Warzywa

Szczaw: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, kiedy sadzić nasiona i jak karmić

Szczaw: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, kiedy sadzić nasiona i jak karmić
Anonim

Przez wiele lat szczaw nie przyciągał uwagi hodowców warzyw i był znany jako dzika roślina. Dziś zajmuje godne miejsce wśród roślin uprawnych na naszych przydomowych działkach, gdyż posiada wiele cennych walorów. Jest to jedna z pierwszych roślin, która wiosną daje delikatne liście bogate w składniki odżywcze. A biorąc pod uwagę, że sadzenie i pielęgnacja szczawiu na otwartym polu nie sprawia większych kłopotów, jego uprawa uważana jest za najłatwiejszą.

Cechy i cechy rośliny

Do kultury wprowadzono szczaw kwaśny, również szczaw pospolity (Rúmex acetósa), należący do bylin zielnych z rodziny gryczanych. Tworzy podstawową rozetę z jajowatych, podłużnych liści, zaostrzonych na końcu. Odnosi się do roślin jednopiennych z zapyleniem krzyżowym. Ma korzeń palowy, rozgałęziony korzeń, który wnika głęboko w glebę.

W czasie kwitnienia szczaw wyrzuca łodygę kwiatową do 70 cm z małymi, czerwono-żółtymi kwiatami zebranymi w kwiatostan wiechy. Nasiona powstają w drugim roku po siewie i są to małe trójkątne orzechy. Dojrzewają późnym latem i nadają się do hodowli.

Ze względu na wysoką mrozoodporność świetnie czuje się na północnych szerokościach geograficznych, gdzie dobrze zimuje i wczesną wiosną daje zielone produkty witaminowe. Nawet powrotne mrozy i chwilowe przeziębienia nie są dla niego straszne.Nasiona są w stanie wykiełkować, gdy tylko gleba się roztopi, ale najlepszą energię kiełkowania obserwuje się w ciepłej, wilgotnej glebie.

Dzięki swojej bezpretensjonalności technika uprawy jest dość prosta. Podobnie jak w przypadku uprawy każdej rośliny warzywnej, istnieją niuanse, cechy i pewne wymagania, które roślina spełnia dla dobrego wzrostu.

Popularne odmiany szczawiu

Hodowcy pracowali nad tą zieloną uprawą i dzięki nim narodziły się odmiany i odmiany szczawiu, takie jak:

  1. Belleville - odnosi się do średnio wczesnych odmian. Posiada podniesioną i rozłożystą rozetę liści. Liście wyrastają na grubych ogonkach średniej długości. Wyróżniają się większym rozmiarem, jasnozielonym kolorem oraz przyjemnym, lekko kwaskowatym smakiem. Odmiana odporna na szypułkę i mróz.
  2. Malachit - reprezentuje grupę średnio wczesnych odmian: odstęp czasu od kiełkowania do cięcia wynosi 45-50 dni. Liście znajdują się na długich ogonkach. Są wydłużone, w kształcie włóczni, z falistymi krawędziami. Są lekko kwaśne.
  3. Szerokolistna to wczesna dojrzała odmiana. Pierwsze zbiory można uzyskać 40 dni po posadzeniu. Blaszka liściowa jajowata, średnia do dużej. Różni się delikatnymi, soczystymi liśćmi o średnio kwaśnym smaku. Wysoka wydajność i odporność na strzelanie.
  4. Odessky-17 - wyhodowana jako wczesna dojrzała odmiana. Posiada podniesioną i rozłożystą rozetę o wydłużonych, owalnych liściach. Jedna z odmian odpornych na suszę, która toleruje krótkotrwały brak wilgoci.
  5. Szpinak jest przedstawicielem średnio wczesnych odmian o dużych liściach. Wyróżnia się wyprostowaną i luźną rozetą, na której znajdują się ciemnozielone, lekko bulgoczące liście. Mają lekko kwaśny smak i są bogate w witaminę C.

W Europie popularny jest gatunek subalpejski, który dobrze rośnie na skalistych wzgórzach. W USL kochamy szczaw guzkowy, którego ogonki są zjadane. Na Kaukazie uprawia się szczaw, którego korzenie są wykorzystywane jako pokarm.

Daty sadzenia szczawiu

Na podstawie tego, kiedy właściciel chce uzyskać zbiory zielonych produktów, wybierany jest czas siewu. Metoda sadzonkowa nie jest potrzebna przy uprawie szczawiu, ponieważ nasiona dobrze kiełkują nawet w nieogrzewanej glebie.

