Kalina: odmiany i opisy odmian, regiony uprawy ze zdjęciami

Kalina stała się popularna wśród ogrodników letnich ze względu na zwarte rozmieszczenie krzewów, obfite owocowanie i atrakcyjny wygląd. Jagody są używane do różnych preparatów, wywary są przygotowywane za pomocą liści i leczy się wiele chorób. Ponadto przez hodowlę wyhodowano kilka odmian kaliny, które nadają się do uprawy w najtrudniejszych warunkach klimatycznych.

Nuanse doboru kultur

Na terytorium Rosji rozpowszechniona jest kalina pospolita, na podstawie której hoduje się najlepszych przedstawicieli hodowli. Dla miłośników słodkich kultur wyhodowano kalinę o słodkich owocach.Odmiany te wyróżniają się brakiem zwykłej goryczy dla kaliny, chociaż podaż składników odżywczych jest na tym samym poziomie.

Wybór odmiany zależy od warunków klimatycznych regionu:

• gatunki remontujące są odpowiednie dla regionu moskiewskiego, takie jak: rubiny Souzga, Taiga;
• dla obszarów o niskich temperaturach zimowych: Ryabinushka, Zarnitsa, Sunset;
• Odmiany o słodkich owocach rosną w południowych regionach: Vigorskaya, Shukshinskaya.

Najlepsze odmiany odmian kaliny

Kalina jest uprawiana nie tylko do zbioru, ale także jako krzew ozdobny. Owoce tych odmian dojrzewają zgodnie z głównym kalendarzem owocowania, ale nie nadają się do spożycia.

Niebieska babeczka

Odmiana ozdobna. Nadaje się do uprawy w regionach południowych i Pasie Środkowym ze względu na niską mrozoodporność. Skromny. Ma drugie imię - Viburnum zębate - ze względu na nacięcia wzdłuż krawędzi blaszki liściowej.

Cechy charakterystyczne krzewu:

• białe duże kwiatostany;
• ciemnoniebieskie małe owoce zebrane w duże grona.

Ogrodnicy zauważają, że gatunek jest w stanie tolerować nasiąkanie wodą w glebie, a także może ozdobić osobistą działkę dowolnego typu.

Bulldenezh

Krzew ozdobny, dorastający do 3 metrów, kwitnie białymi kwiatami, kwiatostany zebrane w okrągłą kulę. Odporny na mróz, tak często spotykany w ogrodach Syberii i Uralu.

Zaletą jest odporność na infekcje i szkodniki.

Vigorovskaya

Kalina tego gatunku została uzyskana przez kilka krzyżówek. Jagody dojrzewają w drugiej połowie września, nadają się do spożycia. Smak owoców jest słodko-kwaśny, z charakterystyczną goryczką. Masa jagód sięga pół grama, zawiera aż 45 procent kwasu askorbinowego.

Korzyści z różnorodności:

• mrozoodporność;
• Stabilna wydajność.

Rozwidlony

Krzew osiągający 4 metry wysokości. Uprawia się ją na żyznych glebach, więc prawie niemożliwe jest spotkanie tego typu w Pasie Środkowym. Gatunek ten można rozpoznać jesienią po jasnych, szkarłatnych liściach. Owoce krzewu mają nutę goryczy, ale zwiększa się w nich zawartość pożytecznych substancji.

Cortex lub czarny

Jest to krzew często używany do urozmaicenia ogólnego obrazu nasadzeń.

Owoce pojawiające się jesienią stopniowo zmieniają kolor z różowego na czarny. Polecane do robienia dżemów i galaretek.

Późne dojrzewanie jagód zapobiega rozwojowi tego gatunku w regionach z wczesnymi przymrozkami.

Zholobovskaya

Krzew zaliczany do średniej wielkości, dorasta do 2,5 metra. Krzewy są zwarte, nie mają skłonności do chaotycznego wzrostu.

Owoce mogą ważyć około 50-60 gramów. Odmiana została wyhodowana o słodkich owocach, ale z czasem, w 8-9 roku owocowania, zaczyna być w nich wyczuwalna goryczka.

Krzew odporny na obfite opady, ma średnią mrozoodporność.

Laurowa kalina

Ten krzew jest niewielki, osiąga wysokość od 1 do 3 metrów. Na terenach południowych zaczyna kwitnąć wczesną wiosną. Kwiaty mogą być różowe lub różowobiałe. Owoce są koloru niebieskiego i ciemnoniebieskiego, w smaku słodko-gorzkim.

Miejscem narodzin tej odmiany są tereny Morza Śródziemnego, dlatego ze względu na wymagania klimatyczne nie jest ona uprawiana w centralnej Rosji.

Kanadyjska

Odmiana pochodzi ze wschodnich regionów Kanady, gdzie krzew rośnie obok lasów iglastych i świerkowych. Osiąga 5-6 metrów, ma rozłożystą koronę. Po dojrzeniu małe, owalne owoce stają się czarne. Krzew zaczyna owocować po ukończeniu 5 roku życia, po czym kwitnienie i jajniki stają się obfite i roczne.

Czerwona wiązka

Nadaje się do regionów południowych, ponieważ nie jest odporny na mróz. Jagody mają klasyczny, jasnoczerwony kolor, ważą do 75 gramów. Jest to odmiana o słodkich owocach, ogrodnicy zbierają do 5 kilogramów owoców z jednego krzewu.

Odporny na suszę, choroby i szkodniki.

Maria

Gatunek lęgowy hodowany dla regionów północnych.

Cechy jagód:

• smakuje gorzki;
• kształt - okrągły, waga - do 0,65 grama;
• kolor - szkarłat.

Zmarszczki

Krzew osiąga 3 metry, kwitnie szarożółtymi kwiatami. Nadaje się do obszarów o niskich temperaturach zimowych. Nazwę nadano ze względu na budowę i kształt blaszek liściowych. Są podłużne i szorstkie w dotyku.

Jagody są czerwone, owalne. Specyfika odmiany polega na powolnym wzroście, pomimo stworzenia optymalnych warunków.

Składana kalina

Miejscem narodzin tej odmiany są Chiny, Japonia.

Korzyści z różnorodności:

• wysoka mrozoodporność;
• stabilność kwitnienia;
• Odporny na suszę i deszcz.

Owoce nie są jadalne, są trujące.

Ulgen

Ten typ nadaje się do lądowania w regionach centralnych. Ma kompaktowy rozmiar, nie rośnie więcej niż 3 metry. Zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu, z jednego średniego krzewu zbiera się do 4 kilogramów jagód. Owoce osiągają 60-70 gramów, są jasnoczerwone, słodko-kwaśne, gorzkie.

Wady to:

• niemożność samozapylenia;
• potrzeba dodatkowego podlewania.

Cechy hodowli

Wybierając kaliny, weź pod uwagę cechy odmiany. Do dalszej uprawy starannie dobiera się mieszankę gleby i miejsce na umieszczenie krzewu.

Odpowiednia gleba

Wszystkie odmiany nadają się do gleby o kwasowości obojętnej lub lekko kwaśnej. Powinna być luźna, nie ciężka, nawożona niezbędnymi substancjami.

Do sadzenia wybierz miejsce zacienione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przypadku kaliny wilgotna gleba jest ważna przez cały sezon wegetacyjny, więc cień jest sposobem na uniknięcie szybkiego parowania wilgoci z powierzchni ziemi.

Woda i nawozić

Kalina potrzebuje regularnego karmienia:

1. Wiosna. Obejmuje obróbkę mocznikiem, siarczkiem potasu lub popiołem drzewnym.
2. Lato. Top dressing złożonymi nawozami potasowo-fosforowymi.

Co 2-3 lata podczas przesadzania i kopania gleby jest ona nawożona kompostem.

Porada! Letni suchy top dressing jest zastępowany płynem, w suche upały.

Nawadnianie kaliny odbywa się według schematu:

• co tydzień;
• 3-4 wiadra na 1 dorosły krzak.

Pora sucha wymaga częstszego podlewania.

Cięcie

Aby uformować koronę i zwiększyć efektywność wzrostu, przeprowadza się 2 przycinanie:

1. Wiosna. Sanitarne, kształtujące.
2. Jesień. Sanitarne, poprawcze.

Choroby i szkodniki

Kalina jest narażona na ograniczoną liczbę chorób. Krzewy rzadko chorują, w zależności od cech odmiany.

1. Mączniak prawdziwy. Jest to infekcja grzybicza, która rozprzestrzenia się stopniowo. Na liściach tworzy się białawy nalot i gromadzenie się wilgoci. Krzewy przestają kwitnąć, rozwijają się. Aby pozbyć się infekcji, liście traktuje się fungicydami.
2. Frostburn. Specyficzna choroba powodująca niskie temperatury. Kora pnia pęka, liście więdną. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń pokrywa się je specjalnymi mieszankami na bazie płynnej gliny.
3. Zgnilizna owoców. Infekcja grzybicza występująca na jagodach. Wysychają, skorupa pęka, szarzeje. W obecności pustych komórek zamiast owoców krzew traktuje się preparatami zawierającymi miedź, uszkodzone owoce są usuwane pojedynczo.
4. Chrząszcz kalinowy. "Osobisty" pasożyt kaliny - zjada liście, pozostawia tylko żyły centralne. Aktywność i rozprzestrzenianie się chrząszcza liściastego prowadzi do utraty krzewu. Uszkodzone części zaleca się usunąć, pozostałą tuleję traktuje się karbofosem.
5. Czarna mszyca. Pojawienie się pasożyta na kalinie można zobaczyć po skręconych i odbarwionych blaszkach liściowych. Zaczynają brązowieć i wysychać. Walka z mszycami zaczyna się od przycinania gałęzi i niszczenia kolonii; pozostały krzew jest traktowany Karbofosem.

Kalina nadaje się do uprawy w domkach letniskowych i na działkach przydomowych, w ogrodach, parkach.

Zalecane