Irysy bulwiaste: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, czy konieczne jest kopanie na zimę

Sadzenie i pielęgnacja bulwiastych tęczówek odbywa się według specjalnych zasad. Aby wybrana odmiana Twoich ulubionych kwiatów cieszyła się bujnym kwitnieniem, musisz znać czas sadzenia, tajniki przygotowania cebul i gleby. Opieka jest standardem i obejmuje ustanowienie reżimu nawadniania, nawożenia, przycinania i innych czynności. Istnieją trzy grupy bulwiastych tęczówek, z których każda ma inne cechy.

Opis i odmiany bulwiastych irysów

Istnieje wiele odmian i odmian tęczówek bulwiastych, które często można znaleźć w grządkach wiejskich. Uwagę przykuwa różnorodny, czasem wręcz nietypowy kolor kwiatostanów.

Wszystkie bulwiaste tęczówki mają podobną budowę kwiatów. Mają trzy zewnętrzne płatki wygięte na boki, a trzy wewnętrzne płatki rozciągają się w górę.

Zamiast kłącza, wydłużona bulwa. Wokół cebulki znajduje się kilka warstw zawiązków liści. Gromadzą wilgoć i składniki odżywcze niezbędne do rozwoju rośliny.

Iridodictium lub siateczkowa tęczówka, siateczka tęczówki

Nazwa iridodictium jest tłumaczona z greckiego jako tęcza i siatka. Kwiatostany tego typu irysów są różnorodne. Zewnętrzna powłoka cebulek wygląda jak siatka, więc kwiaty nazywane są siatką w inny sposób.

Odmiana irysów jest bardziej odporna na niekorzystne warunki. Można je uprawiać w regionach o mroźnych zimach bez kopania do 5 lat w jednym miejscu. Konieczna jest organizacja schronienia przed zimą.

Rozmiar tęczówki jest mały. Średnica kwiatostanów wynosi około 6 cm, wysokość łodygi nie przekracza 16 cm, liście są gęste, wąskie, pojawiają się jednocześnie z pąkami. Kwiatostany Iriddictium wydzielają przyjemny aromat. Kwiaty kwitną 2,5 tygodnia po stopieniu śniegu. Kwitnienie trwa przez 15 dni.

Popularne odmiany iridodictium to: Dunford, Alida, Harmony, Claret, Joyce.

Juno lub perła tęczówki

Ten typ bulwiastej tęczówki został nazwany na cześć słynnej bogini Juno. Bezpiecznie tolerują niekorzystne warunki pogodowe, dlatego na jednym wybranym terenie, bez kopania, mogą rosnąć nawet do 6 lat.

Irysy zaczynają kwitnąć w połowie wiosny. Wysokość łodygi sięga 45 cm, liście na łodydze rosną stopniowo. Kwiatostany tworzą się na szczycie szypułki, a także wyłaniają się z kątów bocznych liści. Płatki mogą mieć różne kolory. Kwitnienie trwa do trzech tygodni.

Xifium lub holenderska irys

Ta grupa irysów została nazwana ze względu na niezwykły kształt liści. Są wąskie i podłużne, przypominające miecz (Xifium oznacza po grecku miecz).

Kwiaty z tej grupy są hodowane do uprawy w regionach o ciepłym klimacie. Dlatego nie wykopują cebulki na zimę, czasami tylko przykrywają ją świerkowymi gałęziami i mulczują glebę. Podczas sadzenia bulwiastych tęczówek na obszarach o mroźnych zimach konieczne jest przeprowadzenie prac przygotowawczych przed nadejściem mrozu.

Irys kwitną latem. Kwiaty tego typu irysów są duże, osiągają średnicę 11 cm, wysokość łodygi sięga 75 cm, płatki mogą mieć różne kolory: od jasnofioletowego do żółtego. Zdarzają się przypadki z kombinacją kilku kolorów na kwiatostanie.

W sklepie możesz kupić niezwykłą odmianę holenderskiego irysa Mix. Wzór lądowania i dalsza pielęgnacja to standard. Różnica polega na tym, że odcień płatków poznamy dopiero po zakwitnięciu kwiatostanów.

Profesor Blaau

Profesor Blaau jest formą hybrydową uzyskaną przez skrzyżowanie różnych odmian xifium. Roślina ma długi okres kwitnienia, duże płatki. Średnica kwiatostanu sięga 11 cm.

Mistyczne piękno

Grupa Xifium obejmuje odmianę Mystic Beauty. Kwitnienie rozpoczyna się na początku czerwca. Wysokość szypułki sięga 55 cm, na której powstają dwa kwiatostany o szerokich płatkach. Średnica kwiatostanu wynosi około 6 cm Atrakcyjny kolor i przyjemny zapach zachwyci każdego ogrodnika.

Symfonia

Dobrze znanym typem xifium jest symfonia holenderskich irysów. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu i trwa trzy tygodnie. Wysokość szypułek sięga 50 cm, płatki kwiatostanów są szerokie. Natychmiast po zakończeniu okresu kwitnienia liście zaczynają więdnąć i wysychać.

Jak sadzić bulwiaste irysy: ważne wskazówki

Irysy bulwiaste sadzi się najczęściej na otwartym terenie pod koniec sierpnia lub wczesną jesienią. Ale lądowanie na wiosnę nie jest wykluczone. W takim przypadku materiał do sadzenia jest najpierw umieszczany na jakiś czas w zimnym miejscu.

Podczas sadzenia kwiatów należy przestrzegać kilku ważnych zasad:

• zrób małe wzniesienie w odpowiednim miejscu;
• kwietnik powinien być dobrze oświetlony i przez jakiś czas w ciągu dnia przebywać w cieniu;
• ziemia na stanowisku jest rozkopywana, spulchniana i wprowadzane są składniki organiczne;
• jeśli gleba charakteryzuje się dużą kwasowością, wcześniej zaleca się jej wapnowanie.

Irysy mogą bezpiecznie rozwijać się w jednym miejscu przez 6 lat. Ale kwiaty rosną co roku, a podaż mikroelementów w glebie szybko się wyczerpuje. Dlatego lepiej jest częściej przesadzać roślinę w nowe miejsce.

Sadzenie bulwiastych irysów wiosną i jesienią: instrukcje krok po kroku

Aby sadzenie kwiatów nie sprawiało problemów, musisz wykonać szereg kolejnych czynności:

• wgłębienia wykonywane są na wykopanej ziemi (głębokość 11 cm);
• piasek rzeczny wsypywany jest na dno wykonanych otworów;
• głębokość układania żarówki około 5 cm;
• przestrzeń między cebulkami wynosi około 9 cm, ale można sadzić bliżej;
• żarówki są układane w otworach i lekko wciskane w ziemię;
• zasnąć z warstwą żyznej gleby;
• podlewane odrobiną wody.

Po posadzeniu zaleca się ściółkowanie torfem lub kompostem.

Przygotowywanie cebulek do sadzenia

Cebule roślin muszą być zdezynfekowane przed sadzeniem. W tym celu cebulki zanurza się na 23 minuty w kompozycji na bazie nadmanganianu potasu lub preparatów takich jak Fundazol, Benlat. Następnie cebulki należy dokładnie wysuszyć.

Jak przygotować grunt

Obszar, na którym mają być sadzone kwiaty, powinien być oświetlony światłem słonecznym bez przeszkód. Miejsce musi być chronione przed przeciągami. Jeśli wody gruntowe przepływają blisko, tworzą wzgórze.

Do uprawy kwiatów bulwiastych wybierz żyzną, lekką glebę o neutralnym poziomie kwasowości i dobrej przepuszczalności wody i powietrza. Wcześniej grunt jest rozkopywany i wprowadzane są składniki organiczne (z wyjątkiem świeżego obornika).

Sadzenie irysów

Przetworzone cebulki roślinne powinny znajdować się na wcześniej przygotowanym miejscu:

• W odległości 11 cm wykonuje się otwory o głębokości 14 cm.
• Wypełnij warstwę piasku rzecznego.
• Żarówka jest pogłębiona o 23 mm.
• Znowu pojawia się warstwa piasku.
• Na ostatnim etapie otwór jest zamykany zwykłą ziemią.

Jeśli cebulki wyrosły, lepiej zrobić nie dziury, ale wykop o głębokości 18 cm, co pozwoli prawidłowo i bez uszkodzeń ułożyć pojawiające się korzenie.

Opuszczanie natychmiast po wylądowaniu

Pielęgnacja kwiatów jest prosta i nie wymaga dużo czasu. Po posadzeniu gleby nie należy zwilżać, zwłaszcza jeśli pogoda jest mokra, a rano pojawia się rosa. Jeśli w pobliżu rosną inne kwiaty, które wymagają częstego podlewania, tęczówki są pokryte polietylenem.

Pożądane jest dodanie składników mineralnych na 8 dni przed rozpoczęciem kwitnienia.

Cechy uprawy bulwiastych tęczówek

Aby krzewy cieszyły się jasnymi i bujnymi kwiatostanami, należy odpowiednio dbać o roślinę. Znajomość zasad podlewania, czasu pogłównego i innych sekretów uprawy na pewno się przyda.

Nawadnianie

Irysy cebulkowe wymagają umiarkowanego podlewania. W suchą, upalną pogodę, a także w czasie tworzenia pąków i aktywnego kwitnienia gleba jest częściej nawilżana. Po zakończeniu okresu kwitnienia podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane.

Po nawadnianiu należy spulchnić glebę, aby zapobiec tworzeniu się suchej skorupy. W rezultacie powietrze i składniki odżywcze lepiej wnikną do korzeni rośliny.

Nawóz i opatrunek pogłówny

Kilka topowych opatrunków powinno być wykonywanych przez cały sezon:

• Pierwsze nawożenie jest przeprowadzane natychmiast po stopieniu śniegu. Stosowane są nawozy azotowe, które przyczyniają się do rozwoju zieleni. Może zawierać niewielkie ilości fosforu i potasu.
• Gdy tworzą się pąki, zaleca się tworzenie związków na bazie składników potasowo-fosforowych. Możesz zastosować niewielką ilość azotu.
• Po zakończeniu okresu kwitnienia dodaje się tylko potas i fosfor.

Ostatni nawóz stosowany jest w ostatnich dniach września. Przydatne są kompozycje o wysokiej zawartości potasu i fosforu. Pozwolą uformować pąki i w pełni zrelaksować się zimą.

Cięcie i kształtowanie

Kiedy kwiat zacznie wysychać, przytnij szypułkę. Zrób to ostrożnie, starając się nie uszkodzić pąków, które jeszcze się nie otworzyły.

Po zakończeniu okresu kwitnienia (w połowie października) należy przyciąć liście. Suszone kwiaty i liście stają się źródłem infekcji i usuwają nadmiar składników odżywczych z rośliny.

Liście są cięte w półokręgu (ten rodzaj przycinania nie pozwoli wilgoci pozostawać na liściach), pozostawiając długość równą 14 cm od ziemi. Pocięte liście powinny być spalone.

Przygotowanie do zimy

To, czy cebulki trzeba wykopać na zimę, zależy od regionu, w którym rosną irysy. Jeśli zimy są śnieżne i ciepłe, gleba jest ściółkowana i pokryta gałęziami sosny lub świerku. Jeśli zimy są mroźne, nie zawsze jest dużo śniegu, lepiej wykopać cebulki.

4 tygodnie po zakończeniu kwitnienia cebulki są wykopywane:

• są czyszczone z resztek przylegającej ziemi;
• myte pod bieżącą wodą;
• następnie przez 3,5 tygodnia cebulki są suszone w pomieszczeniu przy temperaturze powietrza +23 stopni;
• suche cebule przenosi się do pojemnika z otworami, zasypujemy piaskiem, trocinami, torfem i czyścimy w chłodnym, ciemnym miejscu.

Wiosną, gdy gleba nagrzewa się do +11 stopni, cebulki ponownie zaczynają sadzić na rabatach.

Czas kwitnienia tęczówki

Irysy zaczynają kwitnąć w drugiej dekadzie kwietnia. W zależności od sadzonej odmiany odstęp między pojawieniem się kwiatostanów będzie się różnić o dwa lub trzy tygodnie.

W chłodną i wilgotną wiosnę kwitnienie trwa długo. W upalną, suchą pogodę kwiatostany szybko więdną i wysychają.

Rada. Zaleca się sadzenie w jednym klombie różnych odmian irysów, które różnią się czasem rozpoczęcia kwitnienia i kolorem płatków.

Jak rozmnażać bulwiaste tęczówki

Irysy cebulkowe tworzą inne gniazda cebulek po jednym sezonie. Latem kłącze należy wykopać i podzielić na osobne okazy. Duże są dokładnie suszone i przechowywane w chłodnym miejscu do jesieni. Drobne cebule są natychmiast sadzone w ziemi.

Choroby i szkodniki bulwiastych tęczówek

Na zdrowym krzaku tworzy się dużo równych liści. Uszkodzona roślina nie wytwarza więcej niż 5 liści:

• Wiosną kwiaty są zagrożone atakiem gąsienic motyla. Do walki użyj narzędzia "Granozan".
• Atak tęczówek wciornastków, którego rozwiązanie Karbofos pomaga się pozbyć.
• Iris często uszkadza wiertła do blachy. Uszkodzone liście należy usunąć, a wszystkie rośliny potraktować środkami owadobójczymi.
• Nałożenie na czas superfosfatu na glebę pomoże zapobiec pojawieniu się ślimaków.

Częste choroby, które dotykają tęczówki to: fusarium, rdza, septoria, heterosporioza. Klomby są leczone lekami takimi jak Fitosporin, Quadris, Fundazol.

Prace zapobiegawcze w zakresie zwalczania szkodników

Różne owady mogą uszkodzić roślinę, dlatego zabiegi profilaktyczne należy przeprowadzać co 15 dni. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się, gdy liście rośliny dorastają do 11 cm (użyj leku "Karbofos").

Inne środki zapobiegawcze obejmują: przetwarzanie cebulek przed sadzeniem, spulchnianie gleby i usuwanie chwastów. Pamiętaj, aby monitorować reżim nawadniania i nawożenia.

Zalecane