Owies jako zielony nawóz: zalety i wady nawozu, kiedy siać i kopać

Nawet najbardziej żyzne gleby z czasem wyczerpują się i przestają dostarczać roślinom składniki odżywcze niezbędne do wzrostu i rozwoju. Aby utrzymać jakość gleby na odpowiednim poziomie, rolnicy i właściciele małych działek przydomowych nie tylko stosują nawozy chemiczne, ale także sięgają po zielone rośliny nawozowe, które zasilają ziemię w mikro i makroelementy. Sadzenie owsa jako zielonego nawozu nie wymaga od letniego mieszkańca specjalnych kosztów i wiedzy.

Funkcje specjalne

Owies zaopatruje glebę w substancje takie jak fosfor i potas, dlatego aby zwiększyć żyzność gleby, zieloną masę należy skosić i płytko ją wykopać, aby gniła.Kultura zielonego nawozu jest bezpretensjonalna i może być sadzona na różnych rodzajach gleby, są to torfowiska, gleby gliniaste i piaszczyste. W ciągu kilku lat, przy pomocy owsa, można zwiększyć żyzność nawet najbardziej zubożałych gruntów rolnych.

Specjalne właściwości zielonego nawozu obejmują następujące punkty:

1. Dzięki rozwiniętemu systemowi korzeniowemu spulchnia glebę i zwiększa jej przepuszczalność powietrza i wilgoci.
2. Charakteryzuje się wysoką zdolnością kiełkowania materiału siewnego. Nawet bez specjalnego przygotowania kiełki kiełkują razem i pokrywają obszar solidnym dywanem.
3. Korzenie owsa zawierają substancje lotne i estry, które niszczą patogeny chorób grzybiczych i gnicie korzeni.
4. Ze względu na gęsty dywan utworzony przez zielony nawóz po wykiełkowaniu, liczba chwastów na miejscu jest zmniejszona.
5. Materiał siewny owsa jest niedrogi, więc każdy właściciel osobistej działki może go kupić.
6. Siderat wspomaga usuwanie azotanów z gleby, które tworzą się w glebie po zastosowaniu nawozów mineralnych.

Aby poprawić glebę, można sadzić zarówno wiosenny, jak i zimowy owies.

Pozytywne i negatywne strony owsa jako zielonego nawozu

Zanim posadzisz owies w swoim ogrodzie, powinieneś dowiedzieć się, czym różni się on od innych zielonych nawozów oraz jakie ma zalety i wady.

Korzyści kulturowe obejmują:

1. Kompozycja. Zielona masa i korzenie zawierają niewielką ilość azotu, ale dużo potasu i fosforu, które są niezbędne dla gleb gliniastych i lepkich do zwiększenia żyzności.
2. Białko. Łodygi rośliny zawierają znacznie więcej składników odżywczych niż np. lucerna.
3. Zwiększone napowietrzenie gleby. Dzięki silnemu systemowi korzeniowemu zboże jest w stanie zwiększyć przepuszczalność powietrza w glebie.
4. Zapobieganie erozji. Gleby niestabilne, system korzeniowy nawozu zielonego, przeciwnie, wiąże i wzmacnia.
5. Mało wymagający skład gleby. Roślina nawozu zielonego dobrze rośnie i rozwija się na każdym typie gleby.
6. Wysoka wydajność. Jeśli obsiejesz sto metrów kwadratowych owsem, to w końcu możesz otrzymać masę składników odżywczych równą 100 kg obornika, i to praktycznie za darmo.
7. Właściwości chwastobójcze. Po wynurzeniu się z ziemi roślina tworzy zwartą masę, która zapobiega wzrostowi chwastów i rozwojowi patogenów w glebie.

Mówiąc o wadach owsa, warto zwrócić uwagę na następujące punkty:

1. Mała ilość azotu w składzie. Jeśli brakuje tego pierwiastka w glebie, owies jako roślina na nawóz zielony nie zadziała, trzeba będzie obsiać teren koniczyną lub lucerną.
2. Wymagające wilgoci i chłodu. Ta zielona roślina nawozowa jest idealna do uprawy w regionach o zimnej wiośnie i obfitych opadach, i odwrotnie, w gorącym klimacie wysycha i nie przyniesie oczekiwanych korzyści, ponieważ wymaga ciągłego nawadniania.
3. Mała ilość rosnącej zielonej masy. Owies w postaci zielonego nawozu nadaje się do stosowania na obszarach, na których stale stosuje się nawozy, i będzie mało przydatny na silnie zubożonych glebach.

Przed wyborem rośliny do sadzenia jako zielonego nawozu ogrodnik musi rozważyć wszystkie zalety i wady owsa.

Przed zasadzeniem upraw?

Aby nawóz zielony przyniósł maksymalne korzyści i spełnił przypisane mu funkcje, należy wziąć pod uwagę, że są uprawy, przed którymi lepiej go nie sadzić i odwrotnie, rośliny sprzyjające .

Nie siej owsa po zbożach i ziemniakach. Lepiej sadzić zielony nawóz przed papryką, pomidorami, bakłażanem, kapustą, truskawkami, malinami i cebulą.

Co jest lepsze: owies czy żyto?

Co lepiej posadzić na miejscu jako uprawę zielonego obornika - żyto czy owies - zależy od planowanego czasu. Zaleca się wysiewać owies wiosną lub latem, a żyto przed zimą, gdyż charakteryzuje się dużą mrozoodpornością.

Czas i proces siewu

Owies można sadzić jako zielony nawóz zarówno wiosną, jak i jesienią, a także nieprzerwanie przez cały sezon. Wiosenny wysiew nasion przeprowadza się pod koniec marca lub na początku kwietnia, w zależności od regionu uprawy. Konieczne jest rozmrożenie gleby po zimowych przymrozkach i lekkie ogrzanie przed zasiewem owsa. Nie warto jednak zwlekać z pracami polowymi, materiał powinien dostać się do wilgotnej gleby, wtedy będzie mu łatwiej kiełkować. Dokładny termin sadzenia zielonego nawozu zależy od warunków pogodowych.

Nawóz zielony wysiewa się przed zimą, zaraz po żniwach. Ta metoda pomaga zapobiegać zamarzaniu gleby i niszczyć szkodniki żyjące w glebie. Zaleca się sadzenie owsa przez cały sezon, jeśli ziemia jest zbyt zubożona. W takim przypadku pierwsze prace wykonuje się wiosną, a następnie po każdym koszeniu wysiewa się nawóz zielony. Ta technika pozwala zmaksymalizować glebę na miejscu.

Materiał można sadzić zarówno ręcznie, jak i przy pomocy siewnika, wszystko zależy od wielkości dostępnej powierzchni. Jeśli ogrodnik sadzi owies w rzędach, będziesz musiał przygotować 1 kg nasion na sto metrów kwadratowych ogrodu, przy ciągłym rozprowadzaniu materiału, zajmują 2 razy więcej. Ilość nasion zależy również od czasu pracy - więcej materiału pobiera się przed zimą, gdyż część może zamarznąć.

Przed rozpoczęciem pracy gleba na placu budowy jest płytko spulchniana i wyrównywana grabiami. Materiał siewny jest mieszany z piaskiem i równomiernie rozrzucany po grządce. Następnie humus jest rozsypywany na owsie warstwą około 3 cm i lekko ubijany specjalnym narzędziem.

Zasady opieki

Uprawy takie jak owies nie wymagają specjalnej pielęgnacji agrotechnicznej i dobrze się rozwijają na każdym typie gleby. Podczas wzrostu zielonego nawozu należy wykonać następujące procedury:

1. Nawadnianie. Ponieważ owies jest rośliną kochającą wilgoć, konieczne jest utrzymywanie wilgotnej gleby, szczególnie podczas kiełkowania nasion. W przypadku, gdy naturalne opady nie będą wystarczające, na pewno zostanie zorganizowane dodatkowe podlewanie.
2. Przycinanie. Ta technika rolnicza pozwala stymulować wzrost upraw i uzyskać więcej zielonej masy. Nawóz zielony jest ścinany w momencie, gdy osiąga wysokość 15 cm, skracając go o 5 cm.

Jeżeli po jednym zbiorze planowane jest ponowne obsianie terenu, gleba musi być najpierw przekopana pół łopaty.

Kiedy kosić zielony nawóz

Od siewu do koszenia nawozu zielonego musi trwać co najmniej 45 dni. Ogrodnik powinien kierować się następującymi cechami charakterystycznymi:

1. Zielona masa rozciągnęła się dobrze i zaczęły tworzyć się na niej wiechy kwiatów. Gdy tylko pyłek stanie się zauważalny, oznacza to, że czas skosić łodygi.
2. Jeżeli zboże zostało posadzone jesienią, należy je skosić przed pierwszymi mroźnymi dniami, a podczas sadzenia wiosną przed pierwszymi gorącymi majowymi dniami.

Aby owies miał czas na zgnicie i przekształcenie się w nawóz, konieczne jest posadzenie go w ziemi nie później niż dwa tygodnie przed planowanym sadzeniem roślin warzywnych.

Czy mogę używać owsa latem?

Jeśli ogrodnik planuje ponownie zasiać nawóz zielony po wiosennym koszeniu, musi być przygotowany na to, że miejsce będzie musiało być bardzo często nawadniane, ponieważ kiełki nie będą w stanie przebić się na powierzchnię w suchy ląd.Sadzenie owsa odbywa się tydzień po zbiorze roślin uprawnych. W przypadku gruntów zubożonych taka procedura wielokrotnego siewu w sezonie umożliwia szybkie przywrócenie jej żyzności. Ostatnie lądowanie odbywa się we wrześniu.

Podczas siewu zielonego nawozu ogrodnik musi pamiętać o wymaganiach kultury, tylko w tym przypadku będzie można skorzystać i nasycić glebę użytecznymi substancjami.

Zalecane