Ziemniaki Uladar: opis i charakterystyka odmiany, recenzje letnich mieszkańców ze zdjęciami

W dzisiejszych czasach większość ogrodników preferuje wczesne odmiany ziemniaków, które charakteryzują się wysokim odsetkiem plonów. Ziemniaki Uladar należą do kategorii wczesnej. Odmiana została wyhodowana i uprawiana na terenie Białorusi, co wskazuje na jakość i uzasadnioną popularność wśród ogrodników. Następnie rozważ jego cechy i cechy, metody uprawy i przechowywania, a także zalety gatunku.

Opis odmiany

Ta odmiana została wyhodowana przez białoruskich naukowców przez skrzyżowanie dwóch rodzajów ziemniaków: Kola i Żywica. Odmiana jest stosunkowo młoda i kilka lat temu zyska szerokie uznanie i zastosowanie.Nadaje się do uprawy na różnych rodzajach gleby, ale najlepszy efekt daje sadzenie na glebie średnioziarnistej.

Roślina jest średniej wielkości krzewem, osiągającym wysokość 55-65 centymetrów. Łodyga jest półprosta i cienka. Liście zielone, z lekkimi pofałdowaniami na brzegach. Kwiatostany o fioletowych odcieniach, czasem z domieszką czerwieni.

Bulwy wyglądają tak:

• Owalny, owalny kształt korzenia.
• Skórka jest cienka, w żółtych odcieniach.
• Miąższ o jasnożółtym odcieniu, ciemnieje po obróbce cieplnej.
• Oczy rośliny okopowej są małe i niepozorne.
• Masa bulw waha się między 90-180 g.

Odmiana ziemniaka Uladar ma wczesne zbiory. Już 45-50 dni po posadzeniu zbierane są pierwsze owoce. Okres wegetacji sięga 65-75 dni.

Wzrost

Przed sadzeniem ziemniaki są najpierw kiełkowane. Aby to zrobić, najpierw przygotowane bulwy myje się wodą. Następnie pozostawia się je w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze 13-16 ˚С. Po 2-2,5 tygodniach, gdy tylko pojawią się kiełki, przystąp do sadzenia.

Ziemniaki sadzi się w glebie wstępnie nawożonej kompostem, której temperatura wynosi około 11˚С.

Główna zasada dobrych zbiorów: ta odmiana ziemniaka wymaga regularnego i częstego nawożenia minerałami. Przestrzeganie tej zasady prowadzi do wzrostu liczby owoców w każdym krzaku.

Proces sadzenia polega na wykopaniu dołków o odpowiedniej głębokości w granicach 5-9 centymetrów. Minimalna odległość między nimi to 30-35 centymetrów. Jeśli ziemia jest zbyt sucha, dziury pogłębiają się o 8-10 centymetrów. Wcześniej przygotowane i kiełkujące bulwy sadzi się kiełkami do góry, a następnie posypuje nawożoną kompostem glebą.

Cechy opieki

Odmiana Uladar ma pewne cechy, takie jak potrzeba dużej ilości tlenu po posadzeniu. Dlatego orkę przeprowadza się po wypuszczeniu pierwszych pędów. Należy to robić bardzo ostrożnie, aby nie zaszkodzić rosnącym ziemniakom.

Okresowo odchwaszczaj glebę, pozbywając się chwastów. Innym sposobem na nasycenie krzewów tlenem jest przeniesienie ziemi do łodyg za pomocą specjalnych narzędzi ogrodniczych.

Uladar jest odporny na okresy suszy i nie wymaga częstego podlewania. Podlewa się ją bezpośrednio po posadzeniu oraz podczas całego procesu dojrzewania w odstępach 2-2,5 tygodnia. Wodę najlepiej wlewać między grządki, ponieważ może zmyć glebę przykorzeniową, a tym samym zaszkodzić dalszemu dojrzewaniu rośliny.

Brak wilgoci w roślinie szybko wpływa na jej wygląd: liście zwijają się, a łodyga więdnie i pochyla się w kierunku ziemi.

Jeżeli zewnętrzne oznaki nie wskazują na problem, to suchość gleby jest sprawdzana inną metodą - ziemia u korzeni ziemniaka jest wykopywana i oceniany jest stan owocu. Jeśli bulwy się skurczyły, a korzeni jest niewiele lub praktycznie nie ma ich wcale, roślina pilnie potrzebuje podlewania.

