Rogersia: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, rodzaje i zasady uprawy

Rogersia zakochała się w hodowcach kwiatów za ich bujne liście i bezpretensjonalność. Egzotyczny gość nie potrzebuje obfitości światła słonecznego, rozkłada dywan z rzeźbionych liści w zacienionych zakamarkach, gdzie inne rośliny więdną bez jasnych promieni. Zastanów się, jak uprawiać Rogersię - wybór miejsca, sadzenie i pielęgnacja, a także wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu i metodach rozmnażania roślin.

Opis i funkcje

Ojczyzną Rogersii (Rodgersia) jest wschodnia część Azji, Himalaje. Jest to wieloletnia roślina zielna o długim korzeniu palowym. Roślina jest uprawiana ze względu na pięknie rzeźbione liście - na długich ogonkach, pierzaste lub dłoniaste, ze spiczastym końcem.W okresie wegetacji liście mogą zmieniać kolor. Kwiatostan - wiechy, kolor małych kwiatów - od białego do czerwonego. Krzew kwitnie 4-6 tygodni w połowie lata. Jasne kwiaty na tle dywanu z liści wyglądają elegancko i wzruszająco. Należy do rodziny Saxifrage.

Wyświetlenia

Znanych jest tylko kilka rodzajów Rogersia, różniących się kształtem i kolorem liści. Wszystkie z nich występują w naturze tylko na wschodzie kontynentu azjatyckiego.

Bzu Czarny

Naturalnie występujący w Chinach. Czarny bez Rogersia kwitnie białymi pachnącymi wiechami, osiągając wysokość 0,5-0,6 metra. Liście wyglądają jak zielone czarne jagody.

Liść kasztanowca

Liście tego typu Rogersia przypominają kasztanowca, krzew przy dobrej pielęgnacji może urosnąć ponad metr. Liście są ciemnozielone. Kasztanowiec Rogersia kwitnie w połowie lata z białymi, różowymi lub różowo-białymi wiechami.

Cirrus

Różowo-białe kwiatostany Rogersia pierzaste dorastają do 1,2 metra wysokości, długość wiechy - 30 centymetrów. Krótkie ogonki sprawiają, że liście przypominają palmy. Wiele odmian opiera się na Rogersia pinnata, wyróżnia je wysoka tolerancja na suszę.

Zatrzymaj się

Jeden z najbardziej dekoracyjnych rodzajów Rogersia - kolor liści zmienia się z brązowego na zielony, jesienią krzew staje się czerwony. Dorasta do 1,6 metra. Kwiaty w kremowych wiechach.

Nepalski

Nepalskie liście Rogersia leżą daleko od siebie na długich ogonkach, mają błyszczącą powierzchnię i spiczaste krawędzie. Kwiatostany są gęste, kolor płatków żółto-zielony.

Heinrici

Krzewy dorastają do 0,8 metra. Heinrici jest podgatunkiem Rogersia o liściach kasztanowca. Latem liście stają się jasnozielone, kolor kwiatów jest różowy, kremowy.

Odniesienie: ta piękna roślina wieloletnia została nazwana na cześć admirała Rogersa (Ameryka), którego ekspedycja odkryła w Chinach nieznaną roślinę o imponującym wyglądzie.

Popularne odmiany

Różnorodność odmian Rogers jest imponująca. Wiele odmian charakteryzuje się uderzającymi zmianami koloru liści w ciągu sezonu. Ci, którzy wierzą, że liście mogą być tylko zielone, również znajdą Rogersię w swoim guście.

Brązowy Paw

Bronze Peacock ma ustrukturyzowane liście, które zmieniają kolor z brązowo-brązowego na wiosnę do ciemnozielonego latem. Różowe kwiaty są zbierane w duże kwiatostany, dorastające do 1,2 metra.

Irlandzki brąz

Irish Bronze ma krzak o wysokości do metra i szerokości. Liście - do 50 centymetrów, na długich ogonkach. Kwitną brązowo-złoto, a następnie zmieniają kolor na zielony. Kwiaty zmieniają kolor z kremowego na biały.

Elegancja

Elegans różowo-białe kwiatostany dorastają do 1,2 metra, liście są fioletowe na początku sezonu wegetacyjnego, stopniowo zmieniając się w bogatą zieleń.

Ciemny poker

Dark Pokers kwitnie różowo-czerwonymi małymi kwiatami na wysokich szypułkach. Wzdłuż krawędzi zielonych liści znajduje się brązowo-różowa obwódka. Wytrzymuje mrozy do -29°, można sadzić w dowolnym regionie Rosji.

Superba

Wichy różowej odmiany Superba nie pozostawią nikogo obojętnym. Pomarszczone, efektownie ubarwione liście zmieniają kolor na brązowy jesienią, gdy Rogersia zanika.

