Scylla: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, opis gatunków i odmian, kiedy sadzić cebulki jesienią

Scylla, to jagoda - kruchy i delikatny kwiat, który nie czekając, aż spadnie cały śnieg, wyrywa się z ziemi. Ten mały, ale jasny kwiat można znaleźć nie tylko w lesie, ale także w klombach ogrodników. Scylla jest dość łatwa w sadzeniu i pielęgnacji w przyszłości. Za to docenia ją wielu miłośników kwiatów.

Opis i funkcje

Scylla należy do rodzaju Asparagus, ale wcześniej była dołączona do Hiacyntów lub Lileinów. To bulwiasty, wieloletni kwiat, jest co najmniej 95 gatunków.Głównymi naturalnymi siedliskami kwiatu są kraje europejskie, Azja i Afryka. Scylla występuje na terenach płaskich i górskich, w lasach liściastych i liściastych, a także w regionach stepowych.

System korzeniowy kwiatu to bulwa zaokrąglona lub lekko wydłużona. Na wierzchu cebuli znajdują się łuski kilku odcieni, w zależności od rodzaju rośliny.

Liście jagód są długie, wyrastają bezpośrednio z korzenia. Liście są lancetowate lub liniowe, z równoległymi żyłkami. Średnia wysokość kultury wynosi 15-20 cm, kwiatostan składa się z 3-15 kwiatów, w zależności od odmiany.

Scylla ma charakterystyczną cechę, podczas deszczu lub chłodu wszystkie liście są przyciśnięte do ziemi, a przy ciepłej pogodzie liście są prawie pionowe. Ponadto kiełki są odporne na zimę, dobrze dostosowują się do każdej gleby i działek.

Uprawa na zewnątrz

Uprawianie Scylli nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani wiedzy, ale należy przestrzegać pewnych zaleceń.

Wybór miejsca

Najlepszym miejscem na kwiaty są obszary słoneczne lub miejsca o umiarkowanym cieniu. Na przykład możesz sadzić między drzewami ogrodowymi.

Przygotowanie gleby

Scilla jest kulturą bezpretensjonalną, więc może rozwijać się zarówno na glebach gliniastych, jak i piaszczystych, ale nie lubi dużej kwasowości i bagiennego środowiska. Preferowana jest gleba bogata w materię organiczną.

Przed zasadzeniem scillas na wybranym obszarze należy je wykopać i dodać torf lub humus. Dodatkowo zaleca się dodanie do gleby gleby leśnej z kawałkami kory i listowia.

Wzór roślinny

Lądowanie w glebie odbywa się pod koniec czerwca lub na początku lipca. W tym czasie liście dorosłych przedstawicieli są już pożółkłe i zaczynają obumierać.

Konieczne jest wykopanie dołków na głębokość około 7 cm w odległości 5-10 cm od siebie i sadzenie kiełków.

Opieka

Aby Scylla mogła rosnąć i rozwijać się, potrzebuje opieki. Konieczne jest terminowe podlewanie, karmienie i usuwanie chwastów, odchwaszczanie i spulchnianie gleby wokół roślin.

Nawadnianie

Podgrzewanie jagód odbywa się rano. I musisz nawadniać, aby krople wody nie spadły na kwiaty, w przeciwnym razie mogą stracić atrakcyjny wygląd. Podlewanie nie powinno być zbyt obfite, ponieważ Scylla nadal lubi nie wilgotną glebę, ale wilgotną.

Karmienie

Niektóre odmiany Scylli kwitną wiosną, a inne jesienią, karmiąc rośliny, zanim zaczną kwitnąć. W tym celu stosuje się suplementy mineralne:

• potaż;
• fosfor;
• azot;
• z magnezem;
• z żelazkiem.

Jesienią lepiej wybrać preparaty granulowane lub takie, które powoli się rozpuszczają. A na wiosnę stosuje się płynne formy nawozu.

Karmią jagody złożonymi dressingami, takimi jak Nitrofoska. Po opatrunku pogłównym kwitnienie jest bardziej obfite i dłuższe. Rośliny rozwijają się prawidłowo i pomyślnie przetrwają zimę.

Odchwaszczanie i rozluźnianie

Po każdym podlewaniu zaleca się rozluźnienie gleby. Głębokość spulchniania powinna wynosić około 2-2,5 cm, ponieważ system korzeniowy borówki potrzebuje tlenu. Chwasty należy również regularnie usuwać. Hamują wzrost Scylli i mogą rozprzestrzeniać choroby i szkodniki.

Usuwanie jąder

Jeśli kwiaty nie zostaną zwrócone przez usunięcie jąder, to po kilku latach zajmą znaczną powierzchnię witryny, rozmnażając się przez samosiew.

Skrzynki nasienne dojrzewają pod koniec czerwca. Żółkną i zaczynają pękać. Do momentu pęknięcia takie pudełka należy usunąć.

