Spruce Royal Blue: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Wielkie rośliny iglaste są doskonałą ozdobą parków i wiejskich domów. Szczególnie popularne są wysokie odmiany z puszystymi niebieskimi igłami. Jedną z tych upraw jest świerk Royal Blue. Wygląda dość efektownie i idealnie pasuje do różnorodnych kompozycji. Aby roślina rozwijała się normalnie i zachowała swój efekt dekoracyjny, musi być odpowiednio pielęgnowana.

Świerkowy wygląd

Royal Blue Świerk to wiecznie zielone drzewo iglaste o długim cyklu życia.Jest uważana za wysoką kulturę, która ma silne pionowe pędy. Tworzą zgrabne poziomy. Ponadto kultura ma regularną koronę w kształcie stożka.

Roślina charakteryzuje się gęstymi i kolczastymi igłami oraz systemem korzeniowym. Niezwykłą cechą kultury jest niebieski odcień igieł, który zawiera srebrzyste nuty. Igły są puszyste i szorstkie. Jednocześnie wygląda jak solidne płótno.

Długość igieł wynosi 2-3 centymetry. Odmiana charakteryzuje się powolnym rozwojem. Roczny wzrost nie przekracza 8-15 centymetrów. W wieku 10 lat roślina iglasta osiąga 4,5-5 metrów. Średnica korony to około 3 metry.

Do zalet tej odmiany należą:

1. Dobra adaptacja do warunków miejskich. Świerk nie boi się spalin, dymu, kurzu i innych czynników.
2. Odporny na mróz. Drzewo jest w stanie wytrzymać temperatury nawet do -35 stopni.
3. Prosta technika uprawy. Mimo imponujących rozmiarów kultury nietrudno o nią dbać.
4. Gęsta tekstura igły. Zapobiega to brzydkim lukom w drzewie.
5. Odporny na działanie promieni słonecznych. Pod ich wpływem kolor igieł się nie zmienia.
6. Wszechstronność. Roślinę można wykorzystać na wiele sposobów w projektowaniu krajobrazu.

Wady kultury to:

• przedłużająca się nietolerancja suszy;
• niewystarczająco silna odporność;
• wysokie wymagania dotyczące struktury i cech jakościowych opatrunków.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że nasycenie kolorów zależy bezpośrednio od stopnia oświetlenia obszaru, na którym rośnie uprawa.

Jak wyglądają nierówności

Według opisu świerk Royal Blue charakteryzuje się ozdobnymi szyszkami o wielkości 6-10 centymetrów.Wyróżniają się zgrabnym owalnym kształtem i atrakcyjnym jasnobrązowym odcieniem. Szyszki powstają na końcach gałęzi. Dzięki temu możliwe jest podkreślenie ich poprawnej lokalizacji.

Popularne odmiany

Świerk kłujący nie jest jedyną odmianą świerka kłującego. Do najpopularniejszych kultur należą:

1. Hermann Naue to doskonała roślina ozdobna należąca do odmian karłowatych. Roślina ta stała się bardzo popularna ze względu na nietypowy kształt szyszek. Pojawiają się nawet na młodych pędach. Owoce początkowo mają czerwony odcień, później stają się brązowo-kremowe. Drzewo ma szaroniebieskie igły. Wielkość rośliny to 60 centymetrów długości i 80 centymetrów szerokości.
2. Niemetz - to popularna kultura karłowata, której wysokość nie przekracza 80 centymetrów. Świerk tego gatunku ma wyraźną koronę. Wynika to z faktu, że wierzchołki świerka charakteryzują się białym narostem. Dzięki temu kultura ma niezwykły wygląd.
3. Glauka Prostrata to rzadka odmiana. Dzięki swojemu nietypowemu kształtowi drzewko staje się prawdziwą ozdobą każdego ogrodu. Roślina jest uważana za niewymiarową. Dojrzałe rośliny nie przekraczają 1 metra wysokości. W tym przypadku średnica pnia wynosi około 1 metra.
4. Płczasta szarość - różne niebiesko-zielone igły i symetryczna trójkątna korona. Roślina osiąga znaczne rozmiary - 10-15 metrów wysokości. Średnica pnia wynosi 7 metrów. Ta odmiana jest często używana jako tasiemiec lub do sadzenia tablic. Znajduje się również wzdłuż ulic i alejek.
5. Płujące srebro - wysoce odporne na zanieczyszczenia powietrza. Ważną zaletą świerka jest dekoracja o każdej porze roku. Dorosła roślina osiąga średnio 20-25 metrów, ale zdarzają się też okazy do 40 metrów.
6. Erich Fram - uważana jest za jedną z najbardziej wymagających i światłolubnych odmian. Jednak kultura ta doskonale dostosowuje się do miejsc o zanieczyszczonym powietrzu.Niektóre gałęzie kultury mają kształt serpentyny i sięgają samej ziemi. Dorosłe drzewo osiąga wysokość 10 metrów.

Obszar wzrostu

Świerk tej odmiany rośnie najczęściej na wysokości 1,8-3 tys. m n.p.m. Występuje głównie w górach i na terenach podgórskich, w pobliżu rzek lub strumieni. Kultura preferuje wilgotną glebę. Świerk kłujący pochodzi z Ameryki Północnej. Tam jest najczęściej spotykana.

Jak prawidłowo sadzić

Świerk błękitny królewski zaleca się sadzić w ciepłym sezonie – od kwietnia do października. Drzewo preferuje miejsca nasłonecznione i dobrze wentylowane. Jednocześnie ważne jest, aby upewnić się, że nie ma porywistych wiatrów.

Efedra wymaga dobrze przepuszczalnej i luźnej gleby, która przepuszcza wystarczającą ilość wilgoci i powietrza. Ważne jest, aby ziemia nie była kwaśna.Odpowiednie opcje obejmują pożywne podłoże z piaskowca lub piasku i żwiru. Drzewo ma trudności z rozwojem w zbyt gęstej glebie.

Przed sadzeniem ważne jest, aby zrobić wgłębienie objętościowe. Na dnie należy ułożyć warstwę drenażową o wymiarach 15-20 centymetrów. Zaleca się również umieszczenie warstwy gleby zmieszanej z nawozem.

Sadzonka powinna być umieszczona w taki sposób, aby jej system korzeniowy się nie zacinał. Po posadzeniu kulturę należy obficie podlać i przykryć warstwą ściółki. Podczas sadzenia kilku roślin ważne jest, aby unikać zagęszczania grządek. Dlatego zaleca się zachowanie odstępu 3-4 metrów między drzewami iglastymi.

Opieka pooperacyjna

Pomimo znacznego rozmiaru kultury, technika uprawy świerka Royal Blue jest prosta. Roślinę zaleca się podlewać, odchwaszczać i rozluźniać na czas. Poprawia to oddychanie korzeni. Podczas uprawy roślin należy je na czas karmić i przycinać.Nie bez znaczenia jest zapobieganie patologiom i przygotowanie do zimy.

Świerk dobrze znosi przycinanie, które jest wymagane, gdy na roślinie pojawiają się suche, porażone lub uszkodzone pędy. Zaleca się przycinanie ich do podstawy. W tym przypadku łodygi są skracane do zdrowych tkanek. Zaleca się zaangażowanie w zapobieganie rozwojowi patologii i ataków owadów w okresie od maja do czerwca.

W marcu-kwietniu drzewo musi być chronione przed słońcem, które jest dla niego niebezpieczne. W tym celu zaleca się zacienienie rośliny lekką włókniną.

Świerk błękitny królewski jest uważany za bardzo wilgotną roślinę uprawną. Dlatego glebę należy systematycznie nawilżać. Zaleca się podlewanie młodych drzew w odstępach 7-10 dni. Dojrzałe rośliny należy nawilżać, gdy ziemia wysycha. Zaleca się zwiększenie ilości nawadniania przy suchej pogodzie.

Wielu ogrodników zaleca łączenie podlewania z opryskiwaniem korony. Ta procedura jest bardzo korzystna podczas suszy. Podlewanie rośliny jest zwykle wymagane od końca czerwca do września.

Jako opatrunek wierzchni warto zastosować specjalne preparaty, które przeznaczone są dla wieloletnich iglaków. Surowo zabrania się nawożenia świerka produktami na bazie azotu. Również w tym celu zabrania się używania obornika i próchnicy. Roślinę warto karmić 2 razy w sezonie. Zaleca się to robić wiosną i jesienią.

Roślina wieloletnia Royal Blue ma wysoki stopień mrozoodporności. Dlatego dobrze znosi ostre i przedłużające się zimy. Aby roślina lepiej znosiła zimno, pod koniec jesieni wymagane jest przycinanie sanitarne. Równie ważne jest ściółkowanie kręgu pnia. Również w przypadku porywistych wiatrów lub obfitych opadów śniegu warto naprawić dolne kondygnacje gałęzi. Można to zrobić za pomocą liny lub wstążki. Dodatkowo należy izolować tylko młode drzewa.

Zwalczanie szkodników

Świerk błękitny królewski ma silny układ odpornościowy, który chroni roślinę przed wieloma powszechnymi infekcjami.Jednak w przypadku naruszenia zaleceń agrotechnicznych świerk może ucierpieć. Schutte jest uważany za najniebezpieczniejszą chorobę dla kultury. Spośród pasożytów roślina jest często atakowana przez przędziorków i hermes.

Aby uniknąć rozwoju patologii i chronić uprawę przed szkodnikami, zaleca się dokładne zbadanie drzewa. Jeśli to konieczne, dotknięte obszary należy usunąć. Do zwalczania chorób stosuje się fungicydy. Środki owadobójcze pomagają radzić sobie ze szkodnikami.

Metody reprodukcji

Świerk kłujący można rozmnażać na wiele sposobów - przez nasiona, sadzonki lub sadzonki. W pierwszym przypadku zaleca się zebrać nasiona z szyszek, umieścić je w mokrym piasku i wstawić do lodówki do wiosny. Wraz z nadejściem ciepła zaleca się traktowanie ziaren nadmanganianem potasu i sadzenie w podłożu z torfu i gleby ogrodowej. Młode drzewa sadzi się na stałe dopiero w trzecim roku.

Do sadzonek zaleca się stosowanie pędów z wierzchołka korony. Powinny być zbierane wiosną. W takim przypadku musisz wykonać następujące czynności:

• oczyść łodygę igieł;
• namoczyć w roztworze nadmanganianu potasu;
• włóż gałąź do mieszanki ziemi i piasku;
• obficie polej łodygę i przykryj jutą.

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania świerka są gotowe sadzonki. Zastosowanie tej metody pomaga uzyskać pełnowartościową roślinę w krótkim czasie.

Aplikacja

Kultura świetnie prezentuje się jako akcent i w mieszanych kompozycjach. Świerk kłujący często sadzi się wzdłuż alejek i żywopłotów. Dopuszcza się stosowanie go do projektowania skalniaków i ogrodów skalnych. Roślina świetnie wygląda z innymi roślinami iglastymi i liściastymi.

Świerk błękitny królewski to popularna roślina, która doskonale nadaje się do dekoracji każdego podwórka. Aby roślina zachowała swój efekt dekoracyjny, ważne jest przestrzeganie zasad techniki rolniczej.

Zalecane