Szczepienie orzecha latem i wiosną w domu ze zdjęciem i wideo

Jednym ze sposobów rozmnażania upraw owocowych jest szczepienie. Przeprowadza się go w celu uzyskania drzewa o wysokich parametrach. Należą do nich odporność na niskie temperatury, silna odporność. Po szczepieniu orzecha w lecie można uzyskać plon, który będzie słynął z bogatych zbiorów. Ale ta procedura jest dość skomplikowana i wymaga pewnych umiejętności.

Czas szczepień

Najbardziej udanym okresem szczepienia kultury kochającej ciepło jest lato. W połowie lipca przygotowują się do zabiegu z użyciem dwuletnich sadzonek. Są to pączkujące nerki orzecha włoskiego.W zależności od miejsca rozmnażania uprawy orzecha włoskiego operacja planowana jest od maja do sierpnia.

Potomek nie zakorzeni się dobrze, jeśli procedura jest pozostawiona na jesień. Wiosenne szczepienia również nie zawsze są skuteczne. Pod koniec zimy możesz szczepić, używając sadzonek jako materiału. Są przygotowywane z wyprzedzeniem.

Metody budowania

Każdy ogrodnik przeszczepia się na swój własny, sprawdzony sposób. Istnieją proste opcje operacji i złożone. Dla początkujących odpowiednia jest metoda pączkowania, która nie wymaga specjalnych umiejętności.

W jednym przypadku wizjer jest usuwany wraz z połową rurki zrazu. Wykonać 2 poprzeczne nacięcia w wybranym obszarze specjalnym nożem, nie naruszając drewna rękojeści. Następnie połącz części, przecinając je wzdłuż. Wyjmij halfpipe razem z nerką. Nerka powinna znajdować się pośrodku między nacięciami. Powierzchnia zrazu jest wyrównana, starannie odcinając guzki i oczyszczając szorstkość.

Letnia metoda pączkowania odbywa się za pomocą nieuformowanego pąka wegetatywnego. Jest usuwany z tych pędów, których kora jest jeszcze trawiasta. Na początku lata szczepiony orzech jest dopiero w fazie aktywnego wzrostu. Szczepienie zakończy się sukcesem, ponieważ kalus szybko tworzy się i rośnie na styku zrazu i podkładki.

Po 2-3 tygodniach szczelina między osłoną a korą w miejscu szczepienia zostanie całkowicie zamknięta.

Przygotowanie tarcz zielnych z okiem do szczepienia jest łatwe, ponieważ łatwo je odciąć na poziomie kory. W takim przypadku termin zabiegu zostaje przesunięty na maj-czerwiec.

Nóż do szczepienia

Ważnym warunkiem udanej operacji przeszczepu jest narzędzie, które wycina nerkę za pomocą tarczy.

Nóż można kupić lub zamówić w specjalnych warsztatach. Posiada 2 ostrza. Umieszczając je równolegle i sztywno je mocując, uzyskują idealne narzędzie do szczepienia. Odległość między ostrzami wynosi 3 centymetry.

Mile widziane są również własnoręcznie wykonane noże ze skalpeli chirurgicznych lub z wysokiej jakości blachy stalowej. Ostrza są zamontowane na drewnianych prętach o długości 10 centymetrów i szerokości 1. Głównym wymogiem dla narzędzia jest jego ostrość.

Zwykły nóż do pączkowania będzie asystentem w zabiegu.

Wybór i przygotowanie zapasów

Drzewo na podkładkę wybiera się spośród odmian orzecha włoskiego:

3 lata;
średnica łodygi 1,5 cm;
odporny na mróz;
z silnym układem odpornościowym.

Najważniejszą rzeczą dla zrazu i podkładki powinna być bliskość w ich głównych cechach. Możesz szczepić nerkę na takich odmianach roślin, które mają wysoką wydajność, takich jak Pyatiletka, Dawn of the East. Wykorzystywane są sadzonki orzecha skalnego uprawiane samodzielnie.Praktykują szczepienie orzecha włoskiego na orzechu mandżurskim, który jest bardziej odporny na katastrofy pogodowe.

Konieczne jest oczyszczenie części łodygi przed szczepieniem. Wykonuje się 2 cięcia nożem wzdłuż pnia nie niżej niż 10-15 centymetrów nad ziemią, ale halfpipe nie jest usuwany, aby miejsce szczepienia nie uległo utlenieniu.

Co ciekawe, orzechy włoskie można szczepić na innych uprawach. Do tego używa się owoców pestkowych - wiśni, śliwek. Z kwitnących krzewów odpowiedni jest liliowy.

Jak posadzić orzech

Tylko kiedy nerka z osłonką jest ugotowana, proporcjonalna część musi zostać pocięta na podkładkę. Doświadczeni ogrodnicy najpierw przygotowują półpierścienie na łodydze sadzonki, a dopiero potem na łodydze orzecha włoskiego. Wtedy łatwiej jest połączyć części skracając dodatkowy pasek zrazu. Oczy pobrane ze środkowej części sadzonki lepiej się zakorzeniają, nieco gorzej - u podstawy lub u góry.

Po połączeniu nerki z tarczą i półpierścieniem na podkładce, są one wiązane taśmą PCV. Zaczynają nakładać sznurek z poprzecznego cięcia. Pamiętaj, aby monitorować gęstość taśmy na ranie. Lepiej jest nakładać warstwy taśmy w spiralę. Wykonuj wiązanie od dołu do góry iz tyłu. Zużyto dużo folii, do 50 centymetrów, aby szczelnie zamknąć ranę na tułowiu.

Jeżeli operacja była czysta i szybka, to przeżywalność nerek będzie wysoka, procesy oksydacyjne w tkankach nie będą miały czasu na rozpoczęcie.

Aby przygotować się do okulizacji tego samego dnia, konieczne jest odcięcie części korony podkładki tak, aby drzewo skierowało swoje siły na połączenie kadmu z sadzonki i osłony pąka.

Cechy szczepień zimowych

Metoda szczepień zimowych różni się od letniej. Wykonywany jest w pomieszczeniu, w którym na 2 tygodnie przed zabiegiem wprowadzany jest zapas. Sadzonka i łodyga są przygotowywane do operacji poprzez odcięcie końcówek przyłożonych do siebie ukośnie.Nie zapomnij o języku, który ma 1,5 centymetra. Jednocześnie zwraca się uwagę na nerkę, która powinna znajdować się na zrazie po przeciwnej stronie cięcia. Części zrazu i podkładki są połączone tak, że warstwy kadmu trzcin pokrywają się. Miejsce szczepienia jest wiązane sznurkiem lub elastyczną taśmą, pokryte smołą ogrodową.

Nie można użyć do tej operacji krzywego cięcia z niewielkimi zgrubieniami.

Ta domowa metoda służy do sadzenia na wiosnę szczepionej sadzonki w ogrodzie. Do tego czasu będzie w ciemnym i chłodnym miejscu.

Możesz wyhodować sadzonki orzecha włoskiego na zimę z nasionami. Po 3 latach podkładka będzie gotowa do posadzenia pożądanej odmiany plonu orzechów.

Wiosna nadaje się do szczepienia, ale w tym przypadku sadzonki zbiera się jesienią, trzyma się je w piwnicy. Ale szczepienie rzadko się udaje o tej porze roku, ponieważ spływ soków z plonu orzechów zaczyna się wcześnie.I konieczne jest przeszczepienie, zanim drzewo zacznie odradzać się po zimie.