Zwierząt

Hodowla kóz: hodowla i opieka w domu dla początkujących

Hodowla kóz: hodowla i opieka w domu dla początkujących
Anonim

Małe zwierzęta gospodarskie nie wymagają takich kosztów opieki i utrzymania jak bydło. Hodowla kóz staje się popularna, ponieważ obfitość ras pozwala na wybór zwierząt odpowiednich do warunków wzrostu i paszy. Hodowla kóz daje największy wpływ na produktywność mięsa, wełny, mleka, ale wymaga pewnej wiedzy i doświadczenia.

Zasady wyboru rasy

Specjalizacja w hodowli kóz opiera się na popycie i rentowności produktu końcowego. Z kolei rentowność gospodarstwa zależy od spełnienia wymagań dotyczących utrzymywania zwierząt w warunkach klimatycznych, zaopatrzenia w żywność i możliwości finansowych.

Nabiał

Kozy mleczne są wybierane zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wydajności oraz konserwacji i pielęgnacji. Najbardziej wydajne rasy pochodzą ze Szwajcarii:

  • zaanenskaya;
  • alpejskie;
  • Toggenburg.

Dobrze pielęgnowane kozy saanen mogą wyprodukować do 1000 litrów mleka rocznie (8-10 litrów dziennie przy 2 udojach). Wydajność szczytowa - po 4 jagnięciu. Średnia płodność wynosi 1,8-2,5 dzieci na królową.

Alpejska rasa mleczna cieszy hodowców roczną wydajnością mleka do 1500 litrów, z rocznym potomstwem 2 dzieci. Kozy Toggenburg są gorsze pod względem wielkości i wydajności mleka od kóz saaneńskich i alpejskich, ale przewyższają je zawartością tłuszczu mlecznego, bezpretensjonalne do warunków utrzymywania.

W Rosji Szwajcarki rzadko znajdują się w stadach kóz ze względu na wysokie koszty hodowli.Wśród rolników, którzy hodują kozy na mleko, popularna jest rasa rosyjska biała i jej hybryda z Saanen - Gorky. Uprawa tych ras daje dobry wynik: z laktacją przez 9-10 miesięcy - od 500 do 700 litrów mleka o zawartości tłuszczu do 5%.

Puchatek

Puszek kozi jest bardzo ceniony, z którego wykonuje się najdelikatniejszą nić do dziania słynnych szali orenburskich i innych wyrobów wełnianych. Kozy puchowe rasy Orenburg i Don otrzymują 300-400 gramów puchu na osobnika, a także do 300 litrów mleka rocznie i mięsa, które nie jest gorsze w smaku od jagnięciny.

Mięso

Rasy hodowane na mięso charakteryzują się nikłą wydajnością mleczną i jakością futra. Zwierzęta wyróżnia duża budowa ciała, duża masa, płodność. Najbardziej znane rasy w Rosji to Boer, Kiko, Hiszpan. Charakterystyczną cechą mięsa koziego są jego walory dietetyczne, brak specyficznego posmaku.

Dekoracyjne

Rasy karłowate, do których należą Kamerun Pygmy i Nigeryjski Krasnolud, są hodowane w USA i mają afrykańskie korzenie. Małe zwierzęta wymagają mało miejsca, paszy. Rocznie produkuje się do 300 litrów mleka o zawartości tłuszczu 6%.

Przygotowania

Do hodowli zwierząt potrzebne są kojce, kojce, karmniki i poidła.

Wymagania dotyczące lokalu

Pomieszczenia, w których będą trzymane kozy, muszą być suche i dobrze wentylowane. Aby uniknąć przeciągów, wejście do koziego domu prowadzi przez przedsionek. Podłogi mogą być drewniane lub gliniane. Jako pościel:

  • słoma;
  • trociny;
  • igły sosnowe.

Oświetlenie zapewnia naturalne i sztuczne: przez wysokie okna i urządzenia elektryczne. Jesienią i zimą światło musi być włączone przez 12 godzin na dobę.

Przynajmniej 25 metrów kwadratowych jest wymagane na 1 zwierzę. Wewnątrz niezbędne są przegrody, aby można było oddzielić się od stada kocich kóz, młodych zwierząt, noworodków.

Podajnik i poidło

Karmniki i poidła są instalowane na wysokości 30-40 centymetrów nad podłogą. Każde zwierzę powinno mieć oddzielny karmnik.

Zakup zwierząt hodowlanych

Zwierzęta rodowodowe muszą posiadać paszporty, certyfikaty, zaświadczenia od weterynarza. Bardziej opłaca się kupić kozę po wycieleniu, nie starszą niż 7 lat. Powinna mieć gładką, lśniącą sierść, 32 zęby, pasującą wyglądem do opisu rasy.

Funkcje treści

W umiarkowanych szerokościach geograficznych, z mroźnymi zimami, jesiennymi deszczami, kozy trzymane są na pastwiskach.

Wiosna, lato i jesień

W ciepłym sezonie kozy są hodowane na wolnym wybiegu. Zwierzęta jedzą zieloną masę, korę drzew, gałęzie, młode pędy. Jako dodatkową karmę hodowca podaje im rano i wieczorem siano oraz karmę soczystą. Potrzebny jest stały dostęp do świeżej wody na pastwisku iw kurniku.

Jeśli jest niewiele zwierząt i nie ma pastwisk, trzyma się je w zagrodzie lub na smyczy, zapewniając świeżą trawę. Świeże powietrze, aktywne ruchy hartują kozy, pozwalają hodować zdrowe młode zwierzęta.

Zimą

Wraz z nadejściem chłodów kozy są przenoszone do kozich pomieszczeń, gdzie odbywają się codzienne spacery na świeżym powietrzu na wybiegu. Długość spacerów zależy od temperatury powietrza i rasy.Kozy puszyste i długowłose nie boją się zimna. Wręcz przeciwnie, mroźna pogoda stymuluje wzrost grubego podszerstka.

Opieka nad zwierzętami

Stado kóz ma jasną hierarchię według płci i wieku. Każda grupa ma swoje własne cechy fizjologiczne i wymaga szczególnej troski.

Dla kobiet

Dla kóz ważne jest, aby pomieszczenie, w którym są trzymane, było suche, czyste, bez szkodliwych zapachów. Dla zwierząt niezbędne są leżaki, na których śpią, osobne karmniki i poidła. Podłoga pokryta pościelą. Ogólna zagroda jest sprzątana raz w tygodniu, indywidualnie - codziennie. Kozy należy pielęgnować przez cały rok:

  • wyciąć kopyta;
  • obcięcie włosów z wymion;
  • sierść grzebienia;
  • traktuj skórę roztworem sody z wszy;
  • zaszczep.

Kozy są zwierzętami kontaktowymi i mogą być trzymane z innymi zwierzętami hodowlanymi i drobiem, z wyjątkiem kurczaków (jako źródło wszy). Dla kóz mlecznych ważne jest, aby miały łatwy dostęp do wody.

Dla noworodków

Istnieją dwa sposoby wychowywania noworodków: pozostawienie ich pod opieką macicy lub przeniesienie do osobnego pokoju. W pierwszym przypadku koza karmi młode. Hodowca jest odpowiedzialny za dojenie mleka po karmieniu, aby nie doszło do zapalenia sutka i utrzymanie wydajności mlecznej. Przez pierwsze 20 dni dzieci otrzymują siarę, a następnie mleko 4 razy dziennie. W dniu 21 są karmione kredą i solą (5 gramów dziennie). Po 3 miesiącach norma wzrasta do 10 gramów.

Kiedy dzieci dorastają bez matki, dostają siarę i mleko z ludzkich rąk. Koza jest dojona, aby uzyskać maksymalną ilość produktu.

Dla młodego wzrostu

W drugim miesiącu do mleka dodaje się koncentraty, zaczynając od 50 gramów. Po 3 miesiącach norma wzrasta do 300 gramów, dzieci przechodzą na dietę dla dorosłych. Powinny pić dużo wody, jak najwięcej czasu spędzać na świeżym powietrzu. Młode zwierzęta nie wymagają tyle miejsca, co zwierzęta dorosłe. Zagrodę można wyposażyć w kraju, gdzie na swobodnych spacerach i przy odpowiedniej diecie maluchy przytyją od 3 do 5 kilogramów miesięcznie.

Za kozami

Opłaca się hodować kozy, jeśli jest więcej niż 50 samic. W wiosce trzymają 1 kozę, która zapewnia krycie wszystkich samic. W rasach mlecznych samce są oddzielone od kóz mlecznych, aby mleko nie nabierało zapachu mięsa koziego. W przypadku ras mięsnych, puszystych, z hodowlą pastwiskową nie ma to znaczenia. Rola kóz jest kontynuacją rasy. W przerwach między kryciami producent karmiony jest tak samo jak kozy, co zapobiega jego otyłości.Podczas krycia zwiększ udział paszy treściwej zawierającej białko w diecie.

Zasady hodowlane

Hodowla stada hodowlanego w prywatnym gospodarstwie domowym obejmuje nabycie zwierzęcia hodowlanego, prawidłową organizację pokrycia.

Wybór zwierząt do hodowli

Przed zakupem koza powinna być dokładnie zbadana w celu ustalenia, czy jest zdrowa, sprecyzować jej wiek, porównać opis rasy z jej wyglądem.

Główne cechy, dzięki którym można zidentyfikować odmiany ras:

  1. Nabiał. Głowa lekka, szyja cienka, uszy małe, stojące, nogi proste, kopyta mocne, wymię gruszkowate lub stożkowate. Sierść jest rzadka, błyszcząca, przylegająca do zadu.
  2. Dół. Porośnięty puchem od oczu do stawów skokowych. Długość puchu - od 6 do 10 centymetrów (w zależności od rasy). Nogi proste, kopyta czarne, mocne. Średnie rogi.
  3. Mięso. Duża głowa, mocne kości, wysokość w kłębie 70-90 centymetrów. Uszy są długie, opadające.

Mleko kozy jest sprawdzane przez wymię: powinno być sprężyste, elastyczne, pokryte rzadkimi włoskami, ze strzykami średniej długości.

Sprawa

Koza hodowlana znajduje się w domu dla kóz. Dorosły, zdrowy samiec obejmuje do 50 samic (2 krycia dziennie). Dla młodych kóz, które po raz pierwszy przyszły na polowanie, kozę wybiera się od 6 miesięcy do roku.

Oznaki polowania

Koza nie zachodzi w ciążę, co oznacza, że nie rozmnaża się, dopóki nie ma rui. Okres gotowości na spotkanie z samcem trwa 24-72 godziny. Zwierzę wygląda na niespokojne, rozdrażnione, macha ogonem, często mekat. Narządy płciowe puchną i wypływa śluz.

Rodzaje krycia

Istnieją 4 sposoby robienia na drutach:

  • sztuczne (w dużych gospodarstwach, bez mężczyzn);
  • podręcznik (pod nadzorem człowieka);
  • darmowe (z hodowlą kóz i kóz);
  • harem (jedna koza i 20 kóz polujących).

Ręczne dzianie jest najlepsze dla początkujących hodowców kóz.

Jak właściwie to wydać

Rozpocznij przygotowania do krycia od ogrodzenia na miejscu. Niewielki obszar jest oddzielony siatką, koza jest wiązana i koza zostaje wypuszczona. Po dwóch efektywnych klatkach samca, zwierzęta hoduje się i obserwuje się zachowanie kozy. W hodowli kóz nie ma drobiazgów, zwłaszcza przy hodowli stada.

Ciąża i baranie

Czas trwania ciąży u kóz trwa średnio 150 dni (+/- 10 dni). Najczęściej ciąża jest mnoga: 2 i 3 dzieci. Liczba młodych nie zależy od liczby kotów. Sierść kozy określają znaki zewnętrzne:

  • zmiana kształtu pętli narządów płciowych;
  • obrzęk wymion;
  • powiększenie brzucha.

Nie wszyscy hodowcy kóz potrafią słuchać i czuć płód. U puszystych, długowłosych zwierząt jest to niemożliwe.

Ważnym przygotowaniem do wykotu ras mlecznych jest początek, podczas którego kozy przestają dój. Jest to konieczne do powstania płodu i przygotowania ciała zwierzęcia do czynności poporodowych: produkcji siary. Jeśli nie przerwiesz doju przed koceniem, ilość siary nie wystarczy, aby nakarmić kozie potomstwo.

Podczas startu, po porodzie, kozy otrzymują specjalną dietę, dzięki której urodzą zdrowe koźlęta, utrzymają produkcję mleka.

U kóz mięsnych, puchowych, wełnianych laktacja najczęściej rozpoczyna się po urodzeniu młodych i kończy się ich przeniesieniem na pastwisko.W czasie ciąży i po ocieleniu potrzebują również specjalnej diety z lekkostrawnym pokarmem bogatym w pierwiastki śladowe i witaminy.

Ta strona w innych językach: