Łubin: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, czy konieczne jest koszenie na zimę, 5 najlepszych gatunków, uprawa

Świetnym sposobem na udekorowanie działki jest obsadzenie jej jasnymi, atrakcyjnie ukształtowanymi kwiatami. Przedstawiciele rodziny roślin strączkowych zadziwiają swoim estetycznym pięknem, dzięki czemu stali się popularni przy tworzeniu projektu przydomowego terenu. Łubiny wymagają odpowiedniego sadzenia i pielęgnacji przy uprawie outdoor, co jest polecane każdemu ogrodnikowi, który chce uprawiać tę piękną roślinę.

Opis kultury

Lupin należy do bezpretensjonalnych bylin, charakteryzujących się prostą łodygą, na której naprzemiennie znajdują się palmatowe liście z długimi ogonkami i wielkogabarytowymi kwiatostanami w formie świecy.Kwiaty są cysty. Łubin dorasta do 1,5 m długości, system korzeniowy jest w stanie wniknąć w ziemię na głębokość 1,5-2 m. Owocem jest fasola z nie więcej niż 45 nasionami o nieregularnych kształtach.

Popularna nazwa owoców tej rośliny to wilcza fasola, a z języka łacińskiego słowo Lupus jest tłumaczone jako wilk. Łubin z rodziny motylkowatych, który charakteryzuje się obecnością systemu korzeniowego wiążącego azot. Występuje podczas symbiozy bakterii, które mają zdolność pochłaniania azotu cząsteczkowego z powietrza i przekształcania go w formy dostępne dla roślin, z bulwami korzeniowymi.

Dzięki takim relacjom organizmów owoce rośliny zawierają białka, co nie jest typowe dla innych rodzin, a łubin jest również w stanie wzbogacić glebę w azot i inne nieorganiczne substancje użyteczne. Ten przedstawiciel jest uważany za doskonały zielony nawóz.

Lubin pospolity występuje na terytorium od Pacyfiku do Oceanu Atlantyckiego, w sumie istnieje ponad 200 odmian.W części śródziemnomorsko-afrykańskiej rośnie 11 gatunków rocznych przedstawicieli i tylko gatunek wieloletnich przedstawicieli 1. Mogą rosnąć w warunkach prawie braku wilgoci, dlatego czasami można je znaleźć na pustyniach Kalifornii, Peru, Teksasie i Saharze.

W 1911 roku słynny angielski hodowca D. Russell wypuścił nowe odmiany łubinu, które różnią się od innych doskonałymi właściwościami dekoracyjnymi. Na cześć producenta gatunek został nazwany „hybrydą Russella”, są one dość popularne wśród ogrodników, którzy używają ich do ozdabiania klombów i działek ogrodowych.

Odmiany i odmiany

W zależności od komfortu środowiska łubin może żyć jako roślina jednoroczna, dwuletnia, wieloletnia. Hodowcy kwiatów preferują gatunki wieloletnie, które są z powodzeniem uprawiane w całej środkowej Rosji. Najpopularniejsze typy obejmują te.

Wąskolistne lub niebieskie

Roślina o niskim wzroście, nie większa niż 50 cm wysokości. Pomimo tego, że ta odmiana łubinu nazywana jest „niebieskim”, kwiatostany mogą mieć, oprócz charakterystycznego odcienia, kolor fioletowy, różowy, biały. Jeden przedstawiciel może mieć ogromną liczbę dużych i bujnych szypułek, takich jak łubin arktyczny.

Roślina stosowana jako nawóz zielony, charakteryzuje się bezpretensjonalnością, zimotrwałością, szybko rośnie i nie wymaga dodatkowego nawożenia. Niektóre odmiany, np. łubin białoziarnisty, nie wymagają przycinania i kształtowania. Ważne jest, aby z czasem pozbyć się bezlistnych łodyg i wyblakłych kwiatostanów.

Wybierając nasiona łubinu należy zwrócić uwagę na ich kształt – powinien być podłużny, owalny i mieć marmurkowy wzór.

