Zimujące pszczoły: śpią czy nie, gdzie mieszkają na ulicy, jak oszczędzać i co jedzą

Zima to dość ważny i odpowiedzialny etap w pszczelarstwie. Jeśli nie przygotujesz się odpowiednio do zimowania pszczół, możesz ponieść poważne straty. Jednak wielu początkujących pszczelarzy popełnia poważne błędy podczas opieki nad tymi owadami. Aby zima przebiegła bezproblemowo i nie zakończyła się utratą rodzin pszczelich, ważne jest odpowiednie zaizolowanie uli i zadbanie o wysokiej jakości żywienie.

Jak pszczoły przygotowują się do zimy

Pszczoły miodne nie śpią zimą i nigdzie nie chodzą. W tym okresie prowadzą zupełnie normalne życie. Wraz z nadejściem jesiennych chłodów macica przestaje składać jaja.Jednocześnie większość czasu owady spędzają we własnym gnieździe. Tam zapewniają ciepło i siedzą prawie bez ruchu.

Z nadejściem jesieni pszczoły formują kulę wokół pustych plastrów. Gdy nadchodzi ciepły słoneczny dzień, załamuje się, a owady wylatują na krótki spacer. Jest potrzebny do oczyszczenia jelit z owadów. To znacznie ułatwia ich zimowanie. Po tej procedurze osobniki wracają do ula.

Co pszczoły robią zimą

Długi proces ewolucyjny pozwolił pszczołom rozwinąć odporność na warunki klimatyczne danego obszaru. Dzięki temu lokalne rasy z powodzeniem przetrwają zimę. Dlatego na etapie przygotowania rodzin pszczelich do zimowania warto wziąć pod uwagę ich charakterystyczne cechy.

Pszczoły karnika z łatwością wytrzymują silne mrozy i wiatry. Zimą tworzą małe grupy. Pszczoły karpackie muszą zostać zjednoczone przed zimą.

W pasiece

W zimie pszczoły domowe żyją na zewnątrz, w izolowanych pomieszczeniach lub w olsach. W tym okresie nie zapadają w stan hibernacji. Jednak nie zaleca się niepokojenia owadów. Pszczoły stają się szczególnie wrażliwe bliżej wiosny. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że owady nie śpią w ulu. Dlatego nawet niewielki wpływ na nie może sprowokować przelot i doprowadzić do śmierci całej rodziny.

Doświadczeni pszczelarze zostawiają owady na ulicy. Pozwala to na pozyskanie zdrowych osobników na następny rok, które wcześnie zaczną latać. Jednak w tym przypadku ważne jest, aby wziąć pod uwagę klimat regionu. Na południu nie ma specjalnej potrzeby izolacji. W regionach północnych ule muszą być izolowane wysokiej jakości.

W tym celu domy są osłonięte od wewnątrz specjalnymi materiałami - plastikiem, pianką, folią.

Do ocieplania pokrowców używa się bawełny lub lnu. W takim przypadku nie można użyć syntetycznego winterizera. Owady mogą się w nią zaplątać, co doprowadzi do ich śmierci.

Ule zaleca się przechowywać po południowej stronie budynków. Są umieszczone bliżej siebie. Jednocześnie ze ściany należy wycofać 10-20 centymetrów. Zaleca się usunięcie dolnych grzebieni, aby zoptymalizować przestrzeń życiową.

W pszczelarstwie bardzo ważna jest ochrona pasieki przed silnymi wiatrami. W tym celu ule powinny być ogrodzone łupkiem lub materiałem dachowym. Zaleca się przykrycie letki tarczami. Ważne jest również, aby śnieg nie przeszkadzał.

Aby zapobiec gromadzeniu się skroplin i powstawaniu pleśni w dolnej części domu, warto zrobić 2-3 otwory wentylacyjne. Podczas zimowania pszczół na dworze należy wziąć pod uwagę, że koszt pożywienia wzrasta o kilka kilogramów.

W naturze

Dzikie pszczoły żyją w lasach. Tam żyją w dziuplach drzew, które mają kształt cylindryczny i znajdują się wewnątrz pnia.

Długość gniazda sięga kilku metrów. Owady hibernują w górnej części, która jest dobrze izolowana. Jednocześnie nie zasypiają na zimę. Funkcje otworu wentylacyjnego pełni wycięcie, które znajduje się poniżej. Komórki są uszczelnione do przechowywania żywności.

Podstawowe metody konserwacji zimowej

Pszczoły mogą zimować na różne sposoby. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę szereg cech.

Zimujące pszczoły na wolności

W regionach południowych pszczoły zimują w pasiece. W takim przypadku uli nie można wnieść do pokoju. Zwolennicy tego typu zimowania wierzą, że silna rodzina pszczół będzie w stanie wytrzymać zimę na zewnątrz, a to na tym skorzysta.Takie osobniki mniej się roją i są bardziej produktywne.

Przelot odbywa się pierwszego słonecznego dnia na miesiąc przed standardowymi datami. Dzięki oczyszczeniu kału pszczoły zaczynają aktywnie hodować czerw. W rezultacie do czasu zwykłej wystawy gniazda z zimowiska zawierają 4-5 ramek z czerwiem. Do jego wykarmienia potrzeba 2-3 kilogramów miodu, który jest wchłaniany na wolności.

Aby zaimplementować tę metodę, musisz wykonać następujące czynności:

• Zaizoluj gniazdo, umieść sklep na suficie, włóż do niego poduszki i suchy mech. Ule należy umieszczać na pudełkach o wysokości 30-40 centymetrów. Powinny być wypełnione mchem i suchymi liśćmi. Górny karb powinien być otwarty, aby zapewnić przepływ powietrza.
• Dostarcz wysokiej jakości pokarm dla owadów.
• Miej dużo nieletnich.
• Usuń czynniki, które mogą powodować niepokój owadów.

W śnieżną zimę zaleca się zgrabić śnieg i posypać nim ule od tyłu i boków aż po sam dach. Od przodu odbywa się to do środka. W przypadku silnych mrozów ule należy całkowicie posypać śniegiem. Pomoże to obniżyć koszty energii poszczególnych osobników, aby utrzymać ciepło w ulu i zmniejszyć zużycie paszy. Jeśli jest mało śniegu, należy zastosować pokrycie dachowe, słomę, izolację syntetyczną.

Zimowanie w zimowej chacie

Wielu pszczelarzy przenosi ule do specjalnych zimowych domów na zimę. Są to zamknięte, nieogrzewane pomieszczenia. Pozwala to nie polegać na pogodzie, obecności śniegu, wskaźnikach temperatury i innych czynnikach. Zazwyczaj ule umieszczane są w zimowych chatach na początku listopada, kiedy średnia temperatura spada poniżej zera.

Silniejsze rodziny zaleca się umieszczać na niższych stojakach. Należy to zrobić bliżej drzwi. Jeden z uli powinien być umieszczony na wadze, aby monitorować spożycie żywności w okresie zimowym.

W grudniu i styczniu zaleca się odwiedzanie pszczół maksymalnie 2-3 razy w miesiącu. W tej chwili jest okres odpoczynku. Trwa do pojawienia się potomstwa. Owady są ciche. Jednocześnie miesięczne spożycie miodu na rodzinę pszczół wynosi 750-900 gramów. W lutym owady stają się bardziej aktywne i wymagają stałego cotygodniowego monitorowania.

Podczas inspekcji ważne jest, aby monitorować stan podmokłości. Pomaga to zidentyfikować negatywne oznaki zimowania w czasie, znaleźć przyczyny problemów i podjąć działania. Pod koniec lutego owady muszą rozpocząć hodowlę, ponieważ zwiększają temperaturę do +35 stopni i potrzebują więcej pokarmu.

Kiedy potrzebny jest opatrunek górny?

Pszczoły jedzą miód, cukier puder, syrop, karmę białkową. Silne rodziny przygotowują własne zapasy. Aby pasza była świeża, komórki z nią są uszczelniane. Przed jedzeniem pszczoły mieszają miód z wydzieliną specjalnych gruczołów.

Średnio owady zjadają 18-24 kilogramy miodu. Taka ilość wystarcza na jedną rodzinę pszczół. Na spożycie żywności wpływa wiele czynników - temperatura, wentylacja, wilgotność. Im lepsze warunki, tym mniej potrzebnej paszy.

Możliwe problemy

Aby utrzymać pszczoły zimą, ważne jest zapewnienie im sprzyjających warunków. Jednocześnie pszczelarze często borykają się z takimi problemami:

• Brak żywności. Aby owady normalnie przeżyły zimę, muszą być odpowiednio karmione. Ważne jest, aby używać dobrej jakości żywności. Do zimowania najbardziej odpowiednie są lekkie odmiany miodu - na przykład lipa. Ciemne odmiany szybko krystalizują i dlatego pszczoły nie mogą jeść pokarmu.
• Naruszenie wentylacji. Niedostateczna wentylacja powoduje, że gniazda stają się wilgotne. Mokre ramki i maty powodują ochłodzenie gniazda. Powoduje to zwiększone zużycie paszy.
• Rozwój chorób. Początkowo chora rodzina nie powinna jechać na zimę, gdyż sytuacja jeszcze się pogorszy. Najczęstszą chorobą jest warroza. Zainfekowane pszczoły są niespokojne, zużywają się, zjadają dużo jedzenia i umierają.
• Słabe rodziny lub brak jednostek. Słaba rodzina pszczół nie przetrwa zimy. Tylko silne osobniki są odporne na warunki przetrwania. Ponadto ogromne znaczenie ma opieka nad młodymi osobnikami. Ważne jest, aby jesienią mieć w ulu co najmniej 3 ramki z czerwiem.

Zimowanie pszczół uważane jest za dość ważny etap w ich życiu. Aby było skuteczne, ważne jest zapewnienie owadom odpowiednich warunków i odpowiednie ich karmienie.

Zalecane