Transfer

Scilla jest przesadzana co trzy lata. Jest to niezbędne do zdrowego wzrostu i utrzymania roślin ozdobnych. Są usuwane z ziemi, dzieci oddzielane od cebulek i przesadzane. Najlepszy czas na takie manipulacje: koniec września - początek października.

Reprodukcja

Te kwiaty można rozmnażać na dwa sposoby: nasiona i cebulki potomne.

Żarówki

Taką reprodukcję przeprowadza się podczas przesadzania krzewów, kiedy cebulki potomne są oddzielane i przesadzane osobno. Jedna dorosła żarówka wytwarza około 4 cebulek dziecięcych.

Nasiona

Nasiona są wylewane z dojrzałych jąder i zasiane w ziemi. Szybkość kiełkowania nasion Scilla nie jest zbyt wysoka, dlatego najlepiej wysiać je natychmiast po zbiorach.

Aby zwiększyć kiełkowanie, niektórzy ogrodnicy stosują stymulatory wzrostu do zaprawiania nasion. Materiał powinien być wysiewany nie głębiej niż 8 cm, a odległość między poszczególnymi nasionami powinna wynosić około 2 cm.

Kwitnące rośliny wyhodowane z nasion pojawią się nie wcześniej niż za 2-3 lata.

Choroby i szkodniki

Najczęściej borówka, podobnie jak inne kultury z małymi bulwami korzeniowymi, cierpi na gnicie bulw, szarą pleśń i chorobę zwaną achelenchoides.

Szara zgnilizna

Rozwija się na liściach kwiatów i na wierzchu cebuli. Z tego powodu rośliny pokryte są szarym puchem i zaczyna się proces gnicia. Następnie na cebulce tworzą się plamy, zieleń kwiatu zmienia się na żółtą, a kwiat umiera.

Chore rośliny są usuwane z gleby i niszczone. W przeciwnym razie choroba może rozprzestrzeniać się i rozwijać na innych roślinach.

Achelenhoides

Ta choroba objawia się zgnilizną pierścieniową, która jest wyraźnie widoczna, gdy cebulki są ścinane. Dotknięta jest naziemna część kwiatu, pokryta martwiczymi plamami. Łuski zaczynają brązowieć, po czym zaczyna się gnicie. Dotknięte osobniki tracą swoją atrakcyjność i zaczynają pozostawać w tyle w rozwoju.

Zgniłe żarówki

Ta choroba jest wywoływana przez niektóre infekcje grzybicze. Wszystko zaczyna się od żółknięcia liści, a następnie na cebuli tworzą się czerwone plamki. W okresie przechowywania cebulki twardnieją i giną. Choroba występuje przy nadmiernie wysokiej wilgotności.

A spośród szkodników najstraszniejsze są gryzonie. Mniej powszechne są roztocza łąkowe i inne pasożyty.

Gryzonie

Myszy domowe i łąkowe, a także norniki żywią się cebulkami cebuli, a wiosną zjadają również kiełki. Aby trzymać gryzonie z dala od roślin, wokół plantacji wykonywany jest płytki rowek. Wlewa się do niego truciznę i trochę posypuje ziemią, aby ptaki się nie zatruły.

Łąkowy kleszcz

Pasożyt i jego larwy miażdżą dno cebulek scilla. W środku piją sok z wewnętrznych łusek cebuli. Z tego powodu cebulki zaczynają gnić, a rośliny umierają. Aby pozbyć się tego kleszcza, należy stosować środki owadobójcze. Odpowiedni „Akarin”, „Aktellik”, „Agravertin”. Jako środek zapobiegawczy ogrodnicy traktują cebulę przed sadzeniem.

Wyświetlenia

Scylla jest podzielona na kilka typów.

W kształcie dzwonu

Uważany za jeden z najatrakcyjniejszych gatunków borówki. Jest to niski kwiat o wysokości 20-30 cm, ma jeden pęd kwitnienia z niebieskawymi, białymi i różowymi kwiatami, podobnymi do dzwonków. Zbierane są w pęczki po 5-10 kwiatów. Cykl kwitnienia rozpoczyna się w ostatnim miesiącu wiosny i trwa pół miesiąca. Przed zimą takie odmiany wykopuje się lub buduje dla nich schronienia.

Dwa liście

Nazywany również biennale. Gatunek tej scilli uważany jest za jeden z najniższych, a mianowicie do 15 cm.

Roślina ma 1-3 kiełki, mają bukiety kwiatów o jasnym, przyjemnym zapachu. Na każdym pędzie kwitnienia rośnie około 15 kwiatów, są one białe lub różowe.

Ten gatunek ma tylko dwa liście, ich długość wynosi 20 cm, dzięki czemu gatunek otrzymał swoją nazwę. Te scillas zaczynają kwitnąć od końca kwietnia i kwitną przez około 2 tygodnie.

Jesień

Na roślinach powstaje 5 pędów kwiatonośnych, na których kwiaty są jasnofioletowe lub czerwono-liliowe, połączone w osobne pędzle. Każdy kwiatostan ma od 6 do 20 kwiatów. Kwitną pod koniec lipca lub na początku sierpnia. Nie rosną powyżej 15-20 cm Długość zwężonych arkuszy do 25 cm.

Peruwiański

Krzewy nie większe niż 35 cm Ma 2-3 kwitnące pędy, na których tworzą się małe kwiaty o bogatym niebieskim kolorze. Ich średnica nie przekracza 1 cm, a kwiatostany tych scylli są gęste, tworząc stożkowy kształt. Ich liczba sięga 85 kwiatów na jednym kwitnącym pędzie.

Liście są liniowe, około 30 cm długości i 1,5 cm szerokości. Jeden przedstawiciel peruwiańskiej Scylli może mieć ich od 5 do 8.

Syberyjski

Ten gatunek otrzymał swoją nazwę przez pomyłkę. Został opisany z żywych roślin, wyhodowano je z nasion. W opisie nowego gatunku wskazano, że opisana kultura rośnie na Syberii. Gatunek otrzymał nazwę Siberian Scylla, a później okazało się, że ten kwiat nie rośnie na Syberii, a badane nasiona zebrano w pobliżu Carycyna (obecnie Wołgograd).

Ten rodzaj listowia i kwiatostanów przebijają się w tym samym czasie. Jagody syberyjskie kwitną na niebiesko lub biało. Wiosną tworzą „dywany” z gęsto rosnących kwiatów. Okres kwitnienia trwa około 3 tygodni.

Ten gatunek jest szczególnie wrażliwy na światło słoneczne. Kwiaty wyraźnie „budzą się” o 10 rano, otwierają płatki i zamykają się o 17:00. W pochmurną lub deszczową pogodę mogą w ogóle się nie otwierać.

Popularne odmiany

Każdy rodzaj borówki ma kilka odmian, oto najpopularniejsze z nich.

Różowa Królowa

Różowe kwiatostany o liliowym odcieniu, z lekko wyczuwalnym przyjemnym aromatem. Krzewy rosną nie wyżej niż 20 cm.

Błękit nieba

Mają mocne łodygi z dużymi, niebieskawymi kwiatami w ciemne paski w spiralny wzór.

La Grandes

To jest odmiana dzwonka o białych kwiatach. W każdym kwiatostanie jest ich do 15.

Rosabella

Dorasta do 30 cm, kwitnie liliowo-różowymi kwiatami, zjednoczonymi w gęste kwiatostany przypominające pędzel. Odmiana posiada przyjemny zapach, który nasila się wraz z nadejściem wieczoru.

Excelsior

Odnosi się do gatunku w kształcie dzwonu. Odmiana ma 3-7 podstawowych liści, których długość wynosi od 20 do 30 cm, jest jeden kiełek z kwiatami o tej samej wysokości. Kwiaty są niebieskie, zjednoczone w kwiatostany z kwiatami około 1,5-2 cm Kwitnie w maju przez 20 dni.

Niebieska Królowa

Nazywana również Scylla Campanula. Dość powszechna odmiana o wysokości ok. 20 cm, o niebieskich kwiatostanach z maksymalnie 10 kwiatami.

Niebieski olbrzym

Ta odmiana ma niebieskie pąki, które z czasem ciemnieją.

Niebieska perła

Rośnie do 20 cm wysokości. Formuje do 15 kwiatów w jednym kiełku.

Przysmak Wykonany

Kwiaty tej odmiany mają delikatny liliowy kolor. Dorasta do 30 cm.

Królowa Róż

Te scillas kwitną w gęstych różowych pąkach o słabym, ale atrakcyjnym zapachu. Wysokość 15-20 cm.

Mont Everest

Kwiaty tej odmiany są dość wysokie, z białymi kwiatami.

Miozotis

Ten szparag ma niebieskie pąki. Powstają na nisko kwitnących pędach.

Wiosenne piękno

Kwiaty tej odmiany mają wielkość 3 cm i są zebrane w pęczki po 6 fioletowych kwiatostanów. Nie tworzy nasion, ale łatwo rośnie z cebulkami potomnymi.

Alba

Ta odmiana należy do typu lasów syberyjskich. Dorasta do 15 cm, alby są białe, składają się z 6 płatków, ich wielkość to 3 cm, ma przyjemny zapach.

Po kwitnieniu

Po zakończeniu kwitnienia pędy borówki są odcinane. Liście są usuwane dopiero po ich całkowitej śmierci. Scillas praktycznie nie wymagają specjalnego przygotowania na zimę, ponieważ są mrozoodporne. Ich system korzeniowy z łatwością toleruje zimowe przymrozki. Mimo to rośliny sadzone na otwartych przestrzeniach najlepiej pokrywać świerkowymi gałęziami lub suchymi liśćmi.

Ten kwiat jest jednym z pierwszych, które wcześnie spotykają się z ciepłem po mroźnej zimie, więc jest symbolem wiosny. Scylla to delikatna, bezpretensjonalna roślina o jasnym kwitnieniu. Opieka nad nią nie zajmuje dużo czasu, więc ogrodnicy coraz częściej sadzą ją na swoich działkach.

Zalecane