Leszczyna na Uralu: uprawa i wybór odmiany, zasady sadzenia i pielęgnacji ze zdjęciem

Podczas uprawy leszczyny na Uralu nie ma problemów z owocnikowaniem. Istnieją odmiany odpowiednie do surowego klimatu. Znając osobliwości rozwoju kultury i pogody, nie pozwalają na zamrożenie pąków kwiatowych. Pszczelarze sadzą miód w pobliżu pasiek, aby uzyskać wczesną łapówkę.

Ogólne informacje o zakładzie

Orzech laskowy to krzew, rzadko drzewo, o zwartej, jajowatej koronie. Pędy pokryte szarą, szarobrązową korą (6-15 pni). Liście są żylaste, zaokrąglone, wielkości 6-12 cm, dolna część płytek ma pokwitanie. Korzeń włóknisty, powierzchowny.

Leszczyna jest rośliną dwupienną. Tworzy kwiatostany męskie i żeńskie. Te pierwsze wyglądają jak długi kolczyk (10 cm), drugie wyglądają jak nerka, znajdująca się na końcach rocznych pędów. Kwiaty otwierają się wcześnie. Już w kwietniu kolczyki zaczynają zbierać kurz.

Zapylenie odbywa się w sprzyjających warunkach pogodowych. Orzechy mają kształt kulisty lub owalny, kolor brązowej lub ciemnej czekolady. W warunkach Uralu krzew leszczyny rośnie i owocuje przez około 70 lat. Osiąga wysokość 3-4 m.

Dla lepszego zapylenia w ogrodzie zaleca się sadzenie kilku odmian (4-6). Odmiany leszczyny są uważane za dobre zapylacze, w których męskie kolczyki kwitną przez długi czas. Sadzonka wyrosła z nasiona zaczyna owocować w 6-8 roku, te uzyskane z rozmnażania wegetatywnego dają pierwsze plony w 3-4 roku.

Odmiany odpowiednie na Ural

Leszczyna należy do roślin odpornych na zimno, ale odmiany południowe nie przyniosą owoców na Uralu. Ze względu na krótkie lato uprawia się tam tylko wcześnie dojrzewające, odporne odmiany:

• Tambov wcześnie;
• Smolin;
• Rubin moskiewski;
• Katarzyna;
• Tambow późno;
• Cukier;
• Pamięć Jabłokowa;
• Puszkinski;
• Ivanteevsky red.

Cechy uprawy leszczyny w tym regionie

Trudno jest osiągnąć roczne owocowanie leszczyny pospolitej na Uralu. To zależy od warunków pogodowych. Pąkom kwiatowym grozi powrót przymrozków. Męskie kwiatostany zimą lekko zamarzają z niewielką ilością śniegu.

Wybierz witrynę

Leszczyna posadzona w przeciągu nie przyniesie owoców. Miejsce lądowania jest wybierane z uwzględnieniem róży wiatrów. Sadzonka musi być chroniona przed wiatrem północnym i północno-zachodnim. W cieniu drzew, zabudowań słabo rośnie i nie owocuje, toleruje lekki półcień.

Leszczyna nie lubi podmokłych i suchych gleb. Rośnie słabo, jeśli wody gruntowe są wysokie. Odmiany odmianowe lepiej rozwijają się na glebach humusowo-wapiennych. W warunkach Uralu zaleca się uprawę leszczyny na wschodnich, północno-wschodnich zboczach.

Czas odbioru

Na Uralu sadzonki leszczyny sadzi się wiosną przed otwarciem pąków. Jesienią miejsce przygotowywane jest do sadzenia. Kopanie dziur do lądowania. Jak tylko ziemia się rozmrozi, sadzi się sadzonki. Gleba po roztopach zawiera dużo wilgoci, co sprzyja ukorzenianiu się.

Schemat zejścia na ląd

Korona krzewu jest zwarta, ale w dorosłej roślinie zajmuje dużą powierzchnię. Jest to brane pod uwagę przy wejściu na pokład. Doły do lądowania są wykopywane według schematów:

• 6 x 6 m;
• 6 x 5m;
• 6 x 4m;
• 5 x 4 m.

Przy gęstszych sadzeniach obszar żerowania i poziom oświetlenia są niewystarczające do normalnego rozwoju i owocnikowania leszczyny.

Przygotowanie gleby

Przy wyborze miejsca do sadzenia w ogrodzie kultura poprzednika nie odgrywa żadnej roli. Tarasy powstają na skarpach o kącie nachylenia większym niż 10°. Kopią doły o wymiarach 1 x 1,5 m. Na płaskich powierzchniach - 0,5 x 0,5 m.

Wapno dodaje się jesienią do kwaśnej gleby (500 g/m²). Dla lepszego napowietrzenia dodaje się humus i piasek. Do dołów zaleca się wprowadzenie gleby pobranej spod dziko rosnących krzewów leszczyny. Zamieszkuje go symbiont grzyba. Chroni krzew przed chorobami, wspomaga szybkie wchłanianie składników odżywczych.

Proces wejścia na pokład

Sadzonki w pojemnikach zakorzeniają się bez problemów. Kosztują więcej. Kupując leszczynę z otwartym systemem korzeniowym, sprawdzana jest jej jakość. Zwróć uwagę na stan korzeni. Powinny być świeże, bez uszkodzeń, włókniste. Sadzonki o wysokości 1-1,5 m nadają się do sadzenia.

Przed zasadzeniem leszczyna jest umieszczana w wodzie na 2-3 godziny. Przygotowuje się żyzne podłoże do wypełnienia dołu:

• ziemia ogrodowa pobrana z wierzchniej warstwy;
• superfosfat - 150 g;
• humus (kompost) - 2-3 wiadra;
• sól potasowa - 50g

Mieszanka wlewana jest na środek dołu do lądowania w formie zjeżdżalni. Umieszcza się na nim sadzonkę leszczyny, korzenie pokryte są ziemią. Szyja korzeniowa nie jest pogłębiona. Pędy skraca się o 5-6 pąków. Do otworu wlewa się 3-4 wiadra wody. Gleba jest mulczowana humusem.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Hazel jest łatwa w uprawie, standardowa pielęgnacja. W warunkach Uralu trudności pojawiają się z powodu pogody. Kotki męskie często przemarzają zimą, co wpływa na zapylanie i plonowanie. Ogrodnicy nauczyli się opierać żywiołom, pochylać leszczynę na zimę.

Zasady nawadniania

Regularność podlewania wpływa na jakość orzechów. Przy braku wilgoci plon zmniejsza się 1,5-2 razy. Nie wszystkie orzechy rozwijają jądra. Latem podlewanie odbywa się w zależności od pogody. 4-5 wiader wylewa się na krzak. Obowiązkowy schemat nawadniania:

• po kwitnieniu (koniec kwietnia);
• Maj - 1 raz;
• Czerwiec - 1 raz;
• Lipiec - 2 razy;
• ładowanie wilgoci (późna jesień).

Nawożenie

Nawozy stosowane podczas sadzenia mają przedłużone działanie. Odżywianie mineralne wystarcza na pierwsze 2 lata. Od 3 roku leszczyna jest karmiona:

• na wiosnę nitroammofoska jest stosowana zgodnie z normą;
• po pojawieniu się jajników są karmione mocznikiem;
• jesienią pod krzakiem wylewa się humus zmieszany z popiołem.

Od maja do lipca krzewy są spryskiwane roztworem mocznika. Zachowaj 2-tygodniową przerwę między zabiegami.

Cięcie

Do 5 lat rocznie zajmuje się przycinaniem sanitarnym i formacyjnym. Od 20 roku życia krzewy odmładzają się. Wczesną wiosną wycina się zamrożone i uszkodzone gałęzie. Aby uformować prawidłową koronę, składającą się z 8-10 mocnych pni, corocznie wycina się słabe i dodatkowe pędy. Krzewy o gęstej koronie nie przynoszą owoców.

Schronisko na zimę

Na Uralu leszczyna jest uprawiana w formie listwowej i półrusztowej. Zimą gałęzie przygina się do ziemi, przywiązuje do nich ciężarem lub mocuje do podpór . Młode krzewy są wiązane materiałem okrywowym.

Nawadnianie nawadniające odbywa się przed nadejściem mrozu. Karm nawozami fosforowo-potasowymi. Gleba wokół krzaków jest ściółkowana humusem. Zimą rzucają śnieg na krzaki. Kolczyki nie zamarzają pod śniegiem.

Choroby i szkodniki

W niesprzyjających latach leszczyna cierpi na choroby grzybowe. Krzewy są dotknięte brązową plamistością, mączniakiem prawdziwym. Wywołaj wybuchy długotrwałych deszczy, gwałtowne wahania dziennych temperatur, pogrubioną koronę. W celach profilaktycznych wiosną i jesienią leszczynę spryskuje się roztworem siarki koloidalnej, siarczanu miedzi. Skuteczne leki:

• "Szybko";
• "Odrzutowiec Thiovit";
• Raek.

W zimie zaśnieżone krzaki cierpią z powodu myszy. Szkodniki obgryzają pnie i pędy. Ogrodnicy kładli zatrutą przynętę pod każdym krzakiem. Wiosną i latem owady ssące pasożytują na liściach:

• kolonie mszyc;
• gallitsa;
• osłony;
• Orzechowiec i brzana.

Krzewy są traktowane Kemifos, Fufanon, zanim pojawią się liście. Insektycydy stosowane są latem:

• Inta-Vir;
• Aktellik;
• Iskrzenie.

Metody reprodukcji

Leszczyna może być rozmnażana przez podzielenie krzewu, odkładanie warstw, potomstwo korzeni, szczepienie lub nasiona. Dzięki metodom wegetatywnym zachowane są wszystkie cechy odmianowe. Rozmnażanie nasion nie gwarantuje tego. Delenki są uzyskiwane z dorosłego krzewu. Jest wykopywany, gałęzie przycinane na wysokość 20 cm, podzielone na części. Dla każdego podziału pozostaje część korzenia i kikut.

Podczas rozmnażania przez warstwy wybierane są młode pędy rosnące w środkowej części korony. Wiosną są przygięte do ziemi, przyszpilone, posypane ziemią. Jesienią w okolicy szpilki tworzą się korzenie. Dziecko zostaje odseparowane od rośliny matecznej na następną wiosnę, przesadzone na stałe miejsce, pokryte zimą.

Krzewy leszczyny tworzą korzenie po 2-3 latach życia. Do rozmnażania używaj potomstwa 2 lub 3-letniego. Są oddzielane od korzenia, przesadzane do szkoły, gdzie są hodowane w celu przeszczepienia na stałe miejsce. W przypadku rozmnażania przez szczepienie, leszczyna jest używana jako podkład.

Uprawa leszczyny na Uralu jest łatwa. Trudno sprawić, by co roku przynosiła owoce. Nawet doświadczonym ogrodnikom nie zawsze się to udaje. Konieczne jest przeprowadzenie zestawu środków w celu ochrony pąków kwiatowych przed zamarzaniem, w razie potrzeby przeprowadzenie sztucznego zapylania.

Zalecane