Plum Kabardinka: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie i pielęgnacja ze zdjęciem

Śliwka Odmiana Kabardinka to najwcześniejsza i najsłodsza uprawa. Dojrzewa pod koniec lipca, aw sierpniu należy go odciąć, w przeciwnym razie owoce spadną z drzewa i zaczną gnić. Ta odmiana uwielbia umiarkowane ciepło słoneczne i wilgoć, nie toleruje silnych wiatrów. Kabardinka to roślina południowa, w regionach o mroźnych zimach może przemarzać. Idealna odmiana dla miłośników słodkich i soczystych owoców.

Historia hodowli śliwek

Odmiana śliwki Kabardinka została pozyskana przez hodowców z Północnokaukaskiego Instytutu Ogrodniczego zupełnie przypadkowo - dzięki zapyleniu śliwki Anna Szpet.W 1959 roku Kabardinka została wpisana do Rejestru Państwowego. Odmiana polecana do uprawy wyłącznie w regionach południowych. Drzewo owocowe nie jest tak odporne na zimę jak węgierski. Jeśli jednak roślina jest chroniona przed mrozem, co roku zachwyci letnich mieszkańców soczystymi i pachnącymi owocami.

Wady i zalety Kabardinki

Zalety różnorodności:

samozapylenie;
proste oddzielenie miazgi od kamienia;
wczesne dojrzewanie;
odporność na choroby grzybowe;
doskonałe właściwości smakowe;
piękny kształt.

Wady Kabardinki:

niska mrozoodporność;
potrzeba regularnego przycinania;
spadek smaku podczas suszy lub deszczowej pogody;
opadanie zbyt szybko, gdy dojrzeje.

Opis odmiany

Plum Kabardian wcześnie dojrzewa na przełomie lipca i sierpnia. Odmiana pochodzi z regionów południowych. To drzewo owocowe ma swoje własne cechy. Jest niska, z mocną koroną, duże, słodkie owoce.

Wymiary systemu korony i korzeni

Opis śliwy Kabardinka: pień średniej wysokości z szeroką, ale rzadką koroną. W wieku 10 lat roślina osiąga prawie 6 metrów długości. Korona w tym wieku dorasta do 3 metrów szerokości i wygląda jak piramida. Liście są ciemnozielone, owalne, z ząbkowanymi krawędziami i ostrym końcem.

Sadzonko zaczyna stopniowo owocować 5 lat po posadzeniu. Najbardziej produktywny wiek to 10-15 lat. Drzewo przy odpowiedniej pielęgnacji żyje do 30 lat. System korzeniowy jest kluczowy, główna część korzeni znajduje się na głębokości 40 centymetrów.

Wszystko o kwitnieniu i owocowaniu

Śliwka Kabardinka kwitnie na przełomie kwietnia i maja. Kwitnienie jest obfite. Opis kwiatów: kwiatostany drobne o średnicy 1,5-2 cm, białe, z 5 płatkami i długimi, żółknącymi pręcikami. Roślina samopylna, nie wymaga dodatkowego sadzenia zapylaczy. To prawda, że jeśli w pobliżu posadzi się inne odmiany śliwek, plon będzie wyższy. Z jednego drzewa (w zależności od wieku) możesz zebrać 55-125 kilogramów słodkich owoców.

Owoce - duże, owalne, ważące 45,5 grama. Czasami są toczone śliwki o wadze 90,5 grama. Na okrągłych owocach szew jest prawie niewidoczny. Miąższ gęsty, soczysty o bursztynowym kolorze. Skórka błyszcząca, twarda, fioletowo-bordowa. Od góry śliwka pokryta jest niebieskawym nalotem. Wewnątrz owocu nie ma bardzo dużej kości. W dojrzałej śliwce jest doskonale oddzielona od miąższu.

Smakowitość owoców

Plum Kabardinka - najsmaczniejsza z wczesnych odmian. Miąższ owocu jest orzeźwiająco słodki, z lekką kwaskowatością. Śliwka jest bardzo soczysta, długo zachowuje swój kształt i nie psuje się. Kabardinkę można spożywać na świeżo, gotować z niej dżemy, kompoty lub suszone, suszone, mrożone.

