Zwierząt

Koń achał-tekiński: charakterystyka rasy, zasady utrzymania i koszt

Anonim

Jedna z najstarszych ras koni została wyhodowana przez koczowniczych Turkmenów ponad 5000 lat p.n.e. mi. Konie achał-tekiński na pierwszy rzut oka robią niezatarte wrażenie na każdym człowieku. Niepowtarzalna postura i garnitur łączą się z żarliwym usposobieniem, inteligencją i dumą. Jednocześnie są to konie wytrzymałe i rozbrykane, solidni przyjaciele, oddani do końca życia.

Historia pochodzenia

Rasa Akhal-Teke została wyhodowana w regionach Azji Środkowej, gdzie przebiegał Wielki Jedwabny Szlak. W warunkach pustynnych potrzebne były wytrzymałe konie do towarzyszenia karawanom. Nazwa rasy została ustalona w XVIII wieku.Opierał się na nazwach oazy w Turkmenistanie (Achał) i zamieszkującego tam plemienia (Teke). Priorytet Turkmenistanu tłumaczy się zachowaniem liczby koni czystej krwi, hodowli i szczególnego, pełnego szacunku stosunku ludzi do koni.

Wady i zalety rasy

Achał-Teki to połączenie wdzięku, siły i wytrzymałości. Dumny i inteligentny koń wymaga szacunku i nie wybacza zniewag. Staje się bardzo przywiązana do właściciela i może nie zaakceptować zmiany właściciela. Konie nie są wybredne w kwestii paszy, ale wymagają starannej opieki.

Fizyczny rozwój koni rasy achał-tekiński kończy się o 4-6 lat, co zwiększa koszt ich utrzymania.

Opis konia achał-tekskiego

Konie tej rasy, raz widziane, nie mogą być pomylone z innymi. Czystość krwi zachowanej przez tysiące lat wyrażała się w charakterystycznych cechach wyglądu zewnętrznego. Ogier Akhal-Teke w kłębie osiąga 160-170 centymetrów, klacz - 150-160 centymetrów.Jeśli porównamy go ze zwierzętami innych gatunków, to przypomina geparda: jest tak samo lekki, szybki, piękny. Konie achał-tekiński są rozbrykane i nerwowe, mogą długo obyć się bez wody i jedzenia.

Zewnętrzne

Charakterystyczne cechy wyglądu zewnętrznego konia achał-tekińskiego:

  1. Suszyć głowę z lekkim garbem w grzbiecie nosa. Uszy szeroko rozstawione, cienkie, ruchome. Oczy są duże, z "azjatyckim" rozcięciem. Szerokie nozdrza.
  2. Szyja jest długa. Grzywa i grzywka miękkich, krótkich włosów.
  3. Klatka piersiowa jest wąska, muskularna.
  4. Brzuch w środku, żebra proste.
  5. Plecy są proste, długie.
  6. Opadający zad.
  7. Ogon jest nisko osadzony, rzadki.
  8. Nogi są smukłe, długie.
  9. Kopyta są małe, twarde.
  10. Skóra jest cienka, z przezroczystymi naczyniami krwionośnymi.

Brak grzywy występuje tylko w rasie achał-tekiński.

Odmiany i garnitury

W rasie występują trzy odmiany:

  1. Wysoki, o idealnych proporcjach ciała.
  2. Średniej wielkości, o średnich proporcjach.
  3. Krótka, mocna budowa.

Wśród koni achał-tekskich są konie różnych kolorów (w ułamkach ogólnej liczby zwierząt):

  • wnęka (2/5);
  • bulan (1/5);
  • czarny (1/8);
  • ruda (1/8);
  • szary (1/25);
  • słowik (1/20);
  • Isabella (1/50).

Wszystkie kolory charakteryzują się krótkim złotym lub srebrnym podszerstkiem. Nadaje kolorowi bazowemu połysk, który zmienia się w zależności od jasności światła.

