Kozioł alpejski: opis i warunki trzymania koziorożców, koszt

W naturze są zwierzęta, które mogą się poruszać tam, gdzie zgodnie z prawami fizyki pozostanie po prostu niemożliwe. Mówimy o koziorożcu alpejskim. Jego drugie imię to koziorożec. Ci przedstawiciele fauny należą do najzręczniejszych wspinaczy. Wśród skał ukrywają się przed naturalnymi wrogami, ponieważ niewiele drapieżników potrafi wspiąć się na pionową kamienną ścianę. Z wyglądu zwierzęta te przypominają mitycznego koziorożca.

Opis i cechy zwierzęcia

Kozy górskie to średniej wielkości zwierzęta parzystokopytne. Koziorożec alpejski ma dobrze zdefiniowany dymorfizm płciowy. Kozy są mniejsze niż kozy. W kłębie samice mają nie więcej niż 70-80 cm, ich waga wynosi około 40 kg. Wzrost samców wynosi 90-100 cm, waga osiąga 100 kg.

Główną różnicą między osobnikami różnych płci są rogi. U kóz są małe, od 15 cm do 18 cm, wyglądają jak sztylety i są lekko wygięte do tyłu. Samiec koziorożca ma ogromne, dochodzące do 100 cm, rogi, zakrzywione półkoliście do tyłu. Kozy starsze niż sześć lub siedem lat mogą ważyć 10-15 kg.

Kagańce kóz ozdobione są małą brodą, kozy jej nie mają. Ogony są krótkie, kopyta wąskie i bardzo mocne. Silne mięśnie szyi i ramion ułatwiają wspinanie się po skałach.

Piasta jest gruba i twarda. Latem kozy mają rudawą sierść, podczas gdy u samców ma barwę brązową. Kończyny i ogon są ciemniejsze niż włosy na tułowiu, najczęściej są czarne lub brązowe. Na środku brzucha i przy odbycie sierść jest jaśniejsza, prawie biała. Kozy alpejskie linieją i siwieją zimą.

Wady i zalety

Niewątpliwymi zaletami rasy są bezpretensjonalność i wytrzymałość. Zwierzęta te nie wymagają izolowanych pomieszczeń. Grupa koziorożców w nieogrzewanej stodole toleruje zimowe przymrozki do -25 stopni. Mleko kozie górskie ma zawartość tłuszczu od 3,2% do 4%, jest smaczne, słodkawe, wykorzystywane do różnych celów, w tym do żywności dla niemowląt. Zwierzęta te mogą krzyżować się z kozami domowymi, poprawiając jakość inwentarza.

Minusem trzymania w niewoli jest to, że przy temperaturach powyżej +25 stopni apetyt i produktywność zwierząt spadają. Ponadto są gorsze od ras mlecznych kóz domowych pod względem ilości mleka. Przeciętnie samice dają około 700-800 litrów mleka rocznie. Dla porównania możesz przynieść rasę Saanen. Jej roczna wydajność mleczna wynosi 1000-1200 litrów.

Należy zauważyć, że samce Ibex mają specyficzny zapach. Mocz zawiera specjalną tajemnicę, którą zaznaczają wszystko dookoła. Agresywny charakter dorosłych samców jest również istotną wadą rasy.

Zasady wyboru

Możesz kupić zarówno małe dziecko, jak i dorosłe zwierzę. Nie kupuj noworodka. Będzie musiał być karmiony mlekiem ręcznie, a to musi być zrobione co godzinę.

Lepszą decyzją byłoby kupić dorosłą kozę z kozą lub poczekać, aż dziecko skończy 45 dni. W tym wieku ich żołądek jest już zdolny do trawienia paszy objętościowej. Wymię kóz karmiących powinno być miękkie, bez oznak mastopatii.

Kupując dorosłe zwierzę, koniecznie musisz sprawdzić kopyta. Jeśli są brzydkie i zdeformowane, lepiej odmówić zakupu.

Warunki i pielęgnacja

Aby hodować kozy alpejskie w gospodarstwie domowym, potrzebujesz wiatroszczelnej stodoły o powierzchni co najmniej 2,5-3 metrów kwadratowych. m na głowę. Powietrze w pomieszczeniu musi być suche. Dopuszczalna wilgotność to 40-60%.Zwierzęta te nie tolerują wilgoci. Pożądane jest podniesienie podłogi o 15-20 cm i wykonanie jej z drewna. Stodoła musi być dobrze wentylowana. Zapewnią go dwa małe okienka, z których jedno znajduje się na dole, a drugie na górze.

Ważne! W przypadku przeciągów i zwiększonej wilgoci nawet wytrzymałe kozy górskie mogą zachorować na zapalenie płuc.

Pomimo faktu, że zwierzęta tolerują przetrzymywanie w boksach, wypasanie się na pastwiskach lub urządzanie obszernych wybiegów spacerowych w pobliżu obory jest pożądane latem.

Podczas trzymania w domu ważne jest, aby dbać o kopyta zwierzęcia, czyścić je i przycinać na czas. W niektórych przypadkach młode zwierzęta w wieku 3-14 dni poddawane są zabiegowi dekornizacji lub dekornizacji. Takie zwierzęta rosną spokojniej, a brak rogów u dorosłych chroni zwierzęta gospodarskie i obsługujące je osoby przed urazami.

Co karmić

W naturalnych warunkach kozy górskie żywią się trawami, takimi jak bluegrass, kostrzewa. Zjadają gałęzie krzewów i drzew. Produkty te wchodzą również w skład diety zwierząt domowych. Na zimę wskazane jest dla nich przygotowanie siana łąkowego, ścinanie i suszenie gałęzi lipy, brzozy, leszczyny.

Przez rok jedno zwierzę w boksie może zjeść do 450-600 kg siana. Jeśli możliwe jest wypasanie stada przed nadejściem mrozu, ilość siana zmniejsza się prawie o połowę. Przy obliczaniu dziennej ilości siana należy przyjąć jako podstawę spożycie 2 kg na sztukę dziennie przez cały okres obory.

Musisz uwzględnić w swojej diecie:

ziarno;
siano;
soczyste warzywa korzeniowe i warzywa;
200 g mieszanki paszowej na sztukę, jest szczególnie potrzebne zimą;
podlewaj z dowolnym słodkim dżemem, podawaj jesienią i wiosną.

Zarówno zwierzęta w stajni, jak i pastwiska wymagają soli kuchennej.

Kozy tej rasy są szczególnie wrażliwe na wodę. Jeśli nie można wyposażyć poidła smoczkowego, pojemniki na wodę należy myć codziennie przed napełnieniem wodą. Zimą zwierzęta mogą wylewać ciepłą wodę podgrzaną do 35 stopni.

Jak rozmnażać

Koziorożec alpejski osiąga dojrzałość płciową w drugim roku życia. Pożądane jest kojarzenie kóz nie młodszych niż rok i nie lżejszych niż 35 kg. Samce mogą rozmnażać się po ukończeniu dwóch lub trzech lat i trzymane oddzielnie. W hodowli biorą udział tylko zdrowe osobniki.

Okres polowań na kozy górskie przypada na grudzień-styczeń. Na wolności rywale, którzy osiągnęli wiek 5-6 lat, mają potężne i mocne rogi. To oni organizują walki o prawo do posiadania kobiety.W gospodarstwie domowym koza i koza są umieszczane w odizolowanym boksie. Trzymane razem, możliwe jest swobodne krycie zwierząt.

Po 150-170 dniach po kryciu rodzi się dziecko. Jeśli samiec pokrył samicę pod koniec grudnia lub na początku stycznia, to potomstwa należy spodziewać się późną wiosną lub wczesnym latem. Noworodek jest pokryty sierścią, oczy i kanały słuchowe otwarte, jego waga wynosi 3 kg i jest gotowy do pójścia za matką niemal zaraz po wyschnięciu. Dorosłe samice są dość płodne i trzymane w domu bardzo często przynoszą bliźnięta.

Częste choroby

Koziorożce górskie cierpią zarówno na choroby zakaźne, jak i niezakaźne. Dla ludzi najbardziej niebezpieczne jest kleszczowe zapalenie mózgu, którego nosicielami mogą być te zwierzęta. Same kozy nie chorują. W regionach, które są w niekorzystnej sytuacji pod względem tego wskaźnika, mleko kozie powinno być gotowane.

Z chorób niezakaźnych najczęściej u kóz górskich występują przypadki tympanii.Jest to spowodowane karmieniem roślin strączkowych w czystej postaci, szczególnie niebezpieczny jest wypas po deszczu na polach obsianych lucerną, grochem i soją. Zapobieganie chorobie to karmienie koziorożca alpejskiego sianem przed wypasem.

Wycena kozy alpejskiej

Koszt kozy alpejskiej zależy od jej rasy. Cena mieszanych dzieci zaczyna się od półtora tysiąca rubli. Dziecko rasowe może kosztować 10 000 rubli. Płeć, wiek, rodowód i miejsce urodzenia zwierząt mają ogromne znaczenie przy ocenie wartości. Jeśli koziorożce alpejskie urodziły się w zagranicznej wyspecjalizowanej farmie, ich pochodzenie jest udokumentowane, to cena takich zwierząt może być dość wysoka.