Śliwka zawiera fruktozę, sacharozę, glukozę, witaminy A, B1, B2, PP, C, H, a także minerały – potas, magnez, żelazo i inne. Śliwka delikatnie oczyszcza żołądek i normalizuje pracę przewodu pokarmowego. Zawartość kalorii - 45 kilokalorii na 100 gramów.

Główne cechy kultury

Drzewo kwitnie w środku wiosny, kwitnie bardzo obficie. To prawda, że nie wszystkie kwiaty tworzą owoce. Śliwka jest bardzo wrażliwa na kaprysy pogody. W przypadku wiosennych przymrozków mogą umrzeć nie tylko kwiaty, ale także jajniki.

Odporność na choroby i szkodniki

Roślina jest odporna na wiele powszechnych chorób śliw. Kabardyjczyk rzadko cierpi na czerwone, brązowe plamienie, moniliozę. Choroby, które mogą wpływać na tę odmianę: miotła wiedźmy, choroba dziąseł, kieszonki śliwkowe, clasterosporium. W celu zapobiegania chorobom zaleca się spryskiwanie drzewa roztworem siarczanu miedzi, mieszaniną Bordeaux.Do zwalczania grzybów stosuje się następujące leki: Topaz, Skor, Horus.

Owady wpływające na Kabardinkę: śliwnica śliwkowata, roztocza, mszyce, śliwkowate. Do zwalczania szkodników stosuje się różne insektycydy. Na przykład leki Gaupsin, Bitoxibcillin.

Odporny na mróz i suszę

Śliwkowa Kabardinka nie toleruje suszy i zbyt deszczowej pogody. W suche lato jej owoce stają się małe. W porze deszczowej śliwka rośnie duża, ale kwaśna. Kabardinka nie toleruje zbyt mroźnych zim. Optymalna temperatura w zimie to -10 stopni poniżej zera. Jeśli temperatura spadnie poniżej 15 stopni zimą, drzewo może zamarznąć i umrzeć.

Sadzenie i uprawa Kabardinki na działce

Śliwka kabardyjska jest pożądana do sadzenia na wiosnę. W przypadku sadzenia jesiennego młode sadzonki mogą umrzeć w okresie zimowym. Podczas sadzenia wiosennego roślina będzie miała czas na dobre zakorzenienie się w nowym miejscu w okresie letnim i nabranie siły.

W przypadku śliwki wskazane jest wybranie miejsca oświetlonego słońcem, osłoniętego przed wiatrami i przeciągami. Kabardinka preferuje gleby żyzne, luźne, nie kwaśne i nie podmokłe. Odległość do wód gruntowych musi wynosić co najmniej 1,5 metra. Wskazane jest sadzenie śliwki z dala od gruszek, topoli, brzóz. Neutralni sąsiedzi - jabłonie, agrest, maliny.

Do sadzenia przygotowany jest dołek o głębokości 50-70 centymetrów. Wskazane jest kupowanie sadzonek do 2 lat. Do wykopanego dołu wnosi się wiadro zgniłej próchnicy lub kompostu. Oprócz dodatków organicznych roślina potrzebuje nawozów mineralnych. Ziemię miesza się z superfosfatem (100 gramów), siarczanem potasu (120 gramów), chlorkiem potasu (80 gramów), popiołem drzewnym (500 gramów). Sadzonkę opuszcza się do otworu i posypuje ziemią do szyjki korzeniowej. Następnie gleba jest zagęszczana, podlewana, na wierzchu posypywana trocinami.

Pielęgnacja drzew

Śliwkę kabardinską należy stale pielęgnować: regularnie ścinać, podlewać, karmić na czas, zapobiegać chorobom i szkodnikom. Dzięki odpowiedniej technologii rolniczej drzewo będzie co roku zachwycać obfitymi, słodkimi zbiorami.

Częstotliwość nawadniania

Plum Kabardinka wymaga wilgoci, ale nie toleruje podmokłych gleb. Pod koniec wiosny, kiedy pojawiają się jajniki, drzewo należy podlewać w porze suchej. Podlewanie odbywa się dwa razy w tygodniu. Ziemia powinna być dobrze nasycona wilgocią. W suche lata drzewo jest podlewane podczas dojrzewania owoców. Pod drzewem, w zależności od wielkości, wlej od 1 do 5 wiader wody.

