Santa Gertrude: opis i charakterystyka rasy, zasady trzymania krów

Opis Santa Gertrude - rasy krów wyhodowanych w USA od najlepszych producentów ras bydła mięsnego. Cechy hodowlane odziedziczone przez bydło tej rasy łączą w sobie najlepsze cechy ich przodków – jest to wytrzymałość, zdolność do szybkiego przybierania na wadze, duże rozmiary, zdolność przystosowania się do różnych warunków klimatycznych oraz odporność na piroplazmozę (choroba rozwijająca się po ukąszeniu owady wysysające krew).

Historia rasy

Aby uzyskać pierwsze osobniki rasy, hodowcy z Teksasu w Stanach Zjednoczonych, począwszy od 1910 r., skrzyżowali byki typu indyjskiego zebu i krowy Shorthorn.Początkowo warunkiem hodowli nowej rasy była nietolerancja bydła na ekstremalne warunki upałów. Krowy padły z powodu licznych infekcji spowodowanych ukąszeniami owadów wysysających krew (które są bardzo powszechne w gorącym klimacie).

W wyniku eksperymentów hodowców rasa pojawiła się, ale pierwsze partie zostały poddane dokładnym badaniom. Za najlepsze, zdaniem naukowców, uznano osobniki, w których ciele znajdowała się krew w następujących proporcjach:

• 3/8 od byków zebu;
• 5/8 od krów krótkorogich.

W 1920 roku wybrano parę rodziców, z której uzyskano i wychowano byka Małpy. W trakcie jego badań odkryto wysokiej jakości materiał genetyczny, a potomstwo Małpy zostało uznane za elitarnych ogierów rasy.

Oddzielna rasa bydła została rozpoznana dopiero w 1940 roku, po czym bydło zaczęło rozprzestrzeniać się na całym świecie. Teraz Santa Gertrude jest hodowana nie tylko w USA, ale także w Azji, Afryce, a od 1956 r. w Rosji (Wołga, Kaukaz, Ural).

Opis i charakterystyka krów rasy Santa Gertrud

Wygląd bydła jest ogromny. Ubarwienie ciemnowiśniowe, na skórze brzucha mogą występować jasne plamy. Od byków krowy zebu dostały mały garb na grzbiecie. Reprezentantów rasy można rozpoznać po znakach ukształtowanych przez wiele dziesięcioleci:

• krótka linia włosów, która błyszczy w słońcu i błyszczy;
• mała głowa;
• cienkie uszy zwisające;
• krótka prosta szyja;
• rozwinięte mięśnie w mięsnych obszarach ciała - na klatce piersiowej, plecach, plecach;
• stabilne, niezbyt długie nogi.

Dorosłe osobniki osiągają dużą masę i wysokość w kłębie około 140 centymetrów. Byki ważą 800-1000 kilogramów, krowy - 550-600 kilogramów. Cielęta rodzą się z masą 25-40 kilogramów, ale szybko rosną.Średni dzienny przyrost masy ciała wynosi 850-900 gramów. Dzienna wydajność mleczna jałówek z pierwszego cielęcia - 5-10 litrów mleka o zawartości tłuszczu 4-6%.

Wady i zalety

Dzięki starannym wysiłkom hodowców udało się stworzyć rasę, która jest bezpretensjonalna wobec warunków pogodowych, infekcji krwi i wysokiej produktywności mięsa.

To bydło ma wiele zalet:

• duży przyrost masy ciała nawet w gorącym klimacie dzięki wysokiej jakości diecie;
• gruba skóra, która chroni zwierzęta przed mrozem;
• obecność gruczołów potowych, które pełnią funkcję termoregulacyjną i zapobiegają przegrzaniu na słońcu;
• wymawiany instynkt macierzyński u kobiet;
• brak problemów podczas wycielenia;
• oszczędności na inwentarzu, zwłaszcza na obszarach, gdzie okres przestoju jest krótki;
• brak przypadków i odporności na choroby takie jak piroplazmoza, telazjoza, teilerioza.

Bydło Santa Gertrude produkuje wysokiej jakości mięso o zawartości tłuszczu 20% i wyraźnym smaku.

Zwierzęta mogą jeść i przybierać na wadze bez ogromnych złogów tłuszczu. Wady to płodność - 60-65%.

Subtelności konserwacji i pielęgnacji

Rolnicy nie mają szczególnych problemów z utrzymaniem tych krów. Bydło przystosowane jest do transportu na duże odległości, może długo przebywać w upale i zimnie. Maksymalny przyrost wagi obserwuje się w okresie jesiennym, przy dobrej diecie. Dzięki grubej skórze i grubej, ale krótkiej wełnie zwierzęta nie zamarzają. Wystarczy im stragan z suchą i czystą pościelą.

Karmienie

Wypas krów na dużych obszarach pozwala inwentarzowi na znalezienie różnych gatunków traw grubych i miękkich. Jeśli brakuje forsów, można dodać do diety siano z solonym jęczmieniem, zimą Santa Gertrude używają trzciny. Menu składa się z:

• kiszonka z kukurydzy;
• obróbka;
• sianokiszonka;
• rośliny strączkowe i zboża;
• melasa;
• mączka kostna;
• fosforany.

Bydło tej rasy nie wymaga dużej ilości wody, ale musi być obecne w poidłach, czyste i świeże. Wiosną zaleca się zwiększenie ilości zieleni w diecie, a bliżej jesieni - surową paszę warzywną.

Nuanse reprodukcji

Cielętka Santa gertrude są łatwe i rzadko wymagają leczenia weterynaryjnego.Dojrzałość płciowa występuje w wieku 18 miesięcy, pierwsze wycielenie ma miejsce w wieku 30 miesięcy. Do 6. miesiąca życia cielę żywi się mlekiem matki, ale od 2. miesiąca życia może być karmione sianem.

Zaleca się wypas młodych zwierząt na tym samym pastwisku z dorosłymi. Krowy mają wspaniały instynkt macierzyński, nie pozwalają cielęć daleko od siebie.

Najlepszy czas na wycielenia to wiosna. Rolnicy muszą pamiętać, że podczas ssania cielęta i krowy są płochliwe, więc nie należy wprowadzać obcych do zagrody i wydawać głośnych dźwięków.

Możliwe choroby

Bydło Santa Gertrude jest w doskonałym zdrowiu. Nie są podatne na choroby zakaźne i mają silną odporność. Podobnie jak w przypadku innych ras, krowy santa gertrude mają czasami tympanię (przepełnienie żwacza gazami), atonię (niedostateczną aktywność prowokatora podczas przekarmienia). W celu zapobiegania zakażeniom masowymi (pryszczyca, bruceloza, gruźlica) przeprowadza się rutynowe szczepienia.

Santa Gertrude to doskonała rasa mięsna, w której zakochali się rolnicy w wielu krajach. Wydajność rzeźna bydła wynosi 70%, mięso doskonałej jakości, o niskiej zawartości tłuszczu. Charakterystyczną cechą rasy jest bezpretensjonalność wobec warunków pogodowych. Krowy mogą żyć i żerować nawet na ubogich pastwiskach, co jest ważne w przypadku obszarów o niewielkiej ilości świeżej roślinności.

Zalecane