Opryskiwanie roślin specjalnymi preparatami przeciwko szkodnikom, głównie ze stonki ziemniaczanej, ma duże znaczenie w pielęgnacji, ponieważ ten typ ziemniaka jest często atakowany przez szkodniki. Opryskiwanie przeprowadza się co najmniej 2-4 razy w sezonie, a jego stan musi być dokładnie monitorowany.

Wady i zalety

Ziemniaki odmiany Uladar mają wiele zalet:

• Główną zaletą odmiany białoruskiej jest duży procent plonu. Jeśli zastosujesz się do wszystkich powyższych zaleceń dotyczących sadzenia i późniejszej pielęgnacji, uprawiane ziemniaki plonują dwa razy w sezonie.
• Rośnie w prawie każdym typie gleby i nie jest również zbytnio dotknięty zmianami klimatycznymi.
• Odporny na popularne choroby i większość szkodników.
• Ten rodzaj ziemniaka należy do odmiany stołowej, więc ogrodnicy cenią go za doskonały smak i różne opcje gotowania. Świetne do gotowania, smażenia i robienia frytek.
• Prawie 95% zbiorów zostaje zaoszczędzonych.

Największą wadą tej odmiany ziemniaka jest skłonność do występowania rizoktoniozy i sadzenia stonki ziemniaczanej.

Szkodniki i choroby

Odmiana Uladar nie jest podatna na raka ziemniaka. Istnieje odporność na wirusy różnego pochodzenia, mątwik mozaikowy i ziemniaczany.

Zauważono niewielką tendencję do zwijania się i gnicia liści.

Spośród wszystkich szkodników głównym wrogiem gatunku jest stonka ziemniaczana. W połowie dojrzewania liczba owadów dramatycznie wzrasta i istnieje pilna potrzeba pozbycia się ich za pomocą leków.

Ze względu na te cechy Uladar cieszy się dużym zainteresowaniem wśród ogrodników i przedsiębiorców zajmujących się uprawą na małą i dużą skalę.

Zbiór i przechowywanie plonów

Biorąc pod uwagę powyższy opis, zbiory odbywają się dwa razy w sezonie. Zasadniczo pierwsze kopanie młodych ziemniaków przypada na początek lata - czerwiec, drugie na sierpień - wrzesień. Zdolność do dwukrotnego zbioru zależy w dużej mierze od gleby, w której uprawiany jest Uladar i odpowiedniej pielęgnacji, aby uniknąć uszkodzenia owoców.

Wykop ją w momencie, gdy liście i sama roślina uschną, a łodyga jest nadal zielona. W tym okresie roślina okopowa idealnie nadaje się do dalszego użytkowania. Nie uschła jeszcze z braku składników odżywczych, rozmiar jest wystarczająco duży, a skórka nie zielenieje i nie żółknie od nadmiernej ekspozycji na słońce.

Po wykopaniu i zebraniu ziemniaków należy je obrać i pozostawić do wyschnięcia przed przechowywaniem w koszach i pudełkach do długotrwałego przechowywania. Po tym etapie należy go posortować: pozbyć się zgniłych i zepsutych, pozostawiając tylko odpowiednie owoce.

Ziemniaki są przechowywane przez długi czas i nie wymagają specjalnych warunków - tylko suche i ciemne pomieszczenie. Doskonale zachowuje swój smak i wygląd, dzięki czemu wykorzystywana jest do różnych potraw. Nie gotuje się miękko podczas gotowania i nie traci smaku po smażeniu.

Recenzje ogrodników

Ta cecha charakterystyczna białoruskiej odmiany nie może nie przyciągnąć dużej liczby zarówno ogrodników amatorów, jak i przedsiębiorców działających na dużą skalę. Zostaną przedstawione dalsze recenzje, po których będziesz mógł dokładnie zrozumieć, czy warto kupić tego ziemniaka, czy nie.

Elena, ogrodniczka od ponad 10 lat, pisze: „Po raz pierwszy byłam sceptycznie nastawiona do tak wielu zalet Uladara i tylko kilku wad. Ale zaryzykowała i nigdy się nie zawiodła. Naprawdę zbierałem dwa razy w sezonie, co jest dobrą wiadomością. A pod względem smaku zalicza się do najlepszych odmian stołowych. Na pewno zasadzę w przyszłości.”

Witalij relacjonuje: „Zdecydowałem się kupić tego ziemniaka wyłącznie na prośbę mojej żony. Po spełnieniu wszystkich zaleceń wylądowaliśmy tylko 7 rzędów, ale wynik nie trwał długo i przerósł moje najśmielsze oczekiwania. Zebraliśmy około 2 worków, więc polecam wszystkim zwrócić uwagę na tę odmianę. Nie pożałujesz.”

Zalecane