Temperatura i nauka

Konie achał-tekiński nie wyróżniają się łatwowiernością wobec obcych. Cechy formacji rasy rozwinęły w nich dumę i niezależność. Akhal-Teke rozpoznaje tylko właściciela, nie nawiązuje kontaktu z innymi ludźmi. Takie uczucie było sztucznie pielęgnowane u zwierząt od tysięcy lat.

Wśród Achał-Teków są osoby pobudliwe, nerwowe i gorące. Przymus siłą spotyka się z uporem i odmową wykonywania rozkazów. Ale koń nie wykazuje agresji wobec ludzi.

Zanim zaczniesz trenować, musisz zbudować zaufanie. To zajmie trochę czasu, aby zrozumieć psychologię Achał-Teke. Jeśli koń rozpozna trenera, trening nie będzie wymagał wysiłku. Konie rasy achał-tekiński, mające dobrą pamięć, łatwo i chętnie się uczą.

Jakie są cechy koni Isabella w garniturze?

Strój Isabella przypomina kolor pieczonego mleka. Akhal-Tekes tego garnituru mają różową skórę i kremowe włosy. W słońcu konie achał-tekińskie w stroju Isabelli wydają się być odlane ze złota. Oprócz rzadkiego ubarwienia mają jasnoniebieskie lub zielone oczy.

Hodowcy wyjaśniają wygląd koni tego koloru ukrytą formą bielactwa. Potwierdza to typowa dla albinosów predyspozycja koni Isabella do chorób oczu i skóry. Konie achał-tekiński w tym kolorze są trudniejsze do przystosowania do warunków turkmeńskiej pustyni.

Korzystanie z koni achał-tekskich

Achał-Teki są hodowane do jazdy konnej. Świetnie radzą sobie w skokach przez przeszkody i długich wyścigach. Pod względem długości i wysokości skoków konie rasy achał-tekiński nie mają sobie równych wśród innych ras. Konie achał-tekiński ustanowiły światowe rekordy wysokości (2,20 m) i długości (9 m).

Posłuszne i wyszkolone konie achał-tekińskie zachwycają sędziów i widzów na zawodach ujeżdżeniowych gracją i precyzją ruchów. Z tego samego powodu do przedstawień cyrkowych wykorzystywane są konie achał-tekiński.

Podstawowe zasady dotyczące treści

Aby zachować zdrowie koni rasy achał-tekiński, konieczne jest spełnienie wymagań dotyczących ich utrzymania.

Lista wymagań wstępnych obejmuje:

  1. Karmienie zgodne z aktywnością fizyczną zwierzęcia.
  2. Codzienne czyszczenie.
  3. Zabiegi wodne 3 razy w tygodniu.
  4. Kontrola kopyt raz w miesiącu.
  5. Dwa razy w roku kontrola stomatologiczna.
  6. Codzienne ćwiczenia na świeżym powietrzu.

Do czyszczenia koni użyj:

  • szczotki z włosia naturalnego (twarde i miękkie);
  • drewniany grzebień;
  • gąbki (na pysk i kość ogonową);
  • aksamit/tkanina;
  • ścierka do mycia kopyt;
  • hak do czyszczenia kopyt.

Zabieg oczyszczania rozpoczyna się od głowy, przechodząc do ramion, kłębu, pleców i nóg. Do wełny używaj twardego pędzla. W miejscach, gdzie kości nie są chronione przez mięśnie, czyścić miękką szczoteczką. Następnie ogon i grzywę zwilża się wodą i rozczesuje grzebieniem. Kopyta czyści się haczykiem i wyciera mokrą szmatką. Przetrzyj pysk wokół oczu i nozdrzy wilgotną gąbką. Kolejna gąbka pielęgnuje skórę pod ogonem. Natrzyj całego konia lekko wilgotną, aksamitną rękawicą.

