Canadian Spruce Sanders Blue: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Canadian Sanders Blue Spruce to nowa odmiana karłowata, która powstała z mutacji dobrze znanej Koniki. Stało się to w 1986 roku. Ta kultura szybko stała się popularna. Wynika to z atrakcyjnego wyglądu i dużej odporności na słońce. Dzięki temu możliwe jest uproszczenie pielęgnacji i rozszerzenie możliwości wykorzystania rośliny w projektowaniu krajobrazu.

Opis drzewa

Sanders Blue Spruce to wiecznie zielona roślina karłowata z rodziny Pine. Uważana jest za naturalną mutację kanadyjskiego świerka Konik, która została zarejestrowana przez francuskich dendrologów w 1986 roku. Ta mała roślina ma następujące cechy:

1. Płytkie korzenie i skrócona łodyga główna. System korzeniowy świerka jest w stanie zapewnić wilgoć uprawie przy suchej pogodzie, ale nie pozwala na utrzymanie odporności na wiatr.
2. Pień zwęża się ku górze. Pokryta jest cienką łuskowatą korą o brązowym odcieniu.
3. Wiele krótkich międzywęźli na gałęziach. Pędy odchodzą od pnia równolegle do ziemi i wyginają się w górę, tworząc wąsko-stożkową przysadzistą koronę. Z biegiem lat pozostaje kompaktowy, ale wymaga korekty.
4. Jasnobrązowe młode pędy. Mają błyszczącą korę i są pozbawione puchu.
5. Igły ułożone spiralnie. Wyróżniają się czworościennym kształtem i niebiesko-zielonym kolorem. Młode igły są miękkie, ale z wiekiem stają się grubsze. Warto zauważyć, że młode pędy pokryte są jasnoniebieskimi igłami.

Świerk tej odmiany praktycznie nie kwitnie. Jednocześnie zachowuje swoje właściwości dekoracyjne przez cały rok dzięki puszystym igłom. Zaletą kultury jest jej powolny wzrost. Na początkowym etapie świerk rośnie o 2-5 centymetrów w ciągu roku.

W wieku 6-7 lat tempo wzrostu wzrasta i wynosi 15 centymetrów. W wieku 10 lat świerk dorasta do 70-150 centymetrów wysokości. W tym samym czasie średnica jego korony sięga 35-80 centymetrów. Od 15 roku życia świerk rozwija się wolniej. Przez rok rośnie maksymalnie o 1-3 centymetry.

Ustalenie maksymalnej długości życia rośliny jest dość trudne, ponieważ odmiana jest stosunkowo młoda. Po 30 latach kultura osiąga 2-3 metry. Średnica korony wynosi 1,5 metra. Wskaźniki te muszą być brane pod uwagę podczas projektowania witryny.

Gdzie rośnie

Świerk niebieskoszary Sanders ma puszystą niebieską koronę i jest uważany za bardzo mało wymagający w pielęgnacji. Dlatego ta kanadyjska odmiana stała się powszechna w Europie. W Rosji pojawił się stosunkowo niedawno, ale zdołał zdobyć dużą popularność. Charakterystyczne cechy tej rośliny to:

• wysoki stopień odporności na mróz - drzewo wytrzymuje temperatury nawet do -40 stopni;
• odporny na oparzenia słoneczne;
• powolny wzrost;
• odporność na choroby.

Zasady wejścia na pokład

Aby posadzić świerk kłujący Sanders, musisz wybrać odpowiednią sadzonkę. Najlepiej kupować materiał do sadzenia w wyspecjalizowanych szkółkach. Sprzedawany jest w specjalnych pojemnikach wraz z glebą, która zawiera dużą ilość nawozu.

Po zakupie kulturę sadzi się wraz z podłożem w ziemi. Dzięki temu lepiej dopasowuje się do nowych warunków. Jeśli po przesadzeniu świerk zaczyna zrzucać igły, oznacza to, że gleba w doniczce została przesuszona. Regularne podlewanie upraw pomoże poradzić sobie z problemem. Dzięki temu igły będą mogły stopniowo wracać do normalnego stanu.

Nie jest konieczne kupowanie dodatkowego nawozu do sadzenia. Kupując sadzonkę na własną rękę, powinieneś preferować kulturę, która nie ma oznak ataków szkodników. Ważne jest, aby unikać drzew z dotkniętymi gałęziami lub pniem. System korzeniowy świerka również powinien być dobrze rozwinięty i mieć kremowo-biały kolor.

Kiedy to zrobić

Jeśli świerk niebieski Glauka Sanders był sprzedawany w pojemniku, sadzenie można przeprowadzić o każdej porze roku. Kupując sadzonkę z niezabezpieczonymi korzeniami, należy ją natychmiast umieścić w zacierze glinianym, składającym się z wody, gliny i próchnicy. Korzenie należy zanurzyć w kompozycji, posypać trocinami i umieścić w torbie lub zawinąć w płótno.

Dzięki temu wydarzeniu możliwe będzie zabezpieczenie systemu korzeniowego przed wysychaniem przez tydzień. Przed sadzeniem starą glinkę należy zmyć, a system korzeniowy zanurzyć w tej samej kompozycji gliny, jednak należy do niej dodać stymulator wzrostu.Następnie mówcę należy trochę wysuszyć na świeżym powietrzu i można przystąpić do sadzenia upraw.

Prace sadzenia jodeł z otwartymi korzeniami prowadzone są z uwzględnieniem klimatu regionu:

• w regionach centralnych należy to zrobić pod koniec września;
• na północy warto sadzić świerki na początku maja.

Wiosną zaleca się sadzenie roślin w pojemnikach, ale w razie potrzeby można to zrobić w innych porach roku. Ponieważ świerk jest uważany za bardzo mrozoodporny, można go sadzić nawet zimą.

Przygotowanie i sadzenie dołków

Aby uzyskać świerk o pożądanej wysokości, wgłębienie na sadzenie musi wynosić co najmniej 70 centymetrów. Co więcej, jego średnica sięga 60 centymetrów. Na dole należy zapewnić warstwę drenażową o długości 20 centymetrów. Powinien zawierać keramzyt lub pokruszoną czerwoną cegłę.Kompozycję odżywczą należy przygotować z ziemi sodowej, próchnicy, kwaśnego torfu, piasku i gliny. Do podłoża należy dodać 150 gramów Nitroammofoski.

Najpierw napełnij otwór w 2/3 kompozycją odżywczą, napełnij wodą i pozostaw na co najmniej 2 tygodnie. Do sadzenia świerka kanadyjskiego zaleca się wykonanie następujących czynności:

1. Wyciągnij część ziemi z wnęki.
2. Ustaw na środku drzewa. Ważne jest, aby upewnić się, że jego szyjka korzeniowa jest równo z ziemią.
3. Posyp system korzeniowy ziemią i ubij go.
4. Sprawdź, czy szyjka korzeniowa jest na swoim miejscu.
5. Wykonaj wałek wzdłuż obwodu korony. Aby to zrobić, użyj pozostałej gleby.
6. Obficie podlewaj roślinę. Ważne jest, aby woda dotarła do krawędzi wałka i wsiąkła w nią.
7. Ściółkuj glebę pod sadzonką korą sosnową lub kwaśnym torfem.

Jak dbać

Aby świerk błękitny Sanders zachował swój efekt dekoracyjny, należy go odpowiednio pielęgnować. Powinno być wyczerpujące.

Woda i nawozić

Po posadzeniu świerka ważne jest, aby gleba pod nim była wystarczająco wilgotna i nie wysychała. Następnie można zmniejszyć liczbę podlewania. Kultura jest w stanie wytrzymać krótkie podlewanie gleby, jednak przy stałej stagnacji wilgoci istnieje ryzyko śmierci roślin. Ważne jest również, aby nie zamoczyć szyjki korzeniowej. W czasie upałów świerk kłujący Sanders wymaga cotygodniowego podlewania.

Roślina jest bardzo wrażliwa na niedobór wilgoci w powietrzu. Dlatego tak ważne jest systematyczne skrapianie korony. W czasie upałów zabieg ten należy wykonać wcześnie rano lub wieczorem.

Do 10 lat świerk tej odmiany musi być karmiony.Najlepiej stosować specjalne preparaty sezonowe do upraw iglastych. Mają zrównoważony skład i zawierają wszystkie ważne dla kultury elementy. Karmienie wiosenne zawiera dużo azotu, podczas gdy jesienne to głównie potas i fosfor.

Nawożenie dolistne ma niemałe znaczenie. Najlepiej stosować substancje w formie chelatowanej, naprzemiennie z Cyrkonem i Epinem. Od drugiej połowy lata warto również stosować siarczan magnezu.

Zwalczanie chwastów

Roślina nie rozwija się dobrze w gęstej glebie darniowej. Dlatego tak ważne jest regularne spulchnianie gleby i usuwanie chwastów z kręgu pnia. Dzięki temu możliwe będzie zwiększenie nasycenia systemu korzeniowego powietrzem. Odparowanie nadmiaru wilgoci zapobiegnie zaleganiu wody i gniciu korzeni.

Przycinanie i przygotowanie na zimną pogodę

W młodym wieku kanadyjski świerk kłujący Sanders ma symetryczną koronę, która nie wymaga cięcia formującego.Po pewnym czasie traci swój idealny kształt, ale nadal zachowuje swoje walory dekoracyjne. Świerk normalnie postrzega strzyżenie, ale jest ono przeprowadzane tylko wtedy, gdy pomysł na projekt wymaga idealnej symetrii rośliny.

Przycinanie sanitarne może być trudne. Wewnątrz korony jest wiele gałęzi. Po opadnięciu igieł szybko wysychają. Aby usunąć takie pędy, musisz odsunąć gęste gałęzie gęsto pokryte igłami. To zajmuje wiele czasu. Dlatego zamiast przycinania sanitarnego przeprowadza się czyszczenie.

Na zimę nie można pokryć świerka kanadyjskiego. Dojrzałe rośliny wytrzymują mrozy do -40 stopni. Jednak młode sadzonki można przykryć świerkowymi gałęziami, aby chronić je przed silnymi mrozami i wiatrami. Odwilż i silny mróz mogą uszkodzić młodą sadzonkę.

Jak rozmnażać drzewo

Świerk kanadyjski rozmnaża się wegetatywnie. Sadzonki z trudem zapuszczają korzenie. Aby to zrobić, musisz zachować określone parametry temperatury i wilgotności. Jednak nawet w tym przypadku nie cały materiał do sadzenia się zakorzenia.

Sadzonki powinny być zrobione na wiosnę. Zaleca się zbieranie materiału do sadzenia ze zdrewniałych pędów środkowej części korony. Jednocześnie warto odseparować wraz z piętą sadzonki mierzące 10-12 centymetrów. Podłoże do sadzenia powinno zawierać perlit lub piasek. Dopuszczalne jest również użycie mieszanki torfowo-piaskowej.

Cięcie należy oczyścić od spodu igieł i zanurzyć na kilka godzin w stymulatorze wzrostu. Następnie zaleca się zanurzenie go na 2-3 centymetry w wilgotnym podłożu. Następnie pojemnik należy przykryć torbą. W warunkach przemysłowych stosuje się specjalne instalacje do zamgławiania.

Szklarnię należy przechowywać w chłodnym miejscu i regularnie podlewać. Ważne jest, aby unikać wysychania gleby, ponieważ doprowadzi to do śmierci sadzonek. Zaleganie wody może również prowadzić do śmierci materiału sadzeniowego.

Ukorzenienie sadzonek świerka zajmuje kilka miesięcy lub rok. Zaleca się sadzenie ich na stałe tylko w przypadku występowania korzeni bocznych.

Główne szkodniki świerka

Zgodnie z opisem, świerk kanadyjski może cierpieć na przędziorków. Atakują roślinę, gdy naruszony jest reżim wilgotności. Aby chronić roślinę przed pasożytami, w upale konieczne jest podlewanie uprawy przez koronę.

Gdy na świerku pojawi się pajęczyna, należy ją posypać naparem z czosnku, pyłu tytoniowego lub skórki cebuli. Jeśli metody ludowe nie dają pożądanego efektu, warto zastosować systemowe insektycydy – Aktar, Aktellik, Fufanon.

Zastosowanie w projektowaniu

Sanders Blue jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Kultura świetnie wygląda w ogrodach skalnych, skalniakach, klombach. Można ją sadzić w pobliżu wrzosów i innych roślin iglastych. Roślina świetnie prezentuje się również w pojemnikach.

Świerk kłujący Sanders ma doskonałe właściwości dekoracyjne, dlatego jest często używany do ozdabiania działek ogrodowych. Aby kultura rozwijała się normalnie, należy o nią odpowiednio dbać.

Zalecane