Zęby konia: ile siekaczy i innych typów, zasady pielęgnacji i anomalie

Każdy właściciel jest odpowiedzialny za zdrowie zwierząt. Należy pamiętać, że zęby i jama ustna konia są najważniejszymi organami. Konieczne jest ciągłe monitorowanie ich stanu i terminowe leczenie chorób lub urazów. Uważa się, że konie pełnej krwi angielskiej mają twardszą masę kostną niż zwykłe konie. Jednak żywienie i pielęgnacja każdego konia muszą być odpowiednie.

Zęby konia: budowa i cechy

Konie każdej rasy mają taką samą liczbę zębów: dorosły ogier ma 40, a klacz 36. Doświadczeni hodowcy koni określają wiek zwierzęcia na podstawie stanu jamy ustnej.Z reguły w wieku 12 lat u koni wytarły się dosłownie wszystkie zęby. Na ten proces ma wpływ kilka czynników: jakość odżywiania, wady lokalizacji górnej i dolnej szczęki.

Skacze

Łącznie jest 12 górnych i dolnych siekaczy, są one stałe i mleczne. Można je rozróżnić po odcieniu i wielkości: te stałe są większe, wyróżniają się żółtawym kolorem. Siekacze dzielą się na trzy typy:

uchwyty znajdują się pośrodku;
średnie kiełki po obu stronach chwytów;
krawędzie.

Zwierzę tnie warzywa siekaczami, chwyta jedzenie i częściowo mieli jedzenie. To właśnie siekaczami konie mogą boleśnie gryźć.

Kły

Ten gatunek jest uważany za rudyment, ponieważ zęby nie biorą udziału w żuciu pokarmu. Wszystkie zwierzęta mają kły mleczne, ale większość dorosłych klaczy (około 96%) nie ma kłów.Kły wybuchają u zwierząt najczęściej w wieku 4-5 lat. Zdarzają się jednak wyjątki, gdy ząbkowanie występuje wcześniej – w wieku 2 lat lub później – w wieku 7-8 lat.

Kły rosną w ostrym kształcie, z szorstką powierzchnią wewnętrzną i gładką powierzchnią zewnętrzną. Z reguły kły wyrastają blisko siekaczy, a wraz z wiekiem koń odsuwają się od przednich zębów i nieco się obracają. Jednocześnie wewnętrzna powierzchnia traci chropowatość i staje się gładsza.

Górne kły u dorosłych zwierząt są wymazane aż do dziąseł, a dolne stępiają się i stają się nieco dłuższe. Obecność kamienia na kłach wskazuje na znaczny wiek konia.

trzonowce

Każdy koń ma 12 zębów trzonowych (trzonowców), po 6 w górnej i dolnej szczęce. Pusty obszar dziąseł oddziela trzonowce od siekaczy i kłów. Zęby trzonowe dzielimy na mleczne - przedtrzonowe (zmiana u zwierzęcia w wieku 2-3 lat) oraz stałe.

Stały wzrost u koni w różnym wieku. Pierwsze pojawiają się u 10-miesięcznych źrebiąt. Następnie kiełkują w wieku 20 miesięcy. A ostatnie tubylcze pojawiają się u trzyletnich koni. Ponieważ erupcja trwa kilka lat, funkcja ta pozwala z grubsza określić wiek zwierzęcia. To właśnie zęby trzonowe biorą udział w żuciu dużych i grubych pokarmów.

Defekty i anomalie

Główną wadą jest pojawienie się dodatkowego zęba (zwanego „topem” lub „opłacalnym”). Ta wada może wystąpić u koni w różnym wieku. „Góra” jest w stanie powodować dyskomfort u zwierzęcia i powodować ból. Wynika to z faktu, że „wierzchołki” mają kształt stożka z ostrym wierzchołkiem, kiełkują przypadkowo i prowadzą do traumatycznego zapalenia szczęk, co przyczynia się do zmian w zachowaniu zwierzęcia. Koń zaczyna żuć powoli i ostrożnie, zmienia się sposób jedzenia, czasami zwierzę traci apetyt.Bączki obrotowe zwykle wypadają naturalnie po pewnym czasie.

