Gleby sawannowe: 3 dominujące typy i charakterystyczna dla nich roślinność

Skład gleby takiej strefy jak sawanna nie jest szczególnie żyzna. Panujący na tym terenie klimat nie sprzyja powstawaniu grubej warstwy próchnicy. Na sawannach rosną nisko rosnące trawy i rośliny kserofityczne, przystosowane do długiego okresu suszy. Ten naturalny obszar znajduje się w pobliżu równika. Na sawannach nie występują temperatury poniżej zera, ale z powodu braku opadów ziemia jest tu nieurodzajna.

Cechy gleb sawannowych

Planeta Ziemia jest podzielona na 10 naturalnych stref. Jednym z nich jest sawanna. Strefa ta znajduje się w pasie podrównikowym, kilka stopni na północ i południe od równika, w Ameryce Południowej (Brazylia), północnej Australii, wschodniej Afryce i południowych Indiach.Skład gleby sawann zależy od klimatu, panującej roślinności, długości suchej zimy i deszczowych okresów letnich.

Im bliżej równika, tym gleba jest bogatsza w tlenki żelaza i uboższa w próchnicę. W bezpośrednim sąsiedztwie lasów równikowych, w strefie jasnego lasu, pada przez około 8 miesięcy. Bujna roślinność zielna i obfite opady deszczu przyczyniają się do powstawania kwaśnych, ubogich w próchnicę czerwonych gleb ferrallitycznych.

Im dalej od równika, tym dłuższy okres suchy. W strefie sawanny, gdzie pora deszczowa trwa około 6 miesięcy, gleba jest czerwono-brązowa. Na tym terenie rosną kłujące krzewy oraz różnego rodzaju trawy i trawy turzycowe. W porze suchej roślinność ma czas na rozkład i przekształcenie się w cienką warstwę próchnicy na powierzchni gliniastych skał.

W miarę wydłużania się okresu suchego, w warunkach umiarkowanej wilgotności, tworzy się bardziej żyzna czarna tropikalna gleba.W pobliżu pustyń i półpustyń gleba jest nieurodzajna, z cienką warstwą próchnicy. Na obszarze, gdzie pada tylko przez 2 miesiące, roślinność jest rzadka, składająca się głównie z traw i drzew przystosowanych do długiej pory suchej.

Które gleby są najczęstsze

Na terenie sawann gleba nie jest szczególnie żyzna. Cechy klimatyczne tego obszaru nie sprzyjają akumulacji grubej warstwy próchnicy.

Czerwono-brązowy

Gleby o barwie ceglanej są charakterystyczne dla strefy sawanny, która znajduje się w niewielkiej odległości od równika. W lokalizacji takiej gleby przez 6 miesięcy z rzędu padają deszcze, a przez resztę czasu panuje upalna i sucha pogoda.

W porze deszczowej obszar ten obfituje w roślinność. To prawda, że gleba często ulega erozji, woda odprowadza składniki odżywcze z powierzchni. W porze suchej opadłe liście, zwiędłe trawy rozkładają się, a gleba jest wzbogacana próchnicą.

W upale górna warstwa gleby staje się czerwonawo-brązowa z powodu intensywnego ogrzewania. Jest to wynikiem termicznego odwodnienia tlenków żelaza. W glebie tworzy się do 1,5-2% próchnicy o szerokości 20-25 cm, a odczyn gleby waha się od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Zgodnie ze składem granulometrycznym, czerwonobrązowa gleba sawanny jest piaszczysta, gliniasta i gliniasta.

Brązowe tropikalne subarydy

Ten rodzaj gleby powstaje pod wpływem panującego na tym obszarze klimatu. W tej strefie sawann przez 3 miesiące z rzędu padają ulewne deszcze, a przez resztę roku susza i upały. Powierzchnia pokryta jest trawami i rzadkimi krzewami.

W porze deszczowej na tym obszarze pojawia się bujna trawa. W porze suchej jest tu bardzo gorąco, często zdarzają się pożary, dlatego system korzeniowy roślin, a nie górna kondygnacja, bierze udział głównie w procesach glebowych.Pod sawannami o niskiej trawie tworzą się brunatne gleby tropikalne. Poziom próchnicy nie przekracza 30 cm i wynosi 2%. Odczyn takiej gleby jest na ogół lekko kwaśny lub obojętny.

Czarny tropikalny

Ten rodzaj gleby powstaje pod wpływem suchego klimatu o umiarkowanej wilgotności. Na terenie powstawania tych gleb przez cały rok 25 stopni ciepła, a okres suchy trwa około 8 miesięcy. Rosną tu zioła i nisko rosnące krzewy, baobaby, akacje. W porze suchej uschnięta roślinność tworzy warstwę próchnicy na powierzchni gliniastych, wulkanicznych skał.

Główne cechy czarnych gleb tropikalnych: struktura gruzełkowata, zawartość próchnicy ok. 4%, wysoka zawartość wapnia i magnezu, odczyn zasadowy i obojętny. W okresie suchym gleba wysycha i pęka, a na mokro wręcz przeciwnie, pęcznieje. Ciemny kolor powstał ze względu na związek substancji organicznych z gliną.Czarne gleby tropikalne nie mają nic wspólnego z żyzną czarną glebą.

Roślinność

Sawanny przypominają lasy lub trawiaste stepy. Roślinność zależy od klimatu panującego na danym obszarze. W porze deszczowej sawanny pokryte są gęstą trawą, liście na drzewach i krzewach wypełnione są sokiem. W porze suchej roślinność wysycha i usycha. Kserofity (kaktusy, aloes, akacja, wilczomlecz, baobab) są powszechne na tym obszarze, czyli rośliny, które tolerują długotrwałą suszę.

Gdzie powierzchnia pokryta jest czerwono-brązową glebą i pada przez 6 miesięcy, a potem przez 6 miesięcy jest gorąco, rosną trawy o twardych liściach i turzycowe, cierniste krzewy i karłowate drzewa. Savannah jest bogata w sukulenty (kaktusy, aloes). W strefie tej można znaleźć trawę słoniową, wilczomlecz, baobaby, akacje, palmę olejową, tamaryks.Drzewa często porośnięte są epifitami, a ich gałęzie oplecione są pnączami. Miejscowi mieszkańcy wykorzystują tereny sawann jako pastwiska. Dzięki ugruntowanemu sztucznemu nawadnianiu w tej strefie uprawia się herbatę, owoce cytrusowe, orzeszki ziemne, kukurydzę i bawełnę.

Czerwono-brązowe gleby zostały zastąpione brązowymi tropikalnymi subsuchymi. Dominują tu niskie trawy, trawiasta roślinność zielna (aristida, andropogon), cierniste krzewy i akacje. Zioła rosną w kępkach. Miejscowi mieszkańcy nawadniają te ziemie i wykorzystują je do uprawy orzeszków ziemnych, ryżu, kukurydzy i prosa.

Niskie drzewa, cierniste krzewy i trawy, a także akacje, baobaby i gatunki roślin, takie jak sęp brodaty, drin, rosną w strefie czarnych tropikalnych gleb. W warunkach nawadniania uprawia się tu bawełnę, ryż, trzcinę cukrową, zboża i kukurydzę.