Częstotliwość karmienia

Aby uzyskać wysokie plony, roślina musi być stale nawożona. We wrześniu wskazane jest dodanie pół wiadra zgniłej próchnicy, a także 40 gramów podwójnego superfosfatu i siarczanu potasu.Wiosną roślinę nawozi się mocznikiem (30 gramów). Przed nawożeniem gleba w pobliżu drzewa jest podlewana, a następnie rozluźniana. Jeśli ziemia jest zbyt kwaśna, dodaj 300 gramów wapna lub 500 gramów popiołu drzewnego.

Pielęgnacja koła bagażnika

Pożądane jest podlewanie, spulchnianie i traktowanie ziemi w pobliżu drzewa środkami owadobójczymi. Wiosną pień można wybielić wapnem gaszonym. Gleba nie straci wilgoci, jeśli zostanie mulczowana korą drzew lub trocinami. Jesienią wszystkie opadłe liście i suche gałęzie należy usunąć spod drzewa i spalić. Mogą zawierać szkodniki.

Tworzenie korony

Przycinanie koron odbywa się w trzecim roku po posadzeniu. Wykonano formowanie wachlarzowe gałązek. Korona skraca się o 20 centymetrów wczesną wiosną, przed przebudzeniem pąków lub późną jesienią, po opadnięciu liści. Pamiętaj, aby usunąć wysuszone i chore gałęzie. Rzadziej tworzą zbyt gęstą koronę.

Zabiegi profilaktyczne

Jako środek zapobiegawczy można spryskać śliwkę roztworem siarczanu miedzi lub mieszanką Bordeaux. Jeśli na drzewie pojawią się oznaki jakiejkolwiek choroby grzybiczej, wszystkie chore gałęzie, owoce i liście należy usunąć. Następnie roślinę spryskuje się roztworem dowolnego fungicydu. Drzewo jest mniej podatne na zachorowanie, jeśli stale odcinasz nadmiar gałęzi i regularnie nawozisz korzenie.

Aby zapobiec atakom szkodników wiosną i jesienią, roślina jest nawadniana środkami owadobójczymi. Zastosuj takie leki: Chlorofos, Karbofos, Apollo, Neoron. Możesz użyć metod ludowych i spryskać śliwkę nalewką z piołunu, igieł, roztworu benzyny.

Metody reprodukcji

Roślina może się rozmnażać na różne sposoby: sadzonki, szczepienie, pędy korzeniowe. Rozmnażanie nasion służy wyłącznie do pozyskiwania podkładek. Sadzonki - małe gałązki odcięte od rośliny matecznej, przeszczepia się je na inną odmianę śliwki na wiosnę, kiedy soki z ziemi poruszają się w górę.Zwykle dzieje się to w kwietniu lub maju. Szczepienie nerek przeprowadza się latem, w okresie najaktywniejszego ruchu soków (w lipcu lub sierpniu).

Podczas rozmnażania przez pędy korzeniowe, korzeń jest odcinany, który łączy młody pęd z drzewem macierzystym. Roślina jest przesadzana na wiosnę w nowe miejsce. Wskazane jest, aby wybrać sadzonkę najdalej od drzewa matecznego. Taka roślina żywi się prawie niezależnie. Dla młodej sadzonki przygotowywana jest płytka dziura. Ziemia jest użyźniana materią organiczną i minerałami. Roślinę sadzi się w dołku, posypuje ziemią i obficie podlewa. Gleba pnia może być mulczowana.

Śliwka może być rozmnażana przez sadzonki korzeniowe. Aby to zrobić, jesienią wykopują korzenie w odległości jednego metra od drzewa. Materiał do sadzenia powinien mieć 15 centymetrów długości i 1,5 centymetra grubości. Wykopane korzenie są przechowywane w mieszance piasku i torfu do wiosny.

Pod koniec kwietnia sadzonki korzeniowe sadzi się w specjalnie przygotowanej (nawożonej) glebie. Muszą zakorzenić się i wykiełkować. Gdy sadzonki trochę urosną, przesadza się je na stałe.