Rasa koni Karaczajew: historia i opis, zasady trzymania

Starożytna aborygeńska rasa koni Północnego Kaukazu - Karaczajew, należy do typu konnego. Przedstawiciele tej rasy są wytrzymali, lojalni i inteligentni. Od czasów starożytnych konie karaczajskie były używane jako pomocnicy pociągowi i środek transportu, zwierzęta są przyzwyczajone do życia w zmieniającym się klimacie górskim. Rasa nie zaginęła i nadal jest poszukiwana w kręgach hodowców i miłośników koni.

Historia rasy

Skała, która powstała w górnym biegu rzeki Kubań ponad 5 wieków temu. Przodkowie koni karaczajskich to konie orientalne, które urodziły się wraz z lokalnymi gatunkami klaczy.Pierwsze wzmianki o niezwykłych górskich pięknościach sporządził w połowie XVIII wieku niemiecki podróżnik Pallas.

Zdolność Karaczajów do życia, szybkiego poruszania się w górzystym terenie, pomimo zasp, zmian wysokości, ciśnienia i rozrzedzonego powietrza, została doceniona przez rosyjskie wojsko i Kozaków. Konie rasy Karaczaj były aktywnie wykorzystywane w kampaniach na ziemiach tureckich oraz w bitwach.

W okresie sowieckim konie karaczajskie były uznawane za główną rasę jednostek armii górskiej. Obecnie liczba odpornych piękności znacznie spadła, jednak rasa pozostaje poszukiwana zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów.

Opis

Konstytucja ciała koni karaczajskich jest genetycznie dostosowana do warunków życia w górach. Charakterystyczną cechą rasy jest uderzająca różnica między parami tylnych i przednich nóg. Przednie nogi są mocne i proste, podczas gdy tylne nogi zgięte w kolanach.Ta cecha konstrukcji umożliwia zwierzętom wygodne i szybkie poruszanie się po nierównym terenie i górzystym terenie.

Nowoczesny wygląd zewnętrzny rasy Karaczaj

Cechy wyglądu i cechy rasy Karaczaj:

proste przednie i tylne nogi zgięte w kolanach;
istnieją trzy rodzaje konstrukcji: jazda, masywna, charakterystyczna;
masywny, przysadzisty tors;
średnia wysokość - 145 centymetrów;
głowa sucha, kość czołowa wyraźnie zaznaczona;
uszy są ruchome i długie;
szyja krótka, mocna, gruba;
obniżony zad, uwydatnienie mięśni w dolnej części pleców;
mocne kopyta, które nie potrzebują podków.

Konie rasy Karachai są dociekliwe, wymagają minimalnej opieki, są oddane ludziom i można je trenować.

Uwaga: ludzie, którzy nie są zaznajomieni z rasą, mogą błędnie uważać Karaczaje za zło, tak nie jest. Na pierwszym spotkaniu z właścicielem zwierzę demonstruje samodzielność i silny charakter, ale przy odpowiednim podejściu i edukacji koń szybko staje się najbardziej oddanym przyjacielem człowieka.

Kolor

Głównym i zwykłym kolorem górskich koni Karaczaj jest czarny lub gniady. Ale w rzeczywistości istnieje wiele innych opcji garniturów. Wzorzec rasy obejmuje odmiany czerwone, szare i karak. Paski są dozwolone na plecach i łopatkach.

Temperatura i nauka

Przedstawiciele rasy są aktywni i mobilni. Natura koni jest silna i dumna, właściciel musi postarać się o przywiązanie przyjaciela parzystokopytnego. Jednocześnie koń łatwo nawiązuje kontakt i jeśli komuś zaufa, będzie mu oddany przez całe życie. Inteligencja górskich piękności jest na wysokim poziomie, Karachai można trenować, trenować, często używane na arenie cyrkowej.

Użytkowanie konia

Głównym celem rasy jest jazda konna i praca w zespole. Fizjologia i usposobienie koni determinuje uniwersalne wykorzystanie zwierząt w różnych dziedzinach:

turystyka jeździecka, łowiectwo i sport;
służba wojskowa;
udział w przedstawieniach cyrkowych
hipoterapia;
transport ładunków.

W hodowli używa się rasowych przedstawicieli rasy. W oparciu o Karaczaje wyhodowano wiele nowych ras.

Zalety i wady treści

Do ważnych zalet rasy należą:

zdolność do przetrwania w różnych warunkach;
silna budowa ciała;
wytrzymałość;
niewymagające opieki i warunki przetrzymywania;
konie przystosowane są do warunków życia w górach, w szczególności do rozrzedzonego powietrza;
kopyta są tak mocne, że nie trzeba podkuwać Karachais;
oddanie właścicielowi;
nauka i ciekawość.

Wady rasy to:

ze skłonnością do stopy końsko-szpotawej;
prędkość biegu poniżej prędkości ras jeździeckich;
w warunkach życia na równinie konie zaczynają częściej chorować.

Hodowcy lubią oryginalne cechy rasy. Konie karaczajskie cieszą się uznaniem nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą, zwłaszcza w Niemczech.

Cechy uprawy i opieki nad zwierzętami

Przedstawiciele rasy Karaczaj nie mają specjalnych wymagań dotyczących trzymania, konie mogą żyć na świeżym powietrzu i jeść wypasany korzeń. Ale jeśli właściciel kocha swojego towarzysza z artiodaktyla, zadba o stworzenie komfortowych warunków do życia przystojnej góry.

Stabilna dekoracja

Podstawową zasadą urządzania przestrzeni w stajni jest utrzymanie czystości, wentylacja powietrza, brak przeciągów i nadmierna wilgotność. Konie muszą być zaopatrzone w karmniki, poidła i oddzielne boksy. Przestrzeń w stajni obliczana jest według proporcji: 4 metry kwadratowe na osobę dorosłą.

W stajni jako ściółkę używa się trocin lub słomy. Podłoże należy zmieniać kilka razy w tygodniu. Zwierzęta muszą mieć stały dostęp do czystej wody pitnej.

Oprócz systemu wentylacji i izolacji, w stajni musi być zainstalowane sztuczne oświetlenie.

Umiejętne planowanie diety

Historycznie, Karachai nie jedli paszy. Podstawą diety jest trawa, siano, sianokiszonka, świeże warzywa oraz mączka mięsno-kostna.Pamiętaj, aby w codziennym menu zwierząt uwzględnić sól kuchenną. Ilość paszy i proporcja składników zależy od wieku, stresu psychicznego i fizycznego zwierząt. Aby zwierzęta mogły w pełni wykorzystać swój potencjał i osiągnąć maksymalną produktywność, zapewnij i prawidłowo uformuj dietę dla zwierząt gospodarskich.

Karmienie podstawowe

Podczas wypasu zwierząt w menu parzystokopytnych znajdują się owies, warzywa, rośliny strączkowe i kompleksy witaminowe. Podczas trzymania koni w stajniach główną dietą jest skoncentrowana pasza, siano, świeże warzywa.

Aby poprawić jakość i ilość mleka, klacze w okresie laktacji karmione są gotowanymi burakami i ziemniakami. Dla koni wykonujących ciężką pracę fizyczną zwiększ ilość paszy treściwej, dodaj dodatki do karmy.

Suplementy diety

Obecnie gotowe, zbilansowane kompleksy mineralno-witaminowe dla koni można kupić w sklepach. W domu jako suplementy diety dla koni stosuj:

suszone wodorosty;
kreda;
mączka mięsno-kostna;
olej rybny;
ciasto;
drożdże;
olej lniany;
pokrzywa.

Ważne! Przy opracowywaniu diety dla zwierząt należy pamiętać, że koń powinien wypijać do 50 litrów wody dziennie.

Higiena i pielęgnacja koni

Aby koń zawsze wyglądał schludnie i zdrowo, należy uważnie monitorować czystość i higienę zwierzęcia. Konie są regularnie myte, w ciepłym sezonie zwiększa się ilość kąpieli. Grzywa i ogon myje się szamponem z odżywką, ale nie należy dać się ponieść chemii gospodarczej, zwierzęta mogą odczuwać alergie lub swędzenie skóry. Po umyciu zwierzęta są wycierane i czesane miękką szczotką. Kopyta również muszą być oczyszczone z brudu.