Następujące terminy siewu są najbardziej optymalne:

  1. Wczesną wiosną, gdy tylko stopnie pierwszy śnieg. Latem młode pędy nabiorą siły, nabiorą siły, a jesienią można zebrać pierwszy plon zielonych liści.
  2. Na początku lipca, kiedy zbiera się wczesne zbiory rzodkiewki i sałaty. W pozostałym okresie letnim roślina zakorzeni się i będzie rosła w siłę, a po zimie będzie aktywnie rosła.
  3. Siew jesienią przed zimą przeprowadza się, gdy zaczęły się pierwsze przymrozki i skończyły się ciepłe dni, aby nasiona nie zdążyły wykiełkować, a po prostu zimowały w ziemi. Aktywny wzrost rozpocznie się wczesną wiosną, a do połowy lata będzie można wyciąć pierwsze liście.

Podczas sadzenia latem ważne jest regularne podlewanie, aby delikatne pędy nie wysychały. A dorosłe rośliny z brakiem wilgoci idą do strzały i zaczynają kwitnąć, tworząc małą rozetę liści.

Istnieje niezwykły sposób na uzyskanie pełnych zbiorów wczesną wiosną. Jesienią wykopuje się kłącza, wycina z nich liście i pozostawia zakopane w piasku w piwnicy. Wczesną wiosną sadzi się je w szklarni, gdzie roślina aktywnie rośnie. Miesiąc później liście na barszcz zielony są gotowe.

Uprawa szczawiu na otwartym polu

Zanim nasiona wpadną do ziemi, należy je wstępnie namoczyć przez kilka dni. Po nasyceniu wilgocią dadzą 100% kiełkowania. W kraju musisz wcześniej przygotować miejsce do sadzenia. Należy pamiętać, że szczaw jest rośliną wieloletnią, a mały kiełek za kilka lat zamieni się w dużą, rozłożystą roślinę. Aby uprawiać Rúmex acetósa, musisz wybrać lekko zacieniony i przestronny obszar.

Wybór miejsca i gleby dla szczawiu

Wybierz miejsce i przygotuj je lepiej jesienią organizując tradycyjne wydarzenia:

  • wyrównanie przestrzeni;
  • czyszczenie chwastów;
  • kopanie.

Szaw preferuje glebę umiarkowanie zacienioną i lekko kwaśną. Dobrze rośnie na glebach gliniastych i piaszczystych. Uwielbia wilgoć, ale jej zawartość powinna być umiarkowana, dlatego wybiera się miejsce, w którym nie ma gęsto rozmieszczonych wód gruntowych.

Przygotowanie gleby

Ponieważ kultura będzie rosła w jednym miejscu przez kilka lat, wskazane jest wzbogacenie gleby w składniki odżywcze:

  • kompost lub humus;
  • na zubożonych działkach - złożone nawozy;
  • 1-2 tygodnie przed siewem - azot.

Szaw będzie rósł w każdej glebie, ale utworzy sztywną lub płytką rozetę liści i może wcześnie zacząć kwitnąć. Jednocześnie znacząco ucierpi jakość produktów ekologicznych. Możesz tego uniknąć, wiedząc, jak nasycić glebę przydatnymi substancjami.

Siewanie szczawiu

Jak sadzić nasiona zielonych roślin, wie nawet "leniwy" hodowca warzyw. Kilka prostych trików i cel osiągnięty:

  1. W przeddzień siewu glebę w ogrodzie należy obficie podlać. Możesz zmoczyć rzędy tuż przed sadzeniem.
  2. Grządka jest przygotowywana w ciągu kilku dni, aby gleba miała czas na osiadanie, a w luźnej glebie nasiona nie trafiają głęboko w glebę.
  3. Głębokość sadzenia nie większa niż 1 cm.Po wschodach należy je przerzedzić, pozostawiając odstęp 2-3 cm między roślinami.Po roku, po zebraniu kolejnego plonu, ponownie przerzedzić, umieszczając Rumex po 10 cm.

Po wysianiu grządek najlepiej lekko ściółkować torfem i przykryć folią. W tym samym czasie sadzonki pojawią się dwa razy szybciej - za 5-7 dni.

Dlaczego szczaw nie kiełkuje?

Jak wytłumaczyć niechęć bezpretensjonalnej kultury liści do przyjścia na świat? Kiełkowanie nasion jest zazwyczaj dobre, wylęgają się nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach. Najczęstszą przyczyną jest głębokie wysiewanie, gdy zapasy składników odżywczych w nasionach nie wystarczają do wypuszczenia kiełków.Jeśli gleba jest zbyt luźna, a następnie podlewane, nasiona mogą również dotrzeć na duże głębokości.

Czy szczaw można przesadzić?

Jak przesadzić dorosły krzew szczawiu? Nie jest to trudne, biorąc pod uwagę, że podczas tej procedury praktycznie nie choruje. Wymagane:

  • przygotuj miejsce odpowiednie do uprawy zielonych roślin;
  • wybierz silne rośliny;
  • wytnij największe liście bez dotykania pąków;
  • długi korzeń lekko przycięty;
  • przenieś do nowej lokalizacji.

Najlepszy czas na przesadzanie to ciepły jesienny dzień, aby roślina wzmocniła się i zapuściła korzenie w nowym miejscu przed mrozem.

Zasady opieki nad szczawiem

Praktyki pielęgnacyjne są tradycyjne i obejmują wszystkie główne czynności agrotechniczne: podlewanie, spulchnianie, ściółkowanie, nawożenie.Po ustaleniu, jak właściwie dbać o roślinę, od sadzonek po dorosłą roślinę, możesz zabrać się do pracy i jednocześnie uzyskać pyszne zielone liście przez całe lato.

Regularność podlewania

Gleba powinna być zawsze wilgotna, ale szczególnie ważne jest, aby gleba była wilgotna, gdy rośliny są młode. To właśnie w początkowym okresie wzrostu potrzebują dużo wilgoci. Podlewanie odbywa się w razie potrzeby. Jeśli lato jest deszczowe, wystarczy jedno podlewanie na tydzień. W okresach suchych woda jest wymagana codziennie.

Jeśli ziemia jest sucha, szczaw może wyrzucić kwiatową strzałę w pierwszym roku wzrostu. W tym przypadku wszystkie siły rośliny są wydawane na kwitnienie, a nie na tworzenie zielonej masy. W trakcie wzrostu łodygi kwiatowe muszą zostać usunięte.

Odchwaszczanie i rozluźnianie

Chwasty zapychają krzaki, które rozciągają się, tracą kolor i smak. Nie jest trudno się ich pozbyć, raz na dwa tygodnie starannie usuwamy rzędy.Rozluźnienie jest również obowiązkową procedurą, która pomaga pozbyć się skorupy gleby, do której korzenie dostały się wilgoć i powietrze.

Możesz poluzować się na znaczną głębokość (dla dorosłych krzewów), ponieważ system korzeniowy leży głęboko. Wystarczy poluzować ziemię 3-4 razy w sezonie.

Ściółkowanie i nawożenie

Dobrze jest mulczować glebę wczesną wiosną, kiedy pojawią się pierwsze zielone liście. Jako ściółkę lepiej jest używać wiórków torfowych. Dzięki temu ziemia dłużej zachowa wilgoć i pozostanie luźna.

Jak nawozić szczaw, aby delikatna, soczysta zieleń cieszyła cały sezon? W sezonie przeprowadzane są trzy opatrunki górne:

  1. Wiosną napar z dziewanny (1:6) i złożony nawóz z potasem i fosforem w składzie (zgodnie z instrukcją).
  2. Azot jest wprowadzany latem, co sprzyja wzrostowi zielonej masy.
  3. Jesienią przejścia pokrywa się kompostem lub humusem, co zapewni dodatkowe odżywienie i stanie się ochroną przed jesiennymi przymrozkami.

W jednym miejscu szczaw dorasta do czterech lat, potem krzewy należy odnowić. W tym czasie gleba się wyczerpuje, a liście stają się mniej delikatne.

Cechy pielęgnacyjne w okresie jesiennym

Wiedząc, jak przygotować zieloną uprawę do zimowania, możesz liczyć na wczesne zbiory po stopieniu śniegu. Pod koniec jesieni liście przycina się do ziemi, nie dotykając pąków. Przejścia są mulczowane humusem, torfem lub kompostem, aby chronić rośliny przed zamarzaniem. W okresie jesienno-wiosennym ściółka pomoże chronić nasadzenia, a zimą zostaną pokryte śniegiem.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Widząc, jak szczaw może zachorować i jakie szkodniki chętnie go zjadają, możesz śmiało podjąć walkę, chroniąc swoje plony przed "nieproszonymi gośćmi".

Najczęściej szczaw jest uderzany:

  1. Rdza to choroba grzybicza, która powoduje pojawianie się brązowych plam na liściach. Łączą się, a liść wysycha. Z silną porażką stosuje się fungicydy, a przy niewielkim ograniczają się do środków ludowych.
  2. Mączniak rzekomy tworzy szarawą pleśń (blaszkę nazębną) na powierzchni blaszki liściowej. Fitosporyna, która jest bezpieczna dla ludzkiego organizmu, pomaga rozwiązać ten problem.
  3. Ogryzają liście i ogryzają gąsienice, które chętnie zjadają roślinę. Przy ich nagromadzeniu pomaga dobrze napar z czosnku lub psiankowatych.
  4. Mszyca szczawiowa wysysa soki z liści, które tracą elastyczność i stają się letargiczne. Pomagają w tym napary z palących się ziół: czosnku lub mniszka lekarskiego. Przydatne jest odkurzanie liści popiołem.

Lepiej przetwarzać przydatne krzewy naturalnymi środkami, aby trucizny nie dostały się do organizmu. Liście rosną szybko, a substancje chemiczne nie mają czasu na rozkład, pozostając w roślinie.

Pomocny roztwór mydła i czosnku. Skład roztworu obejmuje kawałek mydła do prania, 3 litry wody i posiekany czosnek. Napiętą kompozycję spryskuje się liście lub wyciera gąbką. Podlewanie czystą wodą odbywa się dopiero po dwóch dniach.

Pomaga mieszankę ostrej papryki, suchej musztardy i popiołu drzewnego. Pieprz i musztarda są pobierane 1 łyżka. l. i dodaje się 1 szklankę popiołu. Suchą mieszankę posypuje się Rúmexem, który rozprawia się z większością szkodników. Chrząszcze są odpychane przez mieszankę popiołu i pyłu tytoniowego, ale ważna jest tutaj regularność. Wykonuj tę procedurę codziennie przez 5 dni.

Jeśli na czas oczyścisz miejsce z chwastów, będziesz obserwować płodozmian, spulchnić glebę i monitorować stan rośliny, wtedy szkodniki i choroby nie będą się bały szczawiu.

Zbiór i przechowywanie szczawiu

Liście muszą być prawidłowo przycięte, pozostawiając ogonki o długości 3-4 cm nad powierzchnią gleby. Ważne jest, aby nie dotykać wierzchołkowych pąków rośliny. Latem liście przycina się 3-4 razy w odstępie około 20 dni.

Aby uzyskać wysokiej jakości zielone produkty, łodygi kwiatowe są odcinane natychmiast po ich pojawieniu się, w przeciwnym razie liście będą małe i twarde. Jeśli strzałki kwiatowe uformują się masowo, cięcie zostanie zatrzymane.

Liście są dobrze przechowywane w plastikowej folii w lodówce w temperaturze -1C przez okres do dwóch tygodni. W warunkach pokojowych nie tracą swoich właściwości tylko przez 2-3 dni. Aby mieć zieleń przez cały rok, możesz uprawiać szczaw jako uprawę wewnętrzną w doniczce, wykopując roślinę jesienią z letniego domku.

Nie każdy wie, jak zdobyć nasiona szczawiu. Aby to zrobić, pokrój brązowe kwiatostany z na wpół dojrzałymi nasionami, zrób z nich małe snopki i pozwól im dojrzeć w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Wiechy są młócone, a nasiona umieszczane w lnianych workach do przechowywania. Pozostają żywotne przez 2 lata.

Co można sadzić po szczawiu?

Płodozmian jest niezbędny, ponieważ gleba gromadzi larwy szkodników i zarodniki chorób, które wpływają na określone uprawy. Przy ciągłym lądowaniu w jednym miejscu, powiedzmy, psiankowatym, chorują każdego roku. To samo dzieje się z innymi kulturami.

Szaw wyróżnia się w rodzinie roślin uprawnych, ponieważ tylko on i rabarbar należą do rodziny gryki. Mają własne szkodniki, ale niektóre choroby pokrywają się z dynią, na przykład rdza i mączniak prawdziwy. Dlatego po szczawiu można sadzić dowolne rośliny, z wyjątkiem melonów, które mogą zachorować w tym obszarze.

Szaw jest ukochaną przez wielu i bardzo mało wymagającą kulturą. Niektórzy hodowcy warzyw w ogóle nie dbają o tę roślinę: sadzą ją i zapominają. Tylko w razie potrzeby pokrój liście na różne naczynia. Ale przy odpowiedniej pielęgnacji liście będą delikatniejsze, a zbiory będą obfite.

Ta strona w innych językach: