Eprimek: instrukcje użytkowania dla kóz oraz skład, przechowywanie i analogi

Aby zwalczać wszelkiego rodzaju pasożyty i szkodniki, eksperci stworzyli wiele funduszy. Wszystkie leki mają inną zasadę działania, więc każdy właściciel wybiera metodę leczenia według własnego uznania. Ze względu na względne bezpieczeństwo "Eprimek" jest popularny wśród hodowców zwierząt gospodarskich, a instrukcje jego stosowania w leczeniu kóz pomogą skutecznie pomóc zwierzętom.

Skład i forma uwalniania leku "Eprimek"

Dzięki substancji czynnej zwanej eprinomektyną lek ma działanie przeciwpasożytnicze. Składnik aktywny zaburza funkcjonowanie komórek nerwowych i mięśniowych w ciele pasożyta. Prowadzi to do paraliżu i śmierci szkodnika.

Jako składniki pomocnicze to alkohol benzylowy, dimetyloacetamid i trigliceryd. Lek „Eprimek” jest wytwarzany w postaci klarownego żółtawego roztworu do wstrzykiwań. Szklane fiolki z lekarstwami pakowane są w kartonowe pudełko.

Remedium odnosi się do leków o szerokim zakresie działania. Substancje czynne działają na pasożyty znajdujące się w stadium larwalnym i dorosłym. Lek jest szczególnie skuteczny w niszczeniu nicieni pasożytujących w płucach i przewodzie pokarmowym chorego zwierzęcia.

"Eprimek" ma szkodliwy wpływ na kleszcze i larwy gadfly, które pasożytują na zwierzętach przez wiele miesięcy.

Środki są łatwo wydalane z organizmu wraz z moczem i kałem. Pomimo faktu, że Eprimek należy do grupy 4 substancji o niskim stopniu zagrożenia (GOST 12.1.007-76), lek należy stosować ostrożnie. Produkt może spowodować śmierć pszczół i ryb.

Wskazania do stosowania

Rozwiązanie służy do usuwania różnych rodzajów pasożytów ze zwierząt domowych. Lek skutecznie walczy z nieprzyjemnymi chorobami:

Dictiokauloza. Chorobę wywołują nicienie z gatunku Dictyocaulus. Szkodniki pasożytują w oskrzelach rogatych piękności. Mimowolne „kohabitacja” prowadzi do chorób zwierząt z zapaleniem oskrzeli i płuc. Powszechnym problemem jest dyktyokauloza. Kłopoty najczęściej ogarnia młodsze pokolenie zwierzaków.
Trichostrongyloidoza. Sprawcami problemu są nicienie zwane Trichostrongylus i Haemonchus contortus. Pasożyty wywołują procesy zapalne w obrębie narządów trawiennych. Złe samopoczucie grozi zwierzętom utratą wagi, a w zaawansowanym przypadku nawet śmiercią zwierząt.
Strongyloides. Robaki o dźwięcznej nazwie Strongyloides papillosus powodują u kóz zapalenie skóry, rozstrój jelit, a nawet odoskrzelowe zapalenie płuc. Młode kozy są często opóźnione we wzroście i rozwoju.
Glistnica. Choroba występuje z powodu nicieni Parascaris equorum. Szkodniki infekują obszar jelita cienkiego zwierzęcia. Koza dręczy ciągły kaszel, nudności, obfite ślinienie. Na skórze zwierzaka pojawiają się swędzące wysypki, zwierzę traci apetyt. Przy dużym nagromadzeniu pasożytów w organizmie zwierzę grozi śmiercią z powodu poważnych powikłań w postaci niedrożności jelit, ropnia wątroby lub ostrego zapalenia trzustki.
Bunostomiaza. Chorobę wywołują nicienie zwane Bunostomum trigonocephalum i Bunostomum phlebotomum. Zarażone kozy szybko tracą na wadze, a młode kozy są znacznie opóźnione w rozwoju od swoich rówieśników. Przy zaawansowanej chorobie zwierzaka dręczy przedłużająca się biegunka. Zwierzę wykazuje oznaki anemii i obrzęku. Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, koza może umrzeć.
Telazjoza. Chorobę wywołują małe nicienie z rodzaju Thelazia z gatunku Rhodes. Pasożytują na błonie śluzowej oka zwierzęcia. Szkodniki infekują rogówkę i prowadzą do zmętnienia narządu. W wyniku infekcji zwierzę zostaje opanowane zapaleniem spojówek i uszkodzeniem soczewki.

"Eprimek" jest z powodzeniem używany do niszczenia larw szkodników i roztoczy. Lek skutecznie radzi sobie również z chorobami:

Hipoddermatoza. Czynnikiem sprawczym jest larwa podskórnego gadżetu. Larwy dostają się do ciała zwierzęcia przez skórę, a następnie przez naczynia wnikają do kanału kręgowego. Tam szkodniki wywiercają przetoki i wychodzą na zewnątrz. W rezultacie wydajność mleczna zwierząt jest zmniejszona, a młode zwierzęta nie przybierają dobrze na wadze.
Psoroptoza. Choroba znana jest jako świerzb. Kłopoty powodują kleszcze z rodzaju Psoroptes. Powodują nieznośne swędzenie skóry. W dotkniętych obszarach skóra jest w stanie zapalnym, sierść zwierzęcia wypada. Na dotkniętych obszarach ciała tworzą się żółte skorupy.
Syfunkkulatoza. Czynnikami sprawczymi nieprzyjemnej choroby są wszy. Szkodniki z powodzeniem pasożytują na wszystkich typach ssaków.Wszy żywią się krwią zwierząt, powodując nieznośne swędzenie u ofiar. Zwierzę przeczesuje dotknięte obszary, raniąc dotknięte obszary skóry. W rezultacie zwierzę rozwija się zapalenie skóry, wypada sierść. Dorosłe zwierzęta tracą apetyt i tracą na wadze, a młode kozy są opóźnione w rozwoju.

Lek jest również używany do zwalczania much padlinożernych. Obrzydliwe owady chętnie zasiedlają rany zwierząt i często stają się przyczyną chorób pasożytniczych.

Instrukcja stosowania preparatu weterynaryjnego dla kóz

Zgodnie z instrukcją stosowania preparatu weterynaryjnego dla kóz, roztwór podaje się podskórnie lub domięśniowo. Dawkę leku przyjmuje się na podstawie obliczeń: 200 μg substancji czynnej na każdy kg wagi zwierzęcia lub 1 ml roztworu na 50 kg wagi zwierzęcia.

Aby pozbyć się kozy z nicieni, wykonuje się zastrzyk 2 razy. Pierwsza - na wiosnę, zanim pupil wyjdzie na pastwisko. Druga procedura odbywa się pod koniec lata, przed wysłaniem zwierząt domowych do „mieszkań zimowych”. Aby zwalczyć larwy gadfly, pod koniec sezonu letniego wykonuje się zastrzyk.

W razie potrzeby powtórz procedurę. Odstęp między wstrzyknięciami powinien wynosić co najmniej 14 dni. Nie wolno mieszać leku z innymi substancjami w tej samej strzykawce. Zwierzęta przeznaczone na mięso ubija się dopiero po 28 dniach od ostatniej iniekcji. W przeciwnym razie mięso chorych kóz jest wykorzystywane wyłącznie jako pasza dla zwierząt futerkowych, a także do produkcji nawozów (mączka mięsno-kostna). Mleko pozyskane od zwierzęcia można bez obaw spożywać w okresie leczenia.

Podczas pracy z rozwiązaniem musisz przestrzegać ogólnych zasad. Po użyciu leku dokładnie umyj ręce mydłem i wodą. Jeśli produkt dostanie się na delikatną błonę śluzową oczu, przemyj je wodą. Nie używaj pustego pojemnika na leki do celów domowych.

Skutki uboczne

Przekroczenie dawki leku powoduje pogorszenie stanu zwierzęcia. Koza ma skutki uboczne: przedłużającą się biegunkę i niekontrolowane wydzielanie śliny. Zwierzę staje się podekscytowane.

W przypadku indywidualnej nietolerancji niektórych składników leku u kozy rozwijają się zaburzenia jelitowe, częste oddawanie moczu i zaburzenia koordynacji ruchów.

W obu przypadkach pomoc medyczna nie jest wymagana, skutki uboczne stopniowo znikną, a koza poczuje się lepiej. W przypadku wyraźnego ataku alergicznego zwierzę otrzymuje lek przeciwhistaminowy.

Przeciwwskazania

Lek nie powinien być podawany osobom cierpiącym na nietolerancję awermektyn (produktów odpadowych grzybów Streptomyces avermitilis). Leku nie należy również podawać młodym kózkom (poniżej 4 miesiąca życia).

Jak przechowywać i ile przechowywać

Eprimek można przechowywać w ciemnym, suchym miejscu. Optymalna temperatura przechowywania wynosi od 5 do 25 stopni. Otwarte fiolki są przechowywane do 28 dni. Po upływie tego okresu pozostały roztwór jest usuwany.