Tymianek: uprawa na Uralu, cechy sadzenia i pielęgnacji

Tyanek, tymianek, oregano to nazwy jednej rośliny. Wielu ogrodników próbuje dziś sadzić roślinę ogrodową na własnych podwórkach, co wynika tylko z dużej liczby użytecznych właściwości rośliny i przyjemnego aromatu krzewów. W celu udanej uprawy tymianku na Uralu zaleca się wcześniejsze poznanie cech sadzenia i pielęgnacji.

Cechy uprawy tymianku na Uralu

Thyme może rosnąć jako dzika roślina w warunkach Południowego Uralu. Dzika roślina rośnie tam, gdzie jest kamienista, piaszczysta gleba, gleba bogata w czarną glebę.

Aby móc rosnąć w bardziej północnych regionach, konieczne będzie zapewnienie krzakom odpowiednich warunków. Jeśli chcesz posadzić roślinę w ogrodzie, zaleca się rozważenie następujących cech rośliny:

ma dobrą tolerancję na suszę, więc nie wymaga podlewania;
dobrze znosi stresujące sytuacje;
wymagające wystarczającej ilości światła, dlatego do sadzenia konieczne jest wybieranie nasłonecznionych, otwartych miejsc;
może kiełkować na każdej glebie z wyjątkiem gliny;
dobrze rozmnaża się przez nasiona lub podział krzewów.

To zioło jest używane jako herbata, przyprawa, zapach i składnik kosmetyczny. Ze względu na swoje właściwości bakteriobójcze i wykrztuśne roślina jest często wykorzystywana jako składnik receptur medycyny tradycyjnej.Kwiatostany krzewów mają zdolność przyciągania pszczół, dzięki czemu roślina jest doskonałą rośliną miodową.

Data sadzenia

Czas sadzenia zależy od wybranej metody uprawy rośliny. Praca z nasionami w celu uzyskania sadzonek odbywa się w marcu. Podczas wysiewu nasion w ziemi za najlepszy czas uważa się moment dostatecznego podgrzania gleby, kiedy gleba nagrzewa się do dodatnich temperatur. W warunkach Uralu najpopularniejsza jest metoda sadzonek.

Przygotowanie gleby

Tymianek uwielbia pożywne gleby lekkie, które nie mają wysokiego poziomu kwasowości. Roślina świetnie prezentuje się na zjeżdżalniach alpejskich, jako rama do ścieżek i przy sztucznych oczkach wodnych. Uprawy warzywne są uważane za najlepszych poprzedników. Zaleca się wybranie osobnego obszaru do uprawy tymianku, ponieważ do uzyskania dorosłej rośliny mija średnio 5 lat.

Przygotowanie gleby jest następujące:

jesienią miejsce sadzenia jest starannie rozkopywane, usuwając chwasty i resztki obcych upraw;
nawozić w postaci gnijącego obornika i superfosfatu;
w drugiej połowie kwietnia gleba jest starannie przekopywana, wyrównywana tak, aby nie było grudek, aplikowany jest nawóz w postaci mocznika.

Następnie lądowanie odbywa się dowolną z wybranych metod.

Lądowanie

Sadzenie można przeprowadzić wysiewając nasiona do ziemi, sadzonki metodą dzielenia krzewów. Nasiona tymianku kiełkują powoli, a roślina rośnie długo, dlatego na Uralu częściej stosuje się drugą opcję.

Nasiona wysiewa się bezpośrednio do ziemi, pozostawiając 40 cm między rzędami.Nasiona nie muszą być zakopywane, wystarczy posypać na wierzch 1 cm piasku rzecznego. Za optymalną dla kiełkowania uważana jest temperatura +20 C. W związku z tą cechą, po posadzeniu miejsce siewu pokrywane jest folią, co zapewnia lepsze kiełkowanie nasion. Pierwsze pędy pojawiają się razem po 15 dniach.

Wybierając metodę sadzonek, nasiona wysiewa się w połowie marca, przykrywając na wierzchu niewielką ilością piasku. Aby możliwe było sadzenie sadzonek w ziemi, wiek krzewów powinien wynosić 70 dni. Pozostaw odstęp co najmniej 30 cm między rzędami.

Rozmnażanie poprzez dzielenie krzewów odbywa się przed nadejściem niskich temperatur. Aby to zrobić, roślina jest całkowicie wykopana i podzielona na części. Wielkość każdego z nich musi wynosić co najmniej 5 cm, a każdy pojedynczy krzew jest zakorzeniony pod słoikiem lub w szklarni. Posadzone w żądanym miejscu po utworzeniu systemu korzeniowego.

Opieka

Pielęgnacja polega na wykonywaniu okresowego spulchniania gleby, odchwaszczaniu i podlewaniu. Przy przycinaniu krzewów tymianku na sztywną część tworzenie pędów będzie lepsze i będą one bardziej zwarte. Decyzję o potrzebie nawożenia pogłównego podejmuje się indywidualnie, w zależności od jakości gleby i stanu zdrowia rośliny.

Raz na 2 lata sadzi się roślinę, w przeciwnym razie kwiaty stają się znacznie mniejsze. Zalecenia dotyczące sadzenia i selekcji gleby są podobne do metody rozmnażania przez podział.

Pomimo dobrych cech odporności na zimowe mrozy, w warunkach Uralu zaleca się zamykanie nasadzeń w tym okresie. Przed nadejściem zimna krzaki są podlewane i pokrywane lutrasilem, tekturą, torfem i opadłymi liśćmi. Wiosną ochrona jest usuwana, za pomocą sekatorów odcina się odmrożone i wysuszone gałęzie.

Nawadnianie

Charakter podlewania powinien być umiarkowany. Tymianek nie lubi nadmiernego nasiąkania wodą i nie toleruje zakwaszenia gleby. Jeśli naturalne opady są wystarczające, nie przeprowadza się nawilżania gleby. W upalne lata wystarczy podlewać nie więcej niż dwa razy w tygodniu.

Karmienie

Roślina nie potrzebuje dużej ilości nawożenia pogłównego, ale dodatkowe nawożenie do gleby ma pozytywny wpływ na formowanie się i kwitnienie rośliny. Do takich celów użyj:

amon;
sól potasowa;
azotan amonu;
superfosfat.

Nawozy aplikuje się na glebę podczas przygotowywania gleby pod przyszłe sadzenie jesienią i wiosną.Wystarczy dodać jesienią na 1 m² szklankę popiołu drzewnego i 40 gramów superfosfatu. Bezpośrednio przed sadzeniem glebę ostrożnie spulchnia się na głębokość 10 cm i dodaje się łyżeczkę mocznika na każdy 1 m^2.

Po skoszeniu można dokarmić roślinę roztworem płynnej dziewanny lub kompleksem nawozów mineralnych, które można stosować od drugiego roku życia rośliny ogrodniczej. Tymianek nie toleruje wprowadzania świeżego obornika do gleby.

Szkodniki

Tymianek jest odporny na różne szkodniki. Pikantny zapach rośliny odstrasza wiele szkodliwych owadów, dlatego roślina jest często wykorzystywana do takich celów w przydomowych ogrodach. Za główne szkodniki uważa się ryjkowiec, mszyce, ćmy łąkowe. Najczęściej na krzaki wpływają mszyce. W celu zapobiegania stosuje się następujące rozwiązanie:

soda kalcynowana 1 łyżka. l.;
litr wody;
mydło do prania.

Zaatakowane krzewy są traktowane tym narzędziem.

Choroby

Choroby rzadko dotykają tymianek, a ich pojawienie się wynika głównie z nieprzestrzegania zasad pielęgnacji rośliny. Nadmierne podlewanie i przedwczesne usuwanie trawy prowadzą do pojawienia się chorób grzybiczych. Zapobieganie polega na wprowadzaniu do gleby wapna lub nawozów alkalicznych.

Zbiór

Zbiór Tymianku do celów leczniczych zbiera się w okresie kwitnienia, który trwa do sierpnia. Aby to zrobić, część powietrzną odcina się nożyczkami lub sekatorami, umieszczając ją w koszu. W większości przypadków do przechowywania stosuje się metodę naturalnego suszenia. Nie zaleca się stosowania specjalnych suszarek, ponieważ powoduje to ulatnianie się olejków eterycznych.