Wielolistne

Wysoka roślina ozdobna, osiągająca ok. 1,5 m wysokości, system korzeniowy pogłębia się na tę samą odległość i jest odporna na zimę.Charakteryzuje się wielkością kwiatostanów w kształcie świecy o wysokości 35 cm.Najpopularniejszą odmianą jest łubin czerwony. Kwitnie między czerwcem a sierpniem, uwielbia rosnąć na otwartych, nasłonecznionych terenach.

Dekoracyjne

Dekoracyjne odmiany łubinu są używane głównie do dekoracji domków letniskowych i nie są używane jako zielony nawóz i karma dla zwierząt. Osiąga ponad 1 m wysokości, posiada system korzeniowy pręta. Ten rodzaj łubinu ma różnorodne odcienie kwiatostanów, dzięki czemu jest aktywnie uprawiany w Rosji

Żółty

Roślina niska, do wysokości 1 m. Kwiatostany łubinu przypominają nieco kłos i mają kolor żółty lub jasnopomarańczowy. Jeśli porównamy kulturę z innymi popularnymi odmianami, to łubin żółty jest bardziej ciepłolubny. Ponieważ do pojawienia się sadzonek wymagane jest co najmniej 12 stopni ciepła, a gdy ponownie wystąpi mróz, materiał do sadzenia umiera.Zaleca się, aby jako miejsce wzrostu wybrać piaskowce lub gliny piaszczyste.

Biały

Często ozdabiają okolicę, a także używają łubinu białego jako uprawy pastewnej. Roślina jednoroczna, która dorasta do ponad 1 m wysokości, ma owłosioną prostą łodygę z dużą liczbą gałęzi. Białe pąki łubinu są zbierane w cienkie kwiatostany, które rozciągają się do 30 cm, rosną i szybko kwitną w 1,5 miesiąca po siewie. Łubin biały kwitnie przez 90-150 dni.

Krótkie odmiany

Łubin karłowaty, najczęściej spotykany wśród ogrodników, należy do odmian niewymiarowych. Jego wysokość waha się od 20 do 50 cm, liście mają szaro-zielony odcień. Łubin kwitnie przez całe lato. Siew zaleca się rozpocząć w kwietniu. Roślina nie wymaga ściśle określonych warunków wzrostu i uprawy oraz ma wysoki procent kiełkowania.

Cechy wykorzystania łubinu w projektowaniu krajobrazu

Lupin jest używany w produkcji wyrobów dekoracyjnych, w produkcji kosmetyków, produktów higienicznych, zwłaszcza mydła i gipsu.

Kultura świetnie nadaje się do dekoracji działki ogrodowej, najlepiej wygląda w pojedynczych nasadzeniach, ale także wylądowała w kompozycji.

Wysokie odmiany łubinu są wykorzystywane przez projektantów do tworzenia atrakcyjnego tła na rabatach kwiatowych, a niskie odmiany są wykorzystywane do tworzenia ścieżek i obrzeży ogrodowych. Posadzone wzdłuż budynków i ogrodzeń, harmonijnie komponują się z innymi bylinami.

Jak posadzić kwiat na działce

Uprawa łubinu na podwórku jest możliwa z nasionami. Aby szybko i wysokiej jakości kiełkować bylinę, konieczne jest prawidłowe sadzenie, po uprzednim przestudiowaniu wszystkich subtelności jego realizacji.

Jak i kiedy sadzić nasiona łubinu

Chociaż łubin jest kulturą bezpretensjonalną, należy mądrze podejść do procesu sadzenia. Miejsce wzrostu powinno być wybrane w zależności od odmiany, ponieważ każda z nich preferuje inne oświetlenie.

Główne zalecenia to półcień lub miejsce oświetlone słońcem. Gleba musi być przygotowana jesienią, musi być świeża, luźna, gliniasta, lekko kwaśna.

Siew odbywa się na wiosnę. Wyposaż glebę w nawozy takie jak torf, piasek. Nie zaleca się silnego pogłębiania materiału siewnego. Po siewie lekko zwilżyć glebę i przykryć folią lub wilgotną szmatką. W przyszłości, aby rośliny szybko kiełkowały, obserwuj optymalną temperaturę 20-22 stopni. W ten sposób w krótkim czasie, czyli po 2 tygodniach, można uzyskać sadzonki z wysokiej jakości nasion.

Po pojawieniu się 3-5 prawdziwych liści na pędach łubinu zacznij sadzić sadzonki łubinu w ziemi na stałe. Nie marnuj na to czasu, ponieważ późny przeszczep może niekorzystnie wpłynąć na rozwój systemu korzeniowego.

Może być również wysiewany bezpośrednio na otwartą glebę. W tym celu w ostatnich dniach października lub w pierwszej dekadzie listopada wysiewać na głębokość 2-3 cm.

Pędy ozdobią działkę na początku maja, a kwitnienie zachwyci w sierpniu. Ważne jest, aby odległość między sadzonkami wahała się od 30 do 50 cm.

Technologia sadzenia sadzonek łubinu w otwartym terenie

Po wybraniu dobrze oświetlonego obszaru wybierz neutralne podłoże. Jesienią, jeśli na podłożu jest kwaśna gleba, należy dodać mąkę dolomitową w ilości 5 kg na 1 m2 i zasadowo - torfową w takiej samej objętości. Gdy sadzonki staną się silniejsze, przesadź je do otwartej gleby w wcześniej przygotowanym miejscu.Algorytm lądowania:

1. Wykopać dziury, zachowując między nimi odległość 30-50 cm.
2. Posyp trochę obornika do każdego otworu.
3. Podlej sadzonki, odstaw je na 1 godzinę.
4. Usuń sadzonki z ziemistą grudą z pojemnika.
5. Wyślij do dziury, starając się nie złamać integralności korzeni.
6. Wypełnij podłoże ziemią, lekko dociśnij dłońmi.
7. Obficie nawadniaj.

Roślina w pełni zakorzeni się dopiero w przyszłym sezonie. W pierwszym roku życia krzewy łubinu będą małe, a kwiatostanów niewiele.

Właściwa pielęgnacja rośliny wieloletniej

Ponieważ kultura jest bezpretensjonalna, jej uprawa na otwartym polu nie sprawia ogrodnikowi wielu problemów. Główne wymagania dotyczące pielęgnacji byliny to terminowe pielenie i wysokiej jakości opatrunek górny.

Wymagania dotyczące gleby i oświetlenia

Łubin rośnie szybko na głównie nasłonecznionych terenach, dobrze toleruje również półcień. Nie zaleca się sadzenia w miejscach, w których przez cały dzień nie obserwuje się bezpośredniego światła słonecznego.

Woda i rozluźnienie

Wymagane procedury hodowli łubinu to podlewanie i rozluźnianie. Obfitość wilgoci zależy od odmiany i różnorodności plonu, dlatego musisz wcześniej zapoznać się z jej funkcjami. Główne wymagania obejmują wysokiej jakości podlewanie w momencie powstawania pąków, ponieważ w tym okresie roślina wieloletnia doświadcza maksymalnego braku wilgoci. Przez resztę czasu podlewaj wodę z umiarem.

Po każdym nawadnianiu delikatnie rozluźnij glebę, uważając, aby nie uszkodzić szyjki korzeniowej.

Odchwaszczanie gleby w okolicy

Podobnie jak wszystkie wieloletnie rośliny ozdobne, łubin wymaga szybkiego usuwania chwastów, zwłaszcza w pierwszych latach wzrostu. Ponadto kultura zacznie niezależnie wydzielać substancje alkaloidowe przez system korzeniowy, co negatywnie wpływa na wzrost i rozwój wielu roślin, w tym chwastów. Dlatego w najbliższych latach łubin nie będzie wymagał regularnego pielenia gleby.

Karmienie

Dostępność niezbędnych składników odżywczych jest ważnym elementem pielęgnacji tej rośliny wieloletniej. W drugą wiosnę po posadzeniu łubinu na stanowisku nawozić za pomocą minerałów, zaleca się również stosowanie nawozów nieorganicznych.

Nie daj się ponieść produktom zawierającym azot, podczas ich używania należy przestrzegać ścisłego dawkowania.

Superfosfat lub chlorek wapnia doskonale nadają się do takich celów. Musi być stosowany w proporcjach 20 i 5 g na 1 m2. Zrób również na czas materię organiczną, taką jak popiół, każdy krzak powinien otrzymać 2 łyżki. l. nawóz.