Ważne! Jeśli „góra” nie odpada przez dłuższy czas, a zwierzę zaczyna odczuwać ból i cierpieć, zaleca się skorzystanie z pomocy lekarza weterynarii.

Znacznie mniej powszechna wada w postaci braku siekaczy na górnej szczęce. Oczywiście takich wad nie da się wyleczyć. Takie konie są w stanie w pełni rosnąć i rozwijać się, przystosowując się do żucia pokarmu jak krowy. Anomalia to jednoczesne kiełkowanie mleka i korzenia. Jednocześnie wyrzynający się korzeń zmienia swoje naturalne położenie względem dziąsła. Z reguły problemy z opóźnieniem zmiany są rozwiązywane przez usunięcie mleczarni.

Przemiana i ząbkowanie u konia

Ogiery przy urodzeniu z reguły nie mają zębów. W ciągu pierwszych 6-7 dni życia pojawiają się siekacze i haczyki mleczne. Później rosną średnie, brzegi kiełkują w wieku 8-9 miesięcy.Z reguły u zwierząt do piątego roku życia wymienia się krowy mleczne. W wieku 2-3 lat stałe siekacze zastępują wypadnięte siekacze mleczne.

Jak właściwie dbać o końskie zęby

Konie zrywają trawę zębami, chwytają i żują jedzenie, bronią się i atakują. Dlatego konieczna jest odpowiednia opieka nad ważnym narządem. Hodowca koni powinien regularnie sprawdzać jamę ustną koni, aby nie przeoczyć oznak pojawiających się chorób. Siekacze powinny trzymać się ciasno, równomiernie blisko, tworząc jedną linię. Emalia powinna być wolna od pęknięć.

Właściwie wyposażone miejsce do karmienia jest ważnym punktem w hodowli zwierząt. Nie zaleca się wieszania podajnika wysoko. W warunkach naturalnych koń podgryza trawę i przeżuwa ją głową w dół. W innych warunkach zużycie zębów następuje szybciej. Słodkie smakołyki prowokują do gnicia. Dlatego nie zaleca się przysmaków z cukrem koniom. Zdrową i zdrową ucztą jest zwykła marchewka.

Porada! Nie zaleca się uderzania zębami wiertłami, może to uszkodzić siekacze.

Choroby i ich leczenie

Najczęstszą jest próchnica – proces patologiczny, uszkodzenie szkliwa. Objawy choroby: na powierzchni zębów pojawiają się małe szare, brązowe plamki, stopniowo czernienie, ruchy żucia są utrudnione, pojawia się nieprzyjemny zapach. Twarda część zęba rozpada się, a pozostałe tkanki ulegają zniszczeniu. Głębokie ubytki próchnicowe mogą powodować pękanie zębów. Częściej dotknięte są górne trzonowce, rzadziej dolne. Leczenie jest przepisywane w zależności od stopnia rozprzestrzeniania się próchnicy. W przypadku znacznego uszkodzenia ząb jest usuwany.

Naruszenie jednolitego ścierania zębów powoduje pojawienie się ostrych krawędzi. Podobne naruszenie występuje u zwierząt z niewielką ilością paszy objętościowej. Ponieważ wewnętrzna powierzchnia policzkowa i język są stale uszkadzane podczas żucia, apetyt konia maleje.Możesz pozbyć się problemu za pomocą tarnika ręcznego, warto również przejrzeć dietę konia.

Pęknięcia w szkliwie pojawiają się na skutek uszkodzeń mechanicznych (w paszy pojawiają się obce elementy - kamyki, wióry, metalowe części).

Uszkodzone zęby powodują zapalenie języka i dziąseł. Zwierzęta zaczynają jeść mniej lub w ogóle odmawiać jedzenia. Uszkodzenia można naprawić tarnikiem, szczątki usuwa się w znieczuleniu miejscowym.

Zdrowie jamy ustnej koni musi być monitorowane w całej treści. Choroby i uszkodzenia narządów powodują utratę apetytu i sprawności fizycznej zwierzęcia. Aby zwierzę w pełni rosło i rozwijało się, należy samodzielnie regularnie badać uzębienie zwierząt, stosować odpowiednią dietę i wyposażać miejsce przetrzymywania.