Aranżacja stajni

Stajnia znajduje się poza miastem, z dala od autostrady. Zwierzęta trzymane są w konstrukcjach drewnianych, z dobrą wentylacją, oświetleniem (naturalne + sztuczne). W boksach ułożona jest ciepła podłoga: na betonowo-glinianym podłożu układana jest ściółka ze słomy o grubości co najmniej 10 centymetrów.Karmniki są umieszczone na całej szerokości boksu z głębokością tacy 40 centymetrów.

Karmienie i pojenie

Zaleca się karmienie konia w określonych godzinach, co stymuluje wydzielanie soku żołądkowego i lepsze wchłanianie pokarmu. Reżim picia jest podobny do innych ras koni: wodę podaje się przed karmieniem. Dzienna objętość płynu zmienia się w zależności od pory roku. W czasie upałów koń potrzebuje 60-70 litrów wody, w chłodne dni - 35-40 litrów. Woda powinna być świeża, czysta, o temperaturze +10 … +15 stopni.

Aktywność fizyczna nie jest dozwolona na pół godziny przed i po karmieniu. Spocony koń jest podlewany po ostygnięciu. Dieta ustalana jest na podstawie aktywności fizycznej. W dawnych czasach Turkmeni karmili konia mlekiem wielbłądziej, ciastami z tłuszczem jagnięcym i jajkami.

Dieta podstawowa

Podstawą żywienia koni achał-tekskich jest:

  • obróbka;
  • zielone jedzenie;
  • koncentraty.

Szorstkość:

  • siano;
  • słoma;
  • plewy z pszenicy jarej, jęczmienia.

Zielona żywność - świeża trawa. Pasza treściwa zawiera zboża i kiszonkę.

Zboża w diecie ludu Achał-Teke:

  • pszenica;
  • jęczmień;
  • owies;
  • kukurydza.

Kieszonka jest zrobiona z zielonej masy kukurydzy lub słonecznika. Codzienna dieta uwzględnia koszty energetyczne zwierzęcia. W dni, kiedy koń jest wyprowadzany lekkim truchtem, podaje się mu paszę (grubą i zielonkę) bez koncentratów. Przy długiej, wolnej jeździe procent paszy zmniejsza się do 70%, zastępując ją koncentratem.Podczas treningu w skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu, jeździe w uprzęży procent koncentratów jest dostosowywany do 40%.

W skokach przez przeszkody, ujeżdżenie, pasza i zboża są równe. W triathlonie koń potrzebuje więcej energii i otrzymuje 60% zboża i 40% paszy. Konie achał-tekińskie biorące udział w wyścigu są karmione głównie paszą treściwą (70%).

Podczas karmienia zwierzę jest najpierw karmione paszą objętościową, a następnie zieloną. Dzienna stawka pasz objętościowych podzielona jest na 4 części: po jednej – rano i po południu, dwie – wieczorem.

Suplementy diety

Soczysta pasza (warzywa, owoce) konie dają ostatnie. W razie potrzeby witaminy są wprowadzane do żywności uzupełniającej.

Kąpiel

Koń achał-tekiński, ze swoim mobilnym układem nerwowym, jest przydatny do zabiegów wodnych. Woda orzeźwia zwierzę, wpływa na nastrój i apetyt. Mycie odbywa się 1 raz na 2 dni.Latem koń kąpie się w stawie (naturalnym/sztucznym). Przez resztę roku wylewa się go z węża lub wiadra. Staw powinien mieć piaszczyste lub żwirowe dno bez zamulania.

Temperatura wody - w granicach +20 stopni. Uzdatnianie wody trwa 20 minut. Na koniec nadmiar wody usuwa się dłonią, skrobakiem. Wysuszenie skóry i włosów następuje w powietrzu. Zwierzę chodzi w wolnym tempie przez 20 minut, aż wyschnie na słońcu. Koń stopniowo przyzwyczaja się do mycia z węża i wiadra, aby woda pod ciśnieniem go nie spłoszyła.

Pielęgnacja zębów

Z wiekiem zęby do żucia Akhal-Teke zaczynają pękać, powodując ból podczas żucia. Im starsze zwierzę, tym częściej trzeba badać jego zęby. W przypadku podejrzenia bólu zęba, koń trafia do specjalisty.

Oznaki problemów z zębami to ciągłe napięcie mięśni grzbietu, słaby apetyt, nieuzasadniony niepokój zwierzęcia: koń często staje dęba.

Wypas

Ogrodzony wybieg powinien znajdować się obok stajni. Konie Akh alteke są wyprowadzane dwa razy dziennie, jeśli nie ma treningu - co najmniej pół godziny.

Podkowa

Konie uczestniczące w wyścigach, skokach przez przeszkody są obute w specjalne podkowy, które mają efekt ortopedyczny. Zapobiega to urazom nóg zwierzęcia. W innych przypadkach stosuje się uniwersalne podkowy.

Środki zapobiegania chorobom

Poczynając od pewnego wieku, konie achał-tekiński, podobnie jak konie innych ras, są szczepione przeciwko tężcowi, wściekliźnie i grypie. Sprawdzają nosacizny dwa razy w roku. Aby uniknąć problemów trawiennych, stosuje się wysokiej jakości i świeżą żywność.

Hodowla

Dojrzewanie kończy się w Achał-Teke w wieku 2 lat. Ale do hodowli przyciągają zwierzęta w wieku 4-5 lat. Inseminacja klaczy w „polowaniu” odbywa się sztucznie. Ogier jest wcześniej wybierany, aby źrebię urodziło się w odpowiednim kolorze.

Ciąża klaczy trwa 11 miesięcy. Rodzą się jedno, rzadko dwa źrebaki. Po 5 godzinach noworodki są już na nogach i mogą podążać za matką. Klacz karmi źrebię przez pierwsze sześć miesięcy. Następnie jest stopniowo przenoszony do pokarmów roślinnych. Do połowy ubiegłego wieku stadniny koni Akhal-Teke znajdowały się w Turkmenistanie. Obecnie prace hodowlane prowadzone są na terenie Federacji Rosyjskiej i Kazachstanu.

Ciekawe fakty o rasie

Na świecie jest 3000 rasowych koni achał-tekskich. Połowa z nich znajduje się w Turkmenistanie. Turkmeni uważają konie achał-tekińskie za swój skarb narodowy, markę kraju. Koń jest przedstawiony na herbie, banknocie waluty krajowej. Na jej cześć odbywa się święto narodowe - coroczny wyścig, w którym mogą brać udział tylko konie achał-tekiński.

W minionych stuleciach władcy kraju mogli sobie pozwolić na trzymanie stad achał-tekiński.Koczowniczy Turkmeni trzymali 1-2 konie, które stale znajdowały się w pobliżu mieszkania na długim lasso. Do namiotu zabrano źrebięta na zimę. Przeciąganie ukształtowało relację między człowiekiem a koniem jako równych partnerów, którzy mają do siebie pełne zaufanie.

W dawnych czasach, wśród Turkmenów, ojciec był na pierwszym miejscu, a potem gość. Koń zajął trzecie miejsce, był ważniejszy niż żona, dzieci i inni krewni. Konie achał-tekińskie dożyły sędziwego wieku, nie wiedząc, czym jest bicz. Ze względu na analfabetyzm populacji rodowód każdego konia był przekazywany ustnie. Informacje do księgi stadnej zostały zgromadzone do połowy XX wieku.

Achał-Teke Absynt na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie (1960) stał się światową sensacją. Swoim ujeżdżeniem urzekł publiczność pięknem wyglądu zewnętrznego, nienagannym wykonywaniem poleceń, demonstrując połączenie jeźdźca i konia.

Cena - ile to kosztuje

Koszt koni achał-tekskich na międzynarodowych aukcjach waha się od setek tysięcy do milionów dolarów na konia. Szczególnie cenione są konie umaszczenia Isabella.