Choroba białych mięśni jagniąt: przyczyny i oznaki, metody leczenia

Choroba białych mięśni jagniąt jest rozumiana jako poważna patologia, która charakteryzuje się poważnym naruszeniem procesów metabolicznych w organizmie. Choroba najczęściej dotyka układu nerwowego, serca i kośćca. Jeśli pojawią się oznaki choroby, należy niezwłocznie skonsultować się z weterynarzem. W przeciwnym razie prawdopodobieństwo śmierci zwierząt jest wysokie.

Opis i przyczyny choroby

Rozwój zwierząt zależy od ilości pierwiastków śladowych w organizmie. Przy niedoborze lub nadmiarze określonej substancji istnieje ryzyko zaburzeń metabolicznych i rozwoju różnych patologii.Jagnięta często cierpią na niedobory mikroelementów. Wynika to z szybkiego wzrostu zwierząt i niewłaściwej konserwacji. Niemowlęta są bardzo wrażliwe na niedobór selenu. Jest to prawdziwy pierwiastek biotyczny występujący w śladowych ilościach w tkankach i narządach.

Z powodu braku tej substancji u jagniąt występuje choroba białych mięśni. Przy tej patologii cierpi wątroba, mięśnie szkieletowe, mięsień sercowy i inne narządy. U osób dotkniętych chorobą mięśnie przypominają gotowaną rybę lub kurczaka.Najczęściej patologia rozwija się zimą lub wiosną. W przypadku anomalii rozwoju wewnątrzmacicznego pojawia się natychmiast po urodzeniu. W ciągu 1 miesiąca może ucierpieć do 15% zwierząt. W ciągu 2-3 miesięcy ten parametr często wzrasta do 70%. W innym wieku choroba jest znacznie mniej powszechna.

Najczęściej jagnięta chorują podczas wypasu na kwaśnej glebie lub na nizinach rzek. Pomimo dużej ilości selenu pierwiastek łączy się z żelazem. To prowokuje pojawienie się nierozpuszczalnych związków, które nie dostają się do roślin.

Poziom tej substancji w trawie zależy od temperatury i wilgotności. W zimną i deszczową pogodę objętość elementu jest znacznie zmniejszona. Również ryzyko rozwoju choroby wzrasta wraz z brakiem witaminy E. W rezultacie zwierzęta stają się słabsze, pojawiają się u nich drgawki i inne nieprzyjemne objawy.

Oznaki i objawy choroby

Najczęściej choroba rozwija się zimą lub wiosną. Może mieć kilka opcji przepływu. W ostrym przebiegu choroby, typowym dla młodych w wieku poniżej 1 miesiąca, występuje stan depresyjny, niewystarczająca aktywność ruchowa, zmniejszony apetyt, osłabienie napięcia mięśniowego, drżenie i stagnacja.

Jagnięta z tą chorobą mają słabe przednie nogi. W związku z tym chód jest zaburzony, zwierzęta zmuszone są polegać na stawach śródręcza lub palców, pojawia się kulawizna. Przy uszkodzeniu serca i naczyń krwionośnych puls przyspiesza do 140-200 uderzeń na minutę, rozwija się arytmia.W trudnych sytuacjach jagnięta leżą z wyciągniętą szyją. Większość z tych zwierząt umiera.

Przebieg podostry jest zwykle obserwowany w ciągu 1-3 miesięcy. Jednocześnie występuje opóźnienie wzrostu, niestabilność chodu, kulawizna, drżenie. Występuje również osłabienie napięcia mięśniowego, niedowład i zanik mięśni obręczy miednicznej. Jagnięta mogą jęczeć podczas ruchu. Wraz z uszkodzeniem mięśnia sercowego puls przyspiesza, rozwija się arytmia. Istnieje również ryzyko wystąpienia odoskrzelowego zapalenia płuc i uszkodzenia narządów trawiennych. Po 10-20 dniach jagnię może umrzeć.

Przewlekły przebieg patologii obserwuje się zwykle po 6-8 miesiącach. Powoduje to zwiększone zmęczenie i zahamowanie wzrostu. U zwierząt zmniejsza się napięcie tkanek mięśniowych, obserwuje się kulawiznę i opóźnienie rozwoju. W miarę postępu choroby dochodzi do zaniku i wyczerpania, niedowładu i porażenia tkanek mięśniowych. Często pojawiają się problemy z pracą serca i naczyń krwionośnych, rozwija się odoskrzelowe zapalenie płuc.

Jak rozpoznaje się dolegliwość u zwierząt

Właściwą diagnozę można postawić na podstawie obrazu klinicznego. Lekarz może również wykonać badania laboratoryjne. Przy pierwszych objawach choroby i braku wyraźnych objawów należy zwrócić szczególną uwagę na pracę serca. Aby to zrobić, przeprowadź testy funkcjonalne i wykonaj elektrokardiogram.

Jagnięta muszą biec przez 15-30 sekund, aby ukończyć badanie. Kiedy przestaną, słuchaj serca. W przypadku choroby występują arytmia i tachykardia.

Metody leczenia choroby białych mięśni u jagniąt

Wskazane jest leczenie choroby tylko w początkowych stadiach choroby. W zaawansowanych przypadkach dystrofii mięśnia sercowego lub bloku serca jest to bezużyteczne. Aby poradzić sobie z patologią, chore zwierzęta należy ułożyć na miękkiej pościeli, zapewnić całkowity odpoczynek i przenieść na dietę mleczną.

Zaleca się również podawanie jagnięciom wysokiej jakości siana, zielonej trawy, zacieru z płatków owsianych. Wymagają witamin A, D i C. Jednak najskuteczniejszą metodą terapii jest stosowanie leków zawierających witaminę E i selen. Zwykle stosuje się 0,1% roztwór seleninu sodu. Na 1 kilogram wagi musisz użyć 0,1-0,2 mililitrów produktu. Jest podawany domięśniowo lub podskórnie.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że selenian sodu ma działanie toksyczne, dlatego dozwolone jest jego stosowanie wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.

Witamina E jest przepisywana w dawce 10-20 miligramów trzy razy dziennie. Lek należy podawać zwierzętom przez 5-7 dni. Można również stosować złożone preparaty - na przykład Selevit. Daj jagnięta i inne przydatne substancje. Należą do nich kob alt, który jest zalecany dla jagniąt w ilości 2-4 miligramów. Wymagają również aminokwasów – cysteiny, metioniny. Substancje te należy podawać zwierzętom w dawce 0,5-1 grama 2-3 razy dziennie.

Ponadto jagnięta wymagają hydrolizatów białkowych. Substancje te zaleca się podawać domięśniowo w ilości 40-50 mililitrów dziennie. Przebieg leczenia powinien wynosić 6-8 dni. W razie potrzeby przeprowadza się leczenie objawowe. Aby podtrzymać pracę serca, można użyć 1,5-3 mililitrów Cordiamin, 2-5 mililitrów nalewki z konwalii, 3-5 miligramów olejku kamforowego. W przypadku powikłań zaleca się stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych.

Niebezpieczeństwo choroby

W przypadku choroby białych mięśni prawdopodobieństwo śmierci zwierząt jest wysokie. Jeśli odpowiednie środki nie zostaną podjęte w odpowiednim czasie, patologia może doprowadzić do utraty 60% całego inwentarza.

Środki zapobiegawcze

Aby uniknąć rozwoju choroby, ciężarne samice i młode muszą zapewnić odpowiednie warunki do karmienia i utrzymania.Nie bez znaczenia jest stosowanie witamin i pierwiastków śladowych. Kobietom w ciąży 1 miesiąc przed porodem i noworodkom zaleca się wstrzyknięcie domięśniowo lub podskórnie 1 mililitru roztworu seleninu sodu o stężeniu 0,1%. Również w celu zapobiegania stosuje się „Selevit”, „Selferol”. Dawki profilaktyczne tych leków powinny być 2 razy mniejsze w porównaniu z terapeutycznymi. Jeśli w diecie zwierząt znajduje się olej rybi, zapotrzebowanie na witaminę E wzrasta 2-3 razy.

Istnieje również doustny środek zapobiegający chorobie białych mięśni. W tym celu zaleca się stosowanie „Bentoselen”. Ten środek zaradczy jest stosowany w postaci tabletek. Dla jagniąt obowiązuje dawka 0,25 grama substancji, dla owiec - 0,5 grama. Aby zapobiec chorobom jagniąt, lek podaje się przez 2-3 dni i 25-30 dni życia.

W tym przypadku dawka powinna wynosić 30 miligramów na 1 kilogram wagi. Maciorki w ciąży wymagają 15 miligramów substancji na 1 kilogram wagi.Narzędzie jest używane 25-30 dni przed porodem. Choroba białych mięśni jest poważną patologią, która często występuje u jagniąt. Jeśli nie zostaną podjęte na czas działania, istnieje ryzyko śmierci zwierząt.