Thunbergia: uprawa z nasion, pielęgnacja i sadzenie na otwartym polu, 7 najlepszych odmian

Efektywna tunbergia jest w stanie ozdobić sąsiednie terytorium, owijając się wokół płotów, krat, altan, ścian domów. Ta funkcja pozwala z powodzeniem wykorzystać roślinę do budowy różnych kompozycji krajobrazowych. Kultura jest uniwersalna w użyciu, może rosnąć w ogrodzie iw warunkach pokojowych. Thunbergia, wyhodowana z nasion, zachwyca przechodniów jasnym kwitnieniem i nie pozostawi obojętnym żadnego hodowcy.

Cechy botaniczne rośliny

Thunbergia to roślina zielna należąca do rodziny Acanthus. Istnieją gatunki jednoroczne i wieloletnie, które najczęściej rosną na otwartej glebie.Nazwa rośliny pochodzi od szwedzkiego przyrodnika i odkrywcy Carla Petera Thunberga, który ze szczególnym zainteresowaniem badał florę i faunę Południowej Japonii i Afryki. Mieszkańcy krajów europejskich wychwalają inną nazwę tunbergii - Czarna Susanna, ponieważ w środku kwiatu znajduje się ciemnofioletowe oko.

W ciągu roku uprawa może osiągnąć długość 2-8 m. Roślinę wyróżnia silny system korzeniowy i rozgałęzione pędy przyziemne. Liście są owalne, zielone i mają małe, wypukłe żyłki, krótkie ogonki, położone naprzeciwko na tkackiej łodydze.

Blacha może mieć zarówno gładką, jak i postrzępioną krawędź, a także niewielką ilość włosków z tyłu liścia. Średnica kielicha kwiatowego wynosi 4 cm, a sam pączek składa się z 5 szerokich płatków, umieszczonych pojedynczo na szypułkach. Kolor kwiatów może być bardzo zróżnicowany, od białego do czerwonego.

Po kwitnieniu powstaje owoc - pudełko, w którym znajdują się nasiona o średnicy 4 mm, podłużny kształt z szorstką brązową skórką.

Obszar wzrostu

Thunbergia rośnie w tropikach azjatyckich i afrykańskich, zajmując ze względu na swoje rozmiary ogromne terytorium. Pomimo tego, że te szerokości geograficzne nie różnią się w klimacie umiarkowanym kontynentalnym, roślina bez problemu zapuszcza korzenie w ogrodzie.

Thunbergia w projektowaniu krajobrazu

Tunbergia świetnie wygląda w jednym sadzeniu bez użycia innych roślin. Obok można wyhodować kilka krzewów, które uzupełniają się kolorami. Dobrze komponuje się z fuksją, szparagami. Thunbergia służy do komponowania kompozycji z roślinami takimi jak bluszcz, groszek pachnący, wiciokrzew.

Kultura może również maskować nieestetyczne części ścian i dekorować balkony. Ale do tworzenia żywopłotów wykorzystuje się zarośla tropikalnej rośliny wieloletniej, a altany i działki zdobią doniczki, donice.

Najlepsze rodzaje i odmiany tunbergii

Uprawiane winorośle są reprezentowane przez następujące najpopularniejsze gatunki i odmiany.

Skrzydlaty (Thunbergia alata)

Jasna roślina pnąca, jej maksymalna wysokość może osiągnąć ponad 2 metry. Na długich szypułkach kwitną małe kwiaty o średnicy 3-4 cm kremowym odcieniu z ciemnobrązowym konturem. Liście są owalne, mają małe nacięcia wzdłuż krawędzi. Gatunek nie toleruje dobrze słońca i w większości przypadków preferuje półcień.

Pachnący

Kręcone krzewy tunbergii, które w warunkach gruntowych dorastają do 6 m, aw warunkach wewnętrznych do 2 m. Pędy są żebrowane z włoskami, liście duże, sercowate, ułożone odwrotnie. Kwiaty pojedyncze, zlokalizowane w kątach liści.

Wielkokwiatowa wielkokwiatowa lub niebieska

Kultura wyróżnia się dużymi szypułkami, mocnymi i silnymi gałęziami. Główną cechą jest to, że roślina jest zimozielona i ma liście palmatowe w niewielkich ilościach. Kwiaty Thunbergia są zebrane w kwiatostany racemose i mogą mieć wiele różnych odcieni.

Battiscombe

Tunbergia Bittiscombe wygląda jak wysoka pnąca, która potrzebuje niezawodnego wsparcia. Liście mają kształt eliptyczny, jasnozielony, w kątach znajdują się duże kwiaty o niebiesko-fioletowym odcieniu. Kształt kwiatu przypomina wydłużoną rurkę małego i dużego gardła, którego wewnętrzna część ma żółty kolor.

Mysore lub Mizoren

Zimozielona liana do 6 m wys. Sztywna łodyga tunbergii jest częściowo pokryta długimi liśćmi. Wiszące kiście kwiatostanów, kwiaty o nietypowym kształcie, podobnym do otwartego pyska szykującego się do ataku węża.

Dwukolorowy

Odmiana różni się tym, że jest wyprostowana i mała. Krzew maksymalny dorasta do 1,5 m wysokości, charakteryzuje się rozłożystymi i cienkimi, fasetowanymi gałęziami. Duże kwiaty tunbergii do 7 cm długości, mają kształt tuby o delikatnym niebieskim kolorze wewnątrz z białymi paskami wzdłuż konturu i żółtym kolorze na zewnątrz.

Czarnooka Zuzanna

Ogrodnicy uprawiają tunbergię jako pnącą lianę lub wyprostowany krzew. Posiada szeroką gamę kolorów, ale cechą charakterystyczną jest ciemny rdzeń.

Optymalne warunki do wzrostu i kwitnienia

Do normalnego kiełkowania tumbergi konieczne jest jasne oświetlenie. Ale w okresie od 12 do 3 po południu lepiej zapewnić cień, aby nie wystawiać rośliny na palące promienie słońca. Optymalna temperatura waha się od 21 do 25 stopni.

Jak uprawiać rośliny z nasion

Aby właściwie wyhodować tumbergię z nasion, musisz dokładnie przestudiować technologię siewu i pielęgnacji kiełków.

Warunki i technologia siewu

Przed sadzeniem nasiona należy potraktować stymulatorami wzrostu.

Zaleca się siew pod koniec zimy lub w pierwszym miesiącu wiosny.

Algorytm sekwencji siewu:

Napełnij pojemniki zwilżoną mieszanką ziemi wzbogaconą torfem, sodową ziemią i piaskiem. Zamiast piasku możesz użyć ziemi liściastej lub próchnicy. Wymieszaj wszystkie trzy składniki w równych ilościach.
Połóż nasiona na powierzchni i posyp niewielką warstwą przygotowanej ziemi.
Delikatnie podlej materiał do sadzenia.
Przykryj pojemniki specjalną folią i umieść je w jasnym miejscu, unikając bezpośredniego światła słonecznego.

W przyszłości ważne jest, aby stworzyć sprzyjające warunki do kiełkowania kiełków tunbergii i przeprowadzić odpowiednią pielęgnację.

Kiełkowanie i pielęgnacja kiełków

Sadzonki powinny znajdować się w pomieszczeniu, w którym temperatura waha się od 22 do 24 stopni. Upewnij się również, że gleba w pojemniku nie wysycha i systematycznie ją nawilża. Zdejmij pokrywę, gdy tylko pojawią się pierwsze pędy. Przy dobrej opiece i akceptowalnych warunkach pojawią się w ciągu tygodnia po wylądowaniu.

Kiedy uformują się 2 prawdziwe liście, sadzonki należy przerzedzić, usuwając wszystkie słabe pędy nienadające się do późniejszego życia. Możesz uszczypnąć, aby krzaki były gęstsze, ale rób to tylko wtedy, gdy sadzonki osiągną 12-15 cm.Co tydzień pamiętaj o nawożeniu tumbergi substancjami zawierającymi azot.

Przesadzanie na otwartym terenie

Po przejściu mrozu posadź sadzonki tunbergii w grządce kwiatowej. Lepiej przenieść roślinę do wschodniej lub południowej części ogrodu. Gleba jest mile widziana osuszona, o neutralnym środowisku, wzbogacona w składniki odżywcze.

Podczas sadzenia zachowaj odległość między otworami co najmniej 30-45 cm.Upewnij się, że zainstalowałeś podporę w postaci kraty lub drutu. Dobrze podlewaj po posadzeniu.

Kwitnienie tunbergii nie nadejdzie długo, ale zadowoli cię 100 dni po uszczypnięciu.

Pielęgnacja kwiatów

Thunbergia jest dość bezpretensjonalna w pielęgnacji i z powodzeniem rośnie po udanym sadzeniu. Jednak nadal ważne jest, aby zapewnić uprawie odpowiednią dalszą pielęgnację, która obejmuje wysokiej jakości podlewanie, nawożenie, odchwaszczanie oraz ochronę przed chorobami i szkodnikami.

Nawadnianie

Roślina uwielbia wilgoć, szczególnie w okresie kwitnienia, trzeba regularnie sprawdzać glebę i eliminować oznaki wysychania. Przy niewystarczającej wilgotności przędziorki mogą mieć wpływ na tunbergię. Dlatego w przypadku suszy roślinę należy spryskiwać ze spryskiwacza.Pod koniec kwitnienia zaleca się ograniczenie podlewania.

Nawóz

Tunbergia potrzebuje karmienia w okresie tworzenia pąków. Do tych celów lepiej jest używać minerałów, dodając je do wody przeznaczonej do nawadniania.

Dbanie o łóżka: pielenie

Gleba w pobliżu tunbergii powinna być w razie potrzeby odchwaszczona i usunięte chwasty, które pochłaniają znaczny procent wilgoci, zacieniają i hamują wzrost i rozwój kwiatów. Pielenie zapewni również tlen do korzeni rośliny.

Choroby i szkodniki: kontrola i zapobieganie

Wygląd pleśni jest wyraźną oznaką nasiąkania wodą. Owady, takie jak przędziorki, łuski i mączliki są niebezpieczne dla tunbergii. Można je znaleźć na odwrocie prześcieradła. Tylko specjalne środki chemiczne pomogą w walce z podstępnymi szkodnikami.

Co robić po kwitnieniu

Kiedy zakwitnie tunbergia, konieczne jest zebranie nasion i przygotowanie rośliny na okres zimowy.

Zbieranie nasion

Pod koniec kwitnienia tuńczyka, zamiast pąków zaczną formować się pudełka zawierające nasiona. Pożądane jest ich zbieranie, dopóki się nie otworzą. Wskazane jest otwieranie oskubanych pudełek rękami nad pokrytą powierzchnią, po czym powstałe nasiona są suszone i wysyłane do kartonów.

W takich warunkach można je przechowywać nie dłużej niż 2 lata.

Przygotowanie do sezonu zimowego

Jesienią wyrzuć roślinę, ponieważ nie przetrwa mrozu. Najlepiej przesadzić go do doniczki i trzymać w domu. Ale wcześniej odetnij pędy, pozostawiając około 5 pąków.

Thunbergia to jedna z najlepszych roślin do dekoracji działki ogrodowej, balkonu, loggii, osobnego narożnika w pokoju. Głównymi zaletami kultury, dzięki której jest tak popularna, jest jej szybki wzrost i piękno kwitnienia.