Torf nizinny: kwasowość i zastosowanie, różnice w stosunku do jazdy i co jest lepsze

Torf to skała osadowa używana od czasów starożytnych jako cenny nawóz organiczny i paliwo. Jest w stanie poprawić stan gleby na obiekcie, nasycić glebę próchnicą i pierwiastkami mineralnymi, poprawić przepuszczalność powietrza i wody warstwy żyznej. Istnieje kilka odmian nawozu, cechy torfu nizinnego zostaną omówione później.

Opis torfu wysokiego

Jest to nawóz otrzymywany przez gnicie resztek roślinności bagiennej, mchu, igieł. Powstaje w warunkach dużej wilgotności i niedoboru tlenu. Torf wysoki nazywany jest torfowcem.Luźna struktura, duża pojemność powietrza i wilgoci, doskonałe właściwości filtrujące pozwalają na stosowanie go jako ściółki do rozjaśniania ciężkich gleb gliniastych.

Ściółkowanie zapewnia dodatkowe ogrzewanie, zatrzymuje wilgoć, chroni system korzeniowy roślin przed wysychaniem, zwiększa wilgotność i przepuszczalność powietrza w ziemi.

Torf wysoki ma wysoką kwasowość, dlatego stosuje się go na glebach zasadowych, aby zobojętnić glebę i zwiększyć jej żyzność. Substancja ma brązowy odcień, strukturę włóknistą, zawiera niewiele substancji mineralnych i organicznych w porównaniu z innymi odmianami. Dlatego powoli się rozkłada, długo zachowując swoje właściwości. W razie potrzeby stosowanie na glebach kwaśnych stosuje się razem z mąką popiołową lub dolomitową. Kwasowość gleby na miejscu jest sprawdzana za pomocą pasków lakmusowych.

Rzadko używany jako samodzielny nawóz. Stosuje się go z organicznymi, mineralnymi kompleksami.Odmiana końska jest łatwo prasowana w brykiety, długo nie traci właściwości i jest wygodnie transportowana. Używany jako materiał izolacyjny i filtrujący.

Specyfika nizin

Cecha torfu nizinnego polega na tym, że powstaje na bagnach na dużych głębokościach. Rośliny rozkładają się pod wpływem wód gruntowych z minimalną ilością tlenu. Istnieją 3 stopnie rozkładu: słaby, średni i silny. Najbardziej odżywczą dla łóżek odmianą jest odmiana o wysokim stopniu rozkładu. Nawóz jest bogaty w materię organiczną (do 70%), zewnętrznie podobny do czarnej gleby. Służy do poprawy składu każdego rodzaju gruntu na terenie, z wyjątkiem czarnoziemu.

Ważne: torf nizinny nie nadaje się do długotrwałego przechowywania, szybko utlenia się pod wpływem tlenu. W formie skompresowanej nie przepuszcza dobrze powietrza. Ten rodzaj nawozu ma niską kwasowość w porównaniu do nawozu.

Torf torfowy jest używany na powierzchni gleby (na przykład do ściółkowania), odmiana nizinna jest sprowadzana do kopania na głębokość 25 centymetrów. Mieszając się z glebą odmiana nizinna poprawia jakość gleby, nasyca ją próchnicą i pierwiastkami śladowymi (potas, azot). Zastosowanie torfu na terenie pozwala na oczyszczenie gleby i wody z patogenów.

Nadaje się do stosowania w szklarniach, szklarniach, na otwartym terenie. Nie przyda się na terenach bogatych w materię organiczną, nie jest stosowany na glebach czarnoziemów. Doskonały do stosowania na terenach gliniastych, wzbogaca gleby piaszczyste.

Jaka jest różnica między torfem wysokim a nizinnym

Istnieje znacząca różnica między tymi dwiema odmianami skał osadowych. Często są nawet wydobywane w różnych miejscach. Dlatego nawóz jest używany do różnych celów:

1. Wprowadzając odmianę jeździecką do kwaśnej gleby, konieczna jest neutralizacja gleby. Aby to zrobić, wapno miesza się z nawozem. Nie jest dodawany do torfu nizinnego.
2. Typ nizinny jest bogatszy w składniki odżywcze, substancje organiczne i minerały.
3. Torf torfowy lepiej się przechowuje, wolniej się rozkłada, torf nizinny należy zużyć 5-10 dni po zakupie, torf wysoki można przechowywać do roku.
4. Typ jazdy jest używany na powierzchni ziemi, typ nizinny służy do kopania, aby odżywiać glebę od wewnątrz.
5. Odkwaszony (neutralizowany wapnem) typ jazdy konnej jest używany do tworzenia podłoża odżywczego do uprawy sałaty, kwiatów w pomieszczeniach, w szklarniach i do „rozjaśniania” otwartego terenu.

Nieprawidłowe zastosowanie nawozu może uszkodzić teren. Przy znacznej zawartości torfu w glebie konieczne jest dodatkowe podlewanie, brak wilgoci prowadzi do zbrylania ziemi, zmniejsza się jej przepuszczalność powietrza, rośliny więdną i giną.

Przed nawożeniem terenu należy sprawdzić kwasowość gleby w różnych miejscach, rodzaj gleby. Nawóz stosuje się z uwzględnieniem różnic między typem wyżynnym i nizinnym.

Substancję aplikuje się co 2-3 lata, na ciężką glebę gliniastą można ją aplikować co 1-2 lata. Skała osadowa może być wykorzystywana do uprawy sadzonek, kwiatów w pomieszczeniach, warzyw w szklarniach lub na otwartym terenie. Stosuj tabletki z mieszanką nawozów, kubki do sadzonek.

Każdy rodzaj nawozu może przynieść korzyści na budowie. Nie przesadzaj z jego ilością ani nie doprowadzaj gleby do wyczerpania. Wtedy łóżka z pewnością zachwycą Cię doskonałymi zbiorami.

Zalecane