Zwierząt

Choroby cieląt: opis i objawy, leczenie domowe

Choroby cieląt: opis i objawy, leczenie domowe
Anonim

Utrzymanie bydła wiąże się z ciągłym monitorowaniem stanu zdrowia zwierząt. Terminowa pomoc pozwala uratować zwierzę, a także zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w stadzie. Cielęta są podatne na różne choroby z powodu słabej odporności. Każdy hodowca potrafi rozróżnić patologię i zapobiegać rozwojowi, jeśli ma pewną wiedzę.

Klasyfikacja patologii

Cielęta to młode zwierzęta, które nie osiągnęły jeszcze 1 roku życia. W pierwszych tygodniach życia przebywają w pobliżu krowy, a następnie zaczynają samodzielnie poruszać się po ogrodzonym terenie.Zwierzęta są podatne na choroby, dlatego wymagają systematycznej diagnozy. Informatory weterynaryjne zawierają informacje nie tylko o objawach chorób, ale także o stanach związanych z piciem zbyt dużej ilości wody, zatruciami i różnymi urazami.

Choroby i zaburzenia są klasyfikowane według głównych cech:

  • nie przenoszone na inne zwierzęta;
  • zakaźny;
  • pasożytniczy.

Choroby zakaźne

Kategoria niebezpieczna to choroby zakaźne przenoszone w wyniku rozwoju patogennego mikrośrodowiska. Szybko przenoszą się z zakażonej osoby na inne zwierzęta.

Świerzb

Demodikoza lub świerzb rozwija się w wyniku pojawienia się roztocza nużeńca u cielęcia. Kleszcz infekuje mieszki włosowe, a także gruczoły łojowe. Świerzb jest niebezpieczny, ponieważ spowalnia rozwój cielęcia, znacznie osłabia jego odporność. Objawy:

  • wygląd guzowatości na skórze;
  • częściowa utrata włosów;
  • klejenie wełny w oddzielnych obszarach.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się nużycy, cielęta są leczone akarycydami. Podczas diagnozowania świerzbu u jednego cielęcia leczenie wymaga całego inwentarza.

Pomoc! Środki zapobiegawcze przeciwko świerzbowi obejmują coroczne leczenie profilaktyczne wszystkich zwierząt hodowlanych przez cały maj.

Streptokokoza

Zakażenie paciorkowcami dotyka młodych cieląt w pierwszych miesiącach życia. Czynnikiem sprawczym jest paciorkowiec hemolityczny, który może być przenoszony przez kanał rodny. Objawy:

  • wzrost temperatury do 42 stopni;
  • wygląd świszczącego oddechu;
  • zwiększone tętno;
  • rozwój hipotermii;
  • wypływ ropy z nozdrzy.

Chore cielęta są poddawane kwarantannie, wstrzykiwane im surowica przeciwpaciorkowcowa, przepisane antybiotyki. Skutecznymi lekami są sulfonamidy, a także środki objawowe. Obowiązkowa dietoterapia z jednoczesnymi iniekcjami.

Dictiokauloza

Jest to choroba sezonowa, która dotyka cieląt w wieku od 3 do 7 miesięcy. Objawy:

  • nagłe napady kaszlu;
  • wypływ gęstego śluzu z nozdrzy;
  • bezczynność, apatia;
  • wzrost temperatury.

Czynnikiem wywołującym chorobę jest nicienie zlokalizowane w oskrzelach cielęcia. Szybkie wykrywanie pomaga wyleczyć do 90% młodych zwierząt. Skórę leczy się preparatami miejscowymi, do płuc wstrzykuje się roztwór jodu.

Uwaga! Cielęta muszą być poddane kwarantannie, a nie wypasane z dorosłymi stadami.

Pastereloza

Czynnik sprawczy staje się bakterią. Dociera do cielęcia do roku przez wodę lub przenika przez unoszące się w powietrzu kropelki.

Objawy:

  • apatia, depresja;
  • całkowita utrata apetytu;
  • zwiększone tętno;
  • chrypka;
  • podwyższona temperatura ciała;
  • wypływ ropy z nozdrzy;
  • ciężka biegunka;
  • niebieskie błony śluzowe.

Pasteureloza jest trudna do wyleczenia. Terminowe wykrywanie pozwala szybko przepisać leki moczopędne, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Wyjściowym antybiotykiem w leczeniu pasterelozy jest penicylina.Po przejściu ostrego stadium choroby młodym wstrzykuje się specjalną surowicę. Stosowanie leków przeciwdrobnoustrojowych staje się jednoczesną metodą terapeutyczną.

Kryptosporydioza

Cryptosporidiozę wywołuje gatunek pasożytniczy, cryptosporidium. Rozwijają się w organizmie przez 3-7 dni, są zlokalizowane w jednym miejscu, tworząc rozległe kolonie. Źródłem są zakażone zwierzęta i nosiciele. Objawy:

  • zaburzenia przewodu pokarmowego;
  • słabość;
  • utrata apetytu;
  • zwiększone pragnienie;
  • ciężka biegunka.

Wczesna diagnoza umożliwia leczenie objawowe zwierząt. Cielętom podaje się lek na biegunkę, przywraca metabolizm wodno-solny i przepisuje się karmę dietetyczną.

Aerobowa czerwonka

Czerwonka beztlenowa dotyka nowonarodzonych cieląt. Zakażenie następuje podczas karmienia. Przyczyną rozwoju choroby może być używanie brudnych naczyń do picia. Postać ostra może doprowadzić do śmierci cielęcia. Objawy:

  • ciężka biegunka;
  • wyczerpanie ciała;
  • odwodnienie.

Śmierć następuje w wyniku rozwoju obrzęku płuc i upośledzenia funkcji wątroby. Jeśli u nowo narodzonego cielęcia zostanie zdiagnozowana czerwonka beztlenowa, wszystkie młode zwierzęta są natychmiast szczepione, aby uratować inwentarz.

Kolibakterioza

Druga nazwa kolibakteriozy to biegunka z białymi przyssawkami. Czynnikiem sprawczym jest enteropatogenna Escherichia coli zawierająca antygen somatyczny. Znaki:

  • gwałtowny wzrost temperatury;
  • ospałość, apatia, utrata apetytu;
  • ból mięśni brzucha, który objawia się palpacją;
  • szaro-biała biegunka;
  • Niezdolność do strawienia siary.

Leczenie kolibakteriozy polega na podawaniu surowicy hiperimmunologicznej jednocześnie z kursem przeciwbakteryjnym. Środki zapobiegawcze obejmują przeciwpasożytnicze środki sanitarno-higieniczne, które są przeprowadzane podczas trzymania krów w ciąży, a także podczas porodu i w pierwszych dniach życia cieląt.

Paratyfus

Paratyphus jest spowodowany przez różdżkę Genthera. Choroba jest ostra od samego początku. Znaki:

  • utrata apetytu;
  • wzrost temperatury;
  • pojawienie się różowych ran na brzuchu;
  • uporczywa biegunka;
  • apatia.

Leczenie polega na podawaniu surowicy przeciwparatyfusowej. Jednocześnie podejmują działania mające na celu poprawę warunków przetrzymywania, monitorują jakość paszy.

Koronawirusowe zapalenie jelit

Powodem jest spożycie specjalnego wirusa. Śmiertelny wynik wynosi 30-50% całkowitej liczby chorób. Znaki:

  • uszkodzenie błony śluzowej jelit;
  • zanik ścian żołądka;
  • uszkodzenie błon śluzowych jamy ustnej;
  • obecność owrzodzeń jamy ustnej;
  • rozdęcie;
  • uporczywa biegunka.

Koronawirusowe zapalenie jelit można wyleczyć za pomocą pilnych szczepień. Aby wyjść z tego stanu, stosuje się specjalne serum, a także przepisuje się leczenie objawowe.

Choroby niezakaźne

Choroby niezakaźne są nie mniej niebezpieczne. Mogą powodować poważne naruszenia.

Hipoddermatoza

To przewlekła choroba wywoływana przez podskórne bąki. Larwy Gadfly są w stanie pasożytować w ciele cielęcia przez sześć miesięcy, uszkadzać narządy wewnętrzne i tkanki. Objawy, które rozwijają się stopniowo, gdy cielę zachoruje:

  • ciągły niepokój;
  • swędzenie;
  • obrzęk;
  • bolesność skóry;
  • wygląd guzków.

Zaczynają leczyć natychmiast po odkryciu bąk: szczepią się, stosują leki przeciwbakteryjne i przeprowadzają miejscowe leczenie.

Porada! Zarażonych cieląt nie wolno dzielić z innymi zwierzętami.

Timpania

Choroba atakuje cielęta, gdy zaczynają przestawiać się z produktów mlecznych na inne. Objawy:

  • powtarzające się wymioty;
  • odmawianie jedzenia;
  • szybki oddech;
  • stwardnienie blizny;
  • powiększenie lewej strony brzucha zwierzęcia.

Cielętom wstrzykuje się litr wodnego roztworu ichtiolu lub nafty zmieszanego z czystą wodą. Technika ta pomaga wzmocnić redukcję blizny i zmniejszyć ilość powstających gazów. Powodem są następujące czynniki:

  • jedzenie złej jakości żywności;
  • zmiana diety;
  • nieprawidłowe obliczenie dziennej ilości jedzenia;
  • zablokowanie przełyku dużymi kawałkami jedzenia.

Choroba Bezoara

Weterynarz twierdzi, że choroba bezoarowa występuje najczęściej u jagniąt. Cielęta zaczynają chorować w okresie odsadzania od krów. To wywołuje naruszenie apetytu, w wyniku czego może wystąpić perwersja. Perwersja wyraża się w tym, że cielęta zaczynają lizać wełnę swoich matek, a potem siebie nawzajem.

Włosy, które dostają się do jelit, gromadzą się w grudki, gromadzą się i wywołują poważne zaburzenia. Chore cielęta należy odizolować, poprawić skład dawki pokarmowej, wprowadzić minerały i witaminy dodatkowego typu, podskórnie wstrzyknąć apomorfinę lub podać nalewki jodowe z mlekiem. Leczyć objawowo biegunkę lub zaparcia. Środki zapobiegawcze przeciwko chorobie to odpowiednie żywienie i właściwe utrzymanie krów i cieląt po odsadzeniu.

Broncho-zapalenie płuc

Oskrzelowo-płucne zapalenie płuc rozwija się z powodu hipotermii. Leczenie polega na opanowaniu objawów:

  • obniżenie temperatury za pomocą środków przeciwgorączkowych;
  • pij dużo;
  • stosowanie antybiotyków w razie potrzeby.

krzywica

krzywica u nowonarodzonych cieląt objawia się nieprawidłowym rozwojem kości. Kruchość i deformacja kości prowadzą do uszkodzenia narządów wewnętrznych zwierząt. Krzywica jest wynikiem niezbilansowanej diety krów, a także braku witamin i minerałów. Krzywica u cieląt jest diagnozowana na podstawie następujących cech:

  • deformacja czaszki;
  • pogrubienie stawów;
  • krzywizna kończyn.

Opieka nad rozklekotanymi zwierzętami to długi proces, który wymaga uwagi. Oprócz spełnienia wymagań treściowych konieczne jest zrewidowanie diety, a także stosowanie leków weterynaryjnych, które wyrównują brak witamin i minerałów.

Niestrawność

Dyspepsja jest typowa dla młodego bydła. Dyspepsja jest spowodowana niedożywieniem krowy lub niezdolnością żołądka cielęcia do strawienia otrzymanego pokarmu. Niestrawność charakteryzuje się następującymi objawami:

  • spadek temperatury;
  • wystąpienie skurczów jelit;
  • ospałość, apatia, szybki oddech;
  • uporczywa biegunka.

Terapia obejmuje podlewanie cieląt, a także stosowanie antybiotyków w celu powstrzymania rozwoju gnilnej mikroflory.

Zapalenie żołądka i jelit

Zapalenie żołądka i jelit u cieląt występuje jako reakcja na proces zapalny przewodu pokarmowego. Zapalenie żołądka i jelit może być spowodowane karmieniem cieląt paszą niskiej jakości, nagłym przejściem z żywienia mlecznego na pokarm dla dorosłych.Zapalenie żołądka i jelit leczy się antybiotykami i środkami przeciwdrobnoustrojowymi. W domu robią płukanie żołądka i pamiętaj, aby odizolować chore cielę od innych zwierząt.

Biała choroba mięśni

"Biała mysz", według naukowców, powstaje w wyniku braku pewnych grup witamin i minerałów w organizmie. Wybuch choroby białych mięśni rozpoznaje się zimą lub wiosną, kiedy brak witamin jest szczególnie zauważalny. Objawy:

  • utrata apetytu;
  • apatia;
  • uporczywa biegunka;
  • pochmurne oczy;
  • szybki oddech;
  • pojawienie się drgawek.

Po postawieniu diagnozy wszystkie środki są wykorzystywane do przywrócenia równowagi witaminowo-mineralnej. Dodatkowo kurs leczenia zawiera olejek kamforowy, który normalizuje pracę serca.Jeśli choroba jest powikłana współistniejącymi objawami, zalecana jest antybiotykoterapia.

Jaki nos powinien mieć zdrowe cielę?

Lustro nosowo-wargowe może wiele powiedzieć o stanie zwierzęcia. Skóra nosa wyróżnia się szczególną gęstością i strukturą. Suchy i gorący nos często wskazuje na wzrost temperatury i rozwój choroby zakaźnej. Ale jeśli suchość trwa nie dłużej niż 10-15 minut, nie ma się czym martwić. Mokry i chłodny nos jest uważany za normę. Zwierzę często może je lizać i wywoływać obfite ślinienie. Jeśli nos jest nienaturalnie zimny i niebieski, oznacza to rozwój zaburzenia w ciele zwierzęcia.

Ta strona w innych językach: