Koper bogatolistny: charakterystyka i opis odmiany, uprawa ze zdjęciem
Dill obficie mówi sam za siebie. Kultura słynie z dobrych zbiorów i bezpretensjonalności do ziemi. Nawet minimalna ilość wysianych nasion zapewni koperek do następnego sezonu.
Opis odmiany
Dojrzewanie plonu trwa średnio 40 dni, co daje wszelkie powody, aby zaklasyfikować roślinę jako odmianę średnio dojrzewającą. Kiełki kopru już 10-12 dni po posadzeniu. Pędy rosną do 130 cm.
Opis kultury:
- bogaty zielony kolor liści;
- 3,5 kg plonów można zebrać z 1 metra kwadratowego;
- wyraźny smak i aromat;
- soczyste zielenie;
- masa użytecznych składników w składzie;
- średnie rozmiary liści i parasoli;
- Możliwość długoterminowego przechowywania;
- z jednego krzewu zbiera się średnio 20 g zieleni.
Odmiana wysokolistna odpowiednia do różnych zastosowań: zamrażanie, suszenie, świeża konsumpcja, przygotowywanie leków.
Wzrost
Koper nie koliduje z roślinami, więc można go uprawiać obok wszelkich upraw ogrodowych. Jedynym wyjątkiem jest seler. Nie zaleca się wysiewu kopru na obszarze, na którym uprawiano tę uprawę w zeszłym sezonie.
Nasiona kopru zaczynają kiełkować w 3 stopniach Celsjusza. Jednak doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że optymalna temperatura dla rośliny to 16-18 stopni. Lepiej sadzić w dobrze oświetlonym miejscu, chociaż zaciemnione grządki nie są przeciwwskazaniem do sadzenia.
Przed siewem zaleca się nawilżenie i nawożenie gleby. Do opatrunku górnego stosuje się obornik, superfosfat i sól potasową. Sadzenie odbywa się na przełomie kwietnia i maja, jak tylko gleba nagrzeje się do wymaganej temperatury.
Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion, w przeddzień sadzenia można je namoczyć przez 2 dni w roztworze popiołu. Lub umieść w worku z gazy i zanurz w ciepłej wodzie (nie więcej niż 50 stopni). W takim przypadku woda będzie musiała być stale odnawiana, a następnie nasiona suszone.
Zbiory będą lepsze, jeśli zostaną odpowiednio posadzone. Optymalna odległość między nasionami wynosi 5 cm Głębokość sadzenia wynosi 2 cm Lepiej jest siać koperek w rzędach, tylko w tym przypadku konieczne będzie przerzedzenie kiełków.
Dolistne odmiany kopru charakteryzują się dobrym kiełkowaniem nawet w niesprzyjających warunkach pogodowych.
Uważaj! Koper nie akceptuje środowiska kwaśnego, więc nie można sadzić zieleniny na glebie po wapnowaniu.
Cechy opieki
Pielęgnacja kopru nie wymaga dużego wysiłku, ale każdy ogrodnik powinien zagłębić się w jego cechy. Przede wszystkim rozrzedź kiełki, które zaczynają kiełkować. Rośliny nie powinny znajdować się bliżej niż 5 cm od siebie. W przeciwnym razie sadzonki przestaną się rozwijać.
Chwasty muszą zostać usunięte na czas, ponieważ ich wzrost jest zagłuszany przez młody koperek. Należy również pamiętać o wilgotności gleby, susza doprowadzi do żółknięcia zieleni. Podlewanie najlepiej wykonywać wieczorem, raz na 2-3 dni.
Ze względu na prawdopodobieństwo nocnych przymrozków pędy są pokryte polietylenem. Nagłe zmiany temperatury mogą całkowicie zniszczyć uprawę.
Wady i zalety
Dill ma wiele zalet:
- wysokie plony;
- dobre ulistnienie;
- niewymagające dla gleby (z wyjątkiem gleb kwaśnych);
- bezpretensjonalna opieka;
- nie wymaga wstępnej obróbki cieplnej przed użyciem;
- można uprawiać prawie wszystkie rośliny ogrodnicze;
- soczyste i pachnące zielenie;
- Możliwość długoterminowego przechowywania na kilka sposobów.
Wady to nietolerancja na niskie temperatury. Nawet niewielkie przymrozki mogą zepsuć plony, dlatego zaleca się na noc przykrywać koperek folią.
Szkodniki i choroby
Czasami roślina jest atakowana. Rozważ najczęstsze choroby tej odmiany:
- Peronosporoza. Optymalne warunki dla choroby to wilgotny, ciepły klimat. Najpierw zewnętrzna strona liści żółknie, następnie grzbiet pokrywa się białym nalotem. Stopniowo zmiana rozprzestrzenia się na inne części rośliny: pędy, parasole. Rośliny dotknięte mączniakiem rzekomym dość szybko obumierają. Do zwalczania choroby stosuje się sodę kalcynowaną i mydło do prania. 20 gramów składników rozcieńcza się w 5 litrach wody, po czym traktuje się dotknięte chorobą rośliny.
- Mączniak prawdziwy. Wpływa na rośliny w każdym regionie, nawet w uprawie szklarniowej. Z reguły choroba poprzedzona jest przez długi czas mokrą, ciepłą pogodą. Uszkodzenie objawia się białawym nalotem na liściach, przypominającym pajęczynę. Stopniowo dotknięty obszar rośnie i prowadzi do śmierci rośliny. W przypadku stwierdzenia objawów choroby koperek natychmiast spryskuje się słabym roztworem chlorku miedzi lub nadmanganianu potasu.
- Cerkosporoza. Charakterystyczną cechą choroby jest pojawienie się ciemnych plam z kropkami na wszystkich częściach kopru. Kiedy zarodniki dojrzewają, koperek pokryty jest gęstą białą powłoką. Cerkosporoza jest również niebezpieczną chorobą, która w przypadku braku szybkich środków prowadzi do więdnięcia zaatakowanej rośliny. Lekarstwem na tę chorobę jest tlenochlorek miedzi. 20 g substancji rozcieńcza się w 5 litrach wody i regularnie spryskuje porażone rośliny.
- Fusarium więdnie. Zarówno zakażone nasiona, jak i wysoka temperatura powietrza lub nadmierne podlewanie mogą wywołać chorobę. Początkowo dotyczy to dolnych liści, stopniowo górne liście i łodyga są zaangażowane w proces patologiczny. Przejawia się to czerwonawo-żółtym kolorem, który szybko prowadzi do całkowitego więdnięcia kopru. Przy pierwszych objawach zażółcenia lub zaczerwienienia rośliny opryskuje się Fundazolem lub Topsinem. Nierozpoczęty etap zmiany jest łatwo podatny na takie leczenie. Jeśli nie udało się uratować rośliny, usuwa się ją z ogrodu wraz z korzeniem.
Aby uniknąć uszkodzenia zieleni, zaleca się przed sadzeniem namoczyć nasiona w ciepłej wodzie lub potraktować je roztworem nadmanganianu potasu. Takie proste metody zminimalizują ryzyko kontuzji. Aby nie sprowokować rozwoju chorób zakaźnych kopru, nie należy sadzić łóżek blisko.
Ponieważ warzywa są spożywane na świeżo, nie zaleca się uciekania się do środków chemicznych w celu uzyskania pomocy. Wskazane jest dbanie o profilaktykę chorób już na etapie przygotowania nasion.
Zbieranie i przechowywanie
Kiedy roślina osiągnie 15 cm, zbiera się ją na zieleń. To jest 20-25 dni po wykiełkowaniu. Przed cięciem zielenie są spryskiwane wodą. Młody koperek jest świeży przez kilka dni. Warzywa są przechowywane na kilka sposobów: zamrażanie, suszenie, konserwowanie.
Aby wysuszyć zielenie, zbiera się je w pęczek, myje w chłodnej wodzie i układa do wyschnięcia w suchym miejscu. Gdy zaczyna się bez trudu rozpadać w dłoniach, wkłada się go do płóciennych woreczków lub wlewa do szklanego słoika. Koper wraz z parasolami jest trzymany w stanie zawieszenia.
Pomimo łatwości suszenia, większość ogrodników woli przechowywać swoje zioła w stanie zamrożonym. W ten sposób zachowane są w nim użyteczne substancje. Pokrojone części kopru są dobrze umyte, wysuszone i drobno posiekane. Następnie warzywa są układane w plastikowych torebkach i wysyłane do przechowywania w zamrażarce.
Zalecane
Porzeczka Wenus: opis i charakterystyka odmiany, uprawa i rozmnażanie ze zdjęciem

Odmiany porzeczki Wenus: historia hodowli, zalety i wady, opis i charakterystyka, zasady sadzenia i pielęgnacji, metody rozmnażania, recenzje ogrodników.
Złota wiśnia Rossoshanskaya: opis i charakterystyka odmiany, uprawa ze zdjęciem

Złota wiśnia Rossoshanskaya Podgatunek: zalety i wady, opis odmiany, główne cechy, zasady sadzenia i pielęgnacji, zwalczanie szkodników.
Raspberry Patricia: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie, uprawa i pielęgnacja ze zdjęciem

Opis malin Patricia: charakterystyka odmiany, zalety i wady. Zasady uprawy, niuanse pielęgnacji upraw, metody zwalczania chorób i owadów, metody hodowli, zbiór i przechowywanie.