Wypas

Konie Karaczaj są z natury zwierzętami wolnymi. Potrzebują możliwości wypasu. Karaczaje są wyprowadzane na spacery nie wcześniej niż godzinę po jedzeniu. W stajni i bez aktywności fizycznej czas chodzenia wydłuża się.

Podczas wypasu konie otrzymują znaczną część pożywienia, co znacznie obniża koszty utrzymania parzystokopytnych, właściciel musi jedynie uzupełnić zwierzęta w witaminy i niewielką ilość paszy. Wypas odbywa się zarówno latem, jak i zimą.

Podkowa

Mocne kopyta koni górskich nie potrzebują podków, wystarczy monitorować higienę stóp i okresowo pokazywać kopyta weterynarzowi.

Szczepienia i zapobieganie chorobom

Silna odporność i zdolność do przetrwania w niesprzyjających warunkach przeszły do Karaczajów od ich przodków. Jednak w stajni i w stałym kontakcie z innymi zwierzętami konieczne jest szczepienie koni przeciwko wielu groźnym chorobom:

wścieklizna;
grypa;
wąglik;
tężec.

Konie będą musiały być regularnie odrobaczone i zabierane do weterynarza. Gdy pojawiają się oznaki choroby, zwierzęta są izolowane i poddawane kwarantannie. Środki zapobiegania chorobom obejmują następujące działania:

rutynowe szczepienia;
immunizacja;
dobór diety z kompleksem witamin;
regularna dezynfekcja stajni i naczyń;
kontrole weterynaryjne;
higiena zwierząt.

Świąd skóry, utrata apetytu, nieumotywowana agresja, luźne stolce, wzdęcia, przepływ gałek ocznych i gorączka - powód badania mieszkańców stajni przez weterynarza. Dobór produktów dla zwierząt musi być ostrożny, parzystokopytne często cierpią na zaburzenia trawienia i zatrucia z powodu jedzenia stęchłych, brudnych warzyw.

O płodności i hodowli

Klacze rasy Karaczaj są cenione przez hodowców za wysoką płodność, podczas gdy źrebię rodzi się samotnie, a przeżywalność młodych wynosi 86%. Najlepszy wiek do krzyżowania to 3-4 lata, podczas gdy klacz jest w stanie wydać wysokiej jakości żywotne potomstwo przez 20 lat.

Samiec jest w stanie zapłodnić do 30 samic rocznie, z 90% szansą na skojarzenie samicy.

Ile?

Ogiery i klacze rasy Karaczaj są poszukiwane w zawodach sportowych, rolnictwie, hodowli, są łatwe w szkoleniu i oddane człowiekowi, wyróżniają się wytrzymałością, wrodzoną witalnością i zdrowiem. Ze względu na te cechy przedstawiciele rasy są popularni w naszym kraju i za granicą.

Koszt konia hodowlanego zależy od wielu czynników, głównie od czystości linii, wieku i rodowodu.Na koszt konia może mieć wpływ zdrowie zwierzęcia i przeznaczenie. Jeśli koń zostanie zakupiony do prac rolniczych, jego średni koszt to 75 000 rubli, koszt konia na wystawy wyniesie około 300 000 rubli.

Ciekawe fakty

Ciekawe fakty dotyczące życia i rasy koni z Północnego Kaukazu:

Rasa praktycznie zniknęła w czasach sowieckich, zwłaszcza podczas represji stalinowskich.
Klan koni Karaczaj obejmuje 8 linii hodowlanych.
Koń zagubiony na pastwisku jest w stanie znaleźć własną drogę do domu.
Ogiery są zdolne do długich podróży przez zaspy śnieżne i górzysty teren.
Stado 30 klaczy może być kontrolowane przez 1 ogiera.
Żale i zastraszanie koni rasy Karaczaj nie zapominaj, że są w stanie się zemścić.
W 1996 roku konie Karachai wraz z ludźmi podbiły Elbrus.

Konie Karaczaj zadziwiają swoją wytrzymałością i silnym charakterem. Niezależność i oddanie łączą się z inteligencją i wytrwałością. Obecnie liczba Karaczajów znacznie się zmniejszyła, jednak rasa nadal jest poszukiwana, zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów w naszym kraju i za granicą.