lat 60-tych. Był szeroko rozpowszechniony w ukraińskim i białoruskim ZSRR, ale obecnie jest stopniowo zastępowany importowanymi rasami zagranicznymi.

Siedliska lęgowe

Kraje byłych republik radzieckich, w tym Rosja, Ukraina, Białoruś i Kazachstan, nadal są głównymi obszarami hodowli krów czarno-białych. Młody wzrost - byki i jałówki, są dobrze przystosowane do warunków klimatu umiarkowanego i wytrzymują nawet ostre zimy na ubogim pożywieniu. Wydajność stada towarowego przy obfitym karmieniu sięga 5000 tysięcy litrów mleka rocznie. Krowy w charakterystycznym kolorze pasują tylko do księgi stadnej.

Opis i cechy krowy czarnej pstrokatej

Rasa ma średnią wagę i produkcję mleka. Dorosłe krowy osiągają wagę 500 kg, a byki hodowlane ważą ponad tonę. Kierunek hodowli to nabiał, ale w razie potrzeby młode zwierzęta można hodować na mięso. Mięso jest delikatne, nie twarde, o niskiej zawartości tłuszczu. Stada dobrze wykorzystują pastwiska i przybierają na wadze nawet bez stosowania pasz treściwych.

Rasa jest mało wymagająca dla warunków środowiskowych. Na zimę krowy są porośnięte grubą wełną, co pozwala im przetrwać ostre zimy. Już w wieku dwóch lat krowa jest całkowicie gotowa do rozpoczęcia krycia i otrzymywania mleka, więc rasa jest uważana za przedwcześnie dojrzałą. Cielęta przy urodzeniu ważą 50-60 kg.

Wady i zalety

Rasy nie można nazwać idealną: jak każdy owoc selekcji ma swoje zalety i wady.

Plusy i minusyBezpretensjonalność i zdolność przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych.Przy dobrym karmieniu daje przyzwoitą ilość mleka.Krowy i byki są odporne na choroby.Przedstawicieli rasy łatwo znaleźć w każdym regionie kraju.Zwierzęta nie są zbyt duże, dają mało chudego mięsa.Wydajność mleka jest niska w stosunku do ras selekcji zagranicznej.Zawartość tłuszczu w mleku nie przekracza 4%.Nie ma ogólnie akceptowanego typu rasy, więc krowy z różnych regionów są bardzo różne.

Trwa selekcja, zarówno w Rosji, jak i na Ukrainie, aby doprowadzić rasę do jednego standardu, a także zwiększyć wydajność mleka. W celu uzyskania wyższej wydajności mlecznej zaleca się krzyżowanie krów z buhajami pochodzenia duńskiego i holenderskiego.

Jak właściwie pielęgnować i pielęgnować

Opieka nad czarno-białym bydłem nie różni się od trzymania innych krów.Stodoła musi być czysta, sucha i jasna. Dominuje naturalne oświetlenie. W zimie sztuczne oświetlenie powinno być włączone przez co najmniej 6 godzin dziennie. Zwierzęta dobrze przystosowują się do okresu poza sezonem, są porośnięte sierścią, dzięki czemu możesz naprzemiennie używać pastwiska i spętanej zawartości.

Dojenie odbywa się codziennie: rano i wieczorem. Przed dojeniem zwierzęta są badane, a najmniejsze siniaki czy otarcia są natychmiast leczone, zwłaszcza na wymionach. Opóźnione leczenie może prowadzić do utraty wydajności krów i zmniejszenia zysków rolnika.

Pożądane jest łączenie paszy soczystej i skoncentrowanej. Nową trawę należy wprowadzać do diety ostrożnie – wypas stopniowo zwiększa się od kilku minut do kilku godzin. Bydło jest szczególnie wrażliwe nie na zimno, ale na przeciągi. Dlatego pęknięcia i dziury w oborze muszą być uszczelnione materiałem termoizolacyjnym. Krowy mleczne przechodzą regularne badania weterynaryjne, zwłaszcza jeśli mleko jest na sprzedaż. Zabroniona jest sprzedaż produktów niecertyfikowanych.

Dieta

Dieta papryki srokatej zależy od stanu fizjologicznego zwierzęcia. Właściciel musi regulować dostawy żywności przez cały rok. Krowy mleczne potrzebują dużej ilości białka, dlatego zwiększają procentową zawartość siana, otrębów, makuchów w diecie. Latem można przenosić zwierzęta na lucernę, koniczynę, zioła. Im bardziej urozmaicona dieta, tym bardziej zaspokajane jest zapotrzebowanie na składniki odżywcze i mineralne. Dlatego zaleca się dodanie świeżych warzyw – buraków, marchwi i rzepy.

Cielętom podaje się pokarm stały tak szybko, jak to możliwe. Zwiększa to przyrost masy ciała, a także oszczędza więcej mleka na sprzedaż. Siano i mieszankę paszową najpierw miesza się w równych proporcjach do stanu jednorodnej, półpłynnej masy i podaje cielętom w wiadrze. Stopniowo mieszanka staje się coraz bardziej gęsta, a na końcu zostaje tylko siano.

Szczególna hodowla

Głównym celem selekcji ras jest poprawa wydajności mleka i mięsa. Aby cielę było duże i wytrzymałe, zaleca się krzyżowanie krów z przedstawicielami rasy holenderskiej lub fryzyjskiej. Główna selekcja jest czystorasowa, dlatego główną wartość mają zwierzęta hodowlane bez zanieczyszczeń krwi obcej. Księgi stadne są otwarte, ale dozwolona jest tylko krew ras wymienionych powyżej.

Chów wsobny lub blisko spokrewnione krycie jest stosowany tylko w eksperymentalnych gospodarstwach hodowlanych. W komercyjnych gospodarstwach mlecznych chów wsobny może prowadzić do gwałtownego spadku produktywności i masowej śmierci cieląt.

Zgodnie z teorią doboru byki powinny być ulepszaczami, a krowy powinny być ulepszonymi zwierzętami.Dlatego byk musi spełniać wszystkie standardy rasy, mieć prawidłową wagę, budowę; mieć dobre zdrowie, wytrzymałość i bezpretensjonalność, a co najważniejsze - przewyższyć krowę we wszystkich wymienionych cechach. Nie ma sensu krzyżować pierwszej klasy krowy ze złym bykiem tylko ze względu na mleko - taka hodowla bardzo degraduje klasę rasy i ostatecznie prowadzi do strat.

Choroby i zapobieganie

Klaty piersiowe są odporne na choroby, ale wśród krów występują częste dolegliwości, o których każdy rolnik powinien wiedzieć. Patologie często rozwijają się z powodu naruszenia technologii zbioru i podawania jedzenia. Krowy mają złożony układ trawienny, więc każda żywność niskiej jakości jest szkodliwa dla zdrowia.

Blokada przełyku pojawia się, gdy krowa dostaje kawałki warzyw korzeniowych, które są zbyt duże do przeżuwania.

Żywność utyka w przełyku i powoduje obfite ślinienie, niepokój, odmowę jedzenia i wody. Znaki są jasne i trudne do przeoczenia. Jedyną pomocą w przypadku niedrożności przełyku jest natychmiastowe wezwanie weterynarza, a następnie zmielenie jedzenia przed podaniem.

Kolejną powszechną patologią jest blizna bębenkowa. Blizna jest jednym z odcinków żołądka krowy. Z powodu niewłaściwego karmienia żołądek przepełnia się gazami i powoduje silny ból. Powodem jest wypasanie się na mokrej trawie, przekarmianie, podawanie cielętom sfermentowanych produktów mlecznych. Przed przybyciem weterynarza można złagodzić stan zwierzęcia - masować żołądek, posmarować język niewielką ilością kreoliny lub smoły.

Typowe objawy choroby u bydła to letarg, odmowa karmienia, gorączka. Normalnie temperatura w odbytnicy zwierzęcia wynosi 38,5-39,5 stopnia. Wzrost wskazuje na zatrucie, alergie lub początek procesu zapalnego. Możesz zobaczyć stan zwierzęcia i inne zewnętrzne znaki.Zdrowa krowa stoi nieruchomo, je lub przeżuwa, mięśnie nie są napięte, sierść gruba i błyszcząca.

Odstępstwa od normy powinny zaalarmować rolnika i wezwać weterynarza. Opieka i prawidłowe żywienie to klucz do długowieczności zwierzęcia i wysokiej wydajności mleka. Pestrushka jest w stanie zapewnić właścicielowi wydajność mleka w wysokości 5-6 tysięcy litrów.

Zalecane