Fajerwerki

Fioletowe kwiaty kwitną na przełomie czerwca i lipca. Przez cały sezon Rogersia cieszy oko dużymi, wykwintnymi liśćmi z fioletowym brzegiem.

Herkules

Odmiana Hercules wyróżnia się dużymi wyrazistymi liśćmi (50 cm długości). Na tle liści w kształcie lejka delikatnie wyglądają bladoróżowe długie wiechy kwiatostanów.

Biały

Duża roślina wieloletnia służy do tworzenia spektakularnego ogrodnictwa krajobrazowego. Białe kwiaty przez miesiąc zachwycają świeżością i pięknem na tle imponujących rozmiarów liści.

Chocolitowe Skrzydła

Popularna odmiana wśród tych, którzy kochają nie tylko zieleń na stronie. Podczas kwitnienia liście są brązowo-czekoladowe, zielone dopiero w kierunku kwitnienia. Szypułki z pąkami o czerwono-różowym odcieniu wznoszą się powyżej metra.

Brownlaub

Odmiana Braunlaub jest bezpretensjonalna, rośnie w cieniu i przyćmionym słońcu. Liście stają się zielone do czasu kwitnienia, początkowo mają kolor mlecznej czekolady. Kremowe kwiaty mają delikatny zapach.

Smaragd

Miłośnicy zielonych liści powinni wybrać odmianę Smaragd, która zadowoli wyrazisty szmaragdowy odcień krzewu przez cały sezon.

Pagoda

Kwiatostany odmiany Pagode przypominały hodowcom kultową budowlę, stąd nazwa Rogersia. Jedna z najwcześniej kwitnących odmian.

Rothlaub

Ta odmiana Rogersia słynie ze spektakularnego koloru liści. Uprawiane w pełnym słońcu liście pozostają przez cały sezon brązowobrązowe i czerwonawe. Krzewy rosnące w cieniu mają zielone liście. Kwiaty długo pozostają świeże, wiechy różowo-kremowe z wyraźnym aromatem.

Cherry Blausch

Efektowna bylina o różowo-wiśniowych kwiatach, która otwiera się pod koniec czerwca. Cherry Blush początkowo ma czekoladowe liście, które jesienią stopniowo zmieniają kolor na zielony i czerwony.

Dee Sean

Kwiatostany Rogersia Die Schone wznoszą się powyżej metra. Na tle wyrazistych dużych zielonych liści z wytłoczonymi żyłkami różowe kwiaty wyglądają jasno i świeżo.

Uprawa na zewnątrz

Rogersia jest uprawiana przez hodowców kwiatów w Europie i Ameryce, nasi miłośnicy egzotycznych roślin są mniej świadomi spektakularnej byliny. Bezpretensjonalność i niewymagająca nasłonecznienia pozwala na uprawę Rogersii w dowolnym regionie.

Wybór miejsca

Wybór miejsca do lądowania Rogersia należy traktować poważnie - krzew żyje długo, nie wymaga przeszczepu. Co wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca:

krzew lepiej rośnie i lepiej wygląda w zacienionych warunkach;
roślina ma potężny system korzeniowy, który stale rośnie, może niszczyć sąsiednie rośliny o słabszym korzeniu;
Krzewy dorastają do średnicy 1-1,2 metra, należy zapewnić odpowiednią przestrzeń;
na nisko położonych obszarach z wysokim poziomem wód gruntowych i częstymi kałużami korzeń Rogersia może gnić.

Różne odmiany zaleca się sadzić w pewnej odległości od siebie, ponieważ Rogers może być zapylany. Krzewy sadzi się w miejscach oświetlonych rozproszonymi promieniami słońca 1-3 godziny na dobę - między ogrodzeniem a budynkami, między krzewami a drzewami.

Wymagania dotyczące gleby

Rogersia wymaga lekkiej, przepuszczającej powietrze i przepuszczającej wilgoć gleby o neutralnej kwasowości. Ciężkie gleby gliniaste ułatwiają ulistnienie drzew, kompost, próchnicę. Miejsce do sadzenia jest wcześniej wykopywane, jeśli to konieczne, odtleniane wapnem i stosowane są złożone nawozy.

Czas

Rogersia dobrze się ukorzenia po posadzeniu wiosną i jesienią. O czym należy pamiętać przy wyborze daty:

Doświadczeni hodowcy kwiatów uważają, że Rogersia posadzona jesienią szybko rośnie wiosną. Ważne jest, aby nie sadzić krzewu zbyt późno, aby system korzeniowy miał czas na wzmocnienie się przed mrozem.
Podczas sadzenia na wiosnę musisz poczekać na stały upał - 5-10 ° w nocy w ciągu tygodnia.

Rogersia jest często wysadzana z doniczek razem z glebą, dzięki czemu roślina szybko i bezproblemowo się ukorzenia.

Wzór roślinny

Krzewy sadzi się w odległości 1,2-1,5 metra, starając się umieścić różne odmiany z dala od siebie. Dół jest przygotowywany z wyprzedzeniem, koncentrując się na wielkości sadzonki:

dno wyłożone jest warstwą drenażową - cegła łamana, kamyczki, piasek;
przygotowanie gleby do sadzenia - mieszanka kompostu, próchnicy, liści, żyznej gleby, wylać niewielką warstwę na drenaż;
usuń roślinę z doniczki wraz z ziemistą grudą lub wyprostuj korzenie otwartej sadzonki;
umieszczony w dole, pogłębiający się na 6-10 centymetrów, przykryty ziemią, lekko taranowany, podlewany.

Aby zatrzymać wilgoć, gleba w otworze korzeniowym jest ściółkowana materią organiczną - liśćmi, sianem, suchą trawą.

Opieka

Rogersia w cieniu skutecznie zmienia kolor liści, wygląda świeżo, daje wysokie szypułki z dużą ilością pachnących pąków. Aby krzew szybko rósł, należy przestrzegać zasad pielęgnacji zalecanych dla danej kultury.

Nawadnianie

Egzotyczna bylina uwielbia wilgoć, ale zarośnięte kłącze nie toleruje stojącej wody. Wybierając system nawadniania, kierują się cechami pogodowymi sezonu. W porze suchej podlewaj 2 razy w tygodniu. Jeśli pogoda jest deszczowa, sprawdź wilgotność gleby i dostosuj wzór nawadniania Rogersia.

Szczególnie ostrożnie wodne krzewy rosnące wzdłuż zbiorników wodnych i odbierające wilgoć z gleby. Przy nadmiarze wody wegetacja spowalnia z powodu gnicia korzeni.

Odniesienie: potężny korzeń Rogersia jest często odsłonięty podczas podlewania, należy natychmiast przykryć go warstwą żyznej gleby i organicznej ściółki, aby chronić go przed wysychaniem i uszkodzeniem.

Cięcie

Dekoracyjne przycinanie krzewów nie jest wymagane. Hodowcy kwiatów zalecają natychmiastowe wycięcie wysychających i blaknących liści, aby nie zepsuły wyglądu rośliny, a w przypadku chorób lub szkodników nie zainfekowały całego krzewu. Jeśli nasiona nie są potrzebne, suszące się łodygi kwiatowe są odcinane natychmiast po uschnięciu, aby nie wystawały suchymi patyczkami nad zielenią. Jeśli konieczne jest uzyskanie materiału siewnego, pozostają tylko 1-2 szypułki.

Karmienie

Wiosną i jesienią krzewy są nawożone materią organiczną, w przypadku braku azotu stosuje się nawozy w celu zapewnienia wzrostu masy zielonej. Obornik lub ptasie odchody są podawane w wodzie przez 10-14 dni, a następnie rozcieńczane wodą i podawane do krzaka podczas podlewania. Rogersia potrzebuje złożonego górnego opatrunku zawierającego siarkę, żelazo, magnez, cynk, który zapewni kwitnienie.Można stosować nawozy organiczno-mineralne dla roślin kwitnących, zawierające również potas i fosfor. W sezonie przeprowadza się 2-3 karmienia.

Ściółkowanie

Ściółka służy do zatrzymywania wilgoci u korzeni, zmniejszając potrzebę podlewania. Krąg korzeni Rogersia jest mulczowany materią organiczną (siano, łuski słonecznika), która później stanie się nawozem.

Odniesienie: gruba warstwa ściółki służy do ochrony kłączy przed zamarzaniem w zimie.

Przygotowanie do zimy

Większość odmian Rogers słynie z godnej pozazdroszczenia odporności na mróz. Aby niezawodnie uchronić roślinę przed zamarzaniem, musisz:

Przed początkiem mrozu odetnij zieloną część pod korzeniem. Ułatwi to zimowanie w każdym regionie.
Dokładnie podlej krzak. Wlej 1-3 wiadra wody, w zależności od wilgotności gleby.
Przykryj ziemię wokół krzaków grubą warstwą ściółki.
W zimnych regionach (Syberia, regiony północne, Ural) należy stosować dodatkową izolację.

Wraz z nadejściem wiosny materiał pokrywający jest usuwany, aby zapobiec gniciu i gniciu korzeni, aby zapewnić naturalną wentylację i wysuszenie gleby. Stara ściółka jest usuwana lub wykopywana i przekształcana w nawóz.

Choroby i szkodniki

W deszczowy rok i na obszarach nizinnych Rogersia cierpi na choroby grzybowe. Pomimo odporności kultury na choroby i szkodniki, przy nadmiarze wilgoci na krzakach może pojawić się rdzawy grzyb, ślimaki i ślimaki, wybierając rośliny w zacienionych miejscach.

Grotę można rozpoznać po żółknięciu i zamieraniu liści, ciemnych plamach, powolnym wzroście. Krzew dotknięty zgnilizną korzeni jest wykopywany, chore obszary kłącza wycina się bez litości, traktuje fungicydami i przesadza.Szkodniki zwalczane są metodami mechanicznymi, ludowymi (sucha musztarda) lub preparatami chemicznymi („Burza”).

Reprodukcja

Rogersia rozmnaża się na wszystkie tradycyjne sposoby. Większość hodowców kwiatów preferuje rośliny wegetatywne, ponieważ rozmnażanie nasion zajmie dużo czasu, aby uzyskać wynik, właściwości odmianowe nie są przenoszone.

Dzielenie krzaków

Wykop z ziemi część poziomo położonego korzenia. Podziel go na części (około 10 centymetrów) z 2-3 nerkami. Wiosną kawałki korzenia można sadzić w glebie, jesienią delenki sadzi się w pojemnikach i uprawia w domu. Rośliny są regularnie podlewane i nawożone.

Trzody

Rolę cięcia w rozmnażaniu Rogersia pełni liść z ogonkiem. Jest odcinany, umieszczany na kilka godzin w wodnym roztworze stymulatora tworzenia korzeni. Następnie przenieś na podłoże odżywcze, aż pojawią się mocne korzenie. Utrzymuj wilgotność gleby, temperaturę 15-18 °.

Nasiona

Przed sadzeniem nasiona są utwardzane - owinięte w wilgotną szmatkę, przechowywane w lodówce przez 2 tygodnie. Czas sadzenia to koniec lutego. Stwardniałe nasiona wysiewa się w pożywnej glebie, starannie układanej na powierzchni gleby. Lekko sproszkować suchą ziemią, zwilżyć butelką ze spryskiwaczem. Pojemnik jest zamykany szkłem, utrzymuje wilgotność i stałą temperaturę (18-20 °). Pasza po wykiełkowaniu. Gdy pojawi się kilka liści, przesadza się je do pojedynczych pojemników w celu uprawy.

Wykorzystanie krajobrazu

Z pomocą Rogersia możesz sadzić zacienione obszary, nadając ogrodowi egzotyczny smak i urok. Zmiana koloru liści zauważalnie zmienia wygląd krzewów, kwiaty, choć niezbyt dekoracyjne, ozdabiają rośliny przez 4-6 tygodni. Rogers sadzi się obok dzwonków, delfinów i paproci.Delikatne irysy, żonkile wygrywają obok obfitej zieleni krzewów. Potężne liście świetnie wyglądają na tle drzew iglastych, jałowca. Rogers ozdabia skalniaki, złożone klomby, skaliste ogrody. Uważa się, że krzew jest w harmonii z większością roślin, ale jest również używany do samotnych nasadzeń.

Dlaczego nie kwitnie i nie rośnie

Rogersia potrzebuje żyznej gleby bogatej w pierwiastki śladowe – cynk, fosfor, miedź, siarka. Zwróćmy uwagę na pewne niuanse pielęgnacji:

Zielona masa nie rośnie dobrze przy braku azotu w glebie. Rogersia słabo rośnie, krzew nie powiększa się. Wymagane jest stosowanie do gleby nawozów azotowych.
Z powodu braku składników odżywczych pąki kwiatowe nie są składane, szypułka nie tworzy się lub jest osłabiona. Nadmiar nawozu azotowego prowadzi do nadmiernego wzrostu zieleni kosztem kwitnienia. Aby stymulować kwitnienie, Rogersia powinna być nawożona w maju-czerwcu nawozami potasowymi i fosforanowymi, regulatorami wzrostu.

Negatywnie wpływa na tworzenie się pąków kwiatowych, brak wilgoci, nieregularne podlewanie. Jeśli Rogersia stale otrzymuje mniej wilgoci, liście opadają, nie rosną do zwykłego rozmiaru odmian, łodygi kwiatowe nie są układane.

Rogersia ma bezpretensjonalne usposobienie, krzew rośnie w jednym miejscu do 10 lat. Duże krzewy z rzeźbionymi liśćmi, które zmieniają kolor, wytrwale tolerują cieniowanie. Rogersias są uprawiane na obszarach o dużej liczbie drzew, w zakątkach, w których kwiaty kochające słońce nie mogą przetrwać. Ta przepiękna bylina stopniowo podbija serca rosyjskich hodowców kwiatów.