Gleba pod starymi roślinami powinna być corocznie nawożona na wiosnę, aż uprawa wejdzie w fazę kwitnienia.

Kształtujące cięcie

Wielu początkujących ogrodników często zastanawia się, czy łubin należy przycinać na zimę.

W rzeczywistości dorosła roślina potrzebuje systematycznego przycinania uschniętych pędów i wyblakłych kwiatostanów, co zwykle odbywa się jesienią po obfitym kwitnieniu łubinu.

Pielęgnacja po kwitnieniu

Zaleca się pielęgnację rośliny wieloletniej nawet po kwitnieniu. Ma to miejsce około października. Pielęgnacja łubinu obejmuje przycinanie szypułek, zbieranie nasion, które opadły podczas procesu rozrywania fasoli.

Transplantacja: warunki i zasady pracy

Nieprzyjemna i czasochłonna procedura zarówno dla ogrodnika, jak i rośliny, ale czasami jest po prostu konieczna.Zaleca się przeszczepienie kultury wiosną. Trzeba zrobić rów wokół krzaka, wykopać głęboką wnękę, ponieważ korzeń palowy czasami zagłębia się w ziemię dwa razy wyżej niż rośnie na powierzchni gleby.

Wyciągnij krzew z gleby, pozbądź się ziemi, starając się nie uszkodzić raczej delikatnych korzeni i nie wyrywać bulw bakteriami wiążącymi azot, ponieważ bez nich bylina nie przetrwa w przyszłości . Następnie umieść roślinę we wcześniej przygotowanym dołku, wykopanym na tę samą głębokość, na której rósł krzew.

W celu szybkiego ukorzenienia zaleca się dodanie niewielkiej ilości ziemi z tego samego miejsca. Przesadzony krzew obficie podlewamy, przykrywamy suchą ziemią i trzymamy w cieniu przez 2 tygodnie.

Tworzenie podpórek dla wysokich kwiatów

Podczas uprawy wysokich odmian warto wziąć pod uwagę, że roślina wieloletnia charakteryzuje się cienką i kruchą łodygą.Pod wpływem silnych wiatrów lub ulewnych deszczów może się zepsuć, dlatego o wieloletnie wsparcie trzeba wcześniej zadbać. Do takich celów zaleca się użycie słupka ogrodowego, w przypadku jego braku idealny jest również zwykły cienki drewniany kołek. Nie musisz zbytnio wiązać kultury, pozostawiając trochę wolnego miejsca.

Szkodniki i choroby: kontrola i zapobieganie

Chociaż łubin jest rośliną wieloletnią o dobrej odporności na choroby i szkodniki, czasami przy jego uprawie pojawiają się pewne trudności. Najbardziej niebezpieczne dla łubinu to:

• mszyca;
• wzrost larw much;
• węgoły;
• biała zgnilizna;
• mączniak prawdziwy.

Przyczyny chorób bakteryjnych są uważane za nieoptymalne, a mianowicie bagniste środowisko uprawy łubinu. Nadmierna wilgoć ma negatywne konsekwencje. Choroby grzybicze mogą wystąpić, gdy zarodniki są obecne w glebie lub na nasionach.

Jeśli na roślinie wieloletniej zaczyna tworzyć się grzyb, konieczne jest pozbycie się zaatakowanych części. W celach profilaktycznych zaleca się traktowanie krzewu roztworem nadmanganianu potasu w stosunku 1 do 10 i okresowe podlewanie nim nasadzeń. Od szkodników należy używać niektórych pestycydów, spryskując nimi kwiaty.

Przygotowanie rośliny do zimowania

Aby zachować roślinę wieloletnią zimą, jesienią trzeba zapuszczać krzewy, aby szyjka korzenia, najbardziej wrażliwe miejsce, nie zamarzała w chłodne dni. Roślinę wieloletnią najlepiej mulczować trocinami.

Warto pamiętać, że maksymalny łubin jest w stanie wytrzymać spadek temperatury do -8 stopni.

Ostrzejsze spadki temperatury mogą negatywnie wpłynąć na żywotność łubinu.

Metody propagowania kultury

Uprawa łubinu odbywa się przy użyciu nasion lub sadzonek. Eksperci rozróżniają tylko dwa rodzaje rozmnażania łubinu: nasienny i wegetatywny.

Cięcie

Rozmnażanie wegetatywne z wykorzystaniem sadzonek jest zalecane tylko dla przedstawicieli w wieku co najmniej 3 lat. Krzewy w wieku 5-6 lat również nie można nazwać doskonałym materiałem do rozmnażania nasion, ze względu na brak pąków bocznych. Należy je przyciąć ostrym nożem u podstawy łodygi, najlepiej z częścią szyjki korzeniowej, i posadzić w cieniu na piaszczystej glebie.

Kiedy odcięte cięcie ma korzeń, można je wysłać w stałe miejsce.

Zabieg przeprowadza się po letnim kwitnieniu, a przy trzyletnich krzewach - na wiosnę, natomiast warto robić sadzonki z pędami bocznymi, przy obecności kątów liściowych.

Inne metody hodowlane

Inne metody rozmnażania wegetatywnego obejmują podział kłącza. Ze starego krzewu w wieku co najmniej 4 lat wykop korzenie jesienią, sprawdź je pod kątem obecności młodych segmentów, na których obficie zostaną umieszczone kiełkujące lub uśpione pąki.Ostrożnie oddziel takie części i wyląduj w nowym miejscu.

Propagacja nasion jest uważana za jedną z najbardziej zawodnych dla tego gatunku. Dzieje się tak, ponieważ ozdobne odmiany nasion w sąsiedztwie ulegają rozszczepieniu kolorów. Dlatego, aby uzyskać większą liczbę, zaleca się uciekać się do rozmnażania wegetatywnego.

Kiedy zbierać i jak przechowywać nasiona łubinu?

W okresie dojrzewania owoce pękają, a nasiona są rozsiewane przez wiatr. Zbieranie ich po przerwie jest niewygodne, dlatego warto zadbać o to wcześniej. Jak tylko fasola zacznie trochę wysychać, zwiąż je gazą. Wtedy nie będą się kruszyć, a po pełnym dojrzeniu owoców będzie można je bez problemu zbierać.

Kiedy owoce żółkną, należy je ostrożnie złożyć w plastikowej torbie i przechowywać w ciemnym, suchym miejscu.

Nasiona łubinu mają inny kształt, kolor i tę samą gładką górną pokrywę, zachowują możliwość kiełkowania przez 5 lat.

Porady i porady od doświadczonych ogrodników na temat uprawy roślin

Zanim zaczniesz uprawiać, powinieneś uważnie przeczytać zalecenia doświadczonych ogrodników, którzy od ponad roku uprawiają na swojej działce tak wieloletnią roślinę jak łubin:

1. Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion łubinu podczas sadzenia sadzonek, wymieszaj nasiona ze zmiażdżonymi korzeniami dorosłej rośliny wieloletniej.
2. W pierwszym roku sadzenia sadzonek zaleca się natychmiastowe odcięcie kwiatostanów, zanim zdążą wydać nasiona. Jest to konieczne, aby łubin szybciej zapuścił korzenie i nie marnował swojej siły na produkcję owoców.
3. Aby roślina wieloletnia kwitła aż do bardzo zimnego, zaleca się sadzenie jej w półcieniu, wtedy będzie w stanie wytrzymać przez długi czas. Ale jest też minus tej metody - kwiatostany nie będą w tak dużej ilości.
4. W czasach starożytnych owoce łubinu były spożywane przez ludzi, a teraz mogą być używane jako pasza dla zwierząt ze względu na wysoką zawartość białka w lądowej części rośliny wieloletniej.

Tak jasną i niezwykłą bylinę można znaleźć również jako chwast, ale ze względu na swoją atrakcyjność jest również wykorzystywana jako piękna dekoracja kwietnika lub ogrodu. Jednocześnie nie wymaga od ogrodnika dużo czasu i energii, ponieważ jest uważany za jeden z najbardziej bezpretensjonalnych. Jeśli dokładnie przestudiujesz wszystkie zasady sadzenia i pielęgnacji, łubin przez 5 lat zachwyci innych swoimi bujnymi licznymi pąkami.

Zalecane