Koń arabski: opis koni pełnej krwi i zasady opieki, koszt

Około 2 tysiące lat temu na Bliskim Wschodzie wyhodowano rasę koni, która miała ogromny wpływ na hodowlę koni na całym świecie. Niezwykła postura i zwinność koni arabskich uczyniła z nich najatrakcyjniejsze i najdroższe zwierzęta od X wieku do współczesności. Dzięki krzyżowaniu wyhodowano nowe rasy europejskie.

Pochodzenie widoku i legendy

Przodkowie koni arabskich byli dzikimi końmi żyjącymi na Półwyspie Arabskim. Plemiona koczownicze prowadziły ciągłe wojny. W warunkach półpustyń i pustyń potrzebne były konie wojenne o określonym zestawie cech jakościowych.

„Arabowie” powinni być:

hardy;
łatwe do trenowania;
bezpretensjonalny;
rozbrykany.

Na kształtowanie się rasy wpłynął klimat i wymagania selekcji nomadów. Konie pełnej krwi angielskiej były głównym bogactwem arabów. Początkowo w rasie było 5 typów, których pochodzenie wyjaśnia mit Mahometa. Prorok prowadził stado koni przez pustynię. Widząc oazę, pozwolił im udać się do wodopoju, ale nie pozwalając im pić, wezwał ich do siebie. Posłuszne okazało się 5 klaczy, które Mahomet pozostawił do hodowli (Al-Khamsa, czyli pięć). Według innej legendy, Allah stworzył konia z południowego wiatru, a Beduini nazwali go Pijącym Wiatrem.

Wady i zalety rasy

Zaletami „Arabów” jest harmonijny rozwój fizyczny. Wytrzymałe, mocne, rozbrykane, piękne, mogą być używane jako konie robocze, do jazdy konnej, sportowe. Doskonałe zdrowie tkwi w nich z natury: ciepło i suche powietrze nie wpływają na wydajność.

Długotrwały kontakt z ludźmi rozwinął pamięć, inteligencję zwierząt, ukształtował przyjazną i posłuszną postać o gorącym temperamencie.

Brak „Arabów” obejmuje niski wzrost. Lekkie, zwarte konie są wolniejsze od koni czystej krwi wierzchowej.

Pełny opis i wygląd zewnętrzny

Suchy klimat Półwyspu Arabskiego, piaszczysta gleba odcisnęły swoje piętno na kondycji koni arabskich: budowa ciała, budowa kopyt. Cechy charakterystyczne danej rasy:

niska postura (154/164 centymetry w kłębie klacz/ogier);
pieczone płatki zbożowe;
szeroki;
długa szyja;
mocne kości;
z mocnymi kopytami;
z podniesioną szprychą;
długość życia do 30 lat;
zwinność we wszystkich rodzajach galopu;
pełne wdzięku ruchy podczas wyścigu;
zdolność klaczy do reprodukcji przez długi czas.

Na malowniczo wygiętej szyi znajduje się mała kwadratowa głowa z małymi uszami, wyłupiastymi, wyrazistymi oczami, lekko wklęsłym grzbietem nosa. Ciało jest zaokrąglone. Zad prosty, wydłużony.

Odmiany i garnitury

Konie arabskie są podzielone na 4 typy międzyrasowe:

Siglawi. Konie pełne wdzięku, z wyraźnymi cechami rasy. Dominujący kolor jest szary.
Coheilan. Z szeroką klatką piersiową, masywnymi kośćmi, bardzo wytrzymały, rozbrykany. Kombinezon - gniada lub czerwona.
Hadban. Konie silne o prostym eksterierze, wyróżniające się zwinnością i wysoką wydajnością.
Koheilan-siglavi. Konie przypominające wyglądem siglavi, ale wyższe i szersze w kości. Są gniada, czerwona, szara.

Krzyżowanie "Arabów" z rasowymi przedstawicielami rasy jeździeckiej (angielski) daje potomstwo, które łączy w sobie najlepsze cechy obu ras:

wyższy i silniejszy niż "Arab";
mądrzejszy wygląd niż "Angielski";
wytrzymałość i wytrwałość Arabów;
zwinność i wszechstronność „Anglika”.

Koń anglo-arabski nie jest odrębną rasą, ale jest rodzajem półkrwi. Podczas hodowli konieczne jest spełnienie jedynego wymogu: co najmniej 25% krwi arabskiej potomstwa.

Cechy charakteru i stylu życia

Długi, bliski kontakt z człowiekiem wpłynął na rozwój umysłowy zwierząt, ukształtował szczególny charakter. Są mądrzy i mili. Dla Beduina koń nie jest zwierzęciem użytkowym, ale przyjacielem, który nie pozostawi cię w tarapatach, pod którego opieką możesz zostawić dziecko.

Beduini trzymali w nocy swoje ulubione konie w namiocie, aby chronić je przed nocnym chłodem. W czasie kampanii, gdy brakowało jedzenia, dawali koniom daktyle i mleko wielbłądzie.

Gdzie używana jest rasa arabska?

Konie arabskie, ze względu na swoją zwinność, zdolność skakania, wytrzymałość, są wykorzystywane do wyścigów i jazdy konnej. Są to zwierzęta stworzone do sportu, zabawy myśliwskiej, turystyki konnej.

Zasady trzymania zwierząt

Konie arabskie nie wymagają specjalnych warunków utrzymywania, ponieważ są zwierzętami silnymi genetycznie i odpornymi. Ale biorąc pod uwagę koszt koni pełnej krwi, organizacja opieki i utrzymania powinna być na najwyższym poziomie.

Aranżacja stajni

W dobrze wentylowanym pomieszczeniu należy utrzymywać stałą temperaturę w zakresie +5 … +15 stopni, przy wilgotności powietrza 50-60%.Karmniki są umieszczone 1 metr od podłogi. Głębokość palety wynosi 0,5 metra. Wysokość sufitu - 3-3,5 metra. Okna umieszczane są na wysokości co najmniej 2 metrów. Stanowisko powinno być przestronne.

Podłoga w boksie jest wykonana z betonu z gliną i wyłożona warstwą trocin i słomy (10-20 centymetrów). Pościel jest codziennie posypywana. Raz na 7 dni jest całkowicie wymieniany, podłoga jest myta i suszona bez zwierząt.

Karmienie i pojenie

Podajnik powinien zawierać żywność niezbędną do zaspokojenia głodu oraz gumę do żucia. Wodę podaje się przed karmieniem 4-5 razy dziennie. Temperatura napoju wynosi +15 stopni. Zużycie - 50 litrów dziennie w czasie upałów, 30 litrów - w zimnych porach roku. Po aktywnej aktywności fizycznej koń może podlewać nie wcześniej niż 30 minut później. Trening, występy na zawodach powinny rozpocząć się godzinę po jedzeniu.

Nowe pokarmy są wprowadzane stopniowo, w ciągu 2 tygodni, aby system trawienny miał czas na odbudowę.

Dieta podstawowa

Podstawą żywienia koni jest świeże siano z lucerny, pszenica, owies. Dzienne wskaźniki zużycia (kilogramy):

siano - 5, podzielone na 5 porcji w ciągu dnia;
pszenica - 5;
owies - 5 (7 dla koni sportowych).

Dodatkowo podaj 1 kilogram otrębów (pszennych/owsianych), nasiona lnu gotowane na parze.

Suplementy diety

Świeże warzywa i owoce są wprowadzane do diety jako źródło błonnika. Drożdże służą do trawienia błonnika. Konieczne jest włączenie do diety oleju z ryb, oleju roślinnego. Konie sportowe otrzymują więcej białka z roślin strączkowych.

Pielęgnacja ciała i grzywy

Araby mają cienką skórę. Nie należy myć konia w temperaturze powietrza poniżej 15 stopni Celsjusza, aby nie spowodować hipotermii i zapalenia płuc.W ciepłym sezonie zwierzę myje się codziennie. Do czyszczenia wełny używa się narzędzia wykonanego z naturalnego włosia, fiszbinu, gumy i plastiku. Brud jest czyszczony skrobakami, następnie wełna jest obrabiana szczotkami, zaczynając od szyi do tyłu, schodząc na boki, brzuch, nogi.

Tułowia, szyję i nogi myje się gąbką, a następnie suszy aksamitem. Umyj pysk inną gąbką, wytrzyj do sucha. Umyj grzywę grzywką i ogonem specjalnym szamponem, rozczesz drewnianym grzebieniem. Kopyta czyści się haczykiem. Pod koniec zabiegu do końcowego suszenia używany jest odkurzacz.

Wypas

Konie arabskie wymagają 2 spacerów dziennie. Kojce powinny znajdować się obok stajni i posiadać ogrodzenia. W temperaturach poniżej 15 stopni czas marszu jest ograniczony lub odbywa się w dużym tempie.

Podkowa

Rodzaj podkowy zależy od pory roku i miejsca docelowego. Może to być podkowa uniwersalna, ortopedyczna (do wyścigów), nabijana (zimowa).

Środki zapobiegania chorobom

Jednym z objawów niewłaściwego żywienia koni arabskich jest kolka żołądkowa. Aby im zapobiegać, konieczne jest podawanie świeżej, wysokiej jakości żywności z wystarczającą ilością błonnika. Nowe pokarmy uzupełniające są wprowadzane do diety w ciągu 2 tygodni. Od tężca, pozbawienia, wścieklizny, wąglika, grypy w pewnym wieku wykonuje się szczepienia. Co sześć miesięcy pobierana jest krew do analizy nosacizny, anemii, leptospirozy.

Szczególna hodowla

"Arabowie" są hodowani jako rasa jeździecka w celu:

dalsza sprzedaż młodych zwierząt;
udział w konkursach i konkursach;
na przejażdżki konne.

W przypadku hodowli koni arabskich w celach zarobkowych (sprzedaż) zalecane jest trzymanie stada.

Zawartość stada ma korzystny wpływ na młode konie. Stają się silniejsze i wydajniejsze niż same.

Personel pielęgnacyjny dobierany jest spośród osób, które mają umiejętność komunikowania się z dużymi pupilami, pozytywnie postrzegają wymagania hodowcy/właściciela dotyczące opieki. Aby wyszkolić konia arabskiego potrzebujesz doświadczonego trenera, o silnym i zdecydowanym charakterze.

Ciekawe fakty na temat koni arabskich

Krzyżowcy przywieźli do Europy konie arabskie. Dzięki koniom ze Wschodu, koniom, rasom pociągowym, wyhodowano ciężkie ciężarówki:

Jazda po angielsku;
Barbary;
Andaluzyjski;
lusitano;
Kłusaki Orłow;
Terskaja;
percheron.

W Rosji konie arabskie pojawiły się za panowania Jana IV (Groźnego). Krzyżowanie koni orientalnych z rasami lokalnymi poprawiło wygląd i wydolność fizyczną takich ras jak don i kabard.Po 300 latach w Imperium Rosyjskim selekcją koni bojowych i myśliwskich zajmowało się 50 stadnin, w których hodowano ogiery arabskie. Najbardziej znana jest stadnina Tersky hrabiego Stroganowa.

W latach 30. XX wieku prace hodowlane były kontynuowane w stadninach koni ZSRR, pozyskując zwierzęta gospodarskie w krajach europejskich. Stał się podstawą do powstania nowego typu konia: „rosyjskiego arabskiego”. Według eksterieru były to konie wysokiej klasy w typie Siglavi, ale o większej zdolności użytkowej.

Ogier Aswan, dar prezydenta Egiptu G. A. Nassera dla Związku Radzieckiego na budowę Tamy Asuańskiej, stał się wybitnym reproduktorem. Źrebięta z Asuanu stały się „złotym funduszem” hodowli koni arabskich: na aukcjach międzynarodowych sprzedano 150 głów, do hodowli wykorzystano 100 (70 klaczy i 30 ogierów). W ciągu następnych 20 lat konie urodzone w Rosji zyskały światowe uznanie dzięki zwycięstwom na najważniejszych międzynarodowych konkursach i wystawach.Najdroższy „rosyjski arabski” został sprzedany za 5 milionów dolarów.

Koszt

Wyjątkowe cechy koni czystej krwi arabskiej sprawiły, że są one najbardziej poszukiwaną rasą do pracy hodowlanej i selekcyjnej. Na aukcjach międzynarodowych koszt jednego „araba” może sięgać kilku milionów dolarów. Najwyższą ceną, jaką kiedykolwiek zapłacono za ogiera, był Padron: 11 milionów dolarów.

Koszt konia pełnej krwi zależy od:

z rodowodu;
osiągnięcia rodzicielskie;
reputacja producenta;
jej zdrowie i stan.

Najniższa cena konia arabskiego to 50 000 euro.