Królik szynszyli: opis i charakterystyka rasy, zasady dotyczące treści

Króliki szynszyli mają srebrno-szarą sierść z opalizacją, przez co wyglądają jak inny gryzoń - szynszyla, od której wzięły swoją nazwę. Pod tą wspólną nazwą istnieje kilka odmian, które mają szereg różnic w konstytucji i możliwości dostosowania do warunków przetrzymywania. Wynika to z pochodzenia królików szynszyli i dystrybucji w różnych krajach - w Europie, USA i krajach byłego ZSRR.

Pochodzenie i oficjalna rejestracja

Podstawowa rasa została wyhodowana we Francji w pierwszej dekadzie XX wieku. Do hodowli wyselekcjonowanych producentów królika niebieskiego, dzikiego i gronostaja rosyjskiego.Króliki otrzymały swoją nazwę od specyficznego koloru szynszyli - takie futro było wtedy w modzie. Króliki szybko stały się popularne i rozprzestrzeniły się w krajach europejskich, przedostały się za ocean. Miały wadę - kapryśność w wzroście i niską masę ciała, kompaktowe rozmiary.

Aby wprowadzić ulepszenia, hodowcy z Wielkiej Brytanii skrzyżowali szynszyle z wielkim królikiem. Doprowadziło to do wzrostu masy ciała z 2,5 do 4 kilogramów. Teraz w hodowli występują oba rodzaje szynszyli - duże i małe. W ZSRR hodowlę takich królików rozpoczęto od zakupu małych przedstawicieli szynszyli w Ameryce. Ale nie były przystosowane do warunków bytowania w kraju, więc przeszły selekcję.

Istnieje wiele różnych ras we krwi współczesnej rosyjskiej szynszyli, ale najbardziej znaczący „napar” pochodził od białych olbrzymów.

Oficjalnie sowiecka rasa szynszyli została zarejestrowana w 1963 roku i od tego czasu jest aktywnie hodowana w krajach byłego Związku Radzieckiego. Małe króliki rasy francuskiej szynszyli są rzadkie, używane bardziej jako zwierzęta domowe niż do hodowli przemysłowej.

Opis i cechy rasy szynszyli

Radzieckie króliki szynszyli mają następujące cechy:

1. Duże długie ciało z szeroką klatką piersiową.
2. Średnia głowa.
3. Proste uszy średniej długości.
4. Srebrnoszary kolor futra z jaśniejszym odcieniem na brzuchu, dolnej części ogona i łapach.
5. Krawędź ogona i brzeg uszu są pomalowane na czarno.
6. Gęste, grube futro.
7. Mocne kości.
8. Brązowe oczy.

Zwierzęta są doskonale przystosowane do warunków bytowania, są bezpretensjonalne, nadają się do hodowli na skórę i mięso.

Zalety i wady

Króliki szynszyli mają pierwszorzędne cechy do masowej hodowli.Nadają się nie tylko do uzyskania mocnej puszystej skóry, ale także dają do 5, a największych przedstawicieli do 7 kilogramów delikatnego mięsa dietetycznego (wydajność netto - 56-63%). Jednocześnie skóra ma doskonałe właściwości techniczne i nie wymaga farbowania, ponieważ ma oryginalny i pożądany odcień.

Zaletami są niewymagające warunki życia i wybory żywieniowe. Jednak króliki szynszyli szybko rosną tylko w pierwszych dwóch miesiącach, wtedy przyrost masy ciała ulega zmniejszeniu. Mają też niską płodność. W okrolu sprowadza się średnio do 7 królików.

Subtelności trzymania i opieki nad królikiem

Dzięki podejściu hodowlanemu sowieckie króliki szynszyli wyróżniają się bezpretensjonalnością i łatwością utrzymania. Można je trzymać na zewnątrz nawet zimą, ponieważ króliki mają ciepłe, gęste futro. Ale zawartość kalorii w żywności musi zostać zwiększona o jedną trzecią.

Wymagania dotyczące warunków i opieki dla przedstawicieli rasy są standardowe:

1. Stała czystość w pomieszczeniach, w których trzymane są króliki.
2. Częsta wymiana siana lub słomy.
3. Czysta woda w poidłach.
4. Ochrona przed wiatrem i nadmierną wilgocią.
5. Ochrona przed silnym promieniowaniem słonecznym, szczególnie w gorącym sezonie.
6. Zbilansowane odżywianie.
7. Regularne karmienie.
8. Bez stresu i podrażnień, szczególnie podczas ciąży, porodu i wychowywania potomstwa.

Przestrzeganie zasad pomoże Ci uzyskać silny i zdrowy inwentarz, stabilne zyski.

Dieta rasowa

Króliki szynszyli traktują jedzenie bez żadnych specjalnych roszczeń. Karma zawiera następujące składniki:

1. Trawa (świeża lub z siana).
2. Ziarno.
3. Połączone kanały.
4. Warzywa korzeniowe oraz warzywa świeże i gotowane. Królikom podaje się wyłącznie gotowane ziemniaki.
5. Odpady mleczne.
6. Witaminy i minerały.

Zęby tych zwierząt stale rosną, więc potrzebują paszy objętościowej do mielenia. Możesz dać nie tylko rośliny okopowe, ale także gałęzie z liśćmi.

Hodowla domowa

Króliki szynszyli po miesiącu ciąży przynoszą 7-8 królików, którym dostarcza się mleko w dużych ilościach. W ciągu pierwszych 60 dni króliki szybko rosną, przybierając na wadze do 1,8-2 kilogramów. Wtedy następuje spowolnienie przyrostu masy ciała, dlatego zwierzęta trafiają na rzeź w wieku 4-5 miesięcy. Ponieważ uprawa odbywa się na skórze, lepiej zrobić to przed zimą, kiedy futro jest szczególnie grube i gęste.

Jeżeli spodziewany jest poród zimowy, ciężarną samicę należy umieścić w stodole, w której nie ma przeciągów i jest ciepła. Dorosłe zwierzęta są odporne na zimno, ale młode rodzą się nagie, a samica nie zawsze przebywa w gnieździe, dlatego trzeba stworzyć odpowiednie warunki do zachowania potomstwa.

Królik w ciąży i laktacji nie powinien być niepokojony, ponieważ ze względu na stres może gryźć potomstwo, szczególnie podczas pierwszego porodu. Okrol przechodzi samodzielnie, pomoc osoby nie jest wymagana. Konieczne jest jedynie sprawdzenie gniazda pod kątem martwych królików. Samica ciężarna i karmiąca karmiona jest częściej niż inne króliki, zwiększając nie tylko objętość pokarmu, ale także jego kaloryczność. Króliki szybko usamodzielniają się, przestawiając się na standardową karmę.

Szczepienia i choroby

Pomimo faktu, że szynszyla jest uważana za stabilną i niewymagającą rasę, wszystkie króliki muszą być zaszczepione przeciwko dwóm głównym chorobom:

1. Myksomatoza.
2. Wirusowa choroba krwotoczna.

Szczepić zwierzęta w wieku od półtora miesiąca według następującego schematu:

1. Pierwsze szczepienie w wieku 1,5 miesiąca, kiedy królik waży 500 gramów.
2. Ponowne szczepienie po 4,5 miesiąca.
3. Ponowne szczepienie co 9 miesięcy.

Takie działania mogą chronić inwentarz żywy przed masowym wyginięciem.

Myksomatoza to ostra choroba wirusowa. Wraz z nim dochodzi do uszkodzenia spojówki z obfitą ropną wydzieliną, powstawaniem guzów na głowie i narządach płciowych. Pchły i komary przenoszą chorobę, to znaczy rozprzestrzenia się przez krew. Wybuch choroby występuje w ciepłym sezonie. Okres inkubacji trwa 14 dni, po czym choroba staje się ostra, a zarażone zwierzę umiera.

VGBK (wirusowa choroba krwotoczna królików) atakuje narządy wewnętrzne i objawia się krwotokami wybroczynowymi. Rozwija się szybko, za kilka dni chory królik umiera. Okres inkubacji jest ukryty, trwa 5-6 dni.

Szczepienie królików jest konieczne, ratuje to ich życie i zapobiega rozwojowi epidemii, która może zniszczyć cały inwentarz w gospodarstwie. Zwierzęta również powinny być zaszczepione.

Jak wybrać odpowiedniego królika?

Wybierając królika, należy zwrócić uwagę nie tylko na zgodność z rasą, ale także na stan zdrowia. Zwierzę musi mieć czyste, jasne oczy, bez wydzieliny z uszu, genitaliów. Skóra powinna być gładka, błyszcząca, sierść nie powinna być rozczochrana, nie wychodzić na strzępy.

Zdrowe zwierzę jest wesołe i wesołe, nie boi się człowieka i nie chowa się w kącie, regularnie je i pije wodę. Szynszyle na potomstwo należy wybrać od zaufanego sprzedawcy, najlepiej markowego i z paszportami.W takim przypadku możesz liczyć na uzyskanie zdrowego potomstwa i udanego rozrodu, dobrobytu gospodarki.

Zalecane