Śliwka: sadzenie i pielęgnacja w regionie Leningradu, którą odmianę wybrać

Obwód Leningradzki to region naszego kraju o zimnym, zmiennym klimacie. Można tu uprawiać sady, ważne jest dobranie odpowiednich odmian i rodzajów drzew owocowych. Śliwka to drzewo pestkowe przystosowane do warunków pogodowych regionów północnych. Aby uzyskać przyzwoite zbiory, musisz znać niuanse uprawy śliwek w regionie Leningradu: system sadzenia, odmiany strefowe i zasady opieki nad sadami śliwkowymi na północy.

Trudności w uprawie śliwek w obwodzie leningradzkim

Region północno-zachodni ma specyficzny klimat i specyficzne gleby.Z drzew owocowych na terenie regionu Leningradu wyrastają tylko odporne na zimno odmiany strefowe. Praca hodowców trwa i co roku powstają nowe ulepszone gatunki śliwek.

Najlepsze odmiany odpowiednie dla regionu

Wiele odmian zostało wyhodowanych dla regionu Leningradu. Te same odmiany doskonale zakorzeniają się na Uralu w regionie Wołgi, są odporne na ekstremalne temperatury, przedłużone przeziębienia i zimotrwałość. Najlepsze odmiany śliwek dla regionu Leningradu są popularne wśród ogrodników w innych regionach.

Żółty Oczakowski

Pyszna odmiana śliwki o wysokich wymaganiach pielęgnacyjnych. Plon jest przeciętny, słabo znosi mrozy i zmiany temperatury, preferuje klimat południowy. Owoce mają skłonność do pękania i opadania przy wietrznej pogodzie. W celach komercyjnych nie uprawia się żółci Ochakov, kultura wymaga zapylenia z sąsiednich śliw.Owoce nie co roku.

Pomimo wszystkich swoich niedociągnięć, żółty Oczakowski zakochał się w ogrodnikach z regionu Leningradu ze względu na niezwykły soczysty słodki smak dojrzałych owoców, drzewa są łatwo rozmnażane przez sadzonki.

Kocholnictwo Renklod

Odmiana sprawdzona od dziesięcioleci, która nie straciła popularności wśród ogrodników w obwodzie leningradzkim. Stworzył kołchoz renklod Iwan Władimirowicz Miczurin, krzyżując tarninę (dzika śliwka) z zielonym renklodem. W rezultacie śliwka odziedziczyła doskonałą mrozoodporność i odporność na wahania temperatury.

Stabilne plony i wczesny rozwój to cechy charakterystyczne kołchozu Renklod. Jedyną wadą jest zrzucanie owoców, gdy śliwka jest przejrzała.

Prezent dla Sankt Petersburga

Hybrydowa śliwka wiśniowa, przeznaczona do uprawy w regionie Leningradu pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Spośród genetycznych zalet Daru dla Petersburga wyróżnia się wysokie plony, odporność na choroby i mrozoodporność.Drzewo jest w stanie szybko odzyskać siły po uszkodzeniach mechanicznych.

Główną wadą jest brak możliwości samozapylenia.

Etiuda

Ulepszona średnio-wczesna odmiana śliwy, charakteryzująca się podwyższoną zimotrwałością. Pierwsze zbiory sadu śliwkowego przyniosą młode sadzonki w czwartym roku życia. Badania dotyczą samopłodnych odmian drzew owocowych.

Przeznaczenie tej odmiany jest stołowe, doskonałe do uprawy na działkach osobistych. Nie wymaga specjalnych dodatkowych schronień zimą. Odporny na choroby grzybowe i szkodniki.

Czerwone wczesne dojrzewanie

Uprawiany w regionie Leningradu od późnych lat czterdziestych. Wczesna dojrzewająca czerwień - piękna odmiana śliw, małe zadbane drzewo zdobi krajobraz osobistych działek. Wytrzymuje mrozy do -38 ^{С, odmiana jest samopłodna, bezpretensjonalna, odpowiednio toleruje zarówno suszę, jak i podlewanie gleby.}

Okrągła runda dojrzewania

Odmiana należy do selekcji Leningrad i została wyhodowana specjalnie dla tego regionu. Zaletami wczesnej rundy dojrzewania są wczesna dojrzałość, wysokie walory smakowe dojrzałych owoców. Wytrzymałość na mrozy i zmiany temperatury jest przeciętna, w ostre zimy drzewa mogą całkowicie przemarznąć. Towarzysze wymagane do zapylania, Wczesna dojrzewająca kulista odmiana samopłodna.

