Gęsi afrykańskie: opis rasy i cech charakterystycznych, zasady trzymania

Przodek gęsi afrykańskiej, wbrew nazwie, uważany jest za dzikiego Chińczyka. Ten drób ma duże, mięsiste ciało. Pod względem wielkości przedstawiciele tej rasy zajmują trzecie miejsce wśród gęsi wagi ciężkiej. Jednocześnie ptak charakteryzuje się spokojnym usposobieniem. Ze względu na opisane cechy gęsi afrykańskie stały się szeroko rozpowszechnione w hodowli zwierząt domowych.

Wygląd i cechy gęsi afrykańskich

Wśród cech charakteryzujących gęsi afrykańskie są:

• szaro-brązowe lub brązowe pióra;
• obecność dzioba "torebka";
• brak fałdów tłuszczowych na brzuchu, charakterystycznych dla innych gęsi;
• szeroki i potężny tors;
• kompaktowa głowa na długiej szyi;
• czarny dziób.

Ważną cechą przedstawicieli rasy afrykańskiej jest guz na czole, który powiększa się wraz z wiekiem. To samo dzieje się z czarnym paskiem biegnącym z tyłu głowy.

Waga gąsiora sięga 11 kilogramów, gęsi - 9 kilogramów. Co więcej, przy aktywnym tuczu liczba ta może wzrosnąć do 13 kilogramów.

Gęsi afrykańskie są uważane za stulatków. Składanie jaj odbywa się przez kilka lat. Pomimo tego, że gęsi tej rasy nie stawiają ścisłych wymagań pielęgnacyjnych, ptaki w zimnych rejonach muszą być trzymane w dobrze wyposażonych wolierach. W temperaturach poniżej zera dziób „torebka” jest zamrożona.Potomstwo tej rasy rozwija się powoli. Młody wzrost osiąga dojrzałość płciową o dwa lub trzy lata. Średnio gęś produkuje do 20-40 dużych jaj w ciągu roku.

Wady i zalety

Plusy i minusyduża masa ciała;gęste upierzenie;brak szczególnych wymagań dotyczących opieki;umiejętność przystosowania się do różnych klimatów;dobre usposobienie.niezdolność do tolerowania ujemnych temperatur;niski, w porównaniu z innymi rasami, składanie jaj;powolny rozwój potomstwa.

Gęsi afrykańskie są hodowane głównie na mięso. Pióra tych ptaków są używane rzadziej.

Subtelności konserwacji i pielęgnacji

Jak już wspomniano, przedstawiciele tej rasy nie stawiają specjalnych wymagań w zakresie utrzymania i pielęgnacji. Ptaki potrzebują dostępu do zbiorników wodnych. Jeśli nie można tego zorganizować, zaleca się zainstalowanie konstrukcji z wodą w miejscu, w którym gęsi mogą pływać.

Te ptaki żyją w stadach, chociaż możesz trzymać jednego osobnika. Projektując długopis, powierzchnię wnętrza określa się na 1 metr kwadratowy na dorosłego mężczyznę. Kurnik dla rasy afrykańskiej należy zaizolować, zamykając wszystkie otwory. Gęsi nie tolerują przeciągów, przez co rozwijają się choroby i umierają potomstwo.

W kurnikach konieczne jest zainstalowanie poideł i skrzynek z paszą mineralną. Na podłogę należy nałożyć warstwę trocin i piasku. Zaleca się wyposażenie gniazd i włazu wewnątrz domu.

Plan spotkania

Podstawą diety w ciepłym sezonie jest świeża trawa. Gęsi jedzą:

• ożyczka;
• stroiki;
• szczaw;
• krwawnik;
• mniszek lekarski i inne zioła.

Codziennie zaleca się dorosłym karmienie do dwóch kilogramów zielonej trawy. Dodatkowo paszę objętościową należy podawać wieczorem:

• ziemniak;
• buraki;
• ziarno;
• kukurydza.

Do diety należy również dodać suplementy takie jak sól kuchenna, drobny żwir lub kreda. To stymuluje trawienie ptaka. Gęsi potrzebują dużo płynów. Woda musi być nalana, aby ptak mógł całkowicie zanurzyć dziób w nozdrzach. Aby przyspieszyć przyrost masy ciała, podstawą diety są owies, pszenica, kukurydza i jęczmień.

Młodym zwierzętom należy podawać chleb namoczony w wodzie. W drugim tygodniu do diety wprowadza się zieloną trawę i gotowane ziemniaki. Do miesiąca młode zwierzęta mogą być wyprowadzane na bezpłatny wypas.

W zimie gęsi afrykańskie są przestawiane na pokarmy stałe, w tym proso, kukurydzę i pszenicę. Ptakowi poleca się podawać odpady żywnościowe, gotowane ziemniaki z burakami i marchewką. Igły sosnowe i świerkowe wchodzą w skład diety jako dodatek witaminowy.

Cechy reprodukcji

Gęsi afrykańskie osiągają dojrzałość płciową w wieku dwóch lat. Jednak produktywność samców po czterech latach stopniowo spada. Wpływa również na warunki przetrzymywania. W temperaturach poniżej +23 stopni gąsior staje się nieaktywny.

Samice osiągają dojrzałość płciową wcześniej. Za najbardziej produktywny okres uważa się okres do pierwszych trzech lat. Zaleca się pozostawienie do czterech gęsi na jednego gąsiora. Nie wyklucza to możliwości parowania. Przedstawiciele rasy afrykańskiej, podobnie jak wiele innych, często wybierają swoją „ulubioną” samicę. W takich przypadkach gąsiory są odrzucane. To samo należy zrobić, jeśli samiec zaczyna wykazywać agresję. Ale takie sytuacje są mniej typowe dla rasy afrykańskiej niż dla innych.

Ponadto co 3 lata zaleca się wprowadzenie do stada nowego gąsiora w celu odnowienia krwi.

Choroby i leczenie

Dla gęsi afrykańskich bardziej charakterystyczne są choroby zakaźne spowodowane nieprzestrzeganiem warunków przetrzymywania. Grupa ryzyka to głównie młode zwierzęta. Do patologii częściej diagnozowanych u ptaków należą:

1. Wirusowe zapalenie jelit. Wpływa głównie na wątrobę, powodując śmierć nawet 95% potomstwa. Zapalenie jelit nie jest leczone. Ale w celu zapobiegania infekcji młode zwierzęta są szczepione.
2. Salmonelloza. Ciężka choroba, która atakuje cały organizm. Traktowany furazolidonem.
3. Kolibakterioza. Najczęstsza choroba powodująca osłabienie. Leczy z Baytrilem.
4. Pasteureloza lub cholera. Zwykle rozwija się z powodu pasożytów. Leczenie odbywa się antybiotykami.

Ponadto u gęsi często występuje blokada przełyku spowodowana suchą karmą. Zabieg wykonywany jest przy pomocy oleju słonecznikowego.

Zalecane