Świerk Nidiformis: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk Nidiformis to atrakcyjna roślina iglasta, która została wyhodowana w niemieckiej miejscowości położonej niedaleko Hamburga. Ta kultura została opisana na początku ubiegłego wieku. Drzewo ma zwarte rozmiary, ponieważ ta odmiana jest uważana za karłowatą. Korona tej rośliny charakteryzuje się nietypowym kształtem, ponieważ często porównywana jest z ptasim gniazdem. Świerk tej odmiany uważany jest za mało wymagający w pielęgnacji i odporny na mróz.

Opis

Świerk pospolity Nidiformis ma wysokość nieco ponad 1 metra. Jednocześnie jego szerokość sięga 2 metrów. Kultura rozwija się powoli. Przez rok rośnie o 2-3 centymetry. Szerokość rośliny wzrasta o 5-7 centymetrów.

Cechą charakterystyczną tej kultury jest gęsta korona, która składa się z równomiernie rosnących gałęzi. Pokryte są krótkimi i miękkimi igłami. W miarę rozwoju świerk nabiera okrągłego kształtu z gęstą spłaszczoną koroną. Wraz z nadejściem wiosny z pąków wyrastają nowe pędy pokryte jasnozielonymi igłami. Następnie ciemnieje.

U dorosłych roślin, w wieku 5 lat, pojawiają się szyszki wielkości 12-15 centymetrów. Początkowo mają zielony odcień, a po dojrzewaniu brązowieją.

Nidiformis ma kształt poduszki i jest kłująca. Każda z odmian ma swoje charakterystyczne cechy. Podobnie jak reszta drzew iglastych, kultura uważana jest za długą wątrobę. Przy odpowiedniej opiece jest w stanie żyć nawet 250-300 lat.

Jak prawidłowo sadzić

Nidiformis sadzenie w otwartej glebie ma pewne cechy. Eksperci zalecają kupowanie sadzonek z zamkniętymi korzeniami.Przed zakupem należy je dokładnie sprawdzić. Igły nie powinny mieć oznak patologii. Ważne jest, aby korona poduszki nie została zraniona. Ponadto na powierzchni gleby nie powinno być śladów rozkładu.

Sadzonkę należy posadzić z grudką ziemi, ponieważ jest już uformowana mikoryza. Ponadto przestrzeganie tej zasady pomaga uniknąć uszkodzenia korzeni. Na dnie przygotowanej wnęki do sadzenia konieczne jest zapewnienie pełnowartościowej warstwy drenażowej z pokruszonego kamienia lub piasku. Powinien mieć około 20 centymetrów grubości.

Aby zasadzić roślinę w otwartej glebie, wykonaj następujące czynności:

1. Wcześniej podlej roślinę. Pomoże to uniknąć uszkodzenia systemu korzeniowego lub samej sadzonki.
2. Wyciągnij świerk z pojemnika i umieść go w przygotowanym wcześniej otworze. Roślina musi być umieszczona pionowo.
3. Wypełnij puste przestrzenie podłożem, mieszając je z nawozem. Lekko ubij koło przy pniu i obficie podlewaj sadzonki.
4. Upewnij się, że szyjka korzeniowa jest na poziomie ziemi. Nie można go pogłębić, ponieważ może to spowodować gnicie na pniu.
5. Po podlaniu ponownie lekko ubij koło w pobliżu łodygi i trochę poluzuj ziemię. Posyp powierzchnię podłoża warstwą ściółki.

Zasady opieki

Świerk Nidiformis to mało wymagająca roślina, która z łatwością wytrzymuje mróz i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dlatego jest często stosowany w projektowaniu krajobrazu. Aby jednak kultura zachowała swój efekt dekoracyjny, należy o nią odpowiednio dbać. Robiąc to, musisz przestrzegać następujących zasad:

1. Zasadź roślinę w słonecznym miejscu. Roślina jest odmianą karłowatą o niskiej koronie. Dlatego kultura często spotyka się z grzybami. Lądowanie w dobrze oświetlonym miejscu pomaga tego uniknąć.
2. Regularnie usuwaj chwasty. Niepożądana roślinność pozbawia świerk składników odżywczych i rozprzestrzenia infekcje.
3. Zastosuj profilaktykę przeciw przędziorkom.
4. Przykryj młode rośliny na zimę. System korzeniowy sadzonek nie jest jeszcze silny, co może prowadzić do przemarznięcia.
5. Napraw uprawę przed zimą. Dzięki temu nie pęknie podczas silnych mrozów.
6. Ściółkowanie gleby w pobliżu rośliny.

Świerk dobrze radzi sobie z przycinaniem, chociaż ta procedura nie jest obowiązkowa. Można go przeprowadzić w celu zachowania dekoracyjności. Drzewo rośnie szybciej na szerokość niż na wysokość. Dlatego z wiekiem korona traci swoją symetrię.

Systematyczne przycinanie pomaga rozwiązać problem. Najlepiej wyglądają rośliny o tej samej wysokości i szerokości. Najprostszym sposobem na utrzymanie pożądanego kształtu korony jest systematyczne uszczypnięcie młodych pędów na etapie aktywnego wzrostu.

Reprodukcja

Świerk tej odmiany może być rozmnażany przez sadzonki. Wymagane jest zebranie materiału do sadzenia w kwietniu lub maju. Aby to zrobić, w środkowej części rośliny musisz wyciąć gałęzie. Ich długość powinna wynosić około 10 centymetrów. Cięcie sadzonek jest wymagane ostrym nożem lub sekatorem.

Do ukorzenienia należy użyć podłoża z dodatkiem opatrunku pogłównego dla roślin iglastych. Zaleca się również dodanie torfu do gleby. Przed sadzeniem sadzonki muszą być dokładnie oczyszczone z igieł i zanurzone w roztworze Kornevina na jeden dzień.

Następnie materiał do sadzenia należy umieścić w podłożu, pogłębiając się o 50-60 milimetrów. Następnie rośliny należy podlać i przykryć folią. Po 3-4 miesiącach korzenie rośliny powinny odrosnąć. Do tego czasu sadzonki należy odpowiednio zwilżyć, spryskać i przewietrzyć.

Choroby i szkodniki

Świerk Nidiformis jest dość wytrzymałą rośliną. Jednak w warunkach wysokiej wilgotności istnieje ryzyko zakażenia grzybami chorobotwórczymi wywołującymi chorobę Schutte. Ta patologia stanowi największe zagrożenie dla młodych, kruchych kultur.

Aby uniknąć rozwoju choroby, należy traktować roślinę płynem Bordeaux o niskim stężeniu. Ważne jest również, aby unikać gromadzenia się nadmiaru wilgoci w glebie.

Od pasożytów świerk cierpi na robaki liściaste, hermy, przędziorki. Aby poradzić sobie ze szkodliwymi owadami, konieczne jest stosowanie akarycydów i preparatów owadobójczych.

Świerk Nidiformis to dość powszechna roślina o doskonałych właściwościach dekoracyjnych. Aby kultura rozwijała się normalnie, ważne jest, aby prawidłowo ją posadzić i zapewnić kompetentną opiekę.

Zalecane