Rasa pszczół Buckfast: cechy i cechy, zalety i wady

Rasa pszczół Buckfast pojawiła się w wyniku długotrwałej selekcji, która trwała ponad pół wieku. Dzięki temu możliwe było uzyskanie owadów produktywnych i przyjaznych, które wyróżniają się niską skłonnością do rojenia. Obecnie istnieje ponad 10 gatunków pszczół tej rasy. Mają wiele zalet, ale charakteryzują się również istotną wadą, która objawia się brakiem odporności na mróz. Dlatego pszczół nie można hodować w regionach o zimnym klimacie.

Opis pszczół Buckfast

Buckfast jest uważany za rasę priorytetową w pszczelarstwie. Główną wadą tych owadów jest ich słaba podatność na niskie temperatury. Dlatego nie mogą być hodowane w zimnych regionach. Główne cechy tej linii owadów to:

Obszar - materiał źródłowy nie został zachowany w warunkach naturalnych. Kilka próbek znajduje się w Niemczech na specjalnej stacji. Jego głównym zadaniem jest zachowanie odmiany.
Waga - Średnia waga osoby pracującej wynosi 120 miligramów. Jednocześnie niezapłodniona macica waży około 195 gramów, a gotowa do złożenia – 215.
Wygląd - lekkie owłosienie występuje głównie na grzbiecie pszczół. W tym przypadku dolna część brzucha jest gładka. Kolorowe tło to skrzyżowanie żółtego i brązowego. Pod plecami widoczne paski. Skrzydła są lekkie i prześwitujące, a nogi czarne i błyszczące.
Wielkość trąbki - różni się średnią długością, która wynosi 6,8 mm.
Zachowanie - pszczoły nie wykazują agresji wobec członków rodziny i ludzi. Jeśli usuniesz osłonę z ula, owady wejdą głębiej. Rzadko atakują ludzi.
Zimotrwalosc - ten parametr jest uwazany za najwazniejsza wade pszczol. Nie są w stanie samodzielnie przygotować ula na zimę. Dlatego pszczelarz musi zadbać o jego izolację.
Stopień nieśności matek - średni parametr to 2 tys. jaj.
Proces zbierania miodu - pszczoły Buckfast charakteryzują się dużą migracją flory. Nie wybierają jednej rośliny miodowej, ale ciągle zmieniają rośliny.

Funkcje produkcyjne

Rasa wyróżnia się wysokim stopniem produktywności, który praktycznie nie zależy od czynników zewnętrznych. Jednocześnie istnieją pewne funkcje:

Podczas środkowej łapówki rodzina nadal buduje siłę.
Na etapie silnej łapówki królowa pszczół jest nieco ograniczana przez pszczoły.
Potomstwo w rodzinach często pojawia się nawet jesienią, co pomaga wydłużyć okres pszczelarstwa.

Macica tej rasy jest uważana za bardzo produktywną. Późną wiosną są w stanie złożyć do 2 tys. jaj dziennie. Ponieważ rasa charakteryzuje się tworzeniem dużych rodzin.

Ponadto przedstawiciele tej rasy potrafią używać słabych i mocnych łapówek, które są rozciągnięte w czasie. Pszczelarz musi zmaksymalizować siłę rodziny pszczelej. Jeśli łapówka jest za słaba, zaleca się karmienie pszczół.

Preferencje dotyczące zachowania i klimatu

Jedną z głównych cech rasy jest spokojne usposobienie. Nie atakują ludzi bez powodu, dlatego pszczelarze mogą bezpiecznie obejrzeć ul. Nie wymaga używania palacza, siatki ani rękawiczek.

Kolejną cechą tych pszczół jest pracowitość. Są w stanie przenosić pyłek od wczesnych godzin porannych do późnego wieczora. Pszczoły mogą pracować nawet w warunkach niskich temperatur - do +10 stopni.

Owady preferują wilgotny klimat. Te pszczoły czują się bardziej komfortowo w regionach, w których często występują opady deszczu. Dobrym przykładem jest środkowy pas. Jednak rasa jest w stanie przystosować się do prawie każdych warunków.

Specyficzne zbieranie miodu i rój

Pszczelarstwo bezpośrednio wpływa na wielkość zbioru miodu. Jednocześnie duże znaczenie ma siła rodzin pszczelich, łapówki i struktura ula. Podróżowanie znacznie zwiększa ilość miodu. Jednak nawet bez tego okazuje się to bardzo dużo.

Aby pszczoły Buckfast dobrze prezentowały się podczas zbierania miodu, nie zaleca się ograniczania wzrostu liczby owadów. Nie stosuj również technik takich jak selekcja zapieczętowanego czerwiu czy podział rodzin. Powoduje to spadek ich wzrostu.

W lecie prawie cała praca pszczelarza polega na instalowaniu dodatkowych skrzynek i pompowaniu miodu. Cechą charakterystyczną pszczół w okresie zbierania miodu jest minimalna produkcja propolisu.

Rasa praktycznie nie ma tendencji do rojenia się. Tak więc przez 5 lat trzymania pszczół dosłownie 2-3 rodziny przechodzą w stan rojowy. Jest to uważane za doskonały wskaźnik.

Treść rasy

Chociaż rasa Buckfast jest uważana za bezpretensjonalną, wymagają odpowiedniej opieki.

Jedzenie

Wczesny rozwój owadów jest dobry tylko wtedy, gdy od początku wiosny jest dla nich wystarczająca ilość pożywienia w regionie. Jeśli pszczoły są hodowane w regionach północnych lub zachodnich, pszczelarz musi zadbać o karmienie.

Warunki przechowania

Pszczoły Buckfast są uważane za najbardziej wymagające przestrzeni. Owady wymagają dużych uli. Bez tego rodzina nie będzie w stanie zwiększyć liczby jednostek i siły. Warto zauważyć, że ilość miodu produkowanego przez poszczególne osoby zależy bezpośrednio od tych czynników. Każda rodzina powinna mieć swój własny ul.

W samych domkach warto postawić specjalne leżaki. Będą promować rozmnażanie owadów i pomagają zachować maksymalną ilość miodu. Ważne jest, aby domki dla pszczół były ciepłe. Przy hodowli osobników w regionach północnych wymagana jest izolacja mieszkań.

Zimowanie

Gdy temperatura spada, owady gromadzą się w kuli. Do zimowania wolą używać pustych grzebieni. Od czasu do czasu owady zamieniają się miejscami. Jest to wymagane do ogrzewania i zapewniania dostępu do żywności. Pszczoły potrzebują energii, aby podnieść temperaturę w ulu do +300 stopni. Takie parametry są ważne, gdy pojawia się czerw.

Aby utrzymać normalną temperaturę w ulu, osoby te muszą jeść 30 gramów miodu dziennie. Tę cechę należy wziąć pod uwagę przed zimowaniem. W razie potrzeby rodzinę pszczół należy karmić syropem. Równie ważna jest jakość izolacji ula.

Po zimowaniu pszczoły zaczynają latać. Jeśli zimna pora roku minęła bezpiecznie, będzie można zobaczyć w ulu ramki z czerwiem. Powinna być również wolna od nosematozy.

Choroby

Pszczoły Buckfast mają silną odporność. Nie są podatne na askosferozę, nosematozę i acarapidozę. Jednocześnie owady cierpią na takie patologie:

warroza;
zgnilca europejski;
roztocza tchawicy;
Amerykański zgnilec.

Ponieważ eksperci zalecają pszczelarzom zwracanie uwagi na profilaktykę. Dotyczy to zwłaszcza etapu przygotowań do zimy.

Wady i zalety rasy

Ta rasa ma wiele zalet:

Wysoka produktywność macicy przyczynia się do szybkiego wzrostu i rozwoju rodziny pszczelej.
Pszczoły mają wysoki stopień wytrzymałości. Są w stanie zbierać nektar z dużej liczby roślin miododajnych.
Istnieją kolejki do stosowania łapówek wczesną wiosną i jesienią.
Rodziny tworzą zwarte gniazda, które znajdują się na niższych poziomach. Na wierzchu stos pszczeli i miodu.
Dno ula jest zawsze czyste.
Gniazda zawierają minimum propolisu.
Pszczoły mają spokojną naturę. Pracuje się z nimi całkiem wygodnie.
Rodziny są bardzo odporne na patologie i pasożyty.
Kolonie pszczół nie mają tendencji do rojenia.
Kombinacja pozytywnych właściwości pozwala na zebranie dużej ilości miodu.

Jednocześnie pszczoły Buckfast mają również pewne wady. Główną wadą jest niska odporność na mróz. Dlatego w regionach północnych zapewnienie owadom normalnego zimowania jest prawie niemożliwe.

Kolejną ważną wadą jest wysoka pracochłonność produkcji matek. Wynika to z ich wysokich kosztów. Przy stosowaniu matek niskiej jakości rozszczepienie znaków nastąpi po 2 pokoleniach. To sprawi, że rodziny będą bardziej agresywne.

Buckfast to wyjątkowy wybór pszczół, który ma wiele zalet. Owady te są bardzo produktywne i mają bardzo silną odporność. Dlatego przedstawiciele tej rasy są często wykorzystywani do produkcji miodu do celów przemysłowych.