Emma Lepperman

Śliwka z niemieckiej selekcji, popularna w krajach bałtyckich, w Polsce, gdzie uprawiana jest komercyjnie. Emma Lepperman dobrze zakorzeniła się w północno-zachodnim regionie naszego kraju, wymaga zapylenia krzyżowego i ma wysokie plony. Niuans opieki - drzewa wymagają systematycznego przycinania. Na Zachodzie odmiana uważana jest za jedną z najbardziej dochodowych.

Edynburg

Wysoce plenna angielska, odporna na zimę odmiana śliwki kolumnowej. Drzewo jest genetycznie odporne na klasterosporię, samopłodne. Smak dojrzałych owoców jest słodko-kwaśny. Nadaje się do uprawy w regionie Leningradu.

Sen Orłowska

Przedstawiciel selekcji Dalekiego Wschodu - chińska śliwka ogrodowa. Młode sadzonki owocują w trzecim roku życia. Odmiana częściowo samopłodna, mrozoodporna, odporna na suszę. Wady to stopniowe mielenie owoców.

Popularna nazwa snu Oryola to trzy kwiaty, ze względu na cechy kwitnących śliw.

Piękno Wołgi

Odmiana selekcji Samara, uprawiana wszędzie: w centralnej Rosji, regionie Wołgi, regionie Leningradu i innych regionach. Największy plon można osiągnąć w południowych regionach uprawy, drzewo jest ciepłolubne, wymagające oświetlenia. Dobrze znosi suszę, daje dobre zbiory. Śliwka jest najbardziej podatna na mróz podczas kwitnienia.

W przypadku nadmiernej wilgoci owoce pękają, a trwałość świeżej uprawy jest ograniczona.

Alyonuszka

Chińska śliwka Wybór Oryol. Zimotrwalosc rośliny jest przeciętna, ale drzewa są w stanie tolerować wahania temperatury wiosną i jesienią. Plon jest niewielki, ale drzewo owocuje co roku. Odmiana genetycznie odporna na plamienie perforowane i moniliozę.

Wady Alyonushki obejmują predyspozycje drzew do pokonania mszyc.

Zasady wejścia na pokład

Obwód Leningradzki to najbardziej wysunięty na północ region naszego kraju, w którym można uprawiać sady owoców pestkowych.

Zaleca się sadzenie młodych sadzonek wczesną wiosną. Prace przygotowawcze są przeprowadzane z wyprzedzeniem:

• Wybierz słoneczne miejsce bez przeciągów.
• Gleba jest ostrożnie wykopywana w promieniu jednego metra przy szerokości otworu 90 centymetrów.
• Wykop dołek o głębokości 60 centymetrów i zastosuj mineralno-organiczny kompleks nawozów.

Mieszanka humusu, torfu, piasku i popiołu drzewnego, zmieszana w równych proporcjach, jest dodawana jako górny opatrunek, można dodać garść mocznika.

Następnie zacznij sadzić sadzonki. Schemat sadzenia dla różnych odmian śliwek będzie się różnić: od 1,5 metra między roślinami do 3 metrów. Odległość między rzędami w sadzie będzie wynosić 5-6 metrów.

Korzenie młodego drzewa należy ostrożnie rozłożyć i docisnąć ręcznie, otwór równomiernie zasypać ziemią i sprasować, następnie podlać śliwkę, a koło pnia ściółkować. Możesz użyć trocin lub świeżo skoszonej trawy.

Uwaga! W przypadku niektórych odmian śliwek można zastosować dodatkową podporę w postaci kołka umieszczonego po stronie północnej w odległości 15-20 centymetrów od pnia drzewa.

Cechy opieki

Utrzymanie sadu obejmuje:

• System nawadniania.
• Regularne karmienie.
• Przetwarzanie z chorób i szkodników.
• Przycinanie gałęzi (dla niektórych odmian).

Większość odmian śliwek nie lubi nadmiernej wilgoci i łatwo toleruje suszę. Ale przedłużone suszenie gleby może wpłynąć na smak owoców i zdrowie samej rośliny. W przypadku upałów przez dłuższy czas zaleca się podlewanie plantacji owoców w ilości 50 litrów wody na roślinę.

Uwaga: Po wyglądzie owoców można określić poziom nawilżenia gleby: jeśli owoce są popękane, śliwka nie ma wilgoci, jeśli drzewo aktywnie zmienia kolor na żółte liście i wierzchołek obumiera, a następnie zastój wody w korzeniach może tworzyć rośliny.

Nadmiar wilgoci jest szczególnie szkodliwy dla roślin w okresie wegetacji, z dużą ilością deszczu w tym okresie, w kręgu pnia wykonane są specjalne rowki odprowadzające wilgoć.

Z nawozów śliwka potrzebuje górnego opatrunku z fosforem, azotem i potasem. Superfosfat lub mocznik zmieszany z nawozami organicznymi to niezbędne składniki odżywcze drzew na różnych etapach wzrostu.

Pielęgnując nasadzenia śliwek, należy zwracać uwagę na niuanse poszczególnych odmian: niektóre drzewa potrzebują towarzyszy do zapylania, przycinania lub dodatkowych schronień na zimę.

Pierwsze przycinanie śliwek odbywa się wczesną wiosną, takie przerzedzanie nazywa się sanitarnym. Głównym zadaniem jest usuwanie uszkodzonych przez mróz, chorych gałęzi. Latem usuwa się pędy korzeni śliwy, nabierając siły z drzewa. Miejsca ściętych gałęzi są pokryte smołą ogrodową lub gliną.

Choroby i szkodniki

W regionie Leningradu sady śliwkowe są podatne na następujące choroby i szkodniki:

1. Monilioza. Choroba grzybicza, która atakuje kwiaty, pąki, gałęzie i pnie śliwek. Na korze drzew tworzą się szare narośla, pędy brązowieją, wyglądają na spalone, liście czernieją i opadają.
2. Tworzenie się gumy na pniach i gałęziach roślin. Owoce mogą ulec zakażeniu. Na śliwkach pojawiają się osobliwe, zaschnięte kropelki, przypominające żywicę.
3. Rdza to choroba grzybicza, która objawia się brązowymi plamami z żółtą obwódką, roślina traci siłę, wzrost spowalnia.
4. Alusterosporiasis lub perforowane plamienie - owoce śliwki są usiane czarno-szarymi plamami, z czasem na drzewach zaczyna się choroba dziąseł.
5. Mszyce to pasożytnicze owady, które żyją z drzew i żywią się ich sokami. Kolonie są w stanie całkowicie zniszczyć uprawę.
6. Roztocze - żyje na liściach drzew, żywi się sokami drzew. Dotknięte liście żółkną i odpadają, wszystkie procesy metaboliczne zostają zawieszone.

Insektycydy służą do zwalczania szkodników owadzich: Aktellik, Aktofit, Iskra, Aktara. Przeciw chorobom grzybiczym przeprowadza się zabiegi fungicydowe, uszkodzone części są usuwane i palone.

W celu uzyskania lepszej odporności drzew owocowych na choroby, zaleca się wybór strefowych, genetycznie odpornych odmian na infekcje śliwy.

W celu zapobiegania infekcjom zaleca się wybielanie pni wapnem w odległości 1,5 metra od korzenia rośliny.

Nie stosuj insektycydów i fungicydów w okresie owocowania. Owoce nie będą jadalne. Główne etapy przetwarzania: wczesna wiosna (okres zawiązywania pąków), zawiązywanie pąków, kwitnienie, obróbka jesienna (po owocowaniu).

Obwód Leningradzki to region północny o zmiennym klimacie, ale można tu uprawiać sady. Przy uprawie śliwek ogrodnicy muszą systematycznie dbać o rośliny, wybierać dostępne, sprawdzone, strefowe odmiany oraz opryskiwać drzewa przed szkodnikami i chorobami. Niektóre odmiany śliwek potrzebują dodatkowych schronień